Kolossensern 4
1 I Herrer! yder eders Trælle, hvad ret og billigt er, da I vide, at ogsaa I have en Herre i Himmelen.
ਅਪਰਞ੍ਚ ਹੇ ਅਧਿਪਤਯਃ, ਯੂਯੰ ਦਾਸਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਨ੍ਯਾੱਯੰ ਯਥਾਰ੍ਥਞ੍ਚਾਚਰਣੰ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਪ੍ਯੇਕੋ(ਅ)ਧਿਪਤਿਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਵਿਦ੍ਯਤ ਇਤਿ ਜਾਨੀਤ|
2 Værer vedholdende i Bønnen, idet I ere aarvaagne i den med Taksigelse,
ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯਾਂ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਧ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯਵਾਦੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਸ੍ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਬੁੱਧਾਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ ਚ|
3 idet I tillige bede ogsaa for os, at Gud vil oplade os en Ordets Dør til at tale Kristi Hemmelighed, for hvis Skyld jeg ogsaa er bunden,
ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਕਾਲੇ ਮਮਾਪਿ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ,
4 for at jeg kan aabenbare den saaledes, som jeg bør tale.
ਫਲਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਯੰਨਿਗੂਢਵਾਕ੍ਯਕਾਰਣਾਦ੍ ਅਹੰ ਬੱਧੋ(ਅ)ਭਵੰ ਤਤ੍ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾਯੇਸ਼੍ਵਰੋ ਯਤ੍ ਮਦਰ੍ਥੰ ਵਾਗ੍ਦ੍ਵਾਰੰ ਕੁਰ੍ੱਯਾਤ੍, ਅਹਞ੍ਚ ਯਥੋਚਿਤੰ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯਾਮ੍ ਏਤਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵੰ|
5 Vandrer i Visdom over for dem, som ere udenfor, saa I købe den belejlige Tid.
ਯੂਯੰ ਸਮਯੰ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯੰ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਬਹਿਃਸ੍ਥਾਨ੍ ਲੋਕਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਜ੍ਞਾਨਾਚਾਰੰ ਕੁਰੁਧ੍ਵੰ|
6 Eders Tale være altid med Ynde, krydret med Salt, saa I vide, hvorledes I bør svare enhver især.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਲਾਪਃ ਸਰ੍ੱਵਦਾਨੁਗ੍ਰਹਸੂਚਕੋ ਲਵਣੇਨ ਸੁਸ੍ਵਾਦੁਸ਼੍ਚ ਭਵਤੁ ਯਸ੍ਮੈ ਯਦੁੱਤਰੰ ਦਾਤਵ੍ਯੰ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਵਗਮ੍ਯਤਾਂ|
7 Hvorledes det gaar mig, skal Tykikus, den elskede Broder og tro Tjener og Medtjener i Herren, kundgøre eder alt sammen;
ਮਮ ਯਾ ਦਸ਼ਾਕ੍ਤਿ ਤਾਂ ਤੁਖਿਕਨਾਮਾ ਪ੍ਰਭੌ ਪ੍ਰਿਯੋ ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸਨੀਯਃ ਪਰਿਚਾਰਕਃ ਸਹਦਾਸਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
8 ham sender jeg til eder, netop for at I skulle lære at kende, hvorledes det staar til med os, og for at han skal opmuntre eders Hjerter,
ਸ ਯਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦਸ਼ਾਂ ਜਾਨੀਯਾਤ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਾਂਸਿ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਯੇੱਚ ਤਦਰ੍ਥਮੇਵਾਹੰ
9 tillige med Onesimus, den tro og elskede Broder, som er fra eders By; de skulle fortælle eder, hvorledes alt staar til her.
ਤਮ੍ ਓਨੀਸ਼਼ਿਮਨਾਮਾਨਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੀਯੰ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਿਯਞ੍ਚ ਭ੍ਰਾਤਰੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਾਨ੍ ਤੌ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਅਤ੍ਰਤ੍ਯਾਂ ਸਰ੍ੱਵਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਃ|
10 Aristarkus, min Medfange, hilser eder, og Markus, Barnabas's Søskendebarn, om hvem I have faaet Befalinger — dersom han kommer til eder, da tager imod ham —
ਆਰਿਸ਼਼੍ਟਾਰ੍ਖਨਾਮਾ ਮਮ ਸਹਬਨ੍ਦੀ ਬਰ੍ਣੱਬਾ ਭਾਗਿਨੇਯੋ ਮਾਰ੍ਕੋ ਯੁਸ਼਼੍ਟਨਾਮ੍ਨਾ ਵਿਖ੍ਯਾਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ਼੍ਚੈਤੇ ਛਿੰਨਤ੍ਵਚੋ ਭ੍ਰਾਤਰੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਨ੍ਤਿ, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਮਾਰ੍ਕਮਧਿ ਯੂਯੰ ਪੂਰ੍ੱਵਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਿਤਾਃ ਸ ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸਮੀਪਮ੍ ਉਪਤਿਸ਼਼੍ਠੇਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤਾਂ|
11 og Jesus, som kaldes Justus, hvilke af de omskaarne ere de eneste Medarbejdere for Guds Rige, som ere blevne mig en Trøst.
ਕੇਵਲਮੇਤ ਈਸ਼੍ਵਰਰਾਜ੍ਯੇ ਮਮ ਸਾਨ੍ਤ੍ਵਨਾਜਨਕਾਃ ਸਹਕਾਰਿਣੋ(ਅ)ਭਵਨ੍|
12 Epafras hilser eder, han, som er fra eders By, en Kristi Jesu Tjener, som altid strider for eder i sine Bønner, for at I maa staa fuldkomne og fuldvisse i al Guds Villie.
ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਦਾਸੋ ਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੀਯ ਇਪਫ੍ਰਾਃ ਸ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਤਿ ਯੂਯਞ੍ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨੋ(ਅ)ਭਿਲਾਸ਼਼ੇ ਯਤ੍ ਸਿੱਧਾਃ ਪੂਰ੍ਣਾਸ਼੍ਚ ਭਵੇਤ ਤਦਰ੍ਥੰ ਸ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਯਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਯਤਤੇ|
13 Thi jeg giver ham det Vidnesbyrd, at han har megen Møje for eder og dem i Laodikea og dem i Hierapolis.
ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਲਾਯਦਿਕੇਯਾਸ੍ਥਿਤਾਨਾਂ ਹਿਯਰਾਪਲਿਸ੍ਥਿਤਾਨਾਞ੍ਚ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਹਿਤਾਯ ਸੋ(ਅ)ਤੀਵ ਚੇਸ਼਼੍ਟਤ ਇਤ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਹੰ ਤਸ੍ਯ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀ ਭਵਾਮਿ|
14 Lægen Lukas, den elskede, hilser eder, og Demas.
ਲੂਕਨਾਮਾ ਪ੍ਰਿਯਸ਼੍ਚਿਕਿਤ੍ਸਕੋ ਦੀਮਾਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯੰ ਨਮਸ੍ਕੁਰ੍ੱਵਾਤੇ|
15 Hilser Brødrene i Laodikea og Nymfas og Menigheden i deres Hus.
ਯੂਯੰ ਲਾਯਦਿਕੇਯਾਸ੍ਥਾਨ੍ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਨ੍ ਨੁਮ੍ਫਾਂ ਤਦ੍ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਿਤਾਂ ਸਮਿਤਿਞ੍ਚ