< Ezekiel 3 >

1 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! æd det, som du her modtager; æd denne Rulle, og gak hen, tal til Israels Hus.
Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, kaona ang imong nakita. Kaona kining linukot nga basahon, unya lakaw ug suginli ang panimalay sa Israel.”
2 Og jeg oplod min Mund, og han gav mig denne Rulle at æde.
Busa minganga ako, ug gipakaon niya kanako ang maong linukot nga basahon.
3 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! Du skal bespise din Bug og fylde dine Indvolde med denne Rulle, som jeg giver dig; og jeg aad, og den var sød i min Mund som Honning.
Miingon siya kanako, “Anak sa tawo, pakan-a ug busga ang imong tiyan niining linukot nga basahon nga akong gihatag kanimo!” Busa mikaon ako, ug tam-is kini sa akong baba sama sa dugos.
4 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! gak hen, kom til Israels Hus, og tal mine Ord til dem!
Unya miingon siya kanako, “Anak sa tawo, lakaw ngadto sa panimalay sa Israel ug isulti kanila ang akong mga pulong.
5 Thi du er ikke sendt til et Folk med et uforstaaeligt og vanskeligt Tungemaal, men til Israels Hus;
Kay wala ko ikaw gipadala sa katawhan nga lahig sinultihan o lisod ang pinulongan, apan ngadto sa katawhan sa Israel—
6 ikke til mange Folk med et uforstaaeligt og vanskeligt Tungemaal, hvis Ord du ikke kan forstaa; men jeg sender dig til dem, som kunne forstaa dig.
dili sa gamhanang nasod nga lahig sinultihan o lisod nga pinulongan nga dili masabtan! Kung ipadala ko ikaw kanila, maminaw gayod sila kanimo.
7 Men Israels Hus skal ikke ville høre dig; thi de ville ikke høre mig; thi hele Israels Hus har haarde Pander og stive Hjerter.
Apan ang panimalay sa Israel dili mouyon sa pagpaminaw kanimo, kay dili sila buot maminaw kanako. Busa ang tanan nga panimalay sa Israel gahig ulo ug tig-ag kasingkasing.
8 Se, jeg gør dit Ansigt haardt imod deres Ansigt og din Pande haard imod deres Pande.
Tan-awa! Pagahion ko ang imong ulo nga mas gahi pa sa ilang mga ulo, ug ang imong agtang nga mas gahi pa sa ilang mga agtang.
9 Jeg gør din Pande som en Demant, haardere end en Klippe; du skal ikke frygte for dem og ej forfærdes for deres Ansigt; thi de ere et genstridigt Hus.
Gihimo kong sama sa diyamante ang imong agtang, nga mas gahi pa kaysa batong bantilis! Ayaw kahadlok kanila o pagpahulga sa ilang mga panagway, tungod kay masinupakon sila nga panimalay.”
10 Og han sagde til mig: Du Menneskesøn! alle mine Ord, som jeg taler til dig, annam dem i dit Hjerte, og hør dem med dine Øren!
Unya miingon siya kanako, “Anak sa tawo, ang tanan nga mga pulong nga akong gipahibalo kanimo ibutang kini sa imong kasingkasing ug paminawa gayod kini!
11 Og gak hen, kom til de bortførte, til dit Folks Børn, og tal til dem, og sig til dem: Saa siger den Herre, Herre — hvad enten de lyde eller lade være.
Unya lakaw ngadto sa mga binihag, sa imong katawhan, ug sultihi sila. Sultihi sila nga, 'Mao kini ang gisulti sa Ginoong Yahweh,' bisan kung mamati man sila o dili.”
12 Da løftede Aanden mig op, og jeg hørte bag mig et stort Bulders Røst: „Lovet være Herrens Herlighed‟, fra dens Sted;
Unya gibayaw ako sa Espiritu ug nadungog ko sa akong luyo ang dahunog sa usa ka dakong linog: “Dayega ang himaya ni Yahweh diha sa iyang dapit!”
13 og Lyden af hine levende Væseners Vinger, som berørte den ene den anden, og Lyden af Hjulene ved Siden af dem og et stort Bulders Lyd.
May tingog sa mga pako sa buhing binuhat sa dihang nagkasangko sila, ug ang tingog sa mga ligid nga anaa kanila, ug ang dahunog sa dakong linog.
14 Og en Aand opløftede mig og tog mig bort, og jeg for hen, bitter i min Aands Harme; men Herrens Haand var stærk over mig.
Gibayaw ako sa Espiritu ug gidala palayo, ug milakaw ako nga may kalagot ug kasuko sa akong kasingkasing, kay ang gamhanan nga kamot ni Yahweh mao ang mipalakaw kanako!
15 Og jeg kom til de bortførte til Tel-Abib, til dem, som boede ved Floden Kebar, og der, hvor de boede, blev jeg siddende i syv Dage, stum midt iblandt dem.
Busa miadto ako sa mga binihag didto sa Tel Abib nga nagpuyo daplin sa Suba sa Kebar, ug mipuyo ako uban kanila sa pito ka adlaw, ug nahibulong.
