Job 17
1 Min Aand er brudt, mine Dage ere udslukkede, Gravene vente mig.
Dech mój skażony jest; dni moje giną; groby mię czekają.
2 Er der ikke Spot omkring mig, og maa mit Øje ikke dvæle ved deres Genstridighed?
Zaiste naśmiewcy są przy mnie, a w ich draźnieniu mieszka oko moje.
3 Kære, stil mig Borgen hos dig, lov for mig; hvo er der ellers, der giver mig Haandslag?
Staw mi, proszę, rękojmię za się. Któż jest ten? Niech mi na to da rękę.
4 Thi du har lukket deres Hjerte for Indsigt, derfor skal du ikke ophøje dem.
Boś serce ich ukrył przed wyrozumieniem; przetoż ich nie wywyższysz.
5 Man byder Venner ud til Bytte, og deres Børns Øjne hentæres.
Kto pochlebia przyjaciołom, oczy synów jego ustaną.
6 Men han har stillet mig til at være et Ordsprog iblandt Folkene, og jeg er bleven som den, man spytter i Ansigtet.
Wystawił mię zaiste na przypowieść ludziom, i jako śmiechowisko przed nimi.
7 Derfor er mit Øje mørkt af Harm, og alle mine Lemmer ere som en Skygge.
Zaćmione jest dla żałości oko moje, a wszystkie myśli moje są jako cień.
8 For sligt maa de oprigtige forskrækkes, og den uskyldige harmes over den vanhellige.
Zdumieją się szczerzy nad tem; a niewinny przeciwko obłudnikowi powstanie.
9 Dog holder den retfærdige fast ved sin Vej, og den, som har rene Hænder, faar mere Styrke.
Będzie się trzymał sprawiedliwy drogi swojej; a kto ma czyste ręce, przyczyni mocy.
10 Men I, kommer kun alle frem igen, og jeg vil dog ikke finde en viis iblandt eder.
Wy tedy wszyscy nawróćcie się, a pójdźcie, proszę; bo nie znajduję między wami mądrego.
11 Mine Dage ere gangne forbi; oprykkede ere mine Tanker, hvilke mit Hjerte besad.
Dni moje przeminęły; myśli moje rozerwane są, to jest, zamysły serca mego.
12 De gøre Nat til Dag; og Lyset skal være nær, naar Mørket kommer.
Noc mi się w dzień obraca; a światłość skraca się dla ciemości.
13 Dersom jeg end forventer noget, da er det Graven som min Bolig; jeg har redet mit Leje i Mørket. (Sheol h7585)
Jeźlibym czego oczekiwał, grób będzie domem moim, a w ciemnościach uścielę łoże moje. (Sheol h7585)
14 Jeg har raabt til Graven: Du er min Fader! til Ormen: Min Moder og min Søster!
Do dołu rzekę: Ojcem moim jesteś; a do robaków: Wy jesteście matką moją, i siostrą moją.
15 Hvor skulde da min Forventelse være? ja min Forventelse — hvo skuer den?
Bo gdzież teraz jest nadzieja moja? a oczekiwanie moje któż ogląda?
