Hebræerne 6
1 Lader os derfor forbigaa Begyndelsesordet om Kristus og skride frem til Fuldkommenheden uden atter at lægge Grundvold med Omvendelse fra døde Gerninger og med Tro paa Gud,
ⲁ̅ⲈⲐⲂⲈⲪⲀⲒ ⲈⲀⲚⲬⲰ ⲚⲤⲰⲚ ⲘⲠⲤⲀϪⲒ ⲚⲦⲀⲢⲬⲎ ⲘⲠⲬⲢⲒⲤⲦⲞⲤ ⲘⲀⲢⲈⲚⲒ ⲈⲠⲒϪⲰⲔ ⲚⲤⲈⲢⲰϦⲦ ⲘⲘⲞⲚ ⲀⲚ ⲈⲨⲤⲈⲚϮ ⲚⲦⲈⲞⲨⲘⲈⲦⲀⲚⲞⲒⲀ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲀ ϨⲀⲚϨⲂⲎⲞⲨⲒ ⲈⲨⲘⲰⲞⲨⲦ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲚⲀϨϮ ⲈⲪⲚⲞⲨϮ.
ⲃ̅ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲤⲂⲰ ⲚⲦⲈϨⲀⲚϬⲒⲰⲘⲤ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲬⲀϪⲒϪ ⲈϪⲰⲞⲨ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲀⲚⲀⲤⲦⲀⲤⲒⲤ ⲚⲦⲈⲚⲒⲢⲈϤⲘⲰⲞⲨⲦ ⲚⲈⲘ ⲞⲨⲔⲢⲒⲤⲒⲤ ⲚⲈⲚⲈϨ. (aiōnios g166)
3 Ja, dette ville vi gøre, saafremt Gud tilsteder det.
ⲅ̅ⲞⲨⲞϨ ⲪⲀⲒ ⲈⲚⲈⲀⲒϤ ⲈϢⲰⲠ ⲀⲢⲈϢⲀⲚ ⲠϬⲞⲒⲤ ⲞⲨⲀϨⲤⲀϨⲚⲒ.
4 Thi dem, som een Gang ere blevne oplyste og have smagt den himmelske Gave og ere blevne delagtige i den Helligaand
ⲇ̅ⲞⲨⲘⲈⲦⲀⲦϪⲞⲘ ⲄⲀⲢ ⲦⲈ ⲚⲦⲈⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨϬ ⲒⲘⲪⲞⲨⲰⲒⲚⲒ ⲚⲞⲨⲤⲞⲠ ⲈⲀⲨϪⲈⲘϮⲠⲒ ⲚⲆⲰⲢⲈⲀ ⲚⲦⲈⲦⲪⲈ ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨⲈⲢϢⲪⲎⲢ ⲈⲠⲒⲠⲚⲈⲨⲘⲀⲈⲐⲞⲨⲀⲂ
5 og have smagt Guds gode Ord og den kommende Verdens Kræfter, og som ere faldne fra, — dem er det umuligt atter at forny til Omvendelse, (aiōn g165)
ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲀⲨϪⲈⲘϮⲠⲒ ⲘⲠⲒⲤⲀϪⲒ ⲈⲐⲚⲀⲚⲈϤ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲈⲘ ⲚⲒϪⲞⲘ ⲚⲦⲈⲠⲒⲈⲚⲈϨ ⲈⲐⲚⲎⲞⲨ. (aiōn g165)
6 da de igen korsfæste sig Guds Søn og stille ham til Spot.
ⲋ̅ⲞⲨⲞϨ ⲚⲤⲈϨⲈⲒ ⲚⲤⲈⲈⲢⲂⲈⲢⲒ ⲞⲚ ⲈⲨⲘⲈⲦⲀⲚⲞⲒⲀ ⲈⲨⲒϢⲒ ⲘⲠϢⲎⲢⲒ ⲘⲪⲚⲞⲨϮ ⲚⲰⲞⲨ ⲘⲘⲀⲨⲀⲦⲞⲨ ⲚⲔⲈⲤⲞⲠ ⲤⲈⲒⲢⲒ ⲘⲘⲞϤ ⲚⲤⲢⲀϨ.
7 Thi Jorden, som drikker den ofte derpaa faldende Regn og frembringer Vækster, tjenlige for dem, for hvis Skyld den ogsaa dyrkes, faar Velsignelse fra Gud;
ⲍ̅ⲠⲒⲔⲀϨⲒ ⲄⲀⲢ ⲈⲦⲤⲰ ⲘⲠⲒⲘⲞⲨⲚϨⲰⲞⲨ ⲈⲐⲚⲎ ⲞⲨ ⲈϦⲢⲎⲒ ⲈϪⲰϤ ⲚⲞⲨⲘⲎϢ ⲚⲤⲞⲠ ⲈϤⲘⲒⲤⲒ ⲚⲞⲨⲤⲒⲘ ⲈⲚⲀⲚⲈϤ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨⲒⲢⲒ ⲚⲦⲈϤⲒⲈⲪⲞⲨⲰⲒ ⲈⲐⲂⲎⲦⲞⲨ ϢⲀϤϬⲒ ⲘⲠⲒⲤⲘⲞⲨ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ.
