< Ezekiel 8 >
1 Og det skete i det sjette Aar, i den sjette Maaned, paa den femte Dag i Maaneden, da jeg sad I mit Hus, og de Ældste af Juda sade for mit Ansigt, at den Herre, Herres Haand faldt paa mig der.
Busa nahitabo kini sa ikaunom nga tuig ug sa ikaunom nga bulan, sa ikalima nga adlaw sa bulan, samtang naglingkod ako sa akong balay ug naglingkod sa akong atubangan ang mga kadagkoan sa Juda, mitapion kanako didto pag-usab ang kamot ni Yahweh nga Ginoo.
2 Og Jegg saa, og se, der var en Skikkelse af Udseende som Ild, fra hans Lænder at se til og nedad Ild; og fra hans Lænder og opad var det, som man saa en Glans, af Udseende som glødende Malm.
Busa mitan-aw ako, ug tan-awa, adunay susama sa panagway sa usa ka tawo. Adunay kalayo gikan sa iyang mga dapidapi hangtod sa ubos nga bahin. Ug gikan sa iyang mga dapidapi paingon sa taas nga bahin adunay panagway sa usa ka butang nga nagsinaw, sama sa naggilak nga puthaw.
3 Og han udrakte Skikkelsen af en Haand og tog mig ved Haaret paa mit Hoved; og Aanden opløftede mig imellem Jorden og imellem Himmelen og førte mig, i Syner fra Gud, til Jerusalem, hen imod Indgangen til den indre Forgaards Port, som vender imod Norden, hvor Nidkærhedens Billede, som vakte Nidkærhed, stod.
Unya mikab-ot siya nga daw usa ka kamot ug gikuha ako pinaagi sa buhok sa akong ulo; gibayaw ako sa Espiritu taliwala sa yuta ug sa langit, ug sa mga panan-awon gikan sa Dios, gidala niya ako sa Jerusalem, sa pultahan sulod sa amihanang bahin sa ganghaan, diin nagbarog ang diosdios nga naghagit ug hilabihang pangabugho.
4 Og se, der var Israels Guds Herlighed, lig det Syn, som jeg, havde set i Dalen.
Unya tan-awa, anaa didto ang himaya sa Dios sa Israel, sumala sa panan-awon nga akong nakita didto sa patag.
5 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! opløft dog dine Øjne imod Norden; og jeg opløftede mine Øjne imod Norden, og se, Nord for Alterporten stod dette Nidkærhedens Billede ved Indgangen.
Unya miingon siya kanako, “Anak sa tawo, iyahat ang imong mga mata ngadto sa amihanan.” Busa giyahat ko ang akong mga mata ngadto sa amihanan, ug ngadto sa amihanan sa ganghaan padulong sa halaran, didto sa pultahan, anaa ang diosdios sa pangabugho.
6 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! ser du, hvad disse gøre? det er store Vederstyggeligheder, som Israels Hus gør her, saa at jeg maa vige langt bort fra min Helligdom; men du skal endnu fremdeles se store Vederstyggeligheder.
Busa miingon siya kanako, “Anak sa tawo, nakita ba nimo ang ilang ginabuhat? Mao kini ang mga hilabihan kadaotan nga ginabuhat sa panimalay sa Israel dinhi aron mopahilayo ako gikan sa akong balaang dapit. Apan molingi ka ug makakita ug hilabihan pa kadaotan nga mga butang.”
7 Og han førte mig til Indgangen til Forgaarden, og jeg saa, og se, der var et Hul i Væggen.
Unya gidala niya ako sa pultahan sa hawanan ug mitan-aw ako, ug adunay bangag ang paril.
8 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! bryd dog ind igennem Væggen; og jeg brød ind igennem Væggen, og se, der var en Dør.
Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, pagbakbak niini nga paril. “Busa gibakbakan ko ang paril, ug didto adunay pultahan.
9 Og han sagde til mig: Gak ind og se de slemme Vederstyggeligheder, som de gøre her.
Unya miingon siya kanako, “Lakaw ug tan-awa ang daotang mga butang nga ilang ginabuhat dinhi.”
10 Og jeg gik ind og saa, og se, der var alle Haande Ormes og Dyrs Billeder, Vederstyggelighed, og alle Israels Hus's Afguder udgravede paa Væggen, rundt omkring.
