< Job 34 >
1 Fremdeles svarede Elihu og sagde:
Elihu söhbətini belə davam etdirdi:
2 Hører, I vise! min Tale, og I forstandige! vender eders Øren til mig;
«Ey hikmətlilər, sözlərimi dinləyin, Ey çoxbilənlər, məni eşidin.
3 thi Øret prøver Talen, og Ganen smager Maden.
Çünki damaq yeməyin dadını bildiyi kimi Qulaq da sözləri müəyyən edir.
4 Lader os vælge os det rette, lader os kende imellem os, hvad godt er.
Gəlin doğrunu seçək, Birlikdə yaxşını öyrənək.
5 Thi Job sagde: Jeg er retfærdig, men Gud har borttaget min Ret.
Çünki Əyyub deyir: “Mən günahsızam, Allah isə əlimdən haqqımı aldı.
6 Uagtet jeg har Ret, skal jeg staa som en Løgner; ulægelig har Pilen truffet mig, skønt der ikke er Overtrædelse hos mig.
Haqlı olduğum halda yalançı sayılıram, Bir təqsirim yox ikən oxundan sağalmaz yara aldım”.
7 Hvor er en Mand som Job, der inddrikker Gudsbespottelse som Vand
Əyyub kimi şəxsiyyət varmı? O, kinayəni su kimi içir.
8 og vandrer i Selskab med dem, som gøre Uret, og gaar med ugudelige Folk?
Pislik edənlərlə yoldaşlıq edib gəzir, Pis adamlarla yol gedir.
9 Thi han sagde: Det gavner ikke en Mand, om han har Behag i Gud.
Çünki “çalışıb Allahı razı salmaq İnsana xeyir gətirməz” deyir.
10 Derfor, I Mænd af Forstand! hører paa mig: Det være langt fra Gud at være ugudelig, og fra den Almægtige at være uretfærdig.
Buna görə, ey dərrakəli insanlar, məni dinləyin! Məgər Allah pislik edərmi? Məgər Külli-İxtiyar haqsızlıq edərmi?
11 Thi han betaler et Menneske efter dets Gerning og lader enhver faa efter hans Vej.
Çünki O hər kəsə əməlinin əvəzini verir, Qazandığını başına gətirir.
12 Ja, sandelig, Gud handler ikke uretfærdigt, og den Almægtige forvender ikke Retten.
Məgər Allah pislik edir? Məgər Külli-İxtiyar haqsızlıq edir?
13 Hvo har beskikket ham over Jorden? og hvo har grundet hele Jordens Kreds.
Ona bütün dünyanı kim təslim etdi? Kim Onu yer üzərində təyin etdi?
14 Dersom han vilde agte paa sig selv alene, samlede han sin Aand og sin Aande til sig:
Əgər qəsdinə durub Ruhunu, nəfəsini geri çəkərsə,
15 Da maatte alt Kød til Hobe opgive Aanden, og Mennesket blive til Støv igen.
Bir anda bütün bəşər yox olar, İnsan torpağa qayıdar.
16 Dersom du har Forstand, saa hør dette, vend dine Øren til min Tales Røst!
Əgər düşüncən varsa, bunları dinlə, Sözlərimi eşit.
17 Skulde vel den, som hader Ret, holde Styr? eller tør du sige den mægtige retfærdige at være uretfærdig?
Ədalətə nifrət edən səltənət sürə bilərmi? Adil və qüdrəti Olanımı məhkum edəcəksən?
18 Tør nogen sige til en Konge: Du Belial! til de ædle: Du ugudelige!
Padşahlara “yaramazsınız”, Əsilzadələrə “şərsiniz” deyən,
19 Han anser ikke Fyrsternes Personer og agter ikke den rige fremfor den ringe; thi de ere alle hans Hænders Gerning.
Başçılar arasında tərəfkeşlik etməyən, Varlını yoxsuldan üstün saymayan O deyilmi? Çünki hamını Onun əlləri yaratdı,
20 De dø i et Øjeblik, og det midt om Natten: Folk rystes og forgaa; og de mægtige tages bort, men ikke ved Menneskehaand.
