< Efeserne 1 >
1 Paulus, Kristi Jesu Apostel ved Guds Villie, til de hellige, som ere i Efesus og ere troende i Kristus Jesus:
ഈശ്വരസ്യേച്ഛയാ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ പ്രേരിതഃ പൗല ഇഫിഷനഗരസ്ഥാൻ പവിത്രാൻ ഖ്രീഷ്ടയീശൗ വിശ്വാസിനോ ലോകാൻ പ്രതി പത്രം ലിഖതി|
2 Naade være med eder og Fred fra Gud vor Fader og den Herre Jesus Kristus!
അസ്മാകം താതസ്യേശ്വരസ്യ പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ ചാനുഗ്രഹഃ ശാന്തിശ്ച യുഷ്മാസു വർത്തതാം|
3 Lovet være Gud og vor Herres Jesu Kristi Fader, som har velsignet os med al aandelig Velsignelse i det himmelske i Kristus,
അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശോഃ ഖ്രീഷ്ടസ്യ താത ഈശ്വരോ ധന്യോ ഭവതു; യതഃ സ ഖ്രീഷ്ടേനാസ്മഭ്യം സർവ്വമ് ആധ്യാത്മികം സ്വർഗീയവരം ദത്തവാൻ|
4 ligesom han har udvalgt os i ham før Verdens Grundlæggelse til at være hellige og ulastelige for hans Aasyn,
വയം യത് തസ്യ സമക്ഷം പ്രേമ്നാ പവിത്രാ നിഷ്കലങ്കാശ്ച ഭവാമസ്തദർഥം സ ജഗതഃ സൃഷ്ടേ പൂർവ്വം തേനാസ്മാൻ അഭിരോചിതവാൻ, നിജാഭിലഷിതാനുരോധാച്ച
5 idet han i Kærlighed forudbestemte os til Sønneudkaarelse hos sig ved Jesus Kristus, efter sin Villies Velbehag,
യീശുനാ ഖ്രീഷ്ടേന സ്വസ്യ നിമിത്തം പുത്രത്വപദേഽസ്മാൻ സ്വകീയാനുഗ്രഹസ്യ മഹത്ത്വസ്യ പ്രശംസാർഥം പൂർവ്വം നിയുക്തവാൻ|
6 til Pris for sin Naades Herlighed, som han benaadede os med i den elskede,
തസ്മാദ് അനുഗ്രഹാത് സ യേന പ്രിയതമേന പുത്രേണാസ്മാൻ അനുഗൃഹീതവാൻ,
7 i hvem vi have Forløsningen ved hans Blod, Syndernes Forladelse, efter hans Naades Rigdom,
വയം തസ്യ ശോണിതേന മുക്തിമ് അർഥതഃ പാപക്ഷമാം ലബ്ധവന്തഃ|
8 som han rigelig tildelte os i al Visdom og Forstand,
തസ്യ യ ഈദൃശോഽനുഗ്രഹനിധിസ്തസ്മാത് സോഽസ്മഭ്യം സർവ്വവിധം ജ്ഞാനം ബുദ്ധിഞ്ച ബാഹുല്യരൂപേണ വിതരിതവാൻ|
9 idet han kundgjorde os sin Villies Hemmelighed, efter sin velbehagelige Beslutning, som han havde fattet hos sig selv,
സ്വർഗപൃഥിവ്യോ ര്യദ്യദ് വിദ്യതേ തത്സർവ്വം സ ഖ്രീഷ്ടേ സംഗ്രഹീഷ്യതീതി ഹിതൈഷിണാ
10 for at oprette en Husholdning i Tidernes Fylde, nemlig at sammenfatte sig alt i Kristus, det, som er i Himlene, og det, som er paa Jorden, i ham,
തേന കൃതോ യോ മനോരഥഃ സമ്പൂർണതാം ഗതവത്സു സമയേഷു സാധയിതവ്യസ്തമധി സ സ്വകീയാഭിലാഷസ്യ നിഗൂഢം ഭാവമ് അസ്മാൻ ജ്ഞാപിതവാൻ|
11 i hvem vi ogsaa have faaet Arvelodden, forud bestemte efter hans Forsæt, der virker alt efter sin Villies Raad,
പൂർവ്വം ഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വാസിനോ യേ വയമ് അസ്മത്തോ യത് തസ്യ മഹിമ്നഃ പ്രശംസാ ജായതേ,
12 for at vi skulde være til Pris for hans Herlighed, vi, som forud havde haabet paa Kristus,
തദർഥം യഃ സ്വകീയേച്ഛായാഃ മന്ത്രണാതഃ സർവ്വാണി സാധയതി തസ്യ മനോരഥാദ് വയം ഖ്രീഷ്ടേന പൂർവ്വം നിരൂപിതാഃ സന്തോഽധികാരിണോ ജാതാഃ|
13 i hvem ogsaa I, da I hørte Sandhedens Ord, Evangeliet om eders Frelse, i hvem I ogsaa, da I bleve troende, bleve beseglede med Forjættelsens hellige Aand,
യൂയമപി സത്യം വാക്യമ് അർഥതോ യുഷ്മത്പരിത്രാണസ്യ സുസംവാദം നിശമ്യ തസ്മിന്നേവ ഖ്രീഷ്ടേ വിശ്വസിതവന്തഃ പ്രതിജ്ഞാതേന പവിത്രേണാത്മനാ മുദ്രയേവാങ്കിതാശ്ച|
14 som er Pant paa vor Arv, til Ejendommens Forløsning, til Pris for hans Herlighed.
