Esajas 58

1 Raab af Struben, spar ikke, opløft din Røst som en Basune, og kundgør mit Folk deres Overtrædelse og Jakobs Hus deres Synder!

“Singgit sa makusog, ayaw pugngi. Ipatugbaw ang imong tingog sama sa trumpeta. Sultihi ang akong katawhan sa ilang pagkamasinupakon, ug ang banay ni Jacob sa ilang mga sala.

2 Mig søge de dagligt, og til at vide mine Veje have de Lyst; som om de vare et Folk, der havde gjort Retfærdighed og ikke forladt sin Guds Lov, spørge de mig om retfærdige Love, de have Lyst at komme nær til Gud.

Apan nagapangita sila kanako adlaw-adlaw ug nalipay sa pagkasayod sa akong mga pamaagi, sama sa usa ka nasod nga nagbuhat sa pagkamatarong ug wala nagsalikway sa balaod sa ilang Dios. Naghangyo sila kanako sa matarong nga mga paghukom; nalipay sila nga naghunahuna nga mopaduol ang Dios.

3 „Hvorfor faste vi, og du ser det ikke? hvorfor spæge vi os, og du vil ikke vide det?‟ Se, paa den Dag I faste, faa I, hvad der er eders Lyst, og I drive paa alle eders Arbejder.

Miingon sila “Nganong nagpuasa man kami, apan wala mo kini makita? Nganong nagapaubos man kami sa among mga kaugalingon, apan wala ka magtagad?' Tan-awa, sa adlaw sa inyong pagpuasa gipalabi ninyo ang inyong kaugalingong kalipay ug gidaogdaog ang tanan ninyong mga sinuholan.

4 Se, I faste til Kiv og Trætte og til at slaa med Ugudeligheds Næve; I faste ikke paa denne Dag, saa at I faa eders Røst hørt i det høje.

Tan-awa, nagpuasa kamo aron makiglalis ug makig-away, ug aron manumbag kamo sa pagkadaotan; wala kamo nagpuasa karong adlawa aron madungog ang inyong tingog sa hataas.

5 Skulde jeg finde Behag i en saadan Faste eller i en saadan Dag, paa hvilken et Menneske spæger sig? At hænge med sit Hoved som et Siv, eller at ligge i Sæk og Aske, vil du kalde dette en Faste og en behagelig Dag for Herren?

Mao ba gayod kini ang matang sa pagpuasa nga akong gitinguha: Ang adlaw nga magpaubos ang tawo sa iyang kaugalingon, aron moyukbo sama sa kogon, ug sa pagbukhad sa bisting-sako ug moyaka sa abo? Gitawag ba gayod ninyo kini nga pagpuasa, ang adlaw nga makapahimuot kang Yahweh?

6 Er dette ikke den Faste; som jeg har Behag i: At I løse Ugudeligheds Lænker, sprænge Aagets Baand, at give de fortrykte fri, og at I sønderbryde hvert et Aag?

Dili ba mao man kini ang akong gipili nga pagpuasa: Sa pagbadbad sa mga gapos sa pagkadaotan, sa pagtangtang sa mga hikot sa yugo, sa paghatag ug kagawasan sa gidaogdaog, ug sa pagbali sa matag yugo?

7 Er det ikke den, at du deler dit Brød med den hungrige, og at du lader de elendige og omvankende komme i dit Hus? naar du ser en nøgen, at du da klæder ham, og at du ikke holder dig tilbage fra ham, som er dit eget Kød?

Dili ba mao man kini ang pagpikas sa inyong tinapay sa mga gipanggutom ug sa pagpadayon sa kabos ug sa mga walay puloy-anan nganha sa inyong mga balay?” Kung makakita kamo ug tawong hubo, kinahanglan bistihan ninyo siya; ug dili ninyo tagoan ang inyong kaugalingon sa inyong mga paryente.

