Job 12

1 Men Job svarede og sagde:

Kaj Ijob respondis kaj diris:

2 Sandelig, I ere Folket, og med eder dør Visdommen ud!

Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.

3 Jeg har ogsaa Forstand ligesom I, jeg falder ikke igennem for eder; og hvo ved ikke saadanne Ting?

Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?

4 Jeg er til Latter for min Ven, jeg, som raabte til Gud og fik Svar; den retfærdige, den oprigtige er til Latter.

Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;

5 En foragtet Lampe i den trygges Tanke er den, som er nær ved at snuble med Foden.

Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.

6 Ødelæggernes Telte have Ro, og de, som rase imod Gud, ere meget trygge, ja den, som sætter sin Haand som Gud.

Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.

7 Og sandelig, spørg dog Dyrene ad, og de skulle lære dig det; og Himmelens Fugle, og de skulle forkynde dig det.

Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;

8 Eller tal til Jorden, og den skal lære dig det, og Fiskene i Havet skulle fortælle dig det.

Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.

9 Hvo ved ikke om alle disse Ting, at Herrens Haand har gjort dette?

Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,

10 han, i hvis Haand hver levende Sjæl er, og Aanden i hvert Menneskes Kød!

De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?

11 Mon ikke Øret prøver Talen, og Ganen smager Maden?

La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.

12 Hos de graahærdede er Visdom, og Dagenes Længde giver Forstand.

La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.

13 Hos ham er Visdom og Vælde, ham hører Raad og Forstand til.

Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.

14 Se, han nedbryder, og det skal ikke bygges, han lukker til for en Mand, og der skal ikke lukkes op.

Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.

15 Se, han holder Vandene tilbage, og de borttørres, og han udlader dem, og de omvælte Landet.

Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.

16 Hos ham er Styrke og Kraft; ham hører den til, som farer vild, og den, som fører vild.

Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.

17 Han lader Raadgiverne gaa afklædte bort og gør Dommerne til Daarer.

Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.

18 Han løser Kongernes Herredømme og lægger Baand om deres Lænder.

La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.

19 Han lader Præsterne gaa afklædte bort og omkaster de stærke.

Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.

20 Han berøver de sikre Talere Mælet, tager Forstanden fra de gamle.

Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.

21 Han udøser Vanære over Fyrsterne og løser de stærkes Bælte.

Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.

22 Han aabenbarer de dybe Ting af Mørket og udfører Dødens Skygge til Lyset.

Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.

23 Han formerer Folkene og lader dem gaa til Grunde; han udbreder Folkene og bortfører dem.

Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.

24 Han borttager Forstand fra Folkets Øverster i Landet og lader dem fare vild i det øde, hvor ingen Vej er.

Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;

25 De famle i Mørke, hvor intet Lys er, og han bringer dem til at fare vild som den drukne.

Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.