< Job 13 >

1 Se, det har mit Øje set alt sammen; mit Øre har hørt og forstaaet sig derpaa.
Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.
2 Hvad I vide, det ved jeg, ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for eder.
Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.
3 Dog vilde jeg gerne tale til den Almægtige, og jeg havde Lyst til at gaa i Rette med Gud.
Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.
4 Men I sammensy Løgn: I ere alle sammen unyttige Læger.
Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.
5 Gid I vilde tie, saa skulde det regnes eder til Visdom!
Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.
6 Kære, hører min Bevisning og mærker paa det, som jeg strider for med mine Læber.
Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.
7 Ville I forsvare Gud med Uret og forsvare ham med Svig?
Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?
8 Ville I anse hans Person eller føre Sag for Gud?
Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?
9 Vil det gaa godt, naar han undersøger eder? ville I bedrage ham, ligesom man bedrager et Menneske?
Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?
10 Han skal visselig straffe eder, om I anse Personer i Løndom.
Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.
11 Skulde ikke hans Højhed forfærde eder og Rædsel for ham falde over eder?
Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?
12 Eders Tankesprog ere at ligne ved Aske, eders Borge ere Lerborge.
Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.
13 Tier for mig, at jeg kan tale, og lad saa overgaa mig, hvad der vil!
Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.
14 Hvorfor skulde jeg føre mit Kød bort i mine Tænder? jeg vil derimod sætte mit Liv i min Haand.
Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?
15 Se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab; kunde jeg blot retfærdiggøre mine Veje for hans Ansigt!
Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.
16 Ogsaa dette skulde være mig en Frelse; thi der skal ingen vanhellig komme for hans Ansigt!
On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.
17 Hører flittig min Tale og det, jeg kundgør for eders Øren.
Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.
18 Se, kære, jeg har indledet Sagen, jeg ved, at jeg skal kendes retfærdig.
Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.
19 Hvo er den, som kan trætte med mig? thi da maatte jeg tie og opgive Aanden.
Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.
20 Dog, gør ikke to Ting imod mig, da vil jeg ikke skjule mig for dit Ansigt:
Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.
21 Lad din Haand være langt fra mig og Rædsel for dig ikke forfærde mig!
Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.
22 Kald saa, og jeg vil svare, eller jeg vil tale, og giv saa du mig Svar igen!
Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.
23 Hvor mange ere mine Misgerninger og Synder? lad mig vide min Overtrædelse og min Synd!
Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.
24 Hvorfor skjuler du dit Ansigt og holder mig for din Fjende?
Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?
25 Vil du jage det henvejrede Blad op og forfølge det tørre Straa?
Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?
26 Thi du skriver Bitterheder op imod mig og lader mig faa min Ungdoms Synder til Arv.
Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;
27 Og du lægger mine Fødder i Stokken og tager Vare paa alle mine Stier; du afstikker Grænser for mine Fødders Saaler,
Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.
28 skønt jeg er en Mand, der bliver gammel som Trøske, som et Klæde, der ædes op af Møl.
Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.

< Job 13 >