Job 15
1 Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:
A odpowiadając Elifas Temańczyk rzekł:
2 Skal en viis svare med Kundskab, som kun er Vejr, og fylde sin Bug med Blæst,
Izali mądry ma na wiatr mówić? albo napełniać wschodnim wiatrem myśl swoję?
3 idet han fører Bevis med Ord, som ikke gavne, og med Taler, som intet baade!
Przytaczając słowa niepożyteczne, i mowy, z których nie masz pożytku?
4 Ja, du tilintetgør Gudsfrygt og svækker Bønnen for Guds Ansigt.
Zaiste ty psujesz bojaźń Bożą i znosisz modlitwy do Boga.
5 Thi din egen Mund beviser din Misgerning, og du vælger de træskes Tunge.
Albowiem pokazują nieprawość twą usta twoje, chociażeś sobie obrał język chytrych,
6 Din egen Mund dømmer dig skyldig og ikke jeg, og dine Læber vidne imod dig.
Potępiają cię usta twoje, a nie ja; a wargi twoje świadczą przeciwko tobie.
7 Mon du er født som det første Menneske var, og er du avlet førend Højene?
Czyś się najpierwszym człowiekiem urodził? czyś przed pagórkami utworzony?
8 Mon du har hørt til i Guds hemmelige Raad og har revet Visdommen til dig?
Izażeś tajemnic Bożych słuchał, a nie masz mądrości jedno w tobie?
9 Hvad ved du, som vi ikke vide? hvad forstaar du, og det skulde ikke være os bekendt?
Cóż ty umiesz, czego my nie wiemy? albo cóż ty rozumiesz, czegobyśmy my nie rozumieli?
10 Der er baade graahærdede og bedagede iblandt os, Mænd, som have levet længere end din Fader.
I sędziwyć i starzec między nami jest starszy w latach niż ojciec twój.
11 Er Guds Trøst dig for ringe og det Ord, som han i Mildhed har talt med dig?
I lekceż sobie ważysz pociechy Boskie? i maszże jeszcze co tak skrytego w sobie?
12 Hvorfor betager dit Hjerte dig, og hvorfor blinke dine Øjne?
Czemuż cię tak uniosło serce twoje? Czemu mrugają oczy twoje?
13 Thi du vender din Harme imod Gud, og du har ladet Taler udfare af din Mund.
Że tak odpowiada Bogu duch twój, a wypuszczasz z ust twoich takowe mowy?
14 Hvad er et Menneske, at det skulde være rent? eller at den skulde være retfærdig, som er født af en Kvinde?
Cóż jest człowiek, aby miał być czystym, albo żeby miał być sprawiedliwym, urodzony z niewiasty?
15 Se, han tror ikke sine hellige, og Himlene ere ikke rene for hans Øjne:
Oto i w świętych jego niemasz doskonałości, i niebiosa nie są czyste w oczach jego.
16 Hvor meget mindre den, som er vederstyggelig og fordærvet, den Mand, der drikker Uretfærdighed som Vand?
Daleko więcej obrzydły jest, i nieużyteczny człowiek, który pije nieprawość jako wodę.
17 Jeg vil kundgøre dig det, hør mig; og hvad jeg har set, vil jeg fortælle:
Okażęć, tylko mię słuchaj; a com widział, oznajmięć,
18 Hvad de vise have forkyndt, og hvad de ikke have dulgt som en Arv fra deres Fædre,
Co mędrzy powiedzieli, a nie zataili, co mieli od przodków swoich;
19 dem alene blev Landet givet, og ingen fremmed trængte ind iblandt dem.
Którym samym dana była ziemia, a żaden obcy nie przeszedł przez nię.
20 Den ugudelige bæver alle sine Dage, og faa Aar i Tallet ere henlagte til en Voldsmand.
Po wszystkie dni swoje sam siebie niepobożny boleśnie trapi, a nie wiele lat zamierzono okrutnikowi.
21 Rædsler lyde for hans Øren; midt i Freden kommer en Ødelægger over ham.
Głos straszliwy brzmi w uszach jego, że czasu pokoju pustoszący przypadnie nań.
22 Han kan ikke tro paa, at han vil komme tilbage fra Mørket, og han er udset til at omkomme ved Sværdet.
Nie wierzy, żeby się miał nawrócić z ciemności, obawiając się zewsząd miecza.
23 Han vanker hid og did efter Brødet og siger: Hvor er det? han ved, at Mørkheds Dag er bestemt, ja er ved hans Side.
Tuła się za chlebem, szukając gdzieby był; wie, że zgotowany jest dla niego dzień ciemności.
24 Angest og Nød forfærde ham, det overvælder ham, som var det en Konge, der er rede til Striden;
Straszą go utrapienie i ucisk, i zmocnią się przeciwko niemu jako król gotowy do boju.
25 thi han har udrakt sin Haand imod Gud og har vældig sat sig op imod den Almægtige;
Bo wyciągną przeciw Bogu rękę swą, a przeciwko Wszechmocnemu zmocnił się.
26 han løb med oprakt Hals imod ham under sine Skjoldes tætte Tag;
Natrze nań na szyję jego z gęstemi i wyniosłemi tarczami swemi.
27 thi han har lagt Fedt paa sit Ansigt og lagt sig ud over sin Lænd med Fedme,
Bo okrył twarz swą tłustością swoją, a fałdów mu się naczyniło na słabiźnie.
28 og han boede i Stæder, som vare ødelagte, i Huse, som man ikke bor i, som ere bestemte til Grushobe.
I mieszka w miastach popustoszonych, i w domach, w których nie mieszkano, które się miały obrócić w kupę rumu.
29 Han skal ikke blive rig, og hans Formue skal ikke bestaa; og hvad de have erhvervet, skal ikke udbredes i Landet.
Nie zbogaci się, i nie ostoi się majętność jego, ani się rozszerzy na ziemi doskonałość takowych.
30 Han skal ikke komme bort fra Mørket, en Lue skal tørre hans Kvist; men han skal komme bort ved hans Munds Aande.
Nie wynijdzie z ciemności; świeżą jego latorośl ususzy płomień, a zginie od ducha ust jego.
31 Han skal ikke forlade sig paa Forfængelighed, han skuffer sig; thi Forfængelighed skal vorde ham Betaling.
Nie wierzy, że w próżności jest, który błądzi; a że próżność będzie nagrodą jego.
32 Før hans Dag kommer, skal det opfyldes, og hans Gren skal ikke grønnes.
Przed wypełnieniem dni swoich wycięty będzie, a różdżka jego nie zakwitnie.
33 Som Vintræet skal han afryste sine sure Druer og som Olietræet kaste sit Blomster.
Jako winna macica utraci niedojrzałe grona swoje, a jako oliwa kwiat swój zrzuci.
34 Thi den vanhelliges Forsamling skal blive øde, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte.
Albowiem zgromadzenie obłudnych spustoszone będzie, a ogień pożre przybytki pobudowane za dary.
35 De undfange Uret og føde Udaad, og deres Inderste bereder Svig.
Poczęli kłopot, a porodzili nieprawość; a żywot ich gotuje zdradę.
