Job 28
1 Thi Sølvet har sit Sted, hvorfra det kommer, og Guldet, man renser, har sit Sted.
Dhugumaan iddoon meetiin keessaa qotamu, lafti warqeen itti baafamee qulqulleeffamu jira.
2 Jern hentes af Støvet og Stene, som smeltes til Kobber.
Sibiilli lafa keessaa baafama; sibiilli diimaan immoo dhagaa albuudaa irraa baqfama.
3 Man gør Ende paa Mørket, og indtil det yderste ransager man de Stene, som ligge i Mørket og Dødens Skygge.
Namni hamma dhuma dukkanaatti deema; moggaa akka malee fagoo dhaqees, dukkana hamaa keessa dhagaa albuudaa barbaada.
4 Man bryder en Skakt ned fra Jordboen; forglemte af Vandrerens Fod hænge de, borte fra Mennesker svæve de.
Inni lafa namoonni jiraatan irraa fagaatee iddoo miilli namaa ejjetee hin beeknetti boolla qota; namoota irraa fagaatee ni rarraʼa; asii fi achis ni raafama.
5 Af Jorden fremkommer Brød, men indeni omvæltes den som af Ild.
Lafa irraa garuu nyaatatu argama; jala isheetiin immoo akka waan ibidda taateetti geeddaramti;
6 Dens Stene ere Safirens Sted, og den har Guldstøv i sig.
dhagaan isaa burqaa sanpeerii ti; biyyoon isaas warqee qaba.
7 Stien derhen har ingen Rovfugl kendt, ingen Skades Øjne set.
Allaattiin tokko iyyuu karaa dhokfame sana hin beeku; iji culullees karaa sana hin argine.
8 De stolte Dyr have ikke betraadt den, og ingen Løve har gaaet ad den.
Bineensonni sodaachisoon irra hin ejjenne; leencis karaa sana hin darbine.
9 Man lægger Haand paa den haarde Flint, man omvælter Bjerge fra Roden af.
Harki namaa dhagaa jabaa cabsa; hundee tulluuwwanii immoo ni gaggaragalcha.
10 Man udhugger Gange i Klipperne, og Øjet ser alt det dyrebare.
Inni kattaa keessaan karaa baasa; iji isaas waan gatii guddaa hunda arga.
11 Man binder for Strømmene, saa at ikke en Draabe siver ud, og fører de skjulte Ting frem til Lyset.
Madda lageenii ni sakattaʼa; waan dhokfames ifatti ni baasa.
12 Men Visdommen — hvorfra vil man finde den? og hvor er Indsigtens Sted?
Ogummaan garuu eessaa argamti? Hubannaanis eessa jiraata?
13 Et Menneske kender ikke dens Værdi, og den findes ikke i de levendes Land.
Namni gatii isaa hin beeku; inni biyya jiraattotaa keessatti hin argamu.
14 Afgrunden siger: Den er ikke i mig, og Havet siger: Den er ikke hos mig.
Tujubni, “Inni na keessa hin jiru” jedha; galaannis, “Inni na bira hin jiru” jedha.
15 Den kan ikke faas for det fineste Guld, ej heller dens Værdi opvejes med Sølv.
Warqeen qulqulluun isa bituu hin dandaʼu; gatiin isaas meetiidhaan hin madaalamu.
16 Den kan ikke opvejes med Guld fra Ofir, ej heller med den dyrebare Onyks og Safir.
Warqee Oofiiriitti, dhagaa gatii guddaa sardooniksiitti yookaan sanpeeriitti hin tilmaamamu.
17 Den kan ikke vurderes lige med Guld og Krystal; man kan ikke tilbytte sig den for Kar af fint Guld.
Warqee fi dhagaan akka bilillee calaqqisu ittiin hin qixxaatu; inni faaya warqee qulqulluutiin hin geeddaramu.
18 Koraller og Ædelstene tales der ikke om; og Visdoms Besiddelse er bedre end Perler.
Elellaanii fi dooqni akka waan gatii qabaniitti hin hedaman; gatiin ogummaa lula diimaa caala.
19 Topazer af Morland kunne ikke vurderes lige imod den; den kan ikke opvejes med det rene Guld.
Tophaaziyooniin Itoophiyaa itti qixxaatu; warqee qulqulluudhaanis bitamuu hin dandaʼu.
20 Men Visdommen — hvorfra kommer den? og hvor er Indsigtens Sted?
Yoos ogummaan eessaa dhufti ree? Hubannaanis eessa jiraatti?
21 Den er skjult for alle levendes Øjne, den er og dulgt for Fuglene under Himmelen.
Isheen ija uumama hundaa jalaa dhokatteerti; simbirroota samii jalaas baddeerti.
22 Afgrunden og Døden sige: Kun et Rygte om den hørte vi med vore Øren.
Badiisnii fi Duuti, “Nu oduu ishee qofa gurra keenyaan dhageenye” jedhu.
23 Gud forstaar dens Vej, og han kender dens Sted.
Waaqa qofatu daandii gara ishee geessu hubatee, lafa inni jiraatus beeka;
24 Thi han skuer indtil Jordens Ender; han ser hen under al Himmelen.
inni handaara lafaa ni ilaala; waan samii jala jiru hunda ni argaatii.
25 Der han gav Vinden sin Vægt og bestemte Vandet dets Maal,
Inni yommuu bubbeedhaaf humna kennee bishaanota safaretti,
26 der han satte en Lov for Regnen og en Vej for Lynet, som gaar foran Torden,
yommuu bokkaadhaaf seera dhaabee bakakkaaf immoo daandii baasetti,
27 da saa han den og kundgjorde den, beredte den, ja gennemskuede den.
inni ogummaa ilaalee madaale; jabeessee dhaabee ishee qorate.
28 Og han sagde til Mennesket: Se, Herrens Frygt, det er Visdom, og at vige fra det onde, det er Forstand.
Ergasii ilmaan namaatiin, “Gooftaa sodaachuun ogummaa; waan hamaa irraa fagaachuunis hubannaa dha” jedhe.