8 men naar den bærer Torne og Tidsler, er den ubrugbar og Forbandelse nær; Enden med den er at brændes.
ⲏ̅ⲀϤϢⲀⲚⲒⲚⲒ ⲆⲈ ⲈⲂⲞⲖ ⲚϨⲀⲚϢⲞⲚϮ ⲚⲈⲘ ϨⲀⲚⲤⲞⲨⲢⲒ ⲞⲨⲀⲦϢⲀⲨ ⲠⲈ ⲞⲨⲞϨ ϤϦⲈⲚⲦ ⲈⲠⲤⲀϨⲞⲨⲒ ⲪⲎ ⲈⲦⲈⲦⲈϤϦⲀⲈ ⲚⲀϢⲰⲠⲒ ⲈⲠⲢⲞⲔϨϤ.
9 Dog, i Henseende til eder, I elskede! ere vi overbeviste om det bedre og det, som bringer Frelse, selv om vi tale saaledes.
ⲑ̅ⲠⲈⲚϨⲎⲦ ⲆⲈ ⲐⲎⲦ ⲈⲐⲂⲈ ⲐⲎⲚⲞⲨ ⲚⲀⲘⲈⲚⲢⲀϮ ϦⲀ ⲚⲎ ⲈⲦⲤⲰⲦⲠ ⲚⲈⲘ ⲚⲎ ⲈⲦϦⲈⲚⲦ ⲈⲠⲒⲞⲨϪⲀⲒ ⲒⲤϪⲈ ⲆⲈ ⲦⲈⲚⲈⲢⲠⲔⲈⲤⲀϪⲒ ⲘⲠⲀⲒⲢⲎϮ.
10 Thi Gud er ikke uretfærdig, saa at han skulde glemme eders Gerning og den Kærlighed, som I have Udvist imod hans Navn, idet I have tjent og tjene de hellige.
ⲓ̅ⲚⲞⲨⲢⲈϤϬⲒⲚϪⲞⲚⲤ ⲄⲀⲢ ⲀⲚ ⲠⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ϪⲈ ⲚⲦⲈϤⲈⲢⲠⲰⲂϢ ⲘⲠⲈⲦⲈⲚϨⲰⲂ ⲚⲈⲘ ⲠϦⲒⲤⲒ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚⲀⲄⲀⲠⲎ ⲐⲀⲒ ⲈⲦⲀⲢⲈⲦⲈⲚⲞⲨⲞⲚϨⲤ ⲈⲂⲞⲖ ϦⲈⲚⲠⲈϤⲢⲀⲚ ⲈⲀⲦⲈⲦⲈⲚϢⲈⲘϢⲒ ⲚⲚⲒⲀⲄⲒⲞⲤ ⲞⲨⲞϨ ⲦⲈⲦⲈⲚϢⲈⲘϢⲒ ⲞⲚ.
11 Men vi ønske, at enhver af eder maa udvise den samme Iver efter den fulde Vished i Haabet indtil Enden,
ⲓ̅ⲁ̅ⲦⲈⲚⲞⲨⲰϢ ⲆⲈ ⲚⲦⲈⲠⲒⲞⲨⲀⲒ ⲠⲒⲞⲨⲀⲒ ⲘⲘⲰⲦⲈⲚ ⲞⲨⲰⲚϨ ⲈⲂⲞⲖ ⲚⲦⲀⲒⲤⲠⲞⲨⲆⲎ ϦⲈⲚⲠϪⲰⲔ ⲚⲦⲈⲦⲀⲒϨⲈⲖⲠⲒⲤ ϢⲀ ϦⲀⲈ.
12 for at I ikke skulle blive sløve, men efterfølge dem, som ved Tro og Taalmodighed arve Forjættelserne.
ⲓ̅ⲃ̅ϨⲒⲚⲀ ϪⲈ ⲚⲚⲈⲦⲈⲚϢⲰⲠⲒ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚϢⲰⲚⲒ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚϢⲰⲠⲒ ⲆⲈ ⲈⲢⲈⲦⲈⲚⲞⲚⲒ ⲚⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨⲈⲢⲔⲖⲎ ⲢⲞⲚⲞⲘⲒⲚ ⲚⲚⲒⲰϢ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ⲪⲚⲀϨϮ ⲚⲈⲘ ϮⲘⲈⲦⲢⲈϤⲰⲞⲨ ⲚϨⲎⲦ.
