Hebræerne 8
1 Men Hovedpunktet ved det, hvorom her tales, er dette: Vi have en saadan Ypperstepræst, der har taget Sæde paa højre Side af Majestætens Trone i Himlene
กถฺยมานานำ วากฺยานำ สาโร'ยมฺ อสฺมากมฺ เอตาทฺฤศ เอโก มหายาชโก'สฺติ ย: สฺวรฺเค มหามหิมฺน: สึหาสนสฺย ทกฺษิณปารฺโศฺว สมุปวิษฺฏวานฺ
2 som Tjener ved Helligdommen og det sande Tabernakel, hvilket Herren har oprejst, og ikke et Menneske.
ยจฺจ ทูษฺยํ น มนุไช: กินฺตฺวีศฺวเรณ สฺถาปิตํ ตสฺย สตฺยทูษฺยสฺย ปวิตฺรวสฺตูนาญฺจ เสวก: ส ภวติฯ
3 Thi hver Ypperstepræst indsættes til at frembære Gaver og Slagtofre; derfor er det nødvendigt, at ogsaa denne maa have noget at frembære.
ยต เอไกโก มหายาชโก ไนเวทฺยานำ พลีนาญฺจ ทาเน นิยุชฺยเต, อโต เหโตเรตสฺยาปิ กิญฺจิทฺ อุตฺสรฺชนียํ วิทฺยต อิตฺยาวศฺยกํฯ
4 Dersom han nu var paa Jorden, da var han ikke engang Præst, efterdi der her er dem, som frembære Gaverne efter Loven;
กิญฺจ ส ยทิ ปฺฤถิวฺยามฺ อสฺถาสฺยตฺ ตรฺหิ ยาชโก นาภวิษฺยตฺ, ยโต เย วฺยวสฺถานุสาราตฺ ไนเวทฺยานิ ททเตฺยตาทฺฤศา ยาชกา วิทฺยนฺเตฯ
5 hvilke jo tjene ved en Afbildning og Skygge af det himmelske, saaledes som det blev Moses betydet af Gud, da han skulde indrette Tabernakelet: „Se til, sagde han, at du gør alting efter det Forbillede, der blev vist dig paa Bjerget.‟
เต ตุ สฺวรฺคียวสฺตูนำ ทฺฤษฺฏานฺเตน ฉายยา จ เสวามนุติษฺฐนฺติ ยโต มูสสิ ทูษฺยํ สาธยิตุมฺ อุทฺยเต สตีศฺวรสฺตเทว ตมาทิษฺฏวานฺ ผลต: ส ตมุกฺตวานฺ, ยถา, "อวเธหิ คิเรา ตฺวำ ยทฺยนฺนิทรฺศนํ ทรฺศิตํ ตทฺวตฺ สรฺวฺวาณิ ตฺวยา กฺริยนฺตำฯ "
6 Men nu har han faaet en saa meget ypperligere Tjeneste, som han ogsaa er Mellemmand for en bedre Pagt, der jo er grundet paa bedre Forjættelser.
กินฺตฺวิทานีมฺ อเสา ตสฺมาตฺ เศฺรษฺฐํ เสวกปทํ ปฺราปฺตวานฺ ยต: ส เศฺรษฺฐปฺรติชฺญาภิ: สฺถาปิตสฺย เศฺรษฺฐนิยมสฺย มธฺยโสฺถ'ภวตฺฯ
7 Thi dersom hin første var udadlelig, da vilde der ikke blive søgt Sted for en anden.
ส ปฺรถโม นิยโม ยทิ นิรฺทฺโทโษ'ภวิษฺยต ตรฺหิ ทฺวิตียสฺย นิยมสฺย กิมปิ ปฺรโยชนํ นาภวิษฺยตฺฯ
8 Thi dadlende siger han til dem: „Se, der kommer Dage, siger Herren, da jeg vil slutte en ny Pagt med Israels Hus og med Judas Hus;
กินฺตุ ส โทษมาโรปยนฺ เตภฺย: กถยติ, ยถา, "ปรเมศฺวร อิทํ ภาษเต ปศฺย ยสฺมินฺ สมเย'หมฺ อิสฺราเยลวํเศน ยิหูทาวํเศน จ สารฺทฺธมฺ เอกํ นวีนํ นิยมํ สฺถิรีกริษฺยาเมฺยตาทฺฤศ: สมย อายาติฯ
9 ikke som den Pagt, jeg gjorde med deres Fædre paa den Dag, da jeg tog dem ved Haanden for at føre dem ud af Ægyptens Land; thi de bleve ikke i min Pagt, og jeg brød ‟mig ikke om dem, siger Herren.
ปรเมศฺวโร'ปรมปิ กถยติ เตษำ ปูรฺวฺวปุรุษาณำ มิสรเทศาทฺ อานยนารฺถํ ยสฺมินฺ ทิเน'หํ เตษำ กรํ ธฺฤตฺวา ไต: สห นิยมํ สฺถิรีกฺฤตวานฺ ตทฺทินสฺย นิยมานุสาเรณ นหิ ยตไสฺต รฺมม นิยเม ลงฺฆิเต'หํ ตานฺ ปฺรติ จินฺตำ นากรวํฯ
10 Thi dette er den Pagt, som jeg vil oprette med Israels Hus efter de Dage, siger Herren: Jeg vil give mine Love i deres Sind, og jeg vil indskrive dem i deres Hjerte, og jeg vil være deres Gud, og de skulle være mit Folk.
กินฺตุ ปรเมศฺวร: กถยติ ตทฺทินาตฺ ปรมหํ อิสฺราเยลวํศีไย: สารฺทฺธมฺ อิมํ นิยมํ สฺถิรีกริษฺยามิ, เตษำ จิตฺเต มม วิธีนฺ สฺถาปยิษฺยามิ เตษำ หฺฤตฺปเตฺร จ ตานฺ เลขิษฺยามิ, อปรมหํ เตษามฺ อีศฺวโร ภวิษฺยามิ เต จ มม โลกา ภวิษฺยนฺติฯ
11 Og de skulle ikke lære hver sin Medborger og hver sin Broder og sige: Kend Herren; thi de skulle alle kende mig, fra den mindste indtil den største iblandt dem.
อปรํ ตฺวํ ปรเมศฺวรํ ชานีหีติวาเกฺยน เตษาเมไกโก ชน: สฺวํ สฺวํ สมีปวาสินํ ภฺราตรญฺจ ปุน รฺน ศิกฺษยิษฺยติ ยต อากฺษุทฺราตฺ มหานฺตํ ยาวตฺ สรฺเวฺว มำ ชฺญาสฺยนฺติฯ
12 Thi jeg vil være naadig imod deres Uretfærdigheder og ikke mere ihukomme deres Synder.‟
ยโต เหโตรหํ เตษามฺ อธรฺมฺมานฺ กฺษมิเษฺย เตษำ ปาปานฺยปราธำศฺจ ปุน: กทาปิ น สฺมริษฺยามิฯ "
13 Naar han siger: „En ny‟, har han erklæret den første for gammel; men det, som bliver gammelt og ældes, er nær ved at forsvinde.
อเนน ตํ นิยมํ นูตนํ คทิตฺวา ส ปฺรถมํ นิยมํ ปุราตนีกฺฤตวานฺ; ยจฺจ ปุราตนํ ชีรฺณาญฺจ ชาตํ ตสฺย โลโป นิกโฏ 'ภวตฺฯ
