Job 29
1 Og Job blev ved at fremføre sit Billedsprog og sagde:
A i korero tonu a Hopa i tana pepeha, i mea,
2 Gid jeg var som i de forrige Maaneder, som i de Dage, da Gud bevarede mig,
Aue, me i rite ki nga marama o mua, ki nga ra i tiaki ai te Atua i ahau!
3 da hans Lampe lyste over mit Hoved, da jeg gik igennem Mørket ved hans Lys;
I tiaho mai ai tana rama ki toku matenga, a na tana whakamarama i haere ai ahau i te pouri:
4 som det var med mig i min Høsts Dage, der Guds Fortrolighed var over mit Telt;
Me i pera ano me ahau i nga ra o toku taiohitanga, i te mea nei kei runga to te Atua whakaaro puku i toku teneti;
5 da den Almægtige endnu var med mig, da mine Drenge vare omkring mig;
I te mea e noho ana ano te Kaha Rawa i ahau, a kei tetahi taha oku aku tamariki, kei tetahi taha;
6 da mine Trin badede sig i Mælk, og Klippen hos mig udgød Oliebække;
I horoia ai oku takahanga ki te pata, a rere mai ana nga awa hinu ki ahau i roto i te kohatu!
7 da jeg gik ud til Porten op til Staden, da jeg lod berede mit Sæde paa Torvet.
I toku haerenga atu ki te kuwaha ki te pa, a whakapai ana i te nohoanga moku i te waharoa,
8 De unge saa mig og trak sig tilbage, og de gamle stode op og bleve staaende.
Ka kite nga taitamariki i ahau, a piri ana ratou: whakatika ana nga koroheke, tu ana ki runga;
9 De Øverste holdt op at tale, og de lagde Haanden paa deres Mund.
Mutu pu te korero a nga tino tangata, kua kopania te ringa ki o ratou mangai;
10 Fyrsternes Røst forstummede, og deres Tunge hang ved deres Gane.
Ngaro ana te reo o nga rangatira, piri ana o ratou arero ki o ratou ngao.
11 Thi det Øre, som hørte, priste mig salig, og det Øje, som saa mig, gav mig Vidnesbyrd.
No te rongonga hoki o te taringa i ahau manaaki ana i ahau; te kitenga o te kanohi i ahau, whakaae mai ana ki aku mahi:
12 Thi jeg reddede den fattige, som skreg, og den faderløse, som ingen Hjælper havde.
No te mea naku i whakaora te rawakore i a ia e karanga ana, te pani me te tangata hoki kahore nei ona kaiawhina.
13 Dens Velsignelse, som ellers maatte omkommet, kom over mig, og jeg frydede Enkens Hjerte.
I tau ki runga ki ahau te manaaki a te tangata e tata ana ki te whakangaromanga; harakoa ana i ahau te ngakau o te pouaru.
14 Jeg iførte mig Retfærdighed, og den klædte sig i mig; min Dom var mig som en Kappe og et Hovedsmykke.
I kakahuria e ahau te tika, a ko tera toku kakahu: e rite ana taku whakarite whakawa he koroka, he karauna.
15 Jeg var den blindes Øje, og jeg var den lammes Fod.
He kanohi ahau ki te matapo, he waewae ki te kopa.
16 Jeg var de fattiges Fader, og den mig ubekendtes Retssag undersøgte jeg.
He matua ahau ki nga rawakore: a i ata rapua e ahau te tikanga o te totohe a te tangata kihai nei ahau i mohio.
17 Og jeg sønderbrød den uretfærdiges Kindtænder, og jeg gjorde, at han maatte slippe Rovet af sine Tænder.
Wawahia ana e ahau nga kauae o te tangata kino, a takiritia mai ana e ahau tana mea pahua i roto i ona niho.
18 Og jeg sagde: I min Rede vil jeg opgive Aanden og have Dage mangfoldige som Sand.
Katahi ahau ka mea, Tera ahau e mate i roto i toku ohanga; ka whakanuia oku ra kia rite ki te onepu te maha:
19 Min Rod skal aabne sig for Vandet, og Duggen skal blive om Natten paa mine Grene.
Ko toku pakiaka tautoro tonu ki nga wai, a i te po tau ana te tomairangi ki runga ki toku peka:
20 Min Herlighed skal blive ny hos mig, og min Bue skal forynges i min Haand.
Ko toku kororia hou tonu i roto i ahau, a hoki ake ana te kaha o taku kopere i toku ringa.
21 De hørte paa mig og ventede, og de tav til mit Raad.
I whakarongo mai nga tangata ki ahau, i tatari, whakarongo puku ana ratou i ahau e whakatakoto whakaaro ana.
22 Havde jeg talt, toge de ikke igen til Orde, og min Tale faldt som Draaber over dem;
I muri i aku kupu kore ake ratou i korero ano; maturuturu iho ana aku kupu ki runga ki a ratou.
23 de ventede paa mig som paa en Regn, og de aabnede Munden vidt som efter den sildige Regn.
I taria mai ahau e ratou ano ko te ua; hamama mai ana o ratou mangai ano e tatari ana ki te ua o muri.
24 Jeg smilte til dem, der vare mistrøstige; og de bragte ikke mit Ansigts Lys til at svinde.
Ka kata ahau ki a ratou, kihai i whakaponohia e ratou; kihai hoki ratou i whakataka i te marama o toku mata.
25 Jeg udvalgte deres Vej og sad øverst, og jeg boede som en Konge iblandt Hærskaren, som den, der trøster de sørgende.
Naku to ratou ara i whiriwhiri, a noho ana ahau hei rangatira, noho ana hoki ahau ano he kingi i roto i te ope; i rite ahau ki te kaiwhakamarie o te hunga e tangi ana.
