Job 11

1 Da svarede Zofar, Naamathiten, og sagde:

Nang magkagayo'y sumagot si Sophar na Naamathita, at nagsabi,

2 Skal der ikke svares til de mange Ord? og mon en mundkaad Mand skal beholde Ret?

Hindi ba sasagutin ang karamihan ng mga salita? At ang lalaking masalita ay aariing ganap?

3 Skal din Skvalder bringe Folk til at tie? og skal du bespotte, og ingen beskæmme dig?

Pamamayapain ba ang mga tao ng iyong mga paghahambog. At kung ikaw ay nanunuya, wala bang hihiya sa iyo?

4 Thi du sagde: Min Lærdom er klar, og jeg er ren for dine Øjne.

Sapagka't iyong sinasabi, Ang aking aral ay dalisay, at ako'y malinis sa iyong mga mata.

5 Men gid dog Gud vilde tale og oplade sine Læber imod dig!

Nguni't Oh ang Dios nawa'y magsalita, at bukhin ang kaniyang mga labi laban sa iyo;

6 og at han vilde kundgøre dig Visdoms skjulte Ting! thi i den er dobbelt Kraft; da skulde du vide, at Gud endog eftergiver dig noget af din Misgerning.

At ipakilala nawa sa iyo ang mga lihim ng karunungan, pagka't siya ay masagana sa pagkaunawa. Talastasin mo nga na nilalapatan ka ng Dios ng kulang kay sa nauukol sa iyong kasamaan.

7 Mon du kan naa til Guds Dybheder? mon du kan naa til den Almægtiges Begrænsning?

Masusumpungan mo ba ang Dios sa pagsaliksik? Masusumpungan mo ba sa kasakdalan ang Makapangyarihan sa lahat?

8 Den er saa høj som Himmelen, hvad vil du gøre? den er dybere end Helvede, hvad kan du vide? (Sheol h7585)

Mataas na gaya ng langit; anong iyong magagawa? Malalim kay sa Sheol: anong iyong malalaman? (Sheol h7585)

9 Dens Maal er længere end Jorden, den er bredere end Havet.

Ang sukat niyao'y mahaba kay sa lupa. At maluwang kay sa dagat.

10 Naar han farer frem og lukker til eller forsamler, hvo vil da holde ham tilbage?

Kung siya'y dumaan at magsara, at tumawag sa kahatulan, sino ngang makapipigil sa kaniya?

11 Thi han kender forfængelige Folk og ser Uretfærdighed; skulde han da ikke agte derpaa?

Sapagka't nakikilala niya ang mga walang kabuluhang tao: Nakikita rin naman niya ang kasamaan, bagaman hindi niya pinapansin.

12 Men en uforstandig vil faa Forstand, naar et Vildæsels Føl fødes til Menneske.

Nguni't ang walang kabuluhang tao ay walang unawa, Oo, ang tao ay ipinanganak na gaya ng anak ng mabangis na asno.

13 Dersom du bereder dit Hjerte og udstrækker dine Hænder til ham,

Kung iyong ihahanda ang iyong puso, at iuunat mo ang iyong kamay sa kaniya;

14 dersom du kaster Uretfærdigheden, som er i din Haand, langt bort og ikke lader Uret bo i dine Telte,

Kung ang kasamaan ay sumaiyong kamay, ilayo mo, at huwag manahan ang kalikuan sa iyong mga tolda;

15 da skal du, fri for Lyde, kunne opløfte dit Ansigt og blive fast og ikke frygte.

Walang pagsala ngang iyong itataas ang iyong mukha na walang kapintasan; Oo, ikaw ay matatatag, at hindi matatakot:

16 Thi du skal glemme din Møje, du skal komme den i Hu som det Vand, der er løbet forbi.

Sapagka't iyong malilimutan ang iyong karalitaan; iyong aalalahaning parang tubig na umaagos:

17 Og din Levetid skal gaa frem klarere end Middagen, Mørket skal vorde som Morgenen.

At ang iyong buhay ay magiging lalong maliwanag kay sa katanghaliang tapat; bagaman magkaroon ng kadiliman, ay magiging gaya ng umaga.

18 Og du skal være tryg, thi der er Haab, og du skal spejde omkring dig og sove tryggelig.

At ikaw ay matitiwasay sapagka't may pagasa; Oo, ikaw ay magsiyasat sa palibot mo, at magpapahinga kang tiwasay.

19 Og du skal lægge dig, og ingen skal forfærde dig; og mange skulle bønfalde for dit Ansigt.

Ikaw nama'y hihiga at walang tatakot sa iyo; Oo, maraming liligaw sa iyo.

20 Men de ugudeliges Øjne skulle hentæres, og deres Tilflugt skal gaa tabt for dem, og deres Haab aandes ud med Livet.

Nguni't ang mga mata ng masama ay mangangalumata, at mawawalan sila ng daang tatakasan, at ang kanilang pagasa ay pagkalagot ng hininga.