Esajas 27
1 Paa den Dag skal Herren med sit haarde og store og stærke Sværd hjemsøge Leviathan, den flygtende Slange, og Leviathan, den bugtede Slange, og han skal ihjelslaa. Uhyret, som er i Havet.
Шу күнидә Пәрвәрдигар Өзиниң дәһшәтлик, бүйүк вә күчлүк шәмшири билән учқур илан левиатанни, Йәни толғанғучи илан левиатанни җазалайду; У йәнә деңизда турған әҗдиһани өлтүриду.
2 Paa den Dag synger om en lystelig Vingaard:
Шу күни сап шарап беридиған бир үзүмзар болиду! У тоғрилиқ нахша ейтиңлар!
3 Jeg, Herren, er dens Vogter, hvert Øjeblik vander jeg den; for at ingen skal hjemsøge den, vil jeg Dag og Nat vogte den.
Өзүм Пәрвәрдигар уни сақлаймән; Мән һәр дәқиқә уни суғиримән; Бириси униңға зиян йәткүзмисун дәп кечә-күндүз сақлаймән.
4 Jeg har ikke Vrede; men lad Torne og Tidsler komme imod mig med Krig, da vil jeg falde ind paa dem og opbrænde dem til Hobe,
Ғәзәп Мәндә қалмиди; Аһ, Маңа қарши җәң қилидиған тикәнләр яки җиғанлар болсаиди! Ундақ болса Мән уларға қарши жүрүш қилаттим, Уларни жиғиштуруп көйдүрүветәттим!
5 hvis man ikke vil tage sin Tilflugt til mig, slutte Fred med mig, slutte Fred med mig.
Болмиса у Мени башпанаһлиқ қилип тутсун; У Мән билән бирликтә хатирҗәмликтә болсун, Дәрһәқиқәт, у Мән билән бирликтә хатирҗәмликтә болсун!
6 I de kommende Dage skal Jakob slaa Rødder, Israel skal blomstre og faa Knopper; og de skulle fylde Jorderige med Frugt.
Кәлгүси күнләрдә, Яқуп йилтиз тартиду; Исраил бихлинип, чечәкләйду, Улар пүткүл йәр йүзини мевә-чевә билән қаплайду.
7 Mon han har slaget det, som han har slaget dets Drabsmænd? eller mon det være ihjelslaget, som de ere ihjelslagne, der ihjelslog det?
[Пәрвәрдигар Исраилни] урғанларни урғанчилик [Исраилни] уруп баққанму? У қирғанлардәк [Исраил] қирилип баққанму?
8 Med Maade, med Udstødelse trættede du imod det; han bortrev det ved sit haarde Vejr, den Dag det var Østenstorm.
Сән уларни әйиплигәндә өлчәмдин төвән җазалап уларни паливәткәнсән; Шәриқ шамили чиққан күнидә У Униң зәрблик шамили билән уларни қоғливәткән.
9 Derfor bliver herved Jakobs Ondskab udsonet, og Frugten af, at han borttager dets Synd, er alt dette: At han gør alle Alterets Stene som adspredte Kalkstene; Astartebilleder og Solbilleder skulle ikke rejse sig mere.
Әнди шу йол билән Яқупниң қәбиһлиги кәчүрүм қилинидуки, — Униң гунайиниң елип ташланғанлиғиниң пишқан мевиси шу болидуки: — У қурбангаһтики һәммә ташларни кукум-талқан қилиду, «Ашәраһ»ларни вә «күн түврүклири»ни задила турғузмайду.
10 Thi den faste Stad ligger øde, en Bolig forkastet og forladt som Ørken; der skulle Kalve gaa i Græs, og der skulle de ligge og fortære dens Kviste.
Чүнки мустәһкәмләнгән шәһәр ғериб болуп қалиду, Адәмзатсиз макан һәм ташливетилгән баявандәк болиду; Шу йәрдә мозай озуқлиниду, Шу йәрдә йетип, униң шахлирини йәйду.
11 Naar dens Grene tørres, da skulle de sønderbrydes, Kvinder skulle komme og gøre Ild dermed; thi det er ikke et forstandigt Folk, derfor skal han, som skabte det, ikke forbarme sig over det, og han, som dannede det, skal ikke være det naadig.
Униң шахлири солишиш билән үзүлиду; Аяллар келип уларни отун қилип көйдүриветиду. Чүнки бу бир йорутулмиған хәлиқ; Шуңа уларни Яратқучи уларға рәһим қилмайду; Уларни Шәкилләндүргүчи уларға шәпқәт көрсәтмәйду.
12 Og det skal ske paa den Dag, at Herren skal afryste Frugter fra Flodens Strøm indtil Ægyptens Bæk; og I skulle opsankes, en for en, I Israels Børn!
Вә шу күни шундақ болидуки, Пәрвәрдигар Әфрат дәриясиниң еқимлиридин тартип Мисир вадисиғичә һәр йәрни силкийду, Вә силәр бир-бирләп терип жиғивелинисиләр, И Исраил балилири!
13 Og det skal ske, paa den Dag skal man blæse i en stor Basun, saa skulle de fortabte i Assyriens Land og de bortdrevne i Ægyptens Land komme og tilbede Herren paa det hellige Bjerg i Jerusalem.
Вә шу күни шундақ болидуки, Бүйүк канай челиниду; Шуниң билән Асурийә зиминида түгишәй дәп қалғанлар, Вә Мисир зиминида мусапир болғанлар келиду; Улар Йерусалимда муқәддәс тағ үстидә Пәрвәрдигарға ибадәт қилиду.