13 Thi da Gud gav Abraham Forjættelsen, svor han ved sig selv, fordi han ingen større havde at sværge ved, og sagde:
ⲓ̅ⲅ̅ⲈⲦⲀ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲰϢ ⲄⲀⲢ ⲚⲀⲂⲢⲀⲀⲘ ⲈⲠⲒⲆⲎ ⲚⲈⲘⲦⲞⲚ ⲔⲈⲞⲨⲀⲒ ⲈϤϬⲞⲤⲒ ⲠⲈ ⲈⲐⲢⲈϤⲰⲢⲔ ⲘⲘⲞϤ ⲀϤⲰⲢⲔ ⲘⲘⲞϤ ⲘⲘⲒⲚ ⲘⲘⲞϤ
14 „Sandelig, jeg vil rigeligt velsigne dig og rigeligt mangfoldiggøre dig.‟
ⲓ̅ⲇ̅ⲈϤϪⲰ ⲘⲘⲞⲤ ϪⲈ ϦⲈⲚⲞⲨⲤⲘⲞⲨ ϮⲚⲀⲤⲘⲞⲨ ⲈⲢⲞⲔ ⲞⲨⲞϨ ϦⲈⲚⲞⲨⲀϢⲀⲒ ϮⲚⲀⲐⲢⲈ ⲠⲈⲔϪⲢⲞϪ ⲀϢⲀⲒ.
15 Og saaledes opnaaede han Forjættelsen ved at vente taalmodigt.
ⲓ̅ⲉ̅ⲞⲨⲞϨ ⲠⲀⲒⲢⲎϮ ⲈⲦⲀϤⲰⲞⲨ ⲚϨⲎⲦ Ⲁ- ⲦⲞⲦϤ ϢⲀϢⲚⲒ ⲈⲠⲒⲰϢ.
16 Mennesker sværge jo ved en større, og Eden er dem en Ende paa al Modsigelse til Stadfæstelse.
ⲓ̅ⲋ̅ⲚⲒⲢⲰⲘⲒ ⲘⲈⲚ ⲄⲀⲢ ϢⲀⲨⲰⲢⲔ ⲚⲀϨⲢⲈⲚ ⲚⲒⲚⲒϢϮ ⲈⲢⲰⲞⲨ ⲞⲨⲞϨ ⲠϪⲰⲔ ⲚⲀⲚⲦⲒⲖⲞⲄⲒⲀ ⲚⲒⲂⲈⲚ ⲞⲨⲦⲀϪⲢⲞ ⲚⲰⲞⲨ ⲠⲈ ⲠⲒⲀⲚⲀϢ.
17 Derfor, da Gud ydermere vilde vise Forjættelsens Arvinger sit Raads Uforanderlighed, føjede han en Ed dertil,
ⲓ̅ⲍ̅ⲚϨⲢⲎⲒ ⲆⲈ ϦⲈⲚⲪⲀⲒ ⲚϨⲞⲨⲞ ⲈⲢⲈ ⲪⲚⲞⲨϮ ⲞⲨⲰϢ ⲈⲦⲀⲘⲈ ⲚⲒⲔⲖⲎⲢⲞⲚⲞⲘⲞⲤ ⲚⲦⲈⲠⲒⲰϢ ⲈϮⲘⲈⲦⲀⲦⲞⲨⲰⲦⲈⲂ ⲚⲦⲈⲠⲈϤⲤⲞϬⲚⲒ ⲀϤⲈⲢⲘⲈⲤⲒⲦⲎ ⲤϦⲈⲚ ⲞⲨⲀⲚⲀϢ
18 for at vi ved to uforanderlige Ting, i hvilke det var umuligt, at Gud kunde lyve, skulde have en kraftig Opmuntring, vi, som ere flyede hen for at holde fast ved det Haab, som ligger foran os,
ⲓ̅ⲏ̅ϨⲒⲚⲀ ⲈⲂⲞⲖ ϨⲒⲦⲈⲚ ϨⲰⲂ ⲂⲚⲀⲐⲞⲨⲰⲦⲈⲂ ⲚⲀⲒ ⲈⲦⲈ ⲘⲘⲞⲚ ϢϪⲞⲘ ⲚⲦⲈⲪⲚⲞⲨϮ ϪⲈ ⲘⲈⲐⲚⲞⲨϪ ⲚϦⲎⲦⲞⲨ ⲚⲦⲈⲚⲬⲰ ⲚⲀⲚ ⲚⲞⲨⲚⲞⲘϮ ⲈⲤϪⲞⲢ ϦⲀ ⲚⲎ ⲈⲦⲀⲨⲪⲰⲦ ϨⲀⲢⲞϤ ⲈⲀⲘⲞⲚⲒ ⲚϮϨⲈⲖⲠⲒⲤ ⲈⲦⲬⲎ ⲚⲀϨⲢⲀⲚ.
19 hvilket vi have som et Sjælens Anker, der er sikkert og fast og gaar ind inden for Forhænget,
ⲓ̅ⲑ̅ⲐⲀⲒ ⲈⲦⲈⲚⲦⲀⲚ ⲘⲘⲀⲨ ⲘⲪⲢⲎϮ ⲚⲞⲨⲀⲨϪⲀⲖ ⲚⲦⲈⲦⲈⲚⲮⲨⲬⲎ ⲈϤⲞⲒ ⲚⲀⲦϢⲞϤⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲈϤⲦⲀϪⲢⲎⲞⲨⲦ ⲞⲨⲞϨ ⲈϤⲚⲀ ⲈϦⲞⲨⲚ ϢⲀ ⲚⲈⲦⲤⲀϦⲞⲨⲚ ⲚⲦⲈⲠⲒⲔⲀⲦⲀⲠⲈⲦⲀⲤⲘⲀ.