Hamı bir an içində, bir gecə yarısı ölüb gedir, Xalq lərzəyə gəlib ölür. Güclülər belə, əl dəyməmiş aradan götürülür.
21 Thi hans Øjne ere over hver Mands Veje, og han ser alle hans Skridt.
Allah gözlərini insanların yolundan çəkmir, Atdıqları hər addımı görür.
22 Der er intet Mørke og ingen Dødsskygge, hvori de som gøre Uret, kunne skjule sig.
Şər iş görənlərin gizlənəcəyi Nə qaranlıq, nə də zülmət yeri var.
23 Thi han behøver ikke at agte længe nogen, der skal stedes til Dom for Gud.
Hökm üçün hüzuruna gəlsinlər deyə Allah insana nəzarət etmək üçün ehtiyac duymur.
24 Han sønderslaar de mægtige uden at ransage, og han sætter andre i deres Sted.
İstintaq etmədən güclü insanları qırır, Onların yerinə başqalarını qoyur.
25 Derfor kender han deres Gerninger og omkaster dem om Natten, at de blive knuste;
Çünki onların işlərini bilir, Bir gecə onları alt-üst edir, onlar əzilir.
26 han slaar dem, hvor de ugudelige findes, paa det Sted, hvor Folk ser det.
Hamının gözü önündə Pislikləri üzündən onlara cəza verir.
27 Thi derfor vege de fra ham og agtede ikke paa nogen af hans Veje,
Çünki Onun ardınca getmədilər, Yollarının heç birinə fikir vermədilər.
28 for at de kunde bringe den ringes Skrig ind for ham, og for at han maatte høre de elendiges Skrig.
Ona görə yoxsulların fəryadı Onun hüzuruna yetdi, O, fəqirlərin fəryadını eşitdi.
29 Naar han skaffer Ro til Veje — hvo vil kalde ham uretfærdig? — og naar han skjuler sit Ansigt — hvo kan da beskue ham? — baade for et Folk og for et enkelt Menneske:
Amma Allah səssiz dursa, kim Onu ittiham edə bilər? Üzünü gizlədərsə, kim Onu görə bilər? Hər millət, hər insan üçün O eynidir ki,
30 Saa er det, for at en vanhellig ikke skal regere, og at der ikke skal være Snarer for Folket.
Allahsız insan hökmranlıq etməsin, Xalqa tələ qurmasın.
31 Mon nogen har sagt til Gud: Jeg har faaet, hvad jeg ikke forskylder?
Allaha deyən olubmu: “Günahkaram, bir də pis iş görməyəcəyəm?
32 Lær du mig ud over det, jeg kan se; dersom jeg har gjort Uret, da vil jeg ikke gøre det mere.
Görmədiyimi mənə göstər, Haqsızlıq etmişəmsə, bir də etmərəm”.
33 Skal det være efter dit Skøn, at han skal gengælde? thi du har vraget, saa at du har at vælge, og ikke jeg? saa tal da, hvad du ved!
Onu atdığın halda sənə Kefin istəyən əvəz verməlidirmi? Qərar verən sənsən, mən deyiləm, İndi bildiyini mənə söylə.
34 Folk af Forstand skulle sige til mig, og ligeledes den vise Mand, som hører mig:
Dərrakəli insanlar, Məni dinləyən müdrik adamlar deyəcək:
35 „Job taler ikke med Forstand, og hans Ord ere ikke mere Klogskab‟.
“Əyyub avam-avam danışır, Sözlərinin mənası yoxdur”.
36 O gid, at Job maatte prøves til fulde, fordi han har svaret som uretfærdige Mænd!
Bir şər adam kimi cavab verdiyi üçün Qoy Əyyub axıradək sınaqda olsun!
37 thi han lægger Overtrædelse til sin Synd, imellem os klapper han i Hænderne og gør mange Ord imod Gud.
Çünki günahına üsyankarlıq da artırır, Qarşımızda elə bil rişxənd edərək əl çalır, Allaha qarşı danışdıqca danışır».