1 Mosebog 11
1 Og al Jorden havde eet Tungemaal og eet Sprog.
Forsothe the lond was of o langage, and of the same speche.
2 Og det skete, der de rejste fra Østen, da fandt de en Dal i Landet Sinear og boede der.
And whanne thei yeden forth fro the eest, thei fonden a feeld in the lond of Sennaar, and dwelliden ther ynne.
3 Og de sagde, den ene til den anden: Velan, lader os stryge Tegl og brænde dem vel; og de havde Tegl for Sten, og Jordbeg havde de for Kalk.
And oon seide to his neiybore, Come ye, and make we tiel stonys, and bake we tho with fier; and thei hadden tiel for stonus, and pitche for morter;
4 Og de sagde: Velan, lader os bygge os en Stad og et Taarn, hvis Spidse kan naa op til Himmelen, og lader os gøre os et Navn, at vi ikke skulle adspredes over al Jorden.
and seiden, Come ye, and make we to vs a citee and tour, whos hiynesse stretche `til to heuene; and make we solempne oure name bifor that we be departid in to alle londis.
5 Da nedfor Herren for at se den Stad og det Taarn, som Menneskens Børn byggede.
Forsothe the Lord cam down to se the citee and tour, which the sones of Adam bildiden.
6 Og Herren sagde: Se, dette er eet Folk, og de have alle eet Tungemaal, og dette have de begyndt at gøre; og nu vil intet formenes dem af alt, hvad de faa i Sinde at gøre.
And he seide, Lo! the puple is oon, and o langage is to alle, and thei han bigunne to make this, nethir thei schulen ceesse of her thouytis, til thei fillen tho in werk; therfor come ye, go we doun,
7 Velan, lader os fare ned og blande deres Tungemaal der, at den ene ikke forstaar den andens Tungemaal.
and scheende we there the tunge of hem, that ech man here not the voys of his neiybore.
8 Og Herren adspredte dem derfra over al Jordens Kreds; og de lode af at bygge Staden.
And so the Lord departide hem fro that place in to alle londis; and thei cessiden to bielde a cytee.
9 Derfor kaldte man dens Navn Babel; thi Herren blandede der al Jordens Tungemaal, og Herren adspredte dem derfra over al Jordens Kreds.
And therfor the name therof was clepid Babel, for the langage of al erthe was confoundide there; and fro thennus the Lord scaterede hem on the face of alle cuntrees.
10 Disse ere Sems Slægter. Sem var hundrede Aar gammel og avlede Arfaksad, to Aar efter Floden.
These ben the generaciouns of Sem. Sem was of an hundrid yeer whanne he gendride Arfaxath, twey yeer aftir the greet flood.
11 Og Sem levede, efter at han havde avlet Arfaksad, fem Hundrede Aar og avlede Sønner og Døtre.
And Sem lyuede aftir that he gendride Arfaxath fyue hundrid yeer, and gendride sones and douytris.
12 Og Arfaksad levede fem og tredive Aar og avlede Sala.
Forsothe Arfaxath lyuede fyue and thretti yeer, and gendride Sale;
13 Og Arfaksad levede, efter at han havde avlet Sala, fire Hundrede og tre Aar og avlede Sønner og Døtre.
and Arfaxath lyuede aftir that he gendride Sale thre hundride and thre yeer, and gendride sones and douytris.
14 Og Sala levede tredive Aar og avlede Eber.
Also Sale lyuede thretti yeer, and gendride Heber;
15 Og Sala levede, efter at han havde avlet Eber, fire Hundrede Aar og tre Aar og avlede Sønner og Døtre.
and Sale lyuede after that he gendride Heber foure hundrid and thre yeer, and gendride sones and douytris.
16 Og Eber levede fire og tredive Aar og avlede Peleg.
Sotheli Heber lyuede foure and thretti yeer, and gendride Falech;
17 Og Eber levede, efter at han havde avlet Peleg, fire Hundrede Aar og tredive Aar og avlede Sønner og Døtre.
and Heber lyuede aftir that he gendride Falech foure hundrid and thretti yeer, and gendride sones and douytris.
18 Og Peleg levede tredive Aar og avlede Reu.
Also Falech lyuede thretti yeer, and gendride Reu;
19 Og Peleg levede, efter at han havde avlet Reu, to Hundrede og ni Aar og avlede Sønner og Døtre.
and Falech lyuede aftir that he gendride Reu two hundrid and nyne yeer, and gendride sones and douytris.
20 Og Reu levede to og tredive Aar og avlede Serug.
And Reu lyuede two and thretti yeer, and gendride Saruch;
21 Og Reu levede, efter at han havde avlet Serug, to Hundrede Aar og syv Aar og avlede Sønner og Døtre.
and Reu lyuede aftir that he gendride Saruch two hundrid and seuene yeer, and gendride sones and douytris.
22 Og Serug levede tredive Aar og avlede Nakor.
Sotheli Saruch lyuede thretti yeer, and gendride Nachor;
23 Og Serug levede, efter at han havde avlet Nakor, to Hundrede Aar og avlede Sønner og Døtre.
and Saruch lyuede aftir that he gendride Nacor two hundrid yeer, and gendride sones and douytris.
24 Og Nakor levede ni og tyve Aar og avlede Thara.
Forsothe Nachor lyuede nyne and twenti yeer, and gendride Thare;
25 Og Nakor levede, efter at han havde avlet Thara, hundrede Aar og nitten Aar og avlede Sønner og Døtre.
and Nachor lyuede after that he gendride Thare an hundrid and nynetene yeer, and gendride sones and douytris.
26 Og Thara levede halvfjerdsindstyve Aar og avlede Abram, Nakor og Haran.
And Thare lyuede seuenti yeer, and gendride Abram, and Nachor, and Aran.
27 Og disse ere Tharas Slægter. Thara avlede Abram, Nakor og Haran; og Haran avlede Lot.
Sotheli these ben the generaciouns of Thare. Thare gendride Abram, Nachor, and Aran. Forsothe Aran gendride Loth;
28 Og Haran døde for Thara sin Faders Ansigt i sit Fædreneland, udi Ur i Kaldæa.
and Aran diede bifore Thare, his fadir, in the lond of his natiuite, in Vr of Caldeis.
29 Og Abram og Nakor toge sig Hustruer; Abrams Hustrus Navn var Sarai og Nakors Hustrus Navn Milka, en Datter af Haran, som var Fader til Milka og Fader til Jiska.
Forsothe Abram and Nachor weddiden wyues; the name of the wijf of Abram was Saray, and the name of the wiif of Nachor was Melcha, the douyter of Aran, fadir of Melcha and fadir of Jescha.
30 Og Sarai var ufrugtbar, hun havde intet Barn.
Sotheli Saray was bareyn, and hadde no children.
31 Og Thara tog Abram sin Søn og Lot Harans Søn, sin Sønnesøn, og Sarai sin Sønnekvinde, som var Abrams, hans Søns Hustru, og de droge ud med dem fra Ur i Kaldæa, at drage til det Land Kanaan, og de kom til Haran og boede der.
And so Thare took Abram, his sone, and Loth, the sone of Aran his sone, and Saray, his douyter in lawe, the wijf of Abram, his sone, and ledde hem out of Vr of Caldeis, that thei schulen go in to the lond of Chanaan; and thei camen `til to Aran, and dwelliden there.
32 Og Thara blev to Hundrede Aar og fem Aar gammel, og Thara døde i Haran.
And the daies of Thare weren maad two hundrid yeer and fyue, and he was deed in Aran.
