Job 37
1 Ta, over dette forfærdes mit Hjerte og farer op fra sit Sted.
Bundan qəlbim çırpınıb yerindən oynayır,
2 Hører, ja hører hans Røsts Drøn og Bulderet, der udgaar af hans Mund.
Dinləyin! Gurlayan səsini dinləyin, Ağzından çıxan harayını eşidin!
3 Han lader det fare ud under al Himmelen og sit Lys over Jordens Flige.
Göy altında, hər yanda səs salır, Yer üzünün dörd bucağında şimşəyini çaxdırır.
4 Efter ham brøler Røsten, han tordner med sin Højheds Røst; og han holder dem ikke tilbage, naar hans Røst høres.
Ardınca nərə vurur, Əzəmətli səsi ilə gurlayır, Həniri eşidilir, dayanmadan şimşək çaxır.
5 Gud tordner vidunderligt med sin Røst; han gør store Ting, og vi kunne ikke kende dem.
Allahın səsi heyrətamiz şəkildə gurlayır, O bizə məlum olmayan böyük işlər görür.
6 Thi han siger til Sneen: Fald til Jorden! og ligesaa til Regnskyllene, ja til hans Vældes Regnskyl.
Çünki “yerə yağ” deyə qara əmr edir, Leysana “şiddətlə tökül” deyir.
7 Han forsegler hver Mands Haand, at alle Folk, som ere hans Skabning, skulle kende det.
Yaratdığı bütün insanlar Onun işlərini bilsinlər deyə Hər kəsin əlini işdən saxlayır.
8 Da gaa de vilde Dyr i Hule og blive i deres Boliger.
Heyvanlar yuvalarına çəkilir, Öz yerlərində qalır.
9 Fra Syden kommer Stormen, og med Nordenvindene kommer Kulden.
Tufan otağından çıxır, Soyuq şimal yellərindən gəlir.
10 Ved Guds Aande kommer Is, og det brede Vand snævres ind.
Allahın nəfəsi suları dondurur, Ümman sular buz bağlayır.
11 Ja, med Fugtighed fylder han Skyen; han udbreder sin lysopfyldte Sky.
Buludlara nəm çəkdirərək yükləyir, Buludlar içindən şimşək səpələyir.
12 Og den vender sig i Kredse, alt som han styrer den til dens Gerning, til alt, hvad han byder den, hen over Jordens Kreds:
Buludlar yer üzündə əmrini yerinə yetirmək üçün Onun istəyi istiqamətində dönüb fırlanır.
13 Enten til Revselse eller til hans Lands Bedste eller til Velgerning lader han den ramme.
Bəzən insanları cəzalandırmaq üçün, Bəzən torpağı suvarmaq üçün, Bəzən də sevgisini göstərmək üçün yağış göndərir.
14 Job, vend dine Øren til dette; staa stille og agt paa Guds underfulde Ting!
Əyyub, bunu dinlə, Bir dayan, Allahın heyrətamiz işlərindən düşün.
15 Ved du, naar Gud tænker derpaa, og naar han lader sin Skys Lys skinne?
Allahın buludlar üçün necə nizam qurduğunu bilirsənmi? Buludlarındakı şimşəkdən necə od çıxır?
16 Ved du hvorledes Skyerne svæve? de underfulde Ting af ham, som er fuldkommen i al Kundskab?
Buludların tarazlığını, Kamil biliyə malik olanın heyrətamiz işlərini bilirsənmi?
17 du, hvis Klæder blive varme, naar han gør Landet lummert fra Sønden?
Səmum küləyi dünyanın nəfəsini kəsərkən Paltarın içərisində istidən huşunu itirirsən.
18 Udspænder du med ham de øverste Skyer, der ere faste som et støbt Spejl?
Tökmə bürünc ayna kimi möhkəm olan göy qübbəsini Allahla birlikdə sərə bilirsənmi?
19 Lad os vide, hvad vi skulle sige til ham! vi kunne ikke fremføre noget ud fra Mørket.
Ona nə deyəcəyimizi bizə öyrət, Çünki cəhalətimiz üzündən sözlərimiz nizamsızdır.
20 Skal det fortælles ham, at jeg taler? eller mon nogen har ønsket, at han maatte blive opslugt?
Onunla danışmaq istərəm, bu Ona xəbər verilərmi? Kimsə udulmasını istərmi?
21 Og nu, ser man ikke Lyset, som straaler i de øverste Skyer: Saa farer et Vejr frem og renser dem.
Külək qurtaranda, göyü təmizləyəndə Göydə parlayan işığa kimsə baxmaz.
22 Af Norden kommer Guld; over Gud er der forfærdelig Majestæt.
Şimaldan qızılı parıltı görünür, Allah qüdrətli əzəmətində gəlir.
23 Den Almægtige, ham kunne vi ikke naa til, ham, som er stor i Kraft; Ret og Retfærdigheds Fylde undertrykker han ikke.
Biz Külli-İxtiyarı tapa bilmərik, Qüvvəti möhtəşəmdir. Salehliyi misilsizdir, ədalətlidir, Heç haqsızlıq etmir.
24 Derfor frygte Folkene ham; han ser ikke til nogen, som er viis i Hjertet.
Buna görə insanlar Ondan qorxar, O özünü hikmətli sayanlara baxmaz».