യതസ്തസ്യ മഹിമ്നഃ പ്രകാശായ തേന ക്രീതാനാം ലോകാനാം മുക്തി ര്യാവന്ന ഭവിഷ്യതി താവത് സ ആത്മാസ്മാകമ് അധികാരിത്വസ്യ സത്യങ്കാരസ്യ പണസ്വരൂപോ ഭവതി|
15 Derfor har ogsaa jeg, efter at have hørt om eders Tro paa den Herre Jesus og om eders Kærlighed til alle de hellige,
പ്രഭൗ യീശൗ യുഷ്മാകം വിശ്വാസഃ സർവ്വേഷു പവിത്രലോകേഷു പ്രേമ ചാസ്ത ഇതി വാർത്താം ശ്രുത്വാഹമപി
16 ikke ophørt at takke for eder, idet jeg ihukommer eder i mine Bønner om,
യുഷ്മാനധി നിരന്തരമ് ഈശ്വരം ധന്യം വദൻ പ്രാർഥനാസമയേ ച യുഷ്മാൻ സ്മരൻ വരമിമം യാചാമി|
17 at vor Herres Jesu Kristi Gud, Herlighedens Fader, maa give eder Visdoms og Aabenbarelses Aand i Erkendelse af ham,
അസ്മാകം പ്രഭോ ര്യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ താതോ യഃ പ്രഭാവാകര ഈശ്വരഃ സ സ്വകീയതത്ത്വജ്ഞാനായ യുഷ്മഭ്യം ജ്ഞാനജനകമ് പ്രകാശിതവാക്യബോധകഞ്ചാത്മാനം ദേയാത്|
18 gøre eders Hjertes Øjne oplyste til at kende, hvilket det Haab er, som han kaldte eder til, hvilken hans Arvs Herligheds Rigdom er iblandt de hellige,
യുഷ്മാകം ജ്ഞാനചക്ഷൂംഷി ച ദീപ്തിയുക്താനി കൃത്വാ തസ്യാഹ്വാനം കീദൃശ്യാ പ്രത്യാശയാ സമ്ബലിതം പവിത്രലോകാനാം മധ്യേ തേന ദത്തോഽധികാരഃ കീദൃശഃ പ്രഭാവനിധി ർവിശ്വാസിഷു ചാസ്മാസു പ്രകാശമാനസ്യ
19 og hvilken hans Krafts overvættes Storhed er over for os, som tro, alt efter hans Styrkes vældige Virkekraft,
തദീയമഹാപരാക്രമസ്യ മഹത്വം കീദൃഗ് അനുപമം തത് സർവ്വം യുഷ്മാൻ ജ്ഞാപയതു|
20 som han udviste paa Kristus, da han oprejste ham fra de døde og satte ham ved sin højre Haand i det himmelske,
യതഃ സ യസ്യാഃ ശക്തേഃ പ്രബലതാം ഖ്രീഷ്ടേ പ്രകാശയൻ മൃതഗണമധ്യാത് തമ് ഉത്ഥാപിതവാൻ,
21 langt over al Magt og Myndighed og Kraft og Herredom og hvert Navn, som nævnes, ikke alene i denne Verden, men ogsaa i den kommende, (aiōn )
അധിപതിത്വപദം ശാസനപദം പരാക്രമോ രാജത്വഞ്ചേതിനാമാനി യാവന്തി പദാനീഹ ലോകേ പരലോകേ ച വിദ്യന്തേ തേഷാം സർവ്വേഷാമ് ഊർദ്ധ്വേ സ്വർഗേ നിജദക്ഷിണപാർശ്വേ തമ് ഉപവേശിതവാൻ, (aiōn )
22 og lagde alt under hans Fødder, og ham gav han som Hoved over alting til Menigheden,
സർവ്വാണി തസ്യ ചരണയോരധോ നിഹിതവാൻ യാ സമിതിസ്തസ്യ ശരീരം സർവ്വത്ര സർവ്വേഷാം പൂരയിതുഃ പൂരകഞ്ച ഭവതി തം തസ്യാ മൂർദ്ധാനം കൃത്വാ
23 der er hans Legeme, fyldt af ham, som fylder alt i alle.
സർവ്വേഷാമ് ഉപര്യ്യുപരി നിയുക്തവാംശ്ച സൈവ ശക്തിരസ്മാസ്വപി തേന പ്രകാശ്യതേ|