Job 35

1 Og Elihu svarede fremdeles og sagde:

Elihoe vervolgde, en sprak:

2 Holder du dette for Ret — du sagde jo: Jeg er retfærdigere end Gud —

Houdt ge dit voor behoorlijk, Noemt ge dit "mijn rechtvaardiging voor God",

3 at du siger: Hvad gavner det dig? hvad Gavn har jeg deraf, fremfor om jeg syndede?

Als ge vraagt: Wat baat het mij, Wat voordeel heb ik, als ik niet zondig?

4 Jeg vil give Svar til dig og til dine Venner med dig:

Ik zal u antwoord geven op uw vraag, En aan uw vrienden met u.

5 Sku Himmelen og se og betragt Skyerne; de ere højt over dig.

Blik naar de hemel op, en zie, Aanschouw de wolken, hoog boven u uit!

6 Dersom du har syndet, hvad kan du gøre imod ham? og ere dine Overtrædelser mange, hvad kan du volde ham?

Wanneer ge zondigt, wat deert het Hem; Zijn uw misdrijven talrijk, wat doet het Hem;

7 Dersom du er retfærdig, hvad kan du give ham? eller hvad skal han modtage af din Haand?

Zijt ge rechtschapen, wat schenkt ge Hem, Of wat ontvangt Hij van u?

8 Et Menneske, som du er, vedkommer din Ugudelighed, og et Menneskes Barn din Retfærdighed.

Uw boosheid raakt enkel den mens, als gij, Uw gerechtigheid het mensenkind!

9 Over de mangfoldige Undertrykkelser raaber man, skriger om Hjælp imod de mægtiges Arm.

Men klaagt wel over allerhande verdrukking En jammert onder de macht der tyrannen,

10 Men ingen siger: Hvor er Gud, som skabte mig, han, som giver Lovsange om Natten;

Maar men zegt niet: Waar is God, die ons schiep, Die ons visioenen geeft in de nacht,

11 som belærer os fremfor Dyrene paa Jorden og gør os visere end Fuglene under Himmelen?

Die ons onderricht door de dieren der aarde Door de vogels in de lucht ons wijsheid leert.

12 Der raabe de, men han svarer ikke, for de ondes Hovmods Skyld.

Zo roept men wel, maar Hij antwoordt niet, Om de hoogmoed der bozen.

13 Kun Forfængelighed hører Gud ikke, og den Almægtige agter ikke derpaa.

Maar als God niet luistert naar ijdel geroep, De Almachtige er geen aandacht aan schenkt,

14 Ogsaa naar du siger, du skuer ham ikke, saa er Dommen alt for hans Ansigt, derfor vent paa ham!

Hoeveel te minder, als ge beweert, dat ge Hem niet bespeurt, Dat ge een proces met Hem aangaat, en gij op Hem wacht;

15 Men nu, fordi hans Vrede ikke hjemsøger, og han ikke agter stort paa Overmodet:

Of zelfs, dat zijn gramschap niet straft, En dat Hij niet eens de misdaad kent!

16 Saa oplader Job sin Mund med Forfængelighed, han gør Ordene mangfoldige uden Forstand.

Job opent zijn mond tot ijdel gezwets, Spreekt grote woorden in onverstand.