Hebræerne 13
1 Broderkærligheden blive ved!
ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੇਮ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤੁ| ਅਤਿਥਿਸੇਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਵਿਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤਾਂ
2 Glemmer ikke Gæstfriheden; thi ved den have nogle, uden at vide det, haft Engle til Gæster.
ਯਤਸ੍ਤਯਾ ਪ੍ਰੱਛੰਨਰੂਪੇਣ ਦਿਵ੍ਯਦੂਤਾਃ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਦ੍ ਅਤਿਥਯੋ(ਅ)ਭਵਨ੍|
3 Kommer de fangne i Hu, som vare I selv medfangne; dem, der lide ilde, som de, der ogsaa selv ere i et Legeme.
ਬਨ੍ਦਿਨਃ ਸਹਬਨ੍ਦਿਭਿਰਿਵ ਦੁਃਖਿਨਸ਼੍ਚ ਦੇਹਵਾਸਿਭਿਰਿਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ੍ਮਰ੍ੱਯਨ੍ਤਾਂ|
4 Ægteskabet være æret hos alle, og Ægtesengen ubesmittet; thi utugtige og Horkarle skal Gud dømme.
ਵਿਵਾਹਃ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮੀਪੇ ਸੰਮਾਨਿਤਵ੍ਯਸ੍ਤਦੀਯਸ਼ੱਯਾ ਚ ਸ਼ੁਚਿਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਵੇਸ਼੍ਯਾਗਾਮਿਨਃ ਪਾਰਦਾਰਿਕਾਸ਼੍ਚੇਸ਼੍ਵਰੇਣ ਦਣ੍ਡਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ|
5 Eders Vandel være uden Pengegridskhed, nøjes med det, I have; thi han har selv sagt: „Jeg vil ingenlunde slippe dig og ingenlunde forlade dig, ‟
ਯੂਯਮ੍ ਆਚਾਰੇ ਨਿਰ੍ਲੋਭਾ ਭਵਤ ਵਿਦ੍ਯਮਾਨਵਿਸ਼਼ਯੇ ਸਨ੍ਤੁਸ਼਼੍ਯਤ ਚ ਯਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰ ਏਵੇਦੰ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਯਥਾ, "ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਨ ਤ੍ਵਾਂ ਹਾਸ੍ਯਾਮਿ| "
6 saa at vi kunne sige med frit Mod: „Herren er min Hjælper, jeg vil ikke frygte; hvad kan et Menneske gøre mig?‟
ਅਤਏਵ ਵਯਮ੍ ਉਤ੍ਸਾਹੇਨੇਦੰ ਕਥਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਮਃ, "ਮਤ੍ਪਕ੍ਸ਼਼ੇ ਪਰਮੇਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਤਿ ਨ ਭੇਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਕਦਾਚਨ| ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਕਿੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਮਾਨਵਃ ਪਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|| "
7 Kommer eders Vejledere i Hu, som have forkyndt eder Guds Ord, og idet I betragte deres Vandrings Udgang, saa efterligner deres Tro!
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯੇ ਨਾਯਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਵਾਕ੍ਯੰ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਸ੍ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸ੍ਮਰ੍ੱਯਨ੍ਤਾਂ ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਆਚਾਰਸ੍ਯ ਪਰਿਣਾਮਮ੍ ਆਲੋਚ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੋ(ਅ)ਨੁਕ੍ਰਿਯਤਾਂ|
ਯੀਸ਼ੁਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਃ ਸ਼੍ਵੋ(ਅ)ਦ੍ਯ ਸਦਾ ਚ ਸ ਏਵਾਸ੍ਤੇ| (aiōn g165)
9 Lader eder ikke lede vild af mange Haande og fremmede Lærdomme; thi det er godt, at Hjertet styrkes ved Naaden, ikke ved Spiser; thi deraf have de, som holdt sig dertil, ingen Nytte haft.
ਯੂਯੰ ਨਾਨਾਵਿਧਨੂਤਨਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਭਿ ਰ੍ਨ ਪਰਿਵਰ੍ੱਤਧ੍ਵੰ ਯਤੋ(ਅ)ਨੁਗ੍ਰਹੇਣਾਨ੍ਤਃਕਰਣਸ੍ਯ ਸੁਸ੍ਥਿਰੀਭਵਨੰ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮੰ ਨ ਚ ਖਾਦ੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯੈਃ| ਯਤਸ੍ਤਦਾਚਾਰਿਣਸ੍ਤੈ ਰ੍ਨੋਪਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|
10 Vi have et Alter, hvorfra de, som tjene ved Tabernakelet, ikke have Ret til at spise.
ਯੇ ਦਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਸੇਵਾਂ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤੇ ਯਸ੍ਯਾ ਦ੍ਰਵ੍ਯਭੋਜਨਸ੍ਯਾਨਧਿਕਾਰਿਣਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਯਜ੍ਞਵੇਦਿਰਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਆਸ੍ਤੇ|
11 Thi de Dyr, hvis Blod for Syndens Skyld bæres ind i Helligdommen af Ypperstepræsten, deres Kroppe opbrændes uden for Lejren.
ਯਤੋ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਪਸ਼ੂਨਾਂ ਸ਼ੋਣਿਤੰ ਪਾਪਨਾਸ਼ਾਯ ਮਹਾਯਾਜਕੇਨ ਮਹਾਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਥਾਨਸ੍ਯਾਭ੍ਯਨ੍ਤਰੰ ਨੀਯਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ਼ਰੀਰਾਣਿ ਸ਼ਿਬਿਰਾਦ੍ ਬਹਿ ਰ੍ਦਹ੍ਯਨ੍ਤੇ|
12 Derfor led ogsaa Jesus uden for Porten, for at han kunde hellige Folket ved sit eget Blod.
ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੀਸ਼ੁਰਪਿ ਯਤ੍ ਸ੍ਵਰੁਧਿਰੇਣ ਪ੍ਰਜਾਃ ਪਵਿਤ੍ਰੀਕੁਰ੍ੱਯਾਤ੍ ਤਦਰ੍ਥੰ ਨਗਰਦ੍ਵਾਰਸ੍ਯ ਬਹਿ ਰ੍ਮ੍ਰੁʼਤਿੰ ਭੁਕ੍ਤਵਾਨ੍|
13 Saa lader os da gaa ud til ham uden for Lejren, idet vi bære hans Forsmædelse;
ਅਤੋ ਹੇਤੋਰਸ੍ਮਾਭਿਰਪਿ ਤਸ੍ਯਾਪਮਾਨੰ ਸਹਮਾਨੈਃ ਸ਼ਿਬਿਰਾਦ੍ ਬਹਿਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਨ੍ਤਵ੍ਯੰ|
14 thi her have vi ikke en blivende Stad, men vi søge den kommende.
ਯਤੋ (ਅ)ਤ੍ਰਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਾਯਿ ਨਗਰੰ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਾਵਿ ਨਗਰਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਭਿਰਨ੍ਵਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
15 Lader os da ved ham altid frembære Gud Lovprisnings Offer, det er: En Frugt af Læber, som bekende hans Navn.
ਅਤਏਵ ਯੀਸ਼ੁਨਾਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਾਰੂਪੋ ਬਲਿਰਰ੍ਥਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਨਾਮਾਙ੍ਗੀਕੁਰ੍ੱਵਤਾਮ੍ ਓਸ਼਼੍ਠਾਧਰਾਣਾਂ ਫਲਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਦਾਤਵ੍ਯੰ|
16 Men glemmer ikke at gøre vel og at meddele; thi i saadanne Ofre har Gud Velbehag.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਪਰੋਪਕਾਰੋ ਦਾਨਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਵਿਸ੍ਮਰ੍ੱਯਤਾਂ ਯਤਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਬਲਿਦਾਨਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਰੋਚਤੇ|
17 Lyder eders Vejledere og retter eder efter dem; thi de vaage over eders Sjæle som de, der skulle gøre Regnskab — for at de maa gøre dette med Glæde og ikke sukkende; thi dette er eder ikke gavnligt.
ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਨਾਯਕਾਨਾਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣੋ ਵਸ਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਭਵਤ ਯਤੋ ਯੈਰੁਪਨਿਧਿਃ ਪ੍ਰਤਿਦਾਤਵ੍ਯਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਲੋਕਾ ਇਵ ਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਦੀਯਾਤ੍ਮਨਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਣਾਰ੍ਥੰ ਜਾਗ੍ਰਤਿ, ਅਤਸ੍ਤੇ ਯਥਾ ਸਾਨਨ੍ਦਾਸ੍ਤਤ੍ ਕੁਰ੍ੱਯੁ ਰ੍ਨ ਚ ਸਾਰ੍ੱਤਸ੍ਵਰਾ ਅਤ੍ਰ ਯਤਧ੍ਵੰ ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮ੍ ਆਰ੍ੱਤਸ੍ਵਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਇਸ਼਼੍ਟਜਨਕੋ ਨ ਭਵੇਤ੍|
18 Beder for os; thi vi ere forvissede om, at vi have en god Samvittighed, idet vi ønske at vandre rettelig i alle Ting.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੂਯਮ੍ ਅਸ੍ਮੰਨਿਮਿੱਤਿੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰੁਤ ਯਤੋ ਵਯਮ੍ ਉੱਤਮਮਨੋਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਃ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸਦਾਚਾਰੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਇੱਛੁਕਾਸ਼੍ਚ ਭਵਾਮ ਇਤਿ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਨੀਮਃ|
19 Og jeg formaner eder des mere til at gøre dette, for at jeg desto snarere kan gives eder igen.
ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ਤੋ(ਅ)ਹੰ ਯਥਾ ਤ੍ਵਰਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਪੁਨ ਰ੍ਦੀਯੇ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯੈ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਧਿਕੰ ਵਿਨਯੇ|
20 Men Fredens Gud, som førte den store Faarenes Hyrde, vor Herre Jesus, op fra de døde med en evig Pagts Blod, (aiōnios g166)
ਅਨਨ੍ਤਨਿਯਮਸ੍ਯ ਰੁਧਿਰੇਣ ਵਿਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟੋ ਮਹਾਨ੍ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕੋ ਯੇਨ ਮ੍ਰੁʼਤਗਣਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਪੁਨਰਾਨਾਯਿ ਸ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿਦਾਯਕ ਈਸ਼੍ਵਰੋ (aiōnios g166)
21 han bringe eder til Fuldkommenhed i alt godt, til at gøre hans Villie, og han virke i eder det, som er velbehageligt for hans Aasyn, ved Jesus Kristus: Ham være Æren i Evighedernes Evigheder! Amen. (aiōn g165)
ਨਿਜਾਭਿਮਤਸਾਧਨਾਯ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਤ੍ਕਰ੍ੰਮਣਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਿੱਧਾਨ੍ ਕਰੋਤੁ, ਤਸ੍ਯ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ ਚ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਤੁਸ਼਼੍ਟਿਜਨਕੰ ਤਦੇਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇਨ ਸਾਧਯਤੁ| ਤਸ੍ਮੈ ਮਹਿਮਾ ਸਰ੍ੱਵਦਾ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ੍| (aiōn g165)
22 Jeg beder eder, Brødre! at I finde eder i dette Formaningsord; thi jeg har jo skrevet til eder i Korthed.
ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰਃ, ਵਿਨਯੇ(ਅ)ਹੰ ਯੂਯਮ੍ ਇਦਮ੍ ਉਪਦੇਸ਼ਵਾਕ੍ਯੰ ਸਹਧ੍ਵੰ ਯਤੋ(ਅ)ਹੰ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ੇਪੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਲਿਖਿਤਵਾਨ੍|
23 Vider, at vor Broder Timotheus er løsladt; sammen med ham vil jeg se eder, dersom han snart kommer.
ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਭ੍ਰਾਤਾ ਤੀਮਥਿਯੋ ਮੁਕ੍ਤੋ(ਅ)ਭਵਦ੍ ਇਤਿ ਜਾਨੀਤ, ਸ ਚ ਯਦਿ ਤ੍ਵਰਯਾ ਸਮਾਗੱਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰਮ੍ ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
24 Hilser alle eders Vejledere og alle de hellige! De fra Italien hilse eder.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਨਾਯਕਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਂਸ਼੍ਚ ਨਮਸ੍ਕੁਰੁਤ| ਅਪਰਮ੍ ਇਤਾਲਿਯਾਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਥ|
25 Naaden være med eder alle!
ਅਨੁਗ੍ਰਹੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਹਾਯੋ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ੍|
