1 Mosebog 34
1 Og Dina, Leas Datter, som hun havde født Jakob, gik ud for at se paa Landets Døtre.
Karon si Dina, nga anak ni Lea kang Jacob, migawas aron makigkita sa mga batan-ong babaye niadtong yutaa.
2 Og Sikem, Landsherren Hemor den Heviters Søn, saa hende, og han tog hende og laa hos hende og krænkede hende.
Si Siquem nga anak nga lalaki ni Hamor nga Hibitihanon, ang prinsipe sa maong dapit, nakakita kang Dina, gibira niya siya, gipanamastamasan ug gidulog niya.
3 Og hans Hjerte hængte ved Dina, Jakobs Datter, og han havde Pigen kær og talede kærligen med Pigen.
Naibog siya kang Dina, ang anak nga babaye ni Jacob. Nahigugma siya sa batan-ong babaye ug malumo siya nga nakigsulti kaniya.
4 Og Sikem talede til sin Fader, Hemor, og sagde: Tag mig denne Pige til Hustru!
Nakigsulti si Siquem kang Hamor nga iyang amahan, nga nag-ingon, “Kuhaa kining batan-ong babaye alang kanako aron mamahimo ko siyang asawa.”
5 Og Jakob havde hørt, at han havde skændet Dina, hans Datter, og hans Sønner vare med hans Kvæg paa Marken, og Jakob tav, indtil de kom.
Karon nadungog ni Jacob nga gihugawan niya si Dina nga iyang anak nga babaye. Ang iyang mga anak nga lalaki atua pa sa uma uban sa mga kahayopan, busa si Jacob nagpabiling hilom hangtod nga miabot sila.
6 Og Hemor, Sikems Fader, gik ud til Jakob at tale med ham.
Miadto si Hamor nga amahan ni Siquem ngadto kang Jacob aron makigsulti kaniya.
7 Og Jakobs Sønner kom fra Marken, der de hørte det, og Mændene forbitredes og bleve saare vrede; thi han havde gjort en Daarlighed mod Israel ved at ligge hos Jakobs Datter, og saaledes burde det ikke ske.
Miabot ang mga anak nga lalaki ni Jacob gikan sa uma sa dihang nadungog nila ang panghitabo. Nasakitan ang mga tawo. Nasuko sila pag-ayo tungod kay iya mang gipakaulawan ang Israel pinaagi sa pagpugos niya sa iyang kaugalingon ngadto sa anak nga babaye ni Jacob, tungod kay kadto nga butang dili unta angay nga mahitabo.
8 Da talede Hemor med dem og sagde: Min Søn Sikems Hjerte har Lyst til eders Datter; kære, giver ham hende til Hustru,
Nakigsulti si Hamor kanila nga nag-ingon, “Ang akong anak nga lalaki nga si Siquem nahigugma sa imong anak nga babaye. Palihog ihatag siya ngadto kaniya ingon nga iyang asawa.
9 og gører Svogerskab med os; giver os eders Døtre, og tager eder vore Døtre!
Pakigminyo kanamo, ihatag kanamo ang inyong mga anak nga babaye, ug kuhaa usab ninyo ang among mga anak nga babaye alang kaninyo.
10 Og I skulle bo hos os, og Landet skal være for eders Aasyn, bor og handler deri, tager eder Ejendom i det!
Makapuyo kamo uban kanamo, ug ang kayutaan abli alang kaninyo aron inyong kapuy-an ug makabaligya ug makapalit kamo, ug makapanag-iya ug mga kabtangan.”
11 Og Sikem sagde til hendes Fader og til hendes Brødre: Lad mig finde Naade for eders Øjne, og jeg vil give, hvad I ville sige til mig.
Miingon si Siquem ngadto sa amahan ni Dina ug sa iyang mga igsoong lalaki, “Makakaplag unta ako ug pabor diha kaninyo, ug bisan unsa ang inyong pangayoon kanako akong ihatag.
12 Begærer saare meget af mig til Morgengave og Skænk, og jeg vil give, efter som I sige mig, men giver mig Pigen til Hustru!
Pangayo kanako ug dakong kantidad sa bugay ug ang buot ninyong gasa, ug ihatag ko ang bisan unsa nga inyong isulti kanako, apan ihatag kanako ang dalagang babaye ingon nga asawa.”
13 Da svarede Jakobs Sønner Sikem og hans Fader Hemor svigagtigen og talede med dem, fordi han havde skændet Dina, deres Søster,
Malimbongong mitubag ang mga anak nga lalaki ni Jacob kang Siquem ug kang Hamor nga iyang amahan, tungod kay gihugawan man ni Siquem si Dina nga ilang igsoong babaye.
14 og de sagde til dem: Vi kunne ikke gøre denne Gerning, at give vor Søster til en Mand, som har Forhud; thi det er en Forsmædelse for os.
Miingon sila kanila, “Dili namo mahimo kining butanga, nga ihatag ang among igsoong babaye sa mga dili tinuli; kay makauulaw kana kanamo.
15 Dog ville vi være eder til Villie i dette, dersom I ville blive som vi, saa I lade alt Mandkøn hos eder omskære.
Mouyon lamang kami kaninyo sa usa ka kondisyon: kung magpatuli kamo sama kanamo, ug magpatuli usab ang matag lalaki diha kaninyo.
16 Og vi ville give eder vore Døtre og tage os eders Døtre og bo hos eder, og vi ville være eet Folk.
Unya ihatag namo kaninyo ang among mga anak nga babaye, ug among kuhaon ang inyong mga anak nga babaye alang kanamo, ug mopuyo kami uban kaninyo ug mahimong usa ka katawhan.
