Job 13
1 Se, det har mit Øje set alt sammen; mit Øre har hørt og forstaaet sig derpaa.
Oto te wszystkie rzeczy widziało oko moje, słyszało ucho moje, i zrozumiało.
2 Hvad I vide, det ved jeg, ogsaa jeg, jeg falder ikke igennem for eder.
Jako wy to wiecie, tak ja też wiem, i nie jestem podlejszym niźli wy.
3 Dog vilde jeg gerne tale til den Almægtige, og jeg havde Lyst til at gaa i Rette med Gud.
Wszakże radbym z Wszechmocnym mówił, i radbym się z Bogiem rozpierał.
4 Men I sammensy Løgn: I ere alle sammen unyttige Læger.
Boście wy sprawcy kłamstwa: wszyscyście wy lekarze nikczemni.
5 Gid I vilde tie, saa skulde det regnes eder til Visdom!
Byście wy raczej milczeli, a poczytanoby wam to za mądrość.
6 Kære, hører min Bevisning og mærker paa det, som jeg strider for med mine Læber.
Słuchajcież teraz odporu mego, a dowody ust moich obaczcie.
7 Ville I forsvare Gud med Uret og forsvare ham med Svig?
Izali broniąc Boga mówić będziecie nieprawość? albo za nim mówić będziecie fałsz?
8 Ville I anse hans Person eller føre Sag for Gud?
Czy się na osobę jego oglądać będziecie? Czy się o Boga będziecie spierać?
9 Vil det gaa godt, naar han undersøger eder? ville I bedrage ham, ligesom man bedrager et Menneske?
Zaż to dobrze będzie, gdy on was będzie próbował? Zaż, jako człowiek oszukany bywa, tak wy go oszukacie?
10 Han skal visselig straffe eder, om I anse Personer i Løndom.
Zaiste karać was będzie, jeźlibyście skrycie twarz jego przyjmowali.
11 Skulde ikke hans Højhed forfærde eder og Rædsel for ham falde over eder?
Izali zacność jego nie ustraszy was? a strach jego nie przypadnie na was?
12 Eders Tankesprog ere at ligne ved Aske, eders Borge ere Lerborge.
Pamiątki wasze podobne są popiołowi, a wyniosłość wasza kupie błota.
13 Tier for mig, at jeg kan tale, og lad saa overgaa mig, hvad der vil!
Milczcież, zaniechajcie mię, a ja mówić będę; a niech przyjdzie na mię, co chce.
14 Hvorfor skulde jeg føre mit Kød bort i mine Tænder? jeg vil derimod sætte mit Liv i min Haand.
Czemuż mam szarpać ciało moje zębami mojemi, i duszę moję kłaść w ręce swe?
15 Se, han slaar mig ihjel, jeg har intet Haab; kunde jeg blot retfærdiggøre mine Veje for hans Ansigt!
Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.
16 Ogsaa dette skulde være mig en Frelse; thi der skal ingen vanhellig komme for hans Ansigt!
Onci sam będzie zbawieniem mojem, ale przed oblicze jego obłudnik nie przyjdzie;
17 Hører flittig min Tale og det, jeg kundgør for eders Øren.
Słuchajcież z pilnością mowy mojej, a powieść moja niech przyjdzie w uszy wasze.
18 Se, kære, jeg har indledet Sagen, jeg ved, at jeg skal kendes retfærdig.
Oto się teraz gotuję do prawa, i wiem, że usprawiedliwiony będę.
19 Hvo er den, som kan trætte med mig? thi da maatte jeg tie og opgive Aanden.
Któż się będzie spierał ze mną, tak abym umilknął i umarł?
20 Dog, gør ikke to Ting imod mig, da vil jeg ikke skjule mig for dit Ansigt:
Tylko dwóch rzeczy, o Boże! nie czyń ze mną, przed oblicznością twoją nie skryję się.
21 Lad din Haand være langt fra mig og Rædsel for dig ikke forfærde mig!
Rękę twoję odemnie oddal, a strach twój niech mną nie trwoży.
22 Kald saa, og jeg vil svare, eller jeg vil tale, og giv saa du mig Svar igen!
Potem zawołaj mię, a ja tobie odpowiem; albo ja niech mówię, a ty mnie odpowiedz.
23 Hvor mange ere mine Misgerninger og Synder? lad mig vide min Overtrædelse og min Synd!
Wieleż jest nieprawości i grzechów moich? przestępstwo moje, grzech mój pokaż mi.
24 Hvorfor skjuler du dit Ansigt og holder mig for din Fjende?
Przeczże oblicze twoje zakrywasz, a poczytasz mię sobie za nieprzyjaciela?
25 Vil du jage det henvejrede Blad op og forfølge det tørre Straa?
Izali skruszysz liść chwiejący się? a źdźbło suche gonić będziesz?
26 Thi du skriver Bitterheder op imod mig og lader mig faa min Ungdoms Synder til Arv.
Albowiem piszesz przeciwko mnie gorzkości, a przywłaszczasz mi nieprawość młodości mojej;
27 Og du lægger mine Fødder i Stokken og tager Vare paa alle mine Stier; du afstikker Grænser for mine Fødders Saaler,
I włożyłeś w pęta nogi moje, a podstrzegasz wszystkich ścieżek moich, i na ślad nóg moich następujesz.
28 skønt jeg er en Mand, der bliver gammel som Trøske, som et Klæde, der ædes op af Møl.
Choć jako spróchniałe drzewo niszczeję; a jako szata, którą mól psuje.
