Hebræerne 3
1 Derfor, hellige Brødre, delagtige i en himmelsk Kaldelse! ser hen til vor Bekendelses Udsending og Ypperstepræst, Jesus,
୧ହେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ରେ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାନ୍ ପାବିତାର୍ ହାଗା ମିଶିକ, ଆପେୟଗି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତେ କେଡ଼ାକାନ୍କଆଃ ହିସାରେନ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍ପେ! ଆପେ ୟୀଶୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଉଡ଼ୁଃଏପେ, ଇନିଃ ଆବୁଆଃ ଧାରାମ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ରେୟାଃ ମାରାଙ୍ଗ୍ ଯାଜାକ୍ ହବାଃଅ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହରାତେ କୁଲାକାନା ।
2 der var tro imod den, som beskikkede ham, ligesom ogsaa Moses var det i hele hans Hus.
୨ମୁଶା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାଏ କାମିକେଦା, ଏନ୍ଲେକାଗି, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାଲାକାନ୍ ୟୀଶୁ ନେ କାମି ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ନାଙ୍ଗ୍ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାଏ କାମିକେଦା ।
3 Thi han er kendt værdig til større Herlighed end Moses, i samme Maal som den, der har indrettet et Hus, har større Ære end Huset selv.
୩ଅଡ଼ାଃଏତେ ଅଡ଼ାଃ ବାବାଇନିଃକେ ପୁରାଃ ମାଇନ୍ ଏମଃଆ । ଏନ୍ଲେକାଗି ମୁଶାଏତେ ୟୀଶୁ ପୁରାଃଗି ମାଇନ୍ ନାମେ ଲେକାଏ ହବାକାନା ।
4 Thi hvert Hus indrettes af nogen; men den, som har indrettet alt, er Gud.
୪ସବେନ୍ ଅଡ଼ାଃକେ ଜେତାଏ ମିହୁଡ଼୍ ବାଇୟାକାଦାଏ, ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ସବେନାଃରେୟାଃ ବାବାଇନିଃ ତାନିଃ ।
5 Og Moses var vel tro i hele hans Hus, som en Tjener, til Vidnesbyrd om, hvad der skulde tales;
୫ଦାସି ଲେକା ମୁଶା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାଏ କାମିକେଦା ଆଡଃ ଆୟାଃ କାମି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ହିଜୁଃ ଦିପିଲିରେ ଉଦୁବ୍ ନାଗେନ୍ତେ ମନେକାଦ୍ ତାଇକେନ୍ ବିଷାଏ ନାମୁନା ଲେକା ତାଇକେନା ।
6 men Kristus er det som en Søn over hans Hus; og hans Hus ere vi, saafremt vi fastholde Haabets Frimodighed og Ros urokket indtil Enden.
୬ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଅଡ଼ାଃରେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଦ ହନ୍ ଲେକା ପାତିୟାର୍ରଃ ଲେକାନ୍ ଗୁସିୟାଁ ତାନିଃ । ଆବୁ ଜୀଉରେ କେଟେଦ୍କେଦ୍ତେ ଆସ୍ରାକାଦ୍ତେୟାଃ ନାମେୟାଁବୁ ମେନ୍ତେ ପୁରା ପକ୍ତାକେଦ୍ତେବୁ ତାଇନଃରେଦ, ଆବୁ ଆୟାଃ ଅଡ଼ାଃ ତାନ୍ବୁ ।
7 Derfor, som den Helligaand siger: „I Dag, naar I høre hans Røst,
୭ଏନାତେ ପାବିତାର୍ ଆତ୍ମା ନେ'ଲେକାଏ କାଜିୟା, “ତିସିଙ୍ଗ୍ ଆପେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କାଜିପେ ଆୟୁମେରେଦ,
8 da forhærder ikke eders Hjerter, som det skete i Forbitrelsen, paa Fristelsens Dag i Ørkenen,
୮ଆପେୟାଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କଆଃ ଲେକା ମନ୍ସୁରୁଦ୍କେ ଆଲପେ କେଟେଜେୟା । ଇନ୍କୁ ଏନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ବିର୍ରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେକ ବିଡ଼ାଅକିୟା ଆଡଃ ଆୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଏପେରାଙ୍ଗ୍କେନାକ ।
9 hvor eders Fædre fristede mig ved at sætte mig paa Prøve, og de saa dog mine Gerninger i fyrretyve Aar.
୯ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କାଜିୟାଃଏ, ଏନ୍ ବିର୍ରେ ଆପେୟାଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କ ଆଇଁୟାଃ ପେଡ଼େଃ ଆଡଃ ଧିରାଜ୍ତାଇୟାଁଃକେକ ବିଡ଼ାଅକେଦା, ଆଡଃ ବାର୍ ହିସି ବାରାଷ୍ ଜାକେଦ୍ ଆଇଙ୍ଗ୍ କାମିକେଦ୍ତେୟାଃକ ନେଲ୍କେଦା ।
10 Derfor harmedes jeg paa denne Slægt og sagde: De fare altid vild i Hjertet; men de kendte ikke mine Veje,
୧୦ଏନାତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କୁଆଃ ଚେତାନ୍ରେ ଖିସ୍କେଦ୍ତେ କାଜିକେଦାଇଙ୍ଗ୍, ‘ଇନ୍କୁଆଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍କ ସବେନ୍ ଇମ୍ତା ଏତ୍କାନ୍ ହରାତେ ସେନଃତାନା, ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ହରା କାକ ସାରିୟାଃ, ଆଡଃ ଆଇଁୟାଃ ଆନାଚୁ ମାନାତିଙ୍ଗ୍ ନାଗେନ୍ତେ କା ସାନାଙ୍ଗ୍ତାନ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍କ ।’
11 saa jeg svor i min Vrede: Sandelig, de skulle ikke gaa ind til min Hvile‟ —
୧୧ଆଇଙ୍ଗ୍ ଖିସ୍ତେ କିରିୟାକେଦାଇଙ୍ଗ୍: ଆଇଙ୍ଗ୍ ଇନ୍କୁକେ ଅକନ୍ ଦିଶୁମ୍ରେ ରୁଡ଼ୁନ୍ ନାଗେନ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ଏମାକାକତେୟାଃ, ଇନ୍କୁ ଏନ୍ ଦିଶୁମ୍ତେ ଜେତାଲେକାତେ କାକ ବଲ ଦାଡ଼ିୟା ।”
12 saa ser til, Brødre! at der ikke nogen Sinde i nogen af eder skal findes et ondt, vantro Hjerte, saa at han falder fra den levende Gud.
୧୨ହେ ବିଶ୍ୱାସୀ ହାଗା ମିଶିକ, ଚିର୍ଗାଲାକାନ୍ପେ, ଆପେକଏତେ ଜେତାଏୟାଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ ପାପ୍ରେ ଆଡଃ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ରେ ପେରେଃକେଦ୍ତେ ଜୀନିଦ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃଏତେ ଆଲକା ସାଙ୍ଗିନଃକା ।
13 Men formaner hverandre hver Dag, saa længe det hedder „i Dag‟, for at ikke nogen af eder skal forhærdes ved Syndens Bedrag.
୧୩ମେନ୍ଦ, ଆପେକଏତେ ଜେତାଏ ପାପ୍ରେ ବେଦାକେଦ୍ତେ କେଟେଦ୍ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ ଆଲକାଏ ହବାଅଃକା, ଏନାମେନ୍ତେ ମିହୁଡ଼୍ ଆଡଃମିହୁଡ଼୍କେ ସବେନ୍ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ ଜୀଉରେ ରାସ୍କା ଏମ୍କେଦ୍ତେ ଦେଙ୍ଗାଇକାଏ । ଆଡଃ ଧାରାମ୍ ପୁଥିରେ “ତିସିଙ୍ଗ୍” ମେନ୍ତେ ଅଲାକାନ୍ ଲାବ୍ଜା ଆବୁ ନାଗେନ୍ତେ ଲାଗାତିଙ୍ଗ୍ ହବାଅଃ ଜାକେଦ୍ ଏନା କାମିକାଦ୍ତେପେ ।
14 Thi vi ere blevne delagtige i Kristus, saafremt vi fastholde vor første Fortrøstning urokket indtil Enden.
୧୪ଚିୟାଃଚି ଆବୁ ଟୁଣ୍ଡୁ ଜାକେଦ୍ ଆବୁଆଃ ଏନେଟେଦ୍ ବିଶ୍ୱାସ୍ରେ କେଟେଦ୍କେଦ୍ତେବୁ ତାଇନଃରେଦ, ଆବୁ ସବେନ୍କ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ହିସାରେବୁ ତାଇନ୍ ଦାଡ଼ିୟଃଆ ।
15 Naar der siges: „I Dag, naar I høre hans Røst, da forhærder ikke eders Hjerter som i Forbitrelsen‟:
୧୫ଧାରାମ୍ ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “ତିସିଙ୍ଗ୍ ଆପେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାଚାନ୍ପେ ଆୟୁମେରେଦ, ଆପେୟାଃ ପୁର୍ଖା ହାଡ଼ାମ୍କଆଃ ମନ୍ସୁରୁଦ୍ କେଟେଦ୍କେଦ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଏପ୍ରାଙ୍ଗ୍କେନାକ, ଏନ୍ଲେକା ଆପେ ଆଲ୍ପେ ରିକାୟା ।”
16 Hvem vare da vel de, som hørte og dog voldte Forbitrelse? Mon ikke alle, som gik ud af Ægypten ved Moses?
୧୬ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାଚାନ୍ ଆୟୁମ୍କେଦ୍ରେୟ ଅକନ୍କ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଏପ୍ରାଙ୍ଗ୍କେନାକ, ଇନ୍କୁ ଅକନ୍କ ତାନ୍କ? ମୁଶା ନାବୀ ମିସାର୍ ଦିଶୁମ୍ଏତେ ସୁତୁଃ ଆଉକାଦ୍କ ତାଇକେନାଏ, ଇନ୍କୁ ଚିନାଃ ନାହାଁଲାକଚି?
17 Men paa hvem harmedes han i fyrretyve Aar? Mon ikke paa dem, som syndede, hvis døde Kroppe faldt i Ørkenen?
୧୭ବାର୍ହିସି ବାରାଷ୍ ଜାକେଦ୍ ଅକନ୍ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଖିସ୍କାନ୍ ତାଇକେନାଏ, ଇନ୍କୁ ଅକନ୍କ ତାନ୍କ? ପାପ୍କାମିକେଦ୍ ହରାତେ ଗଏଃୟାନ୍କ ଆଡଃ ବିର୍ରେ ଉୟୁଗାକାନ୍ ତାଇକେନାକ, ଇନ୍କୁ ଚିନାଃ ନାହାଁଲାକଚି?
18 Og over for hvem tilsvor han, at de ikke skulde gaa ind til hans Hvile, uden dem, som vare blevne genstridige?
୧୮ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ କିରିୟାକେଦ୍ତେ ବାନାର୍ସାକାଦ୍ ତାଇକେନା, ଇନ୍କୁ ଆୟାଃ ବାନାର୍ସା ଏମାକାଦ୍ ରୁଡ଼ୁନ୍ରେୟାଃ ଦିଶୁମ୍ରେ ଚିଉଲାଅ କାକ ବଲଦାଡ଼ିୟା, ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଅକନ୍କଆଃ ବିଷାଏରେ କାଜିକାଦ୍ ତାଇକେନା? ଅକନ୍କ ଏପ୍ରାଙ୍ଗ୍କେନାକ ଇନ୍କୁଆଃ ବିଷାଏରେ ଏନା କାଜିକାଦ୍ ତାଇକେନା ।
19 Og vi se, at de ikke kunde gaa ind paa Grund af Vantro.
୧୯ତାବ୍ଦ, ଆବୁ ନେଲେତାନାବୁ, ଇନ୍କୁ ଆକଆଃ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ ହରାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ବାନାର୍ସାକାଦ୍ ରୁଡ଼ୁନ୍ରେୟାଃ ଦିଶୁମ୍ କିନାନ୍ରେ କାକ ବଲ ଦାଡ଼ିୟାନା ।
