Esajas 32

1 Se, med Retfærdighed skal en Konge regere, og efter Ret skulle Fyrsterne styre.

Zie, dan zal een Koning met gerechtigheid heersen, En de vorsten zullen besturen met recht.

2 Og enhver af dem skal være som Skjul imod Vejr og Ly imod Vandskyl, som Vandbække paa et tørt Sted og som en svar Klippes Skygge i et vansmægtende Land.

Ieder van hen zal zijn als een beschutting tegen de wind, En als een schuilplaats tegen de regen; Als een waterbeek in de steppe, Als de schaduw van een machtige rots op het dorstige land.

3 Og de seendes Øjne skulle ikke være blændede, og de hørendes Øren skulle give Agt.

Dan blijven de ogen der zienden niet langer gesloten, En de oren der horenden luisteren weer;

4 Og de ubesindiges Hjerte skal forstaa Kundskab; og de stammendes Tunge skal haste til at tale forstaaelige Ord.

Het onbezonnen verstand leert begrijpen, De stamelende tong spreekt vloeiend en klaar;

5 En Daare skal ikke ydermere kaldes ædel og en karrig ej kaldes rig.

De dwaas wordt niet langer voor edel gehouden, De sluwerd geen man van aanzien genoemd.

6 Thi en Daare taler Daarlighed, og hans Hjerte gør Uret for at øve Ugudelighed og for at tale Usandhed imod Herren, for at lade en hungrig Sjæl forblive tom og lade en tørstig fattes Drik.

Want de dwaas spreekt maar dwaasheid En zijn hart zint op boosheid: Om vermetel te worden, En tegen Jahweh te lasteren; Om den hongerige gebrek te doen lijden, Den dorstige een dronk te onthouden.

7 Og den karrige bruger slette Midler; han optænker List for at berede de elendige Fordærvelse med falske Ord, og det, naar den fattige taler sin Sag.

En de sluwerd verzint listige streken, Beraamt boze plannen, Om ongelukkigen door leugen in het verderf te storten, Den arme door zijn beschuldiging voor het gerecht.

8 Men den ædle tænker paa ædle Ting, han skal bestaa ved sin ædle Daad.

Maar een edel mens vormt nobele plannen, En brengt ze ten uitvoer.

9 I Kvinder, som ere saa sorgløse, staar op og hører min Røst! I Døtre, som ere saa trygge, vender Øren til min Tale!

Lichtzinnige vrouwen, hoort naar mijn stem, Luchthartige dochters, luistert naar mijn woord!

10 Om Aar og Dag skulle I, som ere trygge, blive urolige; thi det er forbi med Vinhøsten, der kommer ingen Frugtsamling.

Na jaar en dag Zult ge beven, luchthartigen: Want dan is ‘t gedaan met de wijn, En geen oogst is er meer.

11 Vorder forfærdede, I sorgløse! vorder urolige, I trygge! klæd dig af, og blot dig, og bind om Lænderne!

Siddert lichtzinnigen, beeft luchthartigen, Ontkleedt en ontbloot u; Gordt de rouw om uw lenden,

12 De skulle slaa sig for Brystet for de yndige Agres, for de frugtbare Vintræers Skyld;

En slaat op uw borsten: Om de lieflijke velden, De vruchtbare wijnstok.

13 der skal opvokse Torne og Tidsler paa mit Folks Mark, ja, over alle Glædens Boliger i den lystige Stad.

Doornen en distels woekeren op de grond van mijn volk In alle lustpaleizen der dartele veste;

14 Thi Paladserne ere forladte, Stadens Tummel er ophørt; Ofel og Vagttaarnet er blevet til Huler evindelig, Vildæsler til Glæde, Hjorde til Føde,

Want de burcht ligt eenzaam, verlaten de woelige stad, Ofel en toren verwoest: Holen voor eeuwig, Een lustoord voor ezels, een weide der kudde.

15 indtil Aanden fra det høje udgydes over os, og Ørken bliver til en frugtbar Mark, og den frugtbare Mark agtes som en Skov;

Dan stort Hij voor eeuwig een geest uit de hoge over ons uit, En wordt de steppe een boomgaard, de boomgaard een woud.

16 og Ret bor i Ørken, og Retfærdighed bliver paa den frugtbare Mark;

Het recht zal in de steppe vertoeven, De gerechtigheid in de boomgaard wonen;

17 og Retfærdigheds Gerning bliver Fred, og Retfærdighedens Løn bliver Hvile og Tryghed indtil evig Tid;

En vrede zal de winst der gerechtigheid zijn, Rust en veiligheid de vrucht van het recht voor altoos!

18 og mit Folk bor i Fredens Hytter og i Trygheds Boliger og i stille rolige Steder.

Mijn volk zal in een oord van vrede wonen, In veilige woningen in zorgeloze rust.

19 Men det skal hagle, naar Skoven fældes, og Staden skal nedtrykkes i det lave.

Maar het woud zal worden geveld en vernield, De stad tot de grond geslecht.

20 Lyksalige ere I, som saa ved alle Vande, I, som lade Oksen og Æselet frit løbe om!

Heil u! Gij zult aan alle wateren zaaien, En rund en ezel daar vrij laten lopen.