Job 37

1 Ta, over dette forfærdes mit Hjerte og farer op fra sit Sted.

“Wannan ya sa gabana ya fāɗi, zuciyata ta yi tsalle.

2 Hører, ja hører hans Røsts Drøn og Bulderet, der udgaar af hans Mund.

Ka saurara! Ka saurari rurin muryarsa, tsawar da take fita daga bakinsa.

3 Han lader det fare ud under al Himmelen og sit Lys over Jordens Flige.

Ya saki walƙiyarsa, a ƙarƙashin dukan sammai ya kuma aika ta ko’ina a cikin duniya.

4 Efter ham brøler Røsten, han tordner med sin Højheds Røst; og han holder dem ikke tilbage, naar hans Røst høres.

Bayan wannan sai ƙarar rurinsa ta biyo; Ya tsawata da muryarsa mai girma. Sa’ad da ya sāke yin tsawa ba ya rage wani abu.

5 Gud tordner vidunderligt med sin Røst; han gør store Ting, og vi kunne ikke kende dem.

Muryar Allah tana tsawatawa a hanyoyi masu ban al’ajabi; yana yin manyan abubuwa waɗanda sun wuce ganewarmu.

6 Thi han siger til Sneen: Fald til Jorden! og ligesaa til Regnskyllene, ja til hans Vældes Regnskyl.

Yakan ce wa dusar ƙanƙara, ‘Fāɗo a kan duniya,’ ya kuma ce wa ruwa, ‘Zubo da ƙarfi.’

7 Han forsegler hver Mands Haand, at alle Folk, som ere hans Skabning, skulle kende det.

Domin dukan mutanen da ya halitta za su san aikinsa, ya hana kowane mutum yin wahalar aiki.

8 Da gaa de vilde Dyr i Hule og blive i deres Boliger.

Dabbobi sun ɓoye; sun zauna cikin kogunansu.

9 Fra Syden kommer Stormen, og med Nordenvindene kommer Kulden.

Guguwa tana fitowa daga inda take, sanyi kuma daga iska mai sanyi.

10 Ved Guds Aande kommer Is, og det brede Vand snævres ind.

Da numfashinsa Allah yana samar da ƙanƙara sai manyan ruwaye su zama ƙanƙara.

11 Ja, med Fugtighed fylder han Skyen; han udbreder sin lysopfyldte Sky.

Yana cika gizagizai da lema; yana baza walƙiyarsa ta cikinsu.

12 Og den vender sig i Kredse, alt som han styrer den til dens Gerning, til alt, hvad han byder den, hen over Jordens Kreds:

Bisa ga bishewarsa suke juyawa a kan fuskar duniya, suna yin dukan abin da ya umarce su su yi.

13 Enten til Revselse eller til hans Lands Bedste eller til Velgerning lader han den ramme.

Yana aiko da ruwa domin horon mutane, ko kuma don yă jiƙa duniya yă kuma nuna ƙaunarsa.

14 Job, vend dine Øren til dette; staa stille og agt paa Guds underfulde Ting!

“Ka saurari wannan Ayuba; ka tsaya ka dubi abubuwan al’ajabi na Allah.

15 Ved du, naar Gud tænker derpaa, og naar han lader sin Skys Lys skinne?

Ko ka san yadda Allah yake iko da gizagizai ya kuma sa walƙiyarsa ta haskaka?

16 Ved du hvorledes Skyerne svæve? de underfulde Ting af ham, som er fuldkommen i al Kundskab?

Ko ka san yadda gizagizai suke tsayawa cik a sararin sama, waɗannan abubuwa al’ajabi na mai cikakken sani.

17 du, hvis Klæder blive varme, naar han gør Landet lummert fra Sønden?

Kai mai sa kaya don ka ji ɗumi lokacin da iska mai sanyi take hurawa,

18 Udspænder du med ham de øverste Skyer, der ere faste som et støbt Spejl?

ko za ka iya shimfiɗa sararin sama tare da shi da ƙarfi kamar madubi?

19 Lad os vide, hvad vi skulle sige til ham! vi kunne ikke fremføre noget ud fra Mørket.

“Gaya mana abin da ya kamata mu ce masa; ba za mu iya kawo ƙara ba domin duhunmu.

20 Skal det fortælles ham, at jeg taler? eller mon nogen har ønsket, at han maatte blive opslugt?

Ko za a gaya masa cewa ina so in yi magana? Ko wani zai nemi a haɗiye shi?

21 Og nu, ser man ikke Lyset, som straaler i de øverste Skyer: Saa farer et Vejr frem og renser dem.

Yanzu ba wanda zai iya kallon rana, yadda take da haske a sararin sama bayan iska ta share ta.

22 Af Norden kommer Guld; over Gud er der forfærdelig Majestæt.

Yana fitowa daga arewa da haske na zinariya, Allah yana zuwa da ɗaukaka mai ban al’ajabi.

23 Den Almægtige, ham kunne vi ikke naa til, ham, som er stor i Kraft; Ret og Retfærdigheds Fylde undertrykker han ikke.

Maɗaukaki ya fi ƙarfin ganewarmu, shi babban mai iko ne, mai gaskiya da babban adalci, ba ya cutar mutum.

24 Derfor frygte Folkene ham; han ser ikke til nogen, som er viis i Hjertet.

Saboda haka, mutane suke girmama shi, ko bai kula da waɗanda suke gani su masu hikima ba ne?”