Job 11

1 Da svarede Zofar, Naamathiten, og sagde:

I odpowiedział Sofar Naamatczyk, i rzekł:

2 Skal der ikke svares til de mange Ord? og mon en mundkaad Mand skal beholde Ret?

Izaż się nie godzi na wiele słów odpowiedzieć? Albo izali mąż wielomowny będzie usprawiedliwiony?

3 Skal din Skvalder bringe Folk til at tie? og skal du bespotte, og ingen beskæmme dig?

Bedąż na twoje plotki ludzie milczeć? A gdy ty sobie przeszydzasz, ciebie nikt nie zawstydzi?

4 Thi du sagde: Min Lærdom er klar, og jeg er ren for dine Øjne.

Albowiemeś powiedział: Czysta jest nauka moja, a jestem czystym przed oczyma twemi.

5 Men gid dog Gud vilde tale og oplade sine Læber imod dig!

Ale gdyby Bóg chciał mówić, i otworzyć usta swoje przeciwko tobie:

6 og at han vilde kundgøre dig Visdoms skjulte Ting! thi i den er dobbelt Kraft; da skulde du vide, at Gud endog eftergiver dig noget af din Misgerning.

Tedyćby objawił tajemnice mądrości, żeś dwa kroć większe karanie nadto zasłużył; przetoż uznaj, że cię Bóg przebaczył dla nieprawości twojej.

7 Mon du kan naa til Guds Dybheder? mon du kan naa til den Almægtiges Begrænsning?

Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?

8 Den er saa høj som Himmelen, hvad vil du gøre? den er dybere end Helvede, hvad kan du vide? (Sheol h7585)

Wyższe są niż niebiosa, cóż uczynisz? Głębsze niż piekło, jakoż poznasz? (Sheol h7585)

9 Dens Maal er længere end Jorden, den er bredere end Havet.

Dłuższa miara ich, niż ziemia, a szersza, niż morze.

10 Naar han farer frem og lukker til eller forsamler, hvo vil da holde ham tilbage?

Jeźli wypełni, albo jeźli zawrze, albo jeźli w jedno ściśnie, któż go zawściągnie?

11 Thi han kender forfængelige Folk og ser Uretfærdighed; skulde han da ikke agte derpaa?

Albowiem on zna marność ludzką, i widzi nieprawość; a nie miałby tego baczyć?

12 Men en uforstandig vil faa Forstand, naar et Vildæsels Føl fødes til Menneske.

Człowiek nierozumny nabywa rozumu, choć się jako źrebię leśnego osła rodzi człowiek.

13 Dersom du bereder dit Hjerte og udstrækker dine Hænder til ham,

Jeźli ty przygotujesz serce twoje, a wyciągniesz do niego ręce twoje;

14 dersom du kaster Uretfærdigheden, som er i din Haand, langt bort og ikke lader Uret bo i dine Telte,

Jeźliż nieprawość jest w ręce twej oddal ją, a mieszkać nie dopuszczaj nieprawości w przybytkach twoich;

15 da skal du, fri for Lyde, kunne opløfte dit Ansigt og blive fast og ikke frygte.

Tedy podniesiesz oblicze twoje bez zmazy, a będziesz stały, i nie będziesz się bał.

16 Thi du skal glemme din Møje, du skal komme den i Hu som det Vand, der er løbet forbi.

Albowiem zapomnisz kłopotu, a jako wody, które pominęły, wspominać go będziesz.

17 Og din Levetid skal gaa frem klarere end Middagen, Mørket skal vorde som Morgenen.

I nad południe jaśniejszy nastanie czas twój; zaćmiszli się, będziesz jako zaranek.

18 Og du skal være tryg, thi der er Haab, og du skal spejde omkring dig og sove tryggelig.

I będziesz ufał, mając nadzieję, a jako w okopach bezpiecznie spać będziesz.

19 Og du skal lægge dig, og ingen skal forfærde dig; og mange skulle bønfalde for dit Ansigt.

Będziesz leżał, a nikt cię nie przestraszy; i uniżać się będą przed twarzą twoją wiele ich.

20 Men de ugudeliges Øjne skulle hentæres, og deres Tilflugt skal gaa tabt for dem, og deres Haab aandes ud med Livet.

Ale oczy niepobożnych ustaną i ucieczka ich zginie, a nadzieja ich będzie jako wyjście duszy z człowieka.