Job 22
1 Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:
Elifazi, moto ya Temani, azwaki maloba mpe alobaki:
2 Mon en Mand kan gavne Gud? nej; men han gavner sig selv, naar han handler klogelig.
« Boni, litomba nini Nzambe akoki kozwa epai ya moto? Ezala ata moto ya bwanya, azalaka na litomba kaka mpo na ye moko.
3 Mon det er den Almægtige en Fordel, at du er retfærdig? og mon det er ham en Vinding, at du holder dine Veje fuldkomne?
Ezala soki ozali moyengebene, litomba nini Nkolo-Na-Nguya-Nyonso akoki kozwa, ata ozali kobongisa nzela na yo ya bosembo?
4 Mon han af Frygt for dig skal overbevise dig og gaa i Rette med dig?
Boni, okanisi ete ezali mpo na boyengebene na yo nde azali kopamela yo mpe kosambisa yo?
5 Er ikke din Ondskab megen og ingen Ende paa dine Misgerninger?
Mabe na yo ezali monene te? Masumu na yo eleki ndelo te?
6 Thi du tog Pant af dine Brødre uden Føje og trak Klæderne af de nøgne.
Ozalaki koluka na pamba ndanga epai ya bandeko na yo ya mibali, ozalaki kolongola bato bilamba mpe kotika bango bolumbu,
7 Du gav ikke den trætte Vand at drikke og nægtede den hungrige Brød.
ozalaki kopesa mayi te na moto oyo azalaki na posa ya mayi, mpe ozalaki kopimela moto oyo azalaki na nzala bilei,
8 Men den Mand, hvis Arm var stærk, han havde Landet, og den, hvis Person var anset, boede deri.
atako ozalaki moto monene, nkolo mabele, mpe ozalaki kovanda na mabele yango lokola moto ya lokumu;
9 Du lod Enker fare tomhændede, og de faderløses Arme knustes.
ozalaki kozongisa basi bakufisa mibali maboko pamba, mpe ozalaki kosilisa makasi ya bana bitike.
10 Derfor er der Snarer trindt omkring dig, og Rædsel har hastelig forfærdet dig.
Yango wana, mitambo ezingeli yo, kobebisama ya mbalakata ekomi kopesa yo somo,
11 Eller ser du ikke Mørket og Vandfloden, som bedækker dig?
molili makasi ezwi yo mpe ozali kokoka komona te, mpe mpela ezipi yo.
12 Er ikke Gud i den høje Himmel? og se de øverste Stjerner, hvor de ere høje!
Boni, Nzambe azali te kuna na likolo, kati na Lola? Tala ndenge nini etando ya minzoto ezali likolo koleka!
13 Derfor siger du: Hvad ved Gud? skulde han kunne dømme igennem Mørket?
Nzokande, ozali koloba: ‹ Nzambe ayebi nini? Akoki kosambisa kati na mapata ya molili ya boye? ›
14 Skyerne ere et Skjul for ham, at han ikke ser, og han vandrer omkring Himlenes Kreds.
Mapata minene ezipi Ye, yango wana azali komona biso te, wana azali kotambola-tambola na etando ya Lola?
15 Vil du tage Vare paa Fortidens Vej, som de uretfærdige Folk have vandret paa,
Olingi solo kotikala kaka na nzela ya kala, nzela oyo bato mabe balekelaki?
16 de, som reves bort, førend det var deres Tid, hvis Grundvold opløstes i en Strøm;
Kufa ememaki bango na mbalakata, mpe miboko na bango etiolaki na mpela.
17 de, som sagde til Gud: Vig fra os; og: Hvad den Almægtige vel skulde kunne gøre for dem.
Bazalaki koloba na Nzambe: ‹ Tika biso, biso moko! Nkolo-Na-Nguya-Nyonso akosala biso nini? ›
18 Han havde dog fyldt deres Huse med godt; men de ugudeliges Raad er langt fra mig.
Nzokande, Ye nde atondisaki bandako na bango na biloko ya kitoko. Yango wana, ngai, naboyaka toli ya bato mabe.
19 De retfærdige se det og glæde sig, og den uskyldige spotter dem:
Bato ya sembo bazali komona kobebisama na bango mpe bazali kosepela, bayengebene bazali koseka bango mpe bazali koloba:
20 „Sandelig, vor Modstander er tilintetgjort, og Ild har fortæret deres Herlighed‟.
‹ Solo, banguna na biso babebi, moto ezikisi bomengo na bango. ›
21 Kære, hold dig til ham, og hav saa Fred! deraf skal komme godt til dig.
Zongisa boyokani na yo elongo na Ye mpe luka kimia. Na nzela wana, bomengo ekoya lisusu epai na yo.
22 Kære, tag Lærdom af hans Mund, og læg hans Ord i dit Hjerte!
Ndima malako oyo ekowuta na monoko na Ye, mpe batela maloba na Ye kati na motema na yo.
23 Dersom du vender om til den Almægtige, da bliver du bygget op igen, ja, naar du holder Uret langt fra dine Telte.
Soki ozongi epai na Nkolo-Na-Nguya-Nyonso, soki obengani mabe mosika ya ndako na yo, bomengo na yo ekozongela yo.
24 Og kast Guldet i Støvet og Ofirs Guld blandt Bækkens Stene:
Bwaka wolo na yo kati na putulu, wolo na yo ya Ofiri kati na mabanga ya lubwaku;
25 Saa skal den Almægtige være dit Guld, og han skal være dit kostbare Sølv.
bongo Nkolo-Na-Nguya-Nyonso akozala wolo na yo, mpe palata oyo eleki kitoko mpo na yo.
26 Thi da skal du forlystes ved den Almægtige og opløfte dit Ansigt til Gud.
Solo, okozwa esengo epai ya Nkolo-Na-Nguya-Nyonso mpe okotombola elongi na yo epai ya Nzambe.
27 Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal betale dine Løfter.
Okosambela Ye, Ye akoyoka yo, mpe okokokisa ndayi na yo.
28 Naar du beslutter en Ting, da skal den lykkes for dig, og Lyset skal skinne over dine Veje.
Makambo oyo okokana, ekosalema, mpe pole ekongenga na nzela na yo.
29 Naar man trykker dig ned, da siger du: Opad! og han skal frelse den, som slaar Øjnene ned.
Soki bato balembi, mpe yo olobi: ‹ Telema! › Nzambe akobikisa bango,
30 Han skal fri endogsaa den, der ikke er uskyldig, og denne skal udfries ved dine Hænders Renhed.
akokangola ata moto oyo asali mabe, akokangola ye penza mpo na bopeto ya maboko na yo. »
