Haggaj 1
1 I Kong Darius's andet Aar, i den sjette Maaned, paa den første Dag i Maaneden, kom Herrens Ord ved Profeten Haggaj til Serubabel, Sealthiels Søn, Landshøvdingen i Juda, og til Josua, Jozadaks Søn, Ypperstepræsten, saalunde:
ʻI hono ua ʻoe taʻu ʻo Talaiasi ko e tuʻi, ʻi hono ono ʻoe māhina, ʻi he ʻuluaki ʻaho ʻoe māhina, naʻe hoko ai ʻae folofola ʻa Sihova, ʻia Hakeai ko e palōfita, kia Selupepeli ko e foha ʻo Sialiteli, ko e pule ʻo Siuta, pea kia Siosiua ko e foha ʻo Sosataki, ko e taulaʻeiki, ʻo pehē,
2 Saa siger den Herre Zebaoth: Dette Folk, de sige: Tiden er ikke kommen, Tiden til at bygge Herrens Hus.
ʻOku folofola ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau ʻo pehē, “ʻOku lea, ʻe he kakai ni, ʻoku teʻeki ke hoko ʻae kuonga, ʻae kuonga ke langa ai ʻae fale ʻo Sihova.”
3 Og Herrens Ord kom ved Profeten Haggaj, saaledes:
Pea naʻe toki hoko ʻae folofola ʻa Sihova ia Hakeai ko e palōfita, ʻo pehē.
4 Er det Tid for eder at bo i eders panelede Huse, medens dette Hus er øde?
“Ko e kuonga koā eni kiate kimoutolu, ʻakimoutolu ʻae kakai, ke nonofo ʻi homou ngaahi fale kuo ʻaofi, ka e tuku siʻaki ʻae fale ni?
5 Og nu, saa siger den Herre Zebaoth: Giver Agt paa eders Veje!
Pea ko ia ʻoku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau: Fakakaukau ki homou ngaahi ʻaluʻanga.
6 I udsaa meget og høste lidet ind, I æde og blive ikke mætte, I drikke og blive ikke læskede, I klæde eder og blive ikke varme, og den, som faar Løn, faar sin Løn i en hullet Pung.
Kuo lahi hoʻomou tūtuuʻi, kae siʻi ʻae utu; ʻoku mou kai, ka ʻoku ʻikai te mou mākona; ʻoku mou inu, ka ʻoku ʻikai te mou fiu ʻi he inu; ʻoku mou fakakofuʻi ʻakimoutolu, ka ʻoku ʻikai ha taha ʻoku māfana; pea ko ia ʻoku maʻu totongi, ʻoku maʻu totongi ke ne ʻai ia ki he kato ava.
7 Saa siger den Herre Zebaoth: Giver Agt paa eders Veje!
“ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau; Fakakaukau ki homou ngaahi ʻaluʻanga.
8 Gaar op paa Bjerget, og henter Tømmer, og bygger Huset, saa vil jeg have Behag deri og bevise mig herlig, siger Herren.
ʻAlu hake ki he moʻunga, pea ʻomi ʻae ʻakau, pea langa ʻae fale; pea te u fiemālie ki ai, pea ʻe fakaongolelei au,” ʻoku pehē ʻe Sihova.
9 I vente meget, og se, det bliver til lidet, og naar I have ført det hjem, da blæser jeg det bort. Hvorfor? siger den Herre Zebaoth. For mit Hus's Skyld, som er øde, medens I have travlt, hver med sit eget Hus.
“Naʻa mou sio ki ha meʻa lahi, pea vakai ʻoku siʻi; pea ʻi hoʻomou ʻomi ia ki ʻapi, naʻaku ifi ki ai.” ʻOku pehē ʻe Sihova ʻoe ngaahi kautau, “Ko e hā? Koeʻuhi ko hoku fale ʻaia kuo lala, pea ʻoku mou lele taki taha ki hono fale ʻoʻona.
10 Derfor lukke Himlene sig til over eder, saa at de ikke give Dug, og Jorden har tilbageholdt sin Grøde.
Ko ia kuo taʻofi ai ʻae langi ʻi ʻolunga ʻiate kimoutolu mei he hahau, pea kuo taʻofi ʻae fonua mei hono fua.
11 Thi jeg kaldte Tørke over Jorden og over Bjergene og over Kornet og over Mosten og over Olien og over det, som Jorden frembringer, og over Folket og over Kvæget og over alt, hvad der udføres med Hænder.
Pea naʻaku ui ʻae laʻāina ki he fonua, pea ki he ngaahi moʻunga, pea ki he uite, pea ki he uaine foʻou, pea ki he lolo, pea ki he meʻa ʻaia ʻoku tupu hake mei he kelekele, pea ki he kakai, pea ki he fanga manu, pea ki he ngaahi ngāue kotoa pē ʻoe nima.
12 Da adløde Serubabel, Sealthiels Søn, og Josua, Jozadaks Søn, Ypperstepræsten, og hele det overblevne Folk Herrens deres Guds Røst og Profeten Haggajs Ord, eftersom Herren deres Gud havde sendt ham; og Folket frygtede for Herrens Ansigt.
Pea ko Selupepeli ko e foha ʻo Sialiteli, mo Siosiua ko e foha ʻo Sosataki, ko e taulaʻeiki lahi, mo e toenga kotoa pē ʻoe kakai, naʻe talangofua ki he leʻo ʻo Sihova, ko honau ʻOtua, mo e ngaahi lea ʻa Hakeai ko e palōfita, ʻo hangē ko ia kuo fekauʻi ai ia ʻe Sihova, ko honau ʻOtua, pea naʻe manavahē ʻae kakai ʻi he ʻao ʻo Sihova.
13 Da sagde Haggaj, Herrens Sendebud, som Budskab fra Herren til Folket, saaledes: Jeg er med eder, siger Herren.
Pea naʻe toki lea ʻa Hakeai ko e talafekau ʻa Sihova, ʻi he fekau ʻa Sihova ki he kakai, ʻo pehē, “ʻOku ou ʻiate kimoutolu, ʻoku pehē ʻe Sihova.”
14 Og Herren vakte Aanden hos Serubabel, Sealthiels Søn, Judas Landshøvding, og Aanden hos Ypperstepræsten Josua, Jozadaks Søn, og Aanden hos alt det overblevne Folk, og de kom og gjorde Arbejdet paa den Herre Zebaoths, deres Guds Hus
Pea naʻe ueʻi ʻe Sihova ʻae laumālie ʻo Selupepeli ko e foha ʻo Sialiteli, ko e pule ʻo Siuta, mo e laumālie ʻo Siosiua, ko e foha ʻo Sosataki, ko e taulaʻeiki lahi mo e laumālie he toenga kotoa pē ʻoe kakai; pea naʻa nau haʻu ʻo ngāue ʻi he fale ʻo Sihova ʻoe ngaahi kautau, ko honau ʻOtua,
15 paa den fire og tyvende Dag i Maaneden, i den sjette Maaned, i Kong Darius's andet Aar.
ʻI hono uofulu ma fā ʻoe ʻaho, ʻi hono ono ʻoe māhina, ʻi hono ua ʻoe taʻu ʻo Talaiasi ko e tuʻi.
