< Job 34 >

1 Fremdeles svarede Elihu og sagde:
Nadto mówił Elihu, i rzekł:
2 Hører, I vise! min Tale, og I forstandige! vender eders Øren til mig;
Słuchajcież, mądrzy! mów moich, a nauczeni posłuchajcie mię.
3 thi Øret prøver Talen, og Ganen smager Maden.
Bo ucho słów doświadcza, jako podniebienie smakuje pokarmu.
4 Lader os vælge os det rette, lader os kende imellem os, hvad godt er.
Obierzmy sobie sąd, a rozeznajmy między sobą, co jest dobrego.
5 Thi Job sagde: Jeg er retfærdig, men Gud har borttaget min Ret.
Ponieważ Ijob rzekł: Jestem sprawiedliwym, a Bóg odrzucił sprawę moję:
6 Uagtet jeg har Ret, skal jeg staa som en Løgner; ulægelig har Pilen truffet mig, skønt der ikke er Overtrædelse hos mig.
I mamże kłamać, mając sprawiedliwą? Bolesny jest postrzał mój bez przewinienia.
7 Hvor er en Mand som Job, der inddrikker Gudsbespottelse som Vand
Któryż jest mąż taki, jako Ijob, coby pił pośmiewisko jako wodę?
8 og vandrer i Selskab med dem, som gøre Uret, og gaar med ugudelige Folk?
A coby chodził w towarzystwie czyniących nieprawość; i przestawałby z ludźmi niepobożnymi?
9 Thi han sagde: Det gavner ikke en Mand, om han har Behag i Gud.
Bo powiedział: Nie pomoże człowiekowi, choćby się podobał Bogu.
10 Derfor, I Mænd af Forstand! hører paa mig: Det være langt fra Gud at være ugudelig, og fra den Almægtige at være uretfærdig.
Przetoż mię słuchajcie, mężowie rozumni! Niech będzie daleka niepobożność od Boga, i nieprawość od Wszechmocnego.
11 Thi han betaler et Menneske efter dets Gerning og lader enhver faa efter hans Vej.
Bo on według uczynku płaci człowiekowi, a według drogi jego każdemu nagradza.
12 Ja, sandelig, Gud handler ikke uretfærdigt, og den Almægtige forvender ikke Retten.
A zgoła Bóg przewrotnie nie czyni, a Wszechmocny nie podwraca sądu.
13 Hvo har beskikket ham over Jorden? og hvo har grundet hele Jordens Kreds.
Któż go przełożył nad ziemią? a kto wystawił cały okrąg świata?
14 Dersom han vilde agte paa sig selv alene, samlede han sin Aand og sin Aande til sig:
Jeźliby obrócił przeciwko niemu serce swoje, a ducha jego, i dech jego do siebie wziął:
15 Da maatte alt Kød til Hobe opgive Aanden, og Mennesket blive til Støv igen.
Zginęłoby wszelkie ciało społu, a człowiekby się do prochu nawrócił.
16 Dersom du har Forstand, saa hør dette, vend dine Øren til min Tales Røst!
Maszli tedy rozum, słuchaj tego, a przyjmuj w uszy swe głos mowy mojej.
17 Skulde vel den, som hader Ret, holde Styr? eller tør du sige den mægtige retfærdige at være uretfærdig?
Azaż ten, który ma w nienawiści sąd, panować może? azaż tego, który jest wielce sprawiedliwy, niepobożnym uczynisz?
18 Tør nogen sige til en Konge: Du Belial! til de ædle: Du ugudelige!
Zaż potępisz tego, który może rzec królowi: O bezecny! a książętom: O niepobożny!
19 Han anser ikke Fyrsternes Personer og agter ikke den rige fremfor den ringe; thi de ere alle hans Hænders Gerning.
Który nie ma względu na osoby książąt, i nie waży sobie więcej bogacza nad ubogiego; bo oni wszyscy są czynem rąk jego.
20 De dø i et Øjeblik, og det midt om Natten: Folk rystes og forgaa; og de mægtige tages bort, men ikke ved Menneskehaand.
Nagle umierają; a o północy wzruszony bywa naród, i przemija, a mocarz zniesiony bywa bez ręki ludzkiej.
21 Thi hans Øjne ere over hver Mands Veje, og han ser alle hans Skridt.
Oczy bowiem jego nad drogami człowieczemi, a on widzi wszystkie kroki jego.
22 Der er intet Mørke og ingen Dødsskygge, hvori de som gøre Uret, kunne skjule sig.
Niemasz ciemności, ani cienia śmierci, kędyby się skryli ci, którzy czynią nieprawość.
23 Thi han behøver ikke at agte længe nogen, der skal stedes til Dom for Gud.
Bo na nikogo nie wkłada więcej, tak, żeby miał wchodzić w sąd z Bogiem.
24 Han sønderslaar de mægtige uden at ransage, og han sætter andre i deres Sted.
Pociera bardzo wiele mocarzów, a inszych miasto nich wystawia.
25 Derfor kender han deres Gerninger og omkaster dem om Natten, at de blive knuste;
Przeto, iż zna sprawy ich, obraca im dzień w noc, aby byli potarci.
26 han slaar dem, hvor de ugudelige findes, paa det Sted, hvor Folk ser det.
Poraża ich jako niepobożnych na miejscu jawnem.
27 Thi derfor vege de fra ham og agtede ikke paa nogen af hans Veje,
Przeto, iż odstąpili od niego, a żadnych dróg jego zrozumieć nie chcieli:
28 for at de kunde bringe den ringes Skrig ind for ham, og for at han maatte høre de elendiges Skrig.
Aby przywiódł na nich wołanie znędzniałych, a pokazał, że wysłuchuje wołanie ubogich.
29 Naar han skaffer Ro til Veje — hvo vil kalde ham uretfærdig? — og naar han skjuler sit Ansigt — hvo kan da beskue ham? — baade for et Folk og for et enkelt Menneske:
Gdy on sprawi pokój, któż go wzruszy? także, gdy skryje oblicze, któż go ujrzy? A to czyni tak całemu narodowi, jako każdemu człowiekowi,
30 Saa er det, for at en vanhellig ikke skal regere, og at der ikke skal være Snarer for Folket.
Aby dalej nie panował człowiek obłudny na upadek ludzki.
31 Mon nogen har sagt til Gud: Jeg har faaet, hvad jeg ikke forskylder?
Zaprawdę miałbyś mówić do Boga: Przepuść; poniosę, a nie będę się wzbraniał.
32 Lær du mig ud over det, jeg kan se; dersom jeg har gjort Uret, da vil jeg ikke gøre det mere.
Nadto jeźlibym czego nie baczył, ty mię naucz; jeźlim nieprawość popełnił, nie uczynię tego więcej.
33 Skal det være efter dit Skøn, at han skal gengælde? thi du har vraget, saa at du har at vælge, og ikke jeg? saa tal da, hvad du ved!
Izali według zdania twego będziesz płacił, żeć się to nie podoba, a żeś ty owo obrał, a nie on? Ale wieszli co lepszego, powiedz.
34 Folk af Forstand skulle sige til mig, og ligeledes den vise Mand, som hører mig:
Mężowie rozumni toż rzeką ze mną, a człowiek mądry przypadnie na to,
35 „Job taler ikke med Forstand, og hans Ord ere ikke mere Klogskab‟.
Że Ijob nie mówi mądrze, a słowa jego nie są roztropne.
36 O gid, at Job maatte prøves til fulde, fordi han har svaret som uretfærdige Mænd!
Boże, Ojcze mój! niech będzie Ijob doskonale doświadczony, przeto, iż nam odpowiada, jako ludziom złym.
37 thi han lægger Overtrædelse til sin Synd, imellem os klapper han i Hænderne og gør mange Ord imod Gud.
Bo przestępstwa przyczynia do grzechu swego; chlubi się między nami, i mówi bardzo wiele przeciwko Bogu.

< Job 34 >