Busa misulod ako ug mitan-aw, ug tan-awa! Adunay matag porma sa nagakamang ug dulumtanan nga mananap! Gikulit ngadto sa tibuok paril ang matag diosdios sa panimalay sa Israel.
11 Og halvfjerdsindstyve Mænd af Israels Hus's Ældste, samt Jaasanja, Safans Søn, som stod midt iblandt dem, stode for deres Ansigt, og hver havde sit Røgelsekar i sin Haand, og der opsteg en Skydamp af Røgelsen.
Atua didto ang 70 ka mga kadagkoan sa panimalay sa Israel, ug nagabarog sa ilang taliwala si Jaazania nga anak nga lalaki ni Shafan. Nagabarog sila sa atubangan sa mga larawan, ug adunay dala nga butanganan sa insenso ang matag tawo aron mopataas ang kahumot sa aso sa insenso.
12 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! ser du hvad de Ældste af Israels Hus gøre i Mørket, hver i sine Billedkamre? thi de sige: Herren ser os ikke, Herren har forladt Landet.
Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, nakita ba nimo ang ginabuhat sa mga kadagkoan sa panimalay sa Israel didto sa ngitngit? Nagabuhat ang matag-usa niini sa tago nga lawak sa iyang diosdios, kay miingon sila, “Dili kita makita ni Yahweh! Gisalikway na ni Yahweh ang yuta.”
13 Og han sagde til mig: Du skal endnu fremdeles se store Vederstyggeligheder, som de gøre.
Unya miingon siya kanako, “Lingi pag-usab ug tan-awa ang uban pang hilabihan kadaotan nga ilang ginabuhat.”
14 Og han førte mig til Indgangen til Herrens Hus's Port, som er imod Norden; og se, der sade Kvinderne, som begræd Thammus.
Pagkahuman gidala niya ako sa pultahan sa ganghaan sa balay ni Yahweh nga atua sa amihanang bahin, ug tan-awa! Naglingkod didto ang kababayen-an nga nagbangotan alang kang Tamuz.
15 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! ser du det? du skal endnu fremdeles se Vederstyggeligheder, større end disse.
Busa miingon siya kanako, “Nakita ba nimo kini, anak sa tawo? Lingi pag-usab ug tan-awa bisan pa ang hilabihan kadaotan kaysa niini.”
16 Og han førte mig i Herrens Hus's inderste Forgaard, og se, ved Indgangen til Herrens Tempel, imellem Forhallen og imellem Alteret, var der ligesom fem og tyve Mænd, med Ryggen vendte imod Herrens Tempel og med Ansigtet imod Østen, og de bøjede sig imod Østen for Solen.
Gidala niya ako ngadto sa sulod sa hawanan nga balay ni Yahweh, ug tan-awa! sa pultahan sa templo ni Yahweh taliwala sa portico ug sa halaran, adunay mga 25 ka kalalakin-an nga nagtalikod sa templo ni Yahweh ug nag-atubang sila sa sidlakan, ug nagasimba sila sa adlaw.
17 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! ser du dette? er det Judas Hus for lidet at gøre de Vederstyggeligheder, som de gøre her, at de endog fylde Landet med Vold og komme atter for at opirre mig? og se, de holde Vinkvisten op for deres Næse.
Miingon siya kanako, “Nakita ba nimo kini, anak sa tawo? Diyutay ba lamang kini nga mga butang alang sa panimalay sa Juda nga buhaton kining daotang mga butang nga ilang ginabuhat dinhi? Kay gipuno nila ang yuta sa kabangis ug mibalik sila pag-usab aron sa paghagit kanako nga masuko, diha sa pagbutang ug sanga sa ilang mga ilong.
18 Derfor vil jeg ogsaa gaa frem med Harme, mit Øje skal ikke spare, og jeg vil ikke skaane; og de skulle raabe for mine Øren med høj Røst, og jeg vil ikke høre dem.
Busa pagabuhaton ko usab diha kanila; dili ako magpakita ug kaluoy, dili ko sila palingkawason. Bisan pa ug mohilak sila sa makusog nga tingog sa akong igdulungog, dili ko sila paminawon.”