Job 22

1 Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:

آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:

2 Mon en Mand kan gavne Gud? nej; men han gavner sig selv, naar han handler klogelig.

آیا از انسان فایده‌ای به خدا می‌رسد؟ حتی از خردمندترین انسانها نیز فایده‌ای به او نمی‌رسد!

3 Mon det er den Almægtige en Fordel, at du er retfærdig? og mon det er ham en Vinding, at du holder dine Veje fuldkomne?

اگر تو عادل و درستکار باشی آیا نفع آن به خدای قادرمطلق می‌رسد؟

4 Mon han af Frygt for dig skal overbevise dig og gaa i Rette med dig?

اگر تو خداترس باشی آیا او تو را مجازات می‌کند؟

5 Er ikke din Ondskab megen og ingen Ende paa dine Misgerninger?

هرگز! مجازات تو برای شرارت و گناهان بی‌شماری است که در زندگی مرتکب شده‌ای!

6 Thi du tog Pant af dine Brødre uden Føje og trak Klæderne af de nøgne.

از دوستانت که به تو مقروض بودند تمام لباسهایشان را گرو گرفتی و تمام دارایی آنها را تصاحب کردی.

7 Du gav ikke den trætte Vand at drikke og nægtede den hungrige Brød.

به تشنگان آب نداده‌ای و شکم گرسنگان را سیر نکرده‌ای،

8 Men den Mand, hvis Arm var stærk, han havde Landet, og den, hvis Person var anset, boede deri.

هر چند تو آدم توانگر و ثروتمندی بودی و املاک زیادی داشتی.

9 Du lod Enker fare tomhændede, og de faderløses Arme knustes.

بیوه‌زنان را دست خالی از پیش خود راندی و بازوی یتیمان را شکستی.

10 Derfor er der Snarer trindt omkring dig, og Rædsel har hastelig forfærdet dig.

برای همین است که اکنون دچار دامها و ترسهای غیرمنتظره شده‌ای و ظلمت و امواج وحشت، تو را فرا گرفته‌اند.

11 Eller ser du ikke Mørket og Vandfloden, som bedækker dig?

12 Er ikke Gud i den høje Himmel? og se de øverste Stjerner, hvor de ere høje!

خدا بالاتر از آسمانها و بالاتر از بلندترین ستارگان است.

13 Derfor siger du: Hvad ved Gud? skulde han kunne dømme igennem Mørket?

ولی تو می‌گویی: «خدا چگونه می‌تواند از پس ابرهای تیره، اعمال مرا مشاهده و داوری کند؟

14 Skyerne ere et Skjul for ham, at han ikke ser, og han vandrer omkring Himlenes Kreds.

ابرها او را احاطه کرده‌اند و او نمی‌تواند ما را ببیند. او در آن بالا، بر گنبد آسمان حرکت می‌کند.»

15 Vil du tage Vare paa Fortidens Vej, som de uretfærdige Folk have vandret paa,

آیا می‌خواهی به راهی بروی که گناهکاران در گذشته از آن پیروی کرده‌اند؟

16 de, som reves bort, førend det var deres Tid, hvis Grundvold opløstes i en Strøm;

همچون کسانی که اساس زندگیشان فرو ریخت و نابهنگام مردند؟

17 de, som sagde til Gud: Vig fra os; og: Hvad den Almægtige vel skulde kunne gøre for dem.

زیرا به خدای قادر مطلق گفتند: «ای خدا از ما دور شو! تو چه کاری می‌توانی برای ما انجام دهی؟»

18 Han havde dog fyldt deres Huse med godt; men de ugudeliges Raad er langt fra mig.

در حالی که خدا خانه‌هایشان را سرشار از برکت ساخته بود. بنابراین من خود را از راههای شریران دور نگه خواهم داشت.

19 De retfærdige se det og glæde sig, og den uskyldige spotter dem:

درستکاران و بی‌گناهان هلاکت شریران را می‌بینند و شاد شده، می‌خندند و می‌گویند: «دشمنان ما از بین رفتند و اموالشان در آتش سوخت.»

20 „Sandelig, vor Modstander er tilintetgjort, og Ild har fortæret deres Herlighed”.

21 Kære, hold dig til ham, og hav saa Fred! deraf skal komme godt til dig.

ای ایوب، از مخالفت با خدا دست بردار و با او صلح کن تا لطف او شامل حال تو شود.

22 Kære, tag Lærdom af hans Mund, og læg hans Ord i dit Hjerte!

دستورهای او را بشنو و آنها را در دل خود جای بده.

23 Dersom du vender om til den Almægtige, da bliver du bygget op igen, ja, naar du holder Uret langt fra dine Telte.

اگر به سوی خدای قادرمطلق بازگشت نموده، تمام بدیها را از خانهٔ خود دور کنی، آنگاه زندگی تو همچون گذشته سروسامان خواهد گرفت.

24 Og kast Guldet i Støvet og Ofirs Guld blandt Bækkens Stene:

اگر طمع را از خود دور کنی و طلای خود را دور بریزی،

25 Saa skal den Almægtige være dit Guld, og han skal være dit kostbare Sølv.

آنگاه خدای قادر مطلق خودش طلا و نقرهٔ خالص برای تو خواهد بود!

26 Thi da skal du forlystes ved den Almægtige og opløfte dit Ansigt til Gud.

به او اعتماد خواهی کرد و از وجود او لذت خواهی برد.

27 Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal betale dine Løfter.

نزد او دعا خواهی نمود و او دعای تو را اجابت خواهد کرد و تو تمام نذرهایت را به جا خواهی آورد.

28 Naar du beslutter en Ting, da skal den lykkes for dig, og Lyset skal skinne over dine Veje.

دست به هر کاری بزنی موفق خواهی شد و بر راههایت همیشه نور خواهد تابید.

29 Naar man trykker dig ned, da siger du: Opad! og han skal frelse den, som slaar Øjnene ned.

وقتی کسی به زیر کشیده می‌شود، تو می‌گویی: «بلندش کن!» و او افتاده را نجات می‌بخشد.

30 Han skal fri endogsaa den, der ikke er uskyldig, og denne skal udfries ved dine Hænders Renhed.

پس اگر فروتن شده، خود را از گناه پاکسازی او تو را خواهد رهانید.