Job 22
1 Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:
| ئەلیفازی تێمانیش وەڵامی دایەوە: |
2 Mon en Mand kan gavne Gud? nej; men han gavner sig selv, naar han handler klogelig.
| «ئایا مرۆڤ سوودی بۆ خودا هەیە؟ تەنانەت کەسێکی دانا، ئایا سوودی بۆ خودا هەیە؟ |
3 Mon det er den Almægtige en Fordel, at du er retfærdig? og mon det er ham en Vinding, at du holder dine Veje fuldkomne?
| ئایا خۆشی تێدایە بۆ توانادارەکە کە تۆ ڕاستودروست بیت؟ ئەگەر ڕەفتارەکەشت بێ کەموکوڕی بێت، ئایا قازانجی بۆ خودا تێدایە؟ |
4 Mon han af Frygt for dig skal overbevise dig og gaa i Rette med dig?
| «ئایا لەسەر لەخواترسییەکەت سەرزەنشتت دەکات و تۆ دەداتە دادگا؟ |
5 Er ikke din Ondskab megen og ingen Ende paa dine Misgerninger?
| ئایا خراپەکانت زۆر نین و تاوانەکانیشت بێ کۆتایی نین؟ |
6 Thi du tog Pant af dine Brødre uden Føje og trak Klæderne af de nøgne.
| بەبێ هۆ بارمتەت لە برای خۆت وەرگرت و جلت لەبەر داکەند ڕووتت کردەوە. |
7 Du gav ikke den trætte Vand at drikke og nægtede den hungrige Brød.
| ئاوت نەدا بە تینوو و ئامادە نەبووی نان بدەیتە برسی، |
8 Men den Mand, hvis Arm var stærk, han havde Landet, og den, hvis Person var anset, boede deri.
| هەرچەندە تۆ خاوەن زەوی و پیاوێکی بە توانا بووی، کە وەک کەسێکی ناودار تێدا نیشتەجێ بوو. |
9 Du lod Enker fare tomhændede, og de faderløses Arme knustes.
| بێوەژنانت بە دەستبەتاڵی بەڕێکرد و دەستی هەتیوانت شکاند. |
10 Derfor er der Snarer trindt omkring dig, og Rædsel har hastelig forfærdet dig.
| لەبەر ئەوە چواردەورت تەڵەیە و ترسی لەناکاو دەتتۆقێنێت، |
11 Eller ser du ikke Mørket og Vandfloden, som bedækker dig?
| لەبەر ئەوەش ئەوەندە تاریک بووە کە نابینیت و لافاوێک داتدەپۆشێت. |
12 Er ikke Gud i den høje Himmel? og se de øverste Stjerner, hvor de ere høje!
| «ئایا خودا لە بەرزی ئاسمان نییە؟ سەیری لووتکەی ئەستێرەکان بکە چەند خۆیان بڵند گرتووە! |
13 Derfor siger du: Hvad ved Gud? skulde han kunne dømme igennem Mørket?
| بەڵام تۆ دەڵێیت:”خودا چی دەزانێت؟ ئایا لە پشت هەوری ڕەشەوە دادوەری دەکات؟ |
14 Skyerne ere et Skjul for ham, at han ikke ser, og han vandrer omkring Himlenes Kreds.
| هەورەکان پەردەن بۆ ئەو ئیتر نامانبینێت کە بەسەر بازنەی ئاسمان هاتوچۆ دەکات.“ |
15 Vil du tage Vare paa Fortidens Vej, som de uretfærdige Folk have vandret paa,
| ئایا تۆش بەو ڕێگا کۆنەدا دەڕۆیت کە خراپەکاران پێیدا ڕۆیشتوون؟ |
16 de, som reves bort, førend det var deres Tid, hvis Grundvold opløstes i en Strøm;
| ئەوانەی پێشوەخت دەستیان بەسەردا گیرا، ڕووبار بەسەر بناغەکەیاندا ڕژا. |
17 de, som sagde til Gud: Vig fra os; og: Hvad den Almægtige vel skulde kunne gøre for dem.
| ئەوانەی بە خودایان گوت:”لێمان دوور بکەوە! خودای هەرە بەتوانا چیمان لەگەڵ دەکات؟“ |
18 Han havde dog fyldt deres Huse med godt; men de ugudeliges Raad er langt fra mig.
| بەڵام ئەو بوو کە ماڵەکانی ئەوانی پڕکردووە لە خێروخۆشی، با ڕاوێژی خراپەکاران لێم دوور بێت. |
19 De retfærdige se det og glæde sig, og den uskyldige spotter dem:
| ڕاستودروستان کە وێرانییان دەبینن، دڵخۆش دەبن، بێگەردیش گاڵتەیان پێ دەکات: |
20 „Sandelig, vor Modstander er tilintetgjort, og Ild har fortæret deres Herlighed‟.
| ”بێگومان بەرهەڵستکارانمان لەناودەچن و سامانەکەشیان ئاگر دەیخوات.“ |
21 Kære, hold dig til ham, og hav saa Fred! deraf skal komme godt til dig.
| «تکایە لەگەڵ خودا ڕێک بکەوە و لە ئاشتی بە، بەمە خێرۆخۆشیت بۆ دێت. |
22 Kære, tag Lærdom af hans Mund, og læg hans Ord i dit Hjerte!
| تکایە فێرکردنەکان لە دەمیەوە وەربگرە و قسەکانی بخە دڵتەوە. |
23 Dersom du vender om til den Almægtige, da bliver du bygget op igen, ja, naar du holder Uret langt fra dine Telte.
| ئەگەر بگەڕێیتەوە بۆ لای خودای هەرە بەتوانا بنیاد دەنرێیتەوە، ئەگەر ستەم لە چادرەکەت دووربخەیتەوە، |
24 Og kast Guldet i Støvet og Ofirs Guld blandt Bækkens Stene:
| ئەگەر زێڕ فڕێبدەیتە سەر خۆڵ و زێڕی ئۆفیر بۆ ناو بەردی شیوەکان، |
25 Saa skal den Almægtige være dit Guld, og han skal være dit kostbare Sølv.
| ئەو کاتە توانادارەکە دەبێت بە زێڕەکەت و بە زیوی گرانبەها بۆ تۆ. |
26 Thi da skal du forlystes ved den Almægtige og opløfte dit Ansigt til Gud.
| بێگومان ئیتر خۆشی لە توانادارەکە دەبینیت، ڕووت لە خودا دەکەیت. |
27 Du skal bede til ham, og han skal høre dig, og du skal betale dine Løfter.
| نوێژی بۆ دەکەیت و گوێت لێ دەگرێت، نەزرەکانت بەجێدەهێنیت. |
28 Naar du beslutter en Ting, da skal den lykkes for dig, og Lyset skal skinne over dine Veje.
| بڕیار دەدەیت و بۆت جێبەجێ دەبێت، بەسەر ڕێگاکانت ڕووناکی دەدرەوشێتەوە. |
29 Naar man trykker dig ned, da siger du: Opad! og han skal frelse den, som slaar Øjnene ned.
| کاتێک خەڵک دەکەون تۆ دەڵێیت:”هەڵیانبستێنەوە!“ئەوا خودا ماتومەلوولەکان ڕزگار دەکات. |
30 Han skal fri endogsaa den, der ikke er uskyldig, og denne skal udfries ved dine Hænders Renhed.
| تەنانەت ئەو کەسەی کە بێگەرد نییە دەربازی دەکات، بەهۆی دەستپاکییەکەت دەرباز دەبێت.» |
