Job 28
1 Thi Sølvet har sit Sted, hvorfra det kommer, og Guldet, man renser, har sit Sted.
Siluer hath bigynnyngis of his veynes; and a place is to gold, in which it is wellid togidere.
2 Jern hentes af Støvet og Stene, som smeltes til Kobber.
Irun is takun fro erthe, and a stoon resolued, `ethir meltid, bi heete, is turned in to money.
3 Man gør Ende paa Mørket, og indtil det yderste ransager man de Stene, som ligge i Mørket og Dødens Skygge.
God hath set tyme to derknessis, and he biholdith the ende of alle thingis.
4 Man bryder en Skakt ned fra Jordboen; forglemte af Vandrerens Fod hænge de, borte fra Mennesker svæve de.
Also a stronde departith a stoon of derknesse, and the schadewe of deth, fro the puple goynge in pilgrymage; it departith tho hillis, whiche the foot of a nedi man foryat, and hillis with out weie.
5 Af Jorden fremkommer Brød, men indeni omvæltes den som af Ild.
The erthe, wher of breed cam forth in his place, is destried bi fier.
6 Dens Stene ere Safirens Sted, og den har Guldstøv i sig.
The place of saphir ben stoonys therof, and the clottis therof ben gold.
7 Stien derhen har ingen Rovfugl kendt, ingen Skades Øjne set.
A brid knewe not the weie, and the iye of a vultur, ethir rauenouse brid, bihelde it not.
8 De stolte Dyr have ikke betraadt den, og ingen Løve har gaaet ad den.
The sones of marchauntis tretiden not on it, and a lyonesse passide not therbi.
9 Man lægger Haand paa den haarde Flint, man omvælter Bjerge fra Roden af.
God stretchide forth his hond to a flynt; he distriede hillis fro the rootis.
10 Man udhugger Gange i Klipperne, og Øjet ser alt det dyrebare.
He hewide doun ryuers in stoonys; and his iye siy al precious thing.
11 Man binder for Strømmene, saa at ikke en Draabe siver ud, og fører de skjulte Ting frem til Lyset.
And he souyte out the depthis of floodis; and he brouyte forth hid thingis in to liyt.
12 Men Visdommen — hvorfra vil man finde den? og hvor er Indsigtens Sted?
But where is wisdom foundun, and which is the place of vndurstondyng?
13 Et Menneske kender ikke dens Værdi, og den findes ikke i de levendes Land.
A man noot the prijs therof, nether it is foundun in the lond of men lyuynge swetli, `ether delicatli.
14 Afgrunden siger: Den er ikke i mig, og Havet siger: Den er ikke hos mig.
The depthe of watris seith, It is not in me; and the see spekith, It is not with me.
15 Den kan ikke faas for det fineste Guld, ej heller dens Værdi opvejes med Sølv.
Gold ful cleene schal not be youun for wisdom, nether siluer schal be weied in the chaungyng therof.
16 Den kan ikke opvejes med Guld fra Ofir, ej heller med den dyrebare Onyks og Safir.
It schal not be comparysound to the died colours of Iynde, not to the moost preciouse stoon of sardius, nether to saphir.
17 Den kan ikke vurderes lige med Guld og Krystal; man kan ikke tilbytte sig den for Kar af fint Guld.
Nether gold, nether glas schal be maad euene worth therto;
18 Koraller og Ædelstene tales der ikke om; og Visdoms Besiddelse er bedre end Perler.
and hiye and fer apperynge vessels of gold schulen not be chaungid for wisdom, nether schulen be had in mynde in comparisoun therof. Forsothe wisdom is drawun of pryuy thingis;
19 Topazer af Morland kunne ikke vurderes lige imod den; den kan ikke opvejes med det rene Guld.
topasie of Ethiope schal not be maad euene worth to wisdom, and moost preciouse diyngis schulen not be set togidere in prijs, `ether comparisound, therto.
20 Men Visdommen — hvorfra kommer den? og hvor er Indsigtens Sted?
Therfor wherof cometh wisdom, and which is the place of vndurstondyng?
21 Den er skjult for alle levendes Øjne, den er og dulgt for Fuglene under Himmelen.
It is hid fro the iyen of alle lyuynge men; also it is hid fro briddis of heuene.
22 Afgrunden og Døden sige: Kun et Rygte om den hørte vi med vore Øren.
Perdicioun and deeth seiden, With oure eeris we herden the fame therof.
23 Gud forstaar dens Vej, og han kender dens Sted.
God vndurstondith the weye therof, and he knowith the place therof.
24 Thi han skuer indtil Jordens Ender; han ser hen under al Himmelen.
For he biholdith the endis of the world, and biholdith alle thingis that ben vndur heuene.
25 Der han gav Vinden sin Vægt og bestemte Vandet dets Maal,
`Which God made weiyte to wyndis, and weiede watris in mesure.
26 der han satte en Lov for Regnen og en Vej for Lynet, som gaar foran Torden,
Whanne he settide lawe to reyn, and weie to tempestis sownynge;
27 da saa han den og kundgjorde den, beredte den, ja gennemskuede den.
thanne he siy wisdom, and telde out, and made redi, and souyte out.
28 Og han sagde til Mennesket: Se, Herrens Frygt, det er Visdom, og at vige fra det onde, det er Forstand.
And he seide to man, Lo! the drede of the Lord, thilke is wisdom; and to go awei fro yuel, is vndurstondyng.
