Hebræerne 1
1 Efter at Gud fordum havde talt mange Gange og paa mange Maader til Fædrene ved Profeterne, har han ved Slutningen af disse Dage talt til os ved sin Søn,
పురా య ఈశ్వరో భవిష్యద్వాదిభిః పితృలోకేభ్యో నానాసమయే నానాప్రకారం కథితవాన్
స ఏతస్మిన్ శేషకాలే నిజపుత్రేణాస్మభ్యం కథితవాన్| స తం పుత్రం సర్వ్వాధికారిణం కృతవాన్ తేనైవ చ సర్వ్వజగన్తి సృష్టవాన్| (aiōn g165)
3 han, som — efterdi han er hans Herligheds Glans og hans Væsens udtrykte Billede og bærer alle Ting med sin Krafts Ord — efter at have gjort Renselse fra Synderne har sat sig ved Majestætens højre Haand i det høje,
స పుత్రస్తస్య ప్రభావస్య ప్రతిబిమ్బస్తస్య తత్త్వస్య మూర్త్తిశ్చాస్తి స్వీయశక్తివాక్యేన సర్వ్వం ధత్తే చ స్వప్రాణైరస్మాకం పాపమార్జ్జనం కృత్వా ఊర్ద్ధ్వస్థానే మహామహిమ్నో దక్షిణపార్శ్వే సముపవిష్టవాన్|
4 idet han er bleven saa meget ypperligere end Englene, som han har arvet et herligere Navn fremfor dem.
దివ్యదూతగణాద్ యథా స విశిష్టనామ్నో ఽధికారీ జాతస్తథా తేభ్యోఽపి శ్రేష్ఠో జాతః|
5 Thi til hvilken af Englene sagde han nogen Sinde: „Du er min Søn, jeg har født dig i Dag?‟ og fremdeles: „Jeg skal være ham en Fader, og han skal være mig en Søn?‟
యతో దూతానాం మధ్యే కదాచిదీశ్వరేణేదం క ఉక్తః? యథా, "మదీయతనయో ఽసి త్వమ్ అద్యైవ జనితో మయా| " పునశ్చ "అహం తస్య పితా భవిష్యామి స చ మమ పుత్రో భవిష్యతి| "
6 Og naar han atter indfører den førstefødte i Verden, hedder det: „Og alle Guds Engle skulle tilbede ham.‟
అపరం జగతి స్వకీయాద్వితీయపుత్రస్య పునరానయనకాలే తేనోక్తం, యథా, "ఈశ్వరస్య సకలై ర్దూతైరేష ఏవ ప్రణమ్యతాం| "
7 Og om Englene hedder det: „Han gør sine Engle til Vinde og sine Tjenere til Ildslue‟;
దూతాన్ అధి తేనేదమ్ ఉక్తం, యథా, "స కరోతి నిజాన్ దూతాన్ గన్ధవాహస్వరూపకాన్| వహ్నిశిఖాస్వరూపాంశ్చ కరోతి నిజసేవకాన్|| "
8 men om Sønnen: „Din Trone, o Gud! staar i al Evighed, og Rettens Kongestav er dit Riges Kongestav. (aiōn g165)
కిన్తు పుత్రముద్దిశ్య తేనోక్తం, యథా, "హే ఈశ్వర సదా స్థాయి తవ సింహాసనం భవేత్| యాథార్థ్యస్య భవేద్దణ్డో రాజదణ్డస్త్వదీయకః| (aiōn g165)
9 Du elskede Retfærdighed og hadede Lovløshed, derfor har Gud, din Gud, salvet dig med Glædens Olie fremfor dine Medbrødre.‟
పుణ్యే ప్రేమ కరోషి త్వం కిఞ్చాధర్మ్మమ్ ఋతీయసే| తస్మాద్ య ఈశ ఈశస్తే స తే మిత్రగణాదపి| అధికాహ్లాదతైలేన సేచనం కృతవాన్ తవ|| "
10 Og: „Du, Herre! har i Begyndelsen grundfæstet Jorden, og Himlene ere dine Hænders Gerninger.
పునశ్చ, యథా, "హే ప్రభో పృథివీమూలమ్ ఆదౌ సంస్థాపితం త్వయా| తథా త్వదీయహస్తేన కృతం గగనమణ్డలం|
11 De skulle forgaa, men du bliver; og de skulle til Hobe ældes som et Klædebon,
ఇమే వినంక్ష్యతస్త్వన్తు నిత్యమేవావతిష్ఠసే| ఇదన్తు సకలం విశ్వం సంజరిష్యతి వస్త్రవత్|
12 ja, som et Klæde skal du sammenrulle dem, og de skulle omskiftes; men du er den samme, og dine Aar skulle ikke faa Ende.‟
సఙ్కోచితం త్వయా తత్తు వస్త్రవత్ పరివర్త్స్యతే| త్వన్తు నిత్యం స ఏవాసీ ర్నిరన్తాస్తవ వత్సరాః|| "
13 Men til hvilken af Englene sagde han nogen Sinde: „Sæt dig ved min højre Haand, indtil jeg faar lagt dine Fjender som en Skammel for dine Fødder?‟
అపరం దూతానాం మధ్యే కః కదాచిదీశ్వరేణేదముక్తః? యథా, "తవారీన్ పాదపీఠం తే యావన్నహి కరోమ్యహం| మమ దక్షిణదిగ్భాగే తావత్ త్వం సముపావిశ|| "
14 Ere de ikke alle tjenende Aander, som udsendes til Hjælp for deres Skyld, der skulle arve Frelse?
యే పరిత్రాణస్యాధికారిణో భవిష్యన్తి తేషాం పరిచర్య్యార్థం ప్రేష్యమాణాః సేవనకారిణ ఆత్మానః కిం తే సర్వ్వే దూతా నహి?