8 Da skal dit Lys frembryde som Morgenrøden, og din Lægedom skal skride frem i Hast, og din Retfærdighed skal gaa frem for dit Ansigt, Herrens Herlighed skal slutte til efter dig.

Unya ang inyong kahayag mosidlak sama sa pagsubang sa adlaw, ug dali ra ang inyong kaayohan, mag-una kaninyo ang inyong pagkamatarong, ug ang himaya ni Yahweh manalipod kaninyo.

9 Da skal du paakalde, og Herren skal bønhøre, du skal raabe, og han skal sige: Se, her er jeg; dersom du borttager Aaget fra din Midte og ikke udstrækker Fingrene og ikke taler Uret.

Unya motawag kamo, ug motubag si Yahweh; magpakitabang kamo ug moingon siya, “Ania ako.” Kung isalikway ninyo ang yugo sa matag-usa, ang pagtulisok sa tudlo, ug ang pagsulti ug mga daotan,

10 Og dersom du rækker til den hungrige, hvad din egen Sjæl har Lyst til, og mætter en vansmægtende Sjæl, da skal dit Lys oprinde i Mørket, og dit Mørke skal vorde som Middagen.

kung inyong pakan-on kadtong gipanggutom ug tagbawon ang panginahanglan sa nagsubo; nan mosubang ang inyong kahayag diha sa kangitngit, ug ang inyong kangitngit sama sa kaudtohon.

11 Og Herren skal altid lede dig og mætte din Sjæl i de tørre Egne og styrke dine Ben; og du skal blive som en vandrig Have og som et Kildevæld, hvis Vande ikke slaa fejl.

Unya giyahan kamo sa kanunay ni Yahweh ug tagbawon kamo sa mga dapit nga walay tubig, ug lig-onon niya ang inyong kabukogan. Mahisama kamo sa pinatubigan nga tanaman, ug sama sa tuboran sa tubig, nga adunay tubig nga walay pagkahubas.

12 Og de, som nedstamme fra dig, skulle bygge de Stæder, som ere øde fra fordums Tider, du skal bebygge de Grundvolde, som have ligget fra Slægt til Slægt, og du skal kaldes det revnedes Tilmurer, Vejenes Forbedrer, saa at man kan have Bolig.

Daghan kaninyo ang motukod pag-usab sa karaang nangaguba; patindogon ninyo ang mga nagun-ob sa daghang kaliwatan; nganlan kamo ug “Ang mga tig-ayo sa pader,” “Ang mga tig-ayo sa mga dalan aron kapuy-an.”

13 Dersom du holder din Fod i Hvile paa Sabbaten og ikke gør, hvad du selv har Behag i, paa min hellige Dag, og dersom du kalder Sabbaten en Lyst og Herrens Helligdag en Herlighed, og dersom du ærer ham, saa du ikke gaar dine egne Veje og ikke gør, hvad dig behager, og ikke fører tom Tale:

Kung ilikay ninyo ang inyong mga tiil sa pagpanaw sa Adlaw nga Igpapahulay, ug sa pagtagbaw sa inyong kaugalingong kalipay sa akong balaan nga adlaw. Kung tawagon ninyong kalipay ang Adlaw nga Igpapahulay, ug kung tawagon ninyong balaan ug halangdon ang mga butang ni Yahweh. Kung gipasidunggan ninyo ang Adlaw nga Igpapahulay pinaagi sa pagbiya sa inyong trabaho, ug dili sa pagpangita sa inyong kaugalingon nga kalipay ug dili sa pagsulti sa inyong kaugalingong mga pulong.

14 Da skal du forlyste dig i Herren, og jeg vil lade dig fare frem over Landets Høje og lade dig nyde Jakobs, din Faders, Arv; thi Herrens Mund har talt.

“Nan makakaplag kamo ug kalipay diha kang Yahweh; pasak-on ko kamo sa hataas nga dapit sa kalibotan; pakan-on ko kamo gikan sa kabilin ni Jacob nga inyong amahan— kay mao kini ang gisulti ni Yahweh.”