Job 15

1 Da svarede Elifas, Themaniten, og sagde:

آنگاه الیفاز تیمانی پاسخ داد:

2 Skal en viis svare med Kundskab, som kun er Vejr, og fylde sin Bug med Blæst,

ای ایوب، فکر می‌کردیم آدم عاقلی هستی، ولی سخنان احمقانه‌ای به زبان می‌آوری. حرفهای تو پوچ و توخالی است.

3 idet han fører Bevis med Ord, som ikke gavne, og med Taler, som intet baade!

هیچ آدم حکیمی با این حرفهای پوچ از خود دفاع نمی‌کند.

4 Ja, du tilintetgør Gudsfrygt og svækker Bønnen for Guds Ansigt.

مگر از خدا نمی‌ترسی؟ مگر برای او احترامی قائل نیستی؟

5 Thi din egen Mund beviser din Misgerning, og du vælger de træskes Tunge.

حرفهای تو گناهانت را آشکار می‌سازد. تو با حیله و نیرنگ صحبت می‌کنی.

6 Din egen Mund dømmer dig skyldig og ikke jeg, og dine Læber vidne imod dig.

لازم نیست من تو را محکوم کنم، چون دهان خودت تو را محکوم می‌کند.

7 Mon du er født som det første Menneske var, og er du avlet førend Højene?

آیا تو داناترین شخص روی زمین هستی؟ آیا تو قبل از ساخته شدن کوهها وجود داشته‌ای و از نقشه‌های مخفی خدا باخبر بوده‌ای؟ آیا حکمت در انحصار توست؟

8 Mon du har hørt til i Guds hemmelige Raad og har revet Visdommen til dig?

9 Hvad ved du, som vi ikke vide? hvad forstaar du, og det skulde ikke være os bekendt?

تو چه چیزی بیشتر از ما می‌دانی؟ تو چه می‌فهمی که ما نمی‌فهمیم؟

10 Der er baade graahærdede og bedagede iblandt os, Mænd, som have levet længere end din Fader.

در میان ما ریش‌سفیدانی هستند که سنشان از پدر تو هم بیشتر است!

11 Er Guds Trøst dig for ringe og det Ord, som han i Mildhed har talt med dig?

آیا تسلی خدا برای تو کم است که آن را رد می‌کنی؟ ما از طرف خدا با ملایمت با تو سخن گفتیم.

12 Hvorfor betager dit Hjerte dig, og hvorfor blinke dine Øjne?

ولی تو به هیجان آمده‌ای و چشمانت از شدت عصبانیت برق می‌زنند.

13 Thi du vender din Harme imod Gud, og du har ladet Taler udfare af din Mund.

تو بر ضد خدا سخن می‌گویی.

14 Hvad er et Menneske, at det skulde være rent? eller at den skulde være retfærdig, som er født af en Kvinde?

بر روی تمام زمین کدام انسانی می‌تواند آنقدر پاک و خوب باشد که تو ادعا می‌کنی که هستی؟

15 Se, han tror ikke sine hellige, og Himlene ere ikke rene for hans Øjne:

خدا حتی به فرشتگان خود نیز اعتماد ندارد! در نظر او حتی آسمانها نیز پاک نیستند،

16 Hvor meget mindre den, som er vederstyggelig og fordærvet, den Mand, der drikker Uretfærdighed som Vand?

چه رسد به انسان گناهکار و فاسد که شرارت را مثل آب سر می‌کشد.

17 Jeg vil kundgøre dig det, hør mig; og hvad jeg har set, vil jeg fortælle:

حال، به حقایقی که به تجربه یاد گرفته‌ام گوش بده. من این حقایق را از خردمندان یاد گرفته‌ام. پدران ایشان نیز همین حقایق را به آنها آموختند و چیزی از آنها مخفی نداشتند، و در سرزمینشان بیگانگانی نبودند که آنها را از راه خدا منحرف سازند:

18 Hvad de vise have forkyndt, og hvad de ikke have dulgt som en Arv fra deres Fædre,

19 dem alene blev Landet givet, og ingen fremmed trængte ind iblandt dem.

20 Den ugudelige bæver alle sine Dage, og faa Aar i Tallet ere henlagte til en Voldsmand.

مرد شریر تمام عمرش در زحمت است.

21 Rædsler lyde for hans Øren; midt i Freden kommer en Ødelægger over ham.

صداهای ترسناک در گوش او طنین می‌اندازد و زمانی که خیال می‌کند در امان است، ناگهان غارتگران بر او هجوم می‌آورند.

22 Han kan ikke tro paa, at han vil komme tilbage fra Mørket, og han er udset til at omkomme ved Sværdet.

در تاریکی جرأت نمی‌کند از خانه‌اش بیرون برود، چون می‌ترسد کشته شود.

23 Han vanker hid og did efter Brødet og siger: Hvor er det? han ved, at Mørkheds Dag er bestemt, ja er ved hans Side.

به دنبال نان، این در و آن در می‌زند و امیدی به آینده ندارد.

24 Angest og Nød forfærde ham, det overvælder ham, som var det en Konge, der er rede til Striden;

مصیبت و بدبختی مانند پادشاهی که آمادهٔ جنگ است، او را به وحشت می‌اندازد و بر او غلبه می‌کند،

25 thi han har udrakt sin Haand imod Gud og har vældig sat sig op imod den Almægtige;

زیرا او مشت خود را بر ضد خدای قادر مطلق گره کرده، او را به مبارزه می‌طلبد،

26 han løb med oprakt Hals imod ham under sine Skjoldes tætte Tag;

و گستاخانه سپر ضخیم خود را به دست گرفته، به سوی او حمله‌ور می‌شود.

27 thi han har lagt Fedt paa sit Ansigt og lagt sig ud over sin Lænd med Fedme,

مرد شرور هر چند ثروتمند باشد، ولی عاقبت در شهرهای ویران و خانه‌های متروک و در حال فرو ریختن سکونت خواهد کرد

28 og han boede i Stæder, som vare ødelagte, i Huse, som man ikke bor i, som ere bestemte til Grushobe.

29 Han skal ikke blive rig, og hans Formue skal ikke bestaa; og hvad de have erhvervet, skal ikke udbredes i Landet.

و تمام ثروتش بر باد خواهد رفت.

30 Han skal ikke komme bort fra Mørket, en Lue skal tørre hans Kvist; men han skal komme bort ved hans Munds Aande.

تاریکی برای همیشه او را فرا خواهد گرفت. نفس خدا او را از بین خواهد برد و شعله‌های آتش، دار و ندار او را خواهد سوزانید.

31 Han skal ikke forlade sig paa Forfængelighed, han skuffer sig; thi Forfængelighed skal vorde ham Betaling.

پس بهتر است با تکیه کردن به آنچه که ناپایدار و فانی است خود را گول نزند، زیرا این کار ثمری ندارد.

32 Før hans Dag kommer, skal det opfyldes, og hans Gren skal ikke grønnes.

قبل از آنکه بمیرد، بیهودگی تمام چیزهایی که بر آنها تکیه می‌کرد برایش آشکار خواهد شد، زیرا تمام آنها نیست و نابود خواهند شد.

33 Som Vintræet skal han afryste sine sure Druer og som Olietræet kaste sit Blomster.

او مانند درخت انگوری که میوه‌اش قبل از رسیدن پلاسیده و مثل درخت زیتونی که شکوفه‌هایش ریخته باشد، بی‌ثمر خواهد بود.

34 Thi den vanhelliges Forsamling skal blive øde, og Ild fortærer Bestikkelsens Telte.

اشخاص خدانشناس، بی‌کس خواهند ماند و خانه‌هایی که با رشوه ساخته‌اند در آتش خواهد سوخت.

35 De undfange Uret og føde Udaad, og deres Inderste bereder Svig.

وجود این اشخاص از شرارت پر است و آنها غیر از گناه و نیرنگ چیزی به بار نمی‌آورند.