Job 20
1 Da svarede Zofar, Naamathiten, og sagde:
Naamalı Sofar şöyle yanıtladı:
2 Derfor give mine Tanker mig Svar, og fordi jeg har Hast i mit Indre.
“Sıkıntılı düşüncelerim beni yanıt vermeye zorluyor, Bu yüzden çok heyecanlıyım.
3 Jeg maa høre en Undervisning til Forsmædelse for mig; men Aanden svarer mig ud af min Forstand.
Beni utandıran bir azar işitiyorum, Anlayışım yanıt vermemi gerektiriyor.
4 Ved du dette, som har været af Evighed, siden Mennesker sattes paa Jorden:
“Bilmiyor musun eskiden beri, İnsan dünyaya geldiğinden beri,
5 At de ugudeliges Frydeskrig er stakket, og den vanhelliges Glæde kun varer et Øjeblik?
Kötünün zafer çığlığı kısadır, Tanrısızın sevinciyse bir anlıktır.
6 Om hans Højhed steg op til Himmelen, og hans Hoved naaede til Skyen,
Boyu göklere erişse, Başı bulutlara değse bile,
7 saa skal han dog svinde hen for evigt som Skarn; de, som saa ham, skulle sige: Hvor er han?
Sonsuza dek yok olacak, kendi pisliği gibi; Onu görmüş olanlar, ‘Nerede o?’ diyecekler.
8 Ligesom en Drøm skal han bortfly, og man skal ikke finde ham; og han skal forjages som et Syn om Natten.
Düş gibi uçacak, bir daha bulunamayacak, Gece görümü gibi yok olacak.
9 Det Øje, som har set ham, skal ikke se ham mere, og hans Sted skal ikke beskue ham ydermere.
Kendisini görmüş olan gözler bir daha onu görmeyecek, Yaşadığı yerde artık görünmeyecektir.
10 Hans Børn skulle søge at behage de ringe, og hans Hænder skulle give hans Formue tilbage.
Çocukları yoksulların lütfunu dileyecek, Malını kendi eliyle geri verecektir.
11 Hans Ben vare fulde af Ungdomskraft, men den skal ligge i Støvet med ham.
Kemiklerini dolduran gençlik ateşi Kendisiyle birlikte toprakta yatacak.
12 Er Ondskab end sød i hans Mund, vilde han end dølge den under sin Tunge,
“Kötülük ağzında tatlı gözükse, Onu dilinin altına gizlese bile,
13 vilde han end spare den og ikke slippe den, men holde den tilbage i sin Gane:
Tutsa, bırakmasa, Damağının altına saklasa bile,
14 Saa vilde dog hans Brød forvandle sig i hans Indvolde og blive til Øglegalde inden i ham.
Yediği yiyecek midesinde ekşiyecek, İçinde kobra zehirine dönüşecek.
15 Han nedslugte Gods, men han skal udspy det; Gud skal drive det ud af hans Bug.
Yuttuğu servetleri kusacak, Tanrı onları midesinden çıkaracak.
16 Han indsugede Øglegift; Otterslangens Tunge skal dræbe ham.
Kobra zehiri emecek, Engereğin zehir dişi onu öldürecek.
17 Ej skue han Strømme, ej Bække, som flyde med Honning og Mælk.
Akarsuların, bal ve ayran akan derelerin Sefasını süremeyecek.
18 Han skal tilbagegive det, han har havt Umage for, og ikke nyde det; som Gods, han har erhvervet, og han skal ikke fryde sig.
Zahmetle kazandığını Yemeden geri verecek, Elde ettiği kazancın tadını çıkaramayacak.
19 Thi han fortrykte de ringe og lod dem ligge; han røvede et Hus, og han byggede det ikke.
Çünkü yoksulları ezip yüzüstü bıraktı, Kendi yapmadığı evi zorla aldı.
20 Fordi han ikke har vidst at være rolig i sin Bug, skal han ikke undkomme ved sit kostelige Gods.
“Hırsı yüzünden rahat nedir bilmedi, Serveti onu kurtaramayacak.
21 Der var ingen tilovers, han jo fortærede, derfor skal hans Lykke ikke blive varig.
Yediğinden artakalan olmadı, Bu yüzden bolluğu uzun sürmeyecek.
22 Naar han har fuldt op i Overflod, skal han dog blive bange, hver lidendes Haand skal komme over ham.
Varlık içinde yokluk çekecek, Sıkıntı tepesine binecek.
23 For at fylde hans Bug sende Gud sin grumme Vrede over ham, og lade det regne over ham, som skal fortære ham!
Karnını tıka basa doyurduğunda, Tanrı kızgın öfkesini ondan çıkaracak, Üzerine gazap yağdıracak.
24 Han skal fly for Jernrustning, en Kobberbue skal gennemskyde ham.
Demir silahtan kaçacak olsa, Tunç ok onu delip geçecek.
25 Han drager Pilen ud, og den gaar ud af hans Liv, den lynende Od kommer ud af hans Galde; Forfærdelser overfalde ham.
Çekilince ok sırtından, Parıldayan ucu ödünden çıkacak, Dehşet çökecek üzerine.
26 Mørket er helt opbevaret for hans Skatte, en Ild, der ikke pustes til, skal fortære ham; det skal gaa den ilde, som er bleven tilbage i hans Telt.
Koyu karanlık onun hazinelerini gözlüyor. Körüklenmemiş ateş onu yiyip bitirecek, Çadırında artakalanı tüketecek.
27 Himmelen skal aabenbare hans Misgerning, og Jorden skal rejse sig imod ham.
Suçunu gökler açığa çıkaracak, Yeryüzü ona karşı ayaklanacak.
28 Hans Hus's Indtægt skal bortføres; den skal flyde bort paa Guds Vredes Dag.
Varlığını seller, Azgın sular götürecek Tanrı'nın öfkelendiği gün.
29 Dette er et ugudeligt Menneskes Lod fra Gud og hans tilsagte Arv fra Gud.
Budur kötünün Tanrı'dan aldığı pay, Budur Tanrı'nın ona verdiği miras.”