16 Og det skete, der syv Dage vare til Ende, da kom Herrens Ord til mig saaledes:
Unya sa milabay na ang pito ka adlaw miabot ang pulong ni Yahweh kanako nga nag-ingon,
17 Du Menneskesøn! jeg har sat dig til en Vægter for Israels Hus, og du skal høre Ord af min Mund og advare dem paa mine Vegne.
“Anak sa tawo, gihimo ko ikaw nga tigbantay sa panimalay sa Israel, busa paminaw sa pulong gikan sa akong baba ug isulti kanila ang akong pagpasidaan.
18 Naar jeg siger til den ugudelige: Du skal visselig dø, og du ikke advarer ham og ikke taler for at advare den ugudelige for hans ugudelige Vej, for at frelse hans Liv: Da skal den ugudelige selv dø i sin Misgerning, og jeg vil kræve hans Blod af din Haand.
Kung moingon ako ngadto sa daotan, 'Mamatay gayod ikaw' ug wala mo siya pasidan-i o suginli sa pagpasidaan ang daotan mahitungod sa iyang daotang binuhatan aron siya mabuhi—mamatay ang daotan sa iyang sala, apan paninglon ko ang iyang dugo diha sa imong kamot.
19 Men naar du har advaret den ugudelige, og han dog ikke omvender sig fra sin Ugudelighed og fra sin ugudelige Vej, da skal han dø i sin Misgerning, men du har din Sjæl frelst.
Apan kung gipasidan-an nimo ang daotan, ug wala siya mitalikod sa pagkadaotan o sa iyang daotang binuhatan, unya namatay siya sa iyang sala, apan giluwas mo ang imong kaugalingong kinabuhi.
20 Og naar en retfærdig vender sig bort fra sin Retfærdighed og gør Uret, og jeg lægger Anstød for hans Ansigt, skal han dø; fordi du ikke har advaret ham, skal han dø i sin Synd, og hans retfærdige Gerninger, som han har gjort, skulle ikke ihukommes; og hans Blod vil jeg kræve af din Haand.
Kung ang usa ka matarong motalikod sa iyang pagkamatarong ug nagbuhat sa daotan, ug magbutang ako ug kapandolan kaniya, unya mamatay siya. Tungod kay wala mo siya pasidan-i, mamatay siya sa iyang sala, ug dili ko hinumdoman ang iyang nabuhat nga matarong, apan paninglon ko ang iyang dugo diha sa imong kamot.
21 Men naar du har advaret den retfærdige, at den retfærdige ikke maa synde, og han ikke synder, da skal han visselig leve; thi han lod sig advare, og du har din Sjæl frelst.
Apan kung gipasidan-an mo ang matarong nga tawo nga moundang sa pagpakasala aron dili na makasala, mabuhi gayod siya tungod kay gipasidan-an mo man siya; ug giluwas nimo ang imong kaugalingong kinabuhi.”
22 Og Herrens Haand var over mig der, og han sagde til mig: Staa op, gak ud i Dalen, og der vil jeg tale med dig.
Busa ang kamot ni Yahweh anaa didto ug miingon siya kanako, “Bangon! Gawas sa patag ug makigsulti ako kanimo didto!”
23 Og jeg stod op og gik ud i Dalen, og se, der stod Herrens Herlighed ligesom den Herlighed, hvilken jeg havde set ved Floden Kebar; og jeg faldt paa mit Ansigt.
Mibangon ako ug miadto sa patag, ug anaa didto ang himaya ni Yahweh, sama sa himaya nga akong nakita duol sa suba sa Kebar; busa gipaubos ko ang akong nawong.
24 Og der kom Aand i mig og rejste mig op paa mine Fødder, og han talte med mig og sagde til mig: Gak hen, luk dig inde i dit Hus!
Mikunsad ang Espiritu kanako ug mipatindog kanako; ug nakigsulti siya kanako ug miingon siya, “Lakaw ug panirado sulod sa imong balay,
25 Og du Menneskesøn! se, de skulle lægge Reb paa dig og binde dig med dem, at du ikke kan gaa ud midt iblandt dem.
kay karon, anak sa tawo, dad-an ka nilag pisi ug gaposon ka aron dili ka na makaadto kanila.
26 Og jeg vil lade din Tunge hænge ved din Gane, at du skal være stum og ikke være dem en Mand, som straffer; thi de ere et genstridigt Hus.
Patikigon ko ang imong dila diha sa imong alingagngag aron maamang ka, ug dili ka na makahimo sa pagbadlong kanila, tungod kay masinupakon man sila nga panimalay.
27 Men naar jeg taler til dig, vil jeg aabne din Mund, og du skal sige til dem: Saa siger den Herre, Herre: Hvo, der vil høre, han høre! og hvo, der vil lade være, han lade være! thi de ere et genstridigt Hus.
Apan kung mosulti na ako kanimo, ablihan ko ang imong baba aron sa pagsulti kanila nga, 'Mao kini ang gisulti ni Yahweh.' Ang tawo nga maminaw makadungog; apan ang tawo nga dili maminaw dili makadungog, kay masinupakon man sila nga panimalay!”

< Ezekiel 3 >