Job 34
1 Fremdeles svarede Elihu og sagde:
Elihoe vervolgde en sprak:
2 Hører, I vise! min Tale, og I forstandige! vender eders Øren til mig;
Gij wijzen, hoort naar mijn rede; Verstandigen, luistert naar mij:
3 thi Øret prøver Talen, og Ganen smager Maden.
Want het oor toetst de woorden, Zoals het gehemelte spijzen keurt.
4 Lader os vælge os det rette, lader os kende imellem os, hvad godt er.
We moeten zelf onderzoeken, wat recht is, Onder elkander beslissen wat goed is.
5 Thi Job sagde: Jeg er retfærdig, men Gud har borttaget min Ret.
Want Job heeft gezegd: Ik ben rechtschapen, Maar God onthoudt mij mijn recht;
6 Uagtet jeg har Ret, skal jeg staa som en Løgner; ulægelig har Pilen truffet mig, skønt der ikke er Overtrædelse hos mig.
Ondanks mijn recht moet ik lijden, Mijn wonde is ongeneeslijk, al ben ik niet schuldig!
7 Hvor er en Mand som Job, der inddrikker Gudsbespottelse som Vand
Is er wel iemand als Job, Die godslastering als water drinkt,
8 og vandrer i Selskab med dem, som gøre Uret, og gaar med ugudelige Folk?
Die het gezelschap van boosdoeners opzoekt En met slechte lieden omgang heeft?
9 Thi han sagde: Det gavner ikke en Mand, om han har Behag i Gud.
Want hij zegt: Wat baat het den mens, In God zijn behagen te stellen!
10 Derfor, I Mænd af Forstand! hører paa mig: Det være langt fra Gud at være ugudelig, og fra den Almægtige at være uretfærdig.
Verstandige lieden, hoort dus naar mij: Onmogelijk; God doet geen kwaad, de Almachtige geen onrecht;
11 Thi han betaler et Menneske efter dets Gerning og lader enhver faa efter hans Vej.
Want Hij vergeldt de mensen hun daden, Behandelt iedereen naar zijn gedrag!
12 Ja, sandelig, Gud handler ikke uretfærdigt, og den Almægtige forvender ikke Retten.
Waarachtig, God kan geen onrecht begaan, De Almachtige het recht niet verkrachten!
13 Hvo har beskikket ham over Jorden? og hvo har grundet hele Jordens Kreds.
Wie heeft de aarde onder zijn leiding gesteld Wie Hem met de hele wereld belast?
14 Dersom han vilde agte paa sig selv alene, samlede han sin Aand og sin Aande til sig:
Trekt Hij hun geest tot Zich terug, Neemt Hij tot Zich hun levensadem,
15 Da maatte alt Kød til Hobe opgive Aanden, og Mennesket blive til Støv igen.
Dan sterft onmiddellijk alle vlees, Keert de mens terug tot stof!
16 Dersom du har Forstand, saa hør dette, vend dine Øren til min Tales Røst!
Zijt ge verstandig, luister hiernaar, En leen het oor aan mijn rede:
17 Skulde vel den, som hader Ret, holde Styr? eller tør du sige den mægtige retfærdige at være uretfærdig?
Kan Hij, die het recht zou haten, besturen; Kan de Alrechtvaardige onrecht bedrijven?
18 Tør nogen sige til en Konge: Du Belial! til de ædle: Du ugudelige!
Hij, die tot den koning zegt: Belial Tot de edelen: Booswicht;
19 Han anser ikke Fyrsternes Personer og agter ikke den rige fremfor den ringe; thi de ere alle hans Hænders Gerning.
Die vorsten niet voortrekt, Den arme niet achterstelt bij den rijke. Neen, ze zijn allen het werk zijner handen,
20 De dø i et Øjeblik, og det midt om Natten: Folk rystes og forgaa; og de mægtige tages bort, men ikke ved Menneskehaand.
En sterven plotseling, midden in de nacht; Rijken worden opgeschrikt, en gaan heen, Machtigen verdwijnen, al steekt men er de hand niet naar uit.
21 Thi hans Øjne ere over hver Mands Veje, og han ser alle hans Skridt.
Want zijn ogen zijn op de wegen der mensen gericht, En Hij ziet al hun schreden;
22 Der er intet Mørke og ingen Dødsskygge, hvori de som gøre Uret, kunne skjule sig.
Er bestaat geen duister of donker, Waarin de boosdoeners zich kunnen verbergen.
23 Thi han behøver ikke at agte længe nogen, der skal stedes til Dom for Gud.
Neen, geen vaste tijd voor den mens, Om voor God ten gericht te verschijnen;
24 Han sønderslaar de mægtige uden at ransage, og han sætter andre i deres Sted.
Hij verplettert den machtige zonder verhoor, En stelt anderen voor hem in de plaats.
25 Derfor kender han deres Gerninger og omkaster dem om Natten, at de blive knuste;
Hij geeft dus acht op hun daden, Hij stort ze omver in de nacht;
26 han slaar dem, hvor de ugudelige findes, paa det Sted, hvor Folk ser det.
Ze worden verbrijzeld tot straf voor hun boosheid, Hij tuchtigt ze op de plaats, waar allen het zien.
27 Thi derfor vege de fra ham og agtede ikke paa nogen af hans Veje,
Want van Hem zijn ze afgeweken, En hebben op geen van zijn paden gelet;
28 for at de kunde bringe den ringes Skrig ind for ham, og for at han maatte høre de elendiges Skrig.
Ze hebben het kermen der armen tot Hem doen komen, Zodat Hij het klagen der ellendigen hoort.
29 Naar han skaffer Ro til Veje — hvo vil kalde ham uretfærdig? — og naar han skjuler sit Ansigt — hvo kan da beskue ham? — baade for et Folk og for et enkelt Menneske:
Hield Hij Zich stil, wie zou ze beschuldigen Bedekte Hij zijn gelaat, wie wees hen terecht? Neen, Hij houdt volk en eenling in het oog,
30 Saa er det, for at en vanhellig ikke skal regere, og at der ikke skal være Snarer for Folket.
Opdat geen boze regeert, het volk niet zondigt.
31 Mon nogen har sagt til Gud: Jeg har faaet, hvad jeg ikke forskylder?
Maar als de boze tot God zegt: Ik heb gedwaald, Doch ik wil niet meer zondigen;
32 Lær du mig ud over det, jeg kan se; dersom jeg har gjort Uret, da vil jeg ikke gøre det mere.
Onderricht mij, totdat ik tot inzicht kom; Heb ik misdaan, ik doe het niet meer!
33 Skal det være efter dit Skøn, at han skal gengælde? thi du har vraget, saa at du har at vælge, og ikke jeg? saa tal da, hvad du ved!
Moet Hij, volgens u, het dan toch maar vergelden, Omdat gij zijn gerechtigheid anders misprijst? Gij hebt te beslissen, niet ik; Spreek dus uit, wat ge meent!
34 Folk af Forstand skulle sige til mig, og ligeledes den vise Mand, som hører mig:
Verstandige mensen zullen mij zeggen, Met den wijzen man, die mij hoort:
35 „Job taler ikke med Forstand, og hans Ord ere ikke mere Klogskab‟.
Job heeft niet verstandig gesproken, Zijn rede getuigt niet van inzicht.
36 O gid, at Job maatte prøves til fulde, fordi han har svaret som uretfærdige Mænd!
Waarachtig, Job zal ten einde toe worden beproefd, Om zijn antwoorden, boosdoeners waardig;
37 thi han lægger Overtrædelse til sin Synd, imellem os klapper han i Hænderne og gør mange Ord imod Gud.
Want hij heeft bij zijn zonde de misdaad gevoegd, Ons te honen, en tegen God een grote mond op te zetten!