17 Men dersom I ikke ville høre os i at lade eder omskære, da ville vi tage vor Datter og drage bort.
Apan kung dili kamo maminaw kanamo ug magpatuli, nan kuhaon namo ang among igsoong babaye ug mobiya kami.”
18 Og deres Tale behagede Hemor og Sikem, Hemors Søn.
Ang ilang mga pulong nakapahimuot kang Hamor ug sa iyang anak nga lalaki nga si Siquem.
19 Og den unge Karl tøvede ikke med at gøre denne Gerning; thi han havde Lyst til Jakobs Datter, og han var æret fremfor hele sin Faders Hus.
Wala langana sa batan-ong lalaki ang pagbuhat sa ilang giingon, tungod kay nakagusto man siya sa anak nga babaye ni Jacob, ug tungod kay siya ang pinakatinahod nga tawo sa tibuok panimalay sa iyang amahan.
20 Saa kom Hemor og Sikem, hans Søn, til deres Stads Port og talede til deres Bymænd og sagde:
Miadto si Hamor ug si Siquem nga iyang anak nga lalaki sa ganghaan sa ilang siyudad ug nakigsulti sa mga kalalakin-an sa siyudad, nga nag-ingon,
21 disse Mænd ere fredsommelige hos os og ville bo i Landet og handle deri, og se, Landet er vidt nok for dem; vi ville tage os deres Døtre til Hustruer og give dem vore Døtre.
“Kalinaw ang gidala niining mga tawhana kanato, busa tugoti sila nga mopuyo sa yuta ug makabaligya ug makapamalit dinhi, tinuod, ang yuta dako ra alang kanila. Kuhaon nato ang ilang mga anak nga babaye ingon nga mga asawa, ug ihatag nato kanila ang atong mga anak nga babaye.
22 Dog i saa Maade ville Mændene være os til Villie med at bo hos os og blive eet Folk med os, om vi ville omskære alt Mandkøn iblandt os, lige som de ere omskaarne.
Niini lamang nga kondisyon mouyon kining mga tawhana nga mopuyo uban kanato ug mamahimong usa ka katawhan: kung ang tanang lalaki kanato magpatuli, sama nga sila mga tinuli.
23 Deres Fæ og deres Gods og alt deres Kvæg, blive de ikke vore? ikkun at vi ere dem til Villie, da ville de bo hos os.
Dili ba maangkon man nato ang ilang kahayopan ug mga gipanag-iyang mga butang—ug ang tanan nilang kahayopan? Maong mouyon kita kanila, ug mopuyo sila uban kanato.”
24 Og de løde Hemor og hans Søn Sikem, alle de, som gik ud af hans Stads Port, og alt Mandkøn lod sig omskære, alle som gik ud af hans Stads Port.
Ang tanang kalalakin-an sa siyudad naminaw kang Hamor ug Siquem, nga anak niyang lalaki. Ang tanang lalaki nagpatuli.
25 Og det skete paa den tredje Dag, der de havde Smerter, da toge de to Jakobs Sønner, Simeon og Levi, Dinas Brødre, hver sit Sværd og kom ind i den trygge Stad, og de sloge alt Mandkøn ihjel.
Sa ikatulo nga adlaw, samtang hubag pa ang ilang mga samad, ang duha ka mga anak nga lalaki ni Jacob, si Simeon ug Levi, nga mga igsoong lalaki ni Dina, ang kada usa kanila nagdala ug espada ug miadto sa maong siyudad, ug gipamatay ang tanang mga lalaki.
26 Og de sloge Hemor og hans Søn, Sikem, ihjel med skarpe Sværd og toge Dina af Sikems Hus og gik bort.
Gipatay nila si Hamor ug Siquem, nga anak niyang lalaki, pinaagi sa sulab sa ilang espada. Gikuha nila si Dina gikan sa panimalay ni Siquem ug mibiya.
27 Saa kom Jakobs Sønner over de ihjelslagne og plyndrede Staden, fordi de havde skændet deres Søster.
Ang ubang mga anak nga lalaki ni Jacob miadto sa mga patayng lawas ug nangawat sa siyudad, tungod kay gihugawan man sa katawhan ang ilang igsoong babaye.
28 Deres Kvæg og deres Øksen og deres Asener, baade hvad der var i Staden, og hvad der var paa Marken, toge de.
Gikuha nila ang mga panon sa mga karnero, ang ilang mga baka, ug mga asno, ug ang tanang mga butang nga anaa sa siyudad, anaa sa mga uma ug lakip
29 Og al deres Formue og alle deres Børn og deres Kvinder fangede og røvede de, og alt, hvad der var i Huset.
ang tanan nilang mga kabtangan. Gipangdakop nila ang kabataan ug ang ilang mga asawa. Gipangkuha nila bisan ang tanang butang nga anaa sulod sa mga panimalay.
30 Da sagde Jakob til Simeon og Levi: I have forstyrret mig, idet I gjorde mig stinkende for dette Lands Indbyggere, for Kananiten og Feresiten, og jeg er en liden Hob, og de kunne samle sig imod mig og slaa mig, og jeg maatte ødelægges, jeg og mit Hus.
Miingon si Jacob kang Simeon ug Levi, “Gidad-an ninyo ako ug kasamok, aron manimaho ako sa mga lumulupyo niining yutaa, ang Canaanhon ug ang Perisihanon. Diyutay lamang ang akong gidaghanon. Kung magtigom sila batok kanako ug moataki, malaglag gayod ako, ako ug ang akong panimalay.”
31 Og de sagde: Mon han skulde handle med vor Søster som med en Skøge?
Apan miingon si Simeon ug Levi, “Angay bang isipon ni Siquem nga ang among igsoong babaye daw sama sa babayeng bayaran?”
