Job 33

1 Og Job, hør dog nu min Tale, og vend dine Øren til alle mine Ord!

Aŭskultu do, Ijob, miajn parolojn, Kaj atentu ĉiujn miajn vortojn.

2 Se nu, jeg har opladt min Mund, min Tunge taler allerede ved min Gane.

Jen mi malfermis mian buŝon, Parolas mia lango en mia gorĝo.

3 Mine Taler skulle udsige mit Hjertes Oprigtighed, og mine Læber skulle udtale rent det, som jeg ved.

Ĝuste el mia koro estas miaj paroloj, Kaj puran scion eldiros miaj lipoj.

4 Guds Aand har skabt mig, og den Almægtiges Aande gør mig levende.

La spirito de Dio min kreis, Kaj la spiro de la Plejpotenculo min vivigas.

5 Dersom du kan, saa giv mig Svar; rust dig for mit Ansigt og fremstil dig!

Se vi povas, respondu al mi; Armu vin kontraŭ mi, kaj stariĝu.

6 Se, jeg er ligesom du over for Gud, ogsaa jeg er dannet af Ler.

Jen mi simile al vi estas de Dio; Mi ankaŭ estas farita el argilo.

7 Se, Rædsel for mig skal ikke forfærde dig, og intet Tryk fra mig skal være svart over dig.

Vidu, vi ne bezonas timi min, Kaj mia ŝarĝo ne pezos sur vi.

8 Men du sagde for mine Øren, og jeg hørte Talen, som lød:

Vi parolis antaŭ miaj oreloj, Kaj mi aŭdis la sonon de tiaj vortoj:

9 Jeg er ren, uden Overtrædelse, jeg er skyldfri, og der er ingen Misgerning hos mig.

Mi estas pura, sen malbonagoj; Senkulpa, mi ne havas pekon;

10 Se, han har fundet paa Fjendtligheder imod mig, han agter mig for sin Modstander;

Jen Li trovis ion riproĉindan en mi, Li rigardas min kiel Lian malamikon;

11 han har lagt mine Fødder i Stok, han tager Vare paa alle mine Stier.

Li metis miajn piedojn en ŝtipon; Li observas ĉiujn miajn vojojn.

12 Se, heri har du ikke Ret! jeg vil svare dig; thi Gud er for høj for et Menneske.

Sed en tio vi ne estas prava, mi respondas al vi; Ĉar Dio estas pli granda ol homo.

13 Hvorfor har du trættet med ham, fordi han ikke gør dig Regnskab for nogen af sine Gerninger?

Kial vi havas pretendon kontraŭ Li pro tio, Ke Li ne donas al vi kalkulraporton pri ĉiuj Siaj faroj?

14 Men Gud taler een Gang og anden Gang; man agter ikke derpaa.

Cetere Dio parolas en unu maniero kaj en alia maniero, Sed oni tion ne rimarkas.

15 I Drøm, i Syn om Natten, naar den dybe Søvn falder paa Folk, naar de slumre paa Sengen,

En sonĝo, en nokta vizio, Kiam sur la homojn falis dormo, Kiam ili dormas sur la lito,

16 da aabner han Menneskenes Øren, og besegler Formaningen til dem

Tiam Li malfermas la orelon de la homoj, Kaj, doninte instruon, sigelas ĝin,

17 for at bortdrage Mennesket fra hans Idrætter og for at fjerne Hovmodet fra Manden,

Por deturni homon de ia faro Kaj gardi viron kontraŭ fiereco,

18 for at spare hans Sjæl fra Graven og hans Liv fra at omkomme ved Sværd.

Por ŝirmi lian animon kontraŭ pereo Kaj lian vivon kontraŭ falo sub glavon.

19 Han straffes ogsaa med Pine paa sit Leje og med vedholdende Uro i hans Ben,

Ankaŭ per malsano sur lia lito Li avertas lin, Kiam ĉiuj liaj ostoj estas ankoraŭ fortaj.

20 saa at hans Liv væmmes ved Brød og hans Sjæl ved lækker Mad;

Kaj abomenata fariĝas por li en lia vivo la manĝaĵo, Kaj por lia animo la frandaĵo.

21 hans Kød fortæres, saa man ikke kan se det, og hans Ben hensmuldre og ses ikke;

Lia karno konsumiĝas tiel, ke oni ĝin jam ne vidas; Kaj elstaras liaj ostoj, kiuj antaŭe estis nevideblaj.

22 og hans Sjæl kommer nær til Graven og hans Liv nær til de dræbende Magter.

Kaj lia animo alproksimiĝas al la pereo, Kaj lia vivo al la mortigo.

23 Dersom der da er en Engel, en Talsmand, hos ham, en af de tusinde, til at kundgøre Mennesket hans rette Vej:

Sed se li havas por si anĝelon proparolanton, Kvankam unu el mil, Kiu elmontrus pri la homo lian pravecon,

24 Saa skal Gud forbarme sig over ham og sige: Befri ham, at han ikke farer ned i Graven; jeg har faaet Løsepenge;

Tiam Li indulgas lin, kaj diras: Liberigu lin, ke li ne malsupreniru en la tombon, Ĉar Mi trovis pardonigon.

25 da skal hans Kød blive kraftigt mere end i den unge Alder; sin Ungdoms Dage skal han faa igen.

Tiam lia korpo fariĝas denove freŝa, kiel en la juneco; Li revenas al la tagoj de sia knabeco.

26 Han skal bede til Gud, og denne skal være ham naadig, og han skal se hans Ansigt med Frydeskrig, og han skal gengive Mennesket hans Retfærdighed.

Li preĝas al Dio, Kaj ĉi Tiu korfavoras lin, Kaj montras al li Sian vizaĝon kun ĝojo, Kaj rekompencas la homon laŭ lia virteco.

27 Han skal synge for Mennesker og sige: Jeg har syndet og forvendt Retten; men det er ikke blevet mig gengældt.

Li rigardas la homojn, kaj diras: Mi pekis, la veron mi kripligis, Kaj Li ne repagis al mi;

28 Han har befriet min Sjæl, at den ikke farer ned i Graven, og mit Liv skal se paa Lyset.

Li liberigis mian animon, ke ĝi ne iru en pereon, Kaj mia vivo vidas la lumon.

29 Se, alle disse Ting gør Gud to, tre Gange ved en Mand

Ĉion ĉi tion Dio faras Du aŭ tri fojojn kun homo,

30 for at føre hans Sjæl tilbage fra Graven, at den maa beskinnes af de levendes Lys.

Por deturni lian animon de pereo Kaj prilumi lin per la lumo de vivo.

31 Mærk det, Job! hør mig; ti stille, og jeg vil tale.

Atentu, Ijob, aŭskultu min; Silentu, kaj mi parolos.

32 Har du noget at sige, da giv mig Svar; tal, thi jeg har Lyst til at give dig Ret.

Se vi havas, kion diri, respondu al mi; Parolu, ĉar mi dezirus, ke vi montriĝu prava.

33 Men har du intet, da hør du paa mig; ti stille, saa vil jeg lære dig Visdom!

Se ne, tiam aŭskultu min; Silentu, kaj mi instruos al vi saĝon.