Job 28
1 Thi Sølvet har sit Sted, hvorfra det kommer, og Guldet, man renser, har sit Sted.
Gümüşün mədəni, Qızılın təmizlənmə yeri var.
2 Jern hentes af Støvet og Stene, som smeltes til Kobber.
Dəmir torpaqdan çıxarılır, Mis daşlardan əridilərək alınır.
3 Man gør Ende paa Mørket, og indtil det yderste ransager man de Stene, som ligge i Mørket og Dødens Skygge.
İnsan qaranlığa son qoyur, Sonacan qatı qaranlıqda, zülmətdə filiz axtarır.
4 Man bryder en Skakt ned fra Jordboen; forglemte af Vandrerens Fod hænge de, borte fra Mennesker svæve de.
İnsan məskənlərindən uzaq bir çuxur açır, İnsan ayağı dəyməyən yerlərdə, İnsanlardan uzaqlarda ilişib yellənə-yellənə qalır.
5 Af Jorden fremkommer Brød, men indeni omvæltes den som af Ild.
Torpaqdan çörək çıxır, Torpağın altı isə fırlanır, elə bil odlar yanır.
6 Dens Stene ere Safirens Sted, og den har Guldstøv i sig.
Qayalarından göy yaqut çıxır, Orada qızıl tozu da var.
7 Stien derhen har ingen Rovfugl kendt, ingen Skades Øjne set.
Oranın yolunu yırtıcı quşlar bilmir, Şahinin gözü oranı görməyib.
8 De stolte Dyr have ikke betraadt den, og ingen Løve har gaaet ad den.
Ora məğrur heyvanların ayağı dəyməyib, Yırtıcı aslanlar oradan keçməyib.
9 Man lægger Haand paa den haarde Flint, man omvælter Bjerge fra Roden af.
Mədənçi əlini çaxmaq daşına uzadır, Dağları dibindən oynadır.
10 Man udhugger Gange i Klipperne, og Øjet ser alt det dyrebare.
Qayalardan yeraltı keçidlər açır, Gözləri müxtəlif qiymətli şeylərə baxır.
11 Man binder for Strømmene, saa at ikke en Draabe siver ud, og fører de skjulte Ting frem til Lyset.
Çayların mənbələrini bağlayır, Gizlini aşkara çıxarır.
12 Men Visdommen — hvorfra vil man finde den? og hvor er Indsigtens Sted?
Amma hikməti haradan tapmaq olar? Müdrikliyin yeri hanı?
13 Et Menneske kender ikke dens Værdi, og den findes ikke i de levendes Land.
İnsan onun qiymətini bilməz, Dirilər arasında ona rast gəlməz.
14 Afgrunden siger: Den er ikke i mig, og Havet siger: Den er ikke hos mig.
Dərinliklər deyər: “Məndə yoxdur”, Dəniz deyər: “Yanımda yoxdur”.
15 Den kan ikke faas for det fineste Guld, ej heller dens Værdi opvejes med Sølv.
Saf qızıl onu əvəz edə bilməz, Qiyməti gümüşlə ölçülməz.
16 Den kan ikke opvejes med Guld fra Ofir, ej heller med den dyrebare Onyks og Safir.
Onu Ofir qızılı ilə qiymətləndirmək olmaz, Onu qiymətli damarlı əqiqlə, göy yaqutla dəyərləndirmək olmaz.
17 Den kan ikke vurderes lige med Guld og Krystal; man kan ikke tilbytte sig den for Kar af fint Guld.
Nə qızıl, nə də gözəl cam ona tay deyil, Hikmət saf qızıl qablarla əvəz edilmir.
18 Koraller og Ædelstene tales der ikke om; og Visdoms Besiddelse er bedre end Perler.
Yanında mərcanın, büllurun adı çəkilməz, Hikmətin qiyməti yaqutdan artıqdır.
19 Topazer af Morland kunne ikke vurderes lige imod den; den kan ikke opvejes med det rene Guld.
Kuş topazı onun tayı deyil, Onun dəyəri saf qızılla ölçülməz.
20 Men Visdommen — hvorfra kommer den? og hvor er Indsigtens Sted?
Bəs hikmət haradan gəlir? Müdrikliyin yeri hanı?
21 Den er skjult for alle levendes Øjne, den er og dulgt for Fuglene under Himmelen.
O bütün canlıların gözündən uzaqdır, Göydə uçan quşlardan belə, gizli qalır.
22 Afgrunden og Døden sige: Kun et Rygte om den hørte vi med vore Øren.
Həlak yeri ilə ölüm belə deyir: “Qulaqlarımız yalnız sorağını eşidir”.
23 Gud forstaar dens Vej, og han kender dens Sted.
Onun yolunu Allah dərk edir, Yerini yalnız O bilir.
24 Thi han skuer indtil Jordens Ender; han ser hen under al Himmelen.
Çünki yer üzünün ucqarlarına qədər baxır, Göylərin altındakı hər şeyi görür.
25 Der han gav Vinden sin Vægt og bestemte Vandet dets Maal,
Küləyin gücünü təyin edəndə, Suları ölçəndə,
26 der han satte en Lov for Regnen og en Vej for Lynet, som gaar foran Torden,
Yağışa qanun qoyanda, Şimşəyə yol açanda
27 da saa han den og kundgjorde den, beredte den, ja gennemskuede den.
Hikmətə baxıb qiymət qoydu, Onu bərqərar edib araşdırdı.
28 Og han sagde til Mennesket: Se, Herrens Frygt, det er Visdom, og at vige fra det onde, det er Forstand.
İnsana dedi: “Rəbb qorxusu hikmətdir, Pislikdən çəkinmək müdriklikdir”».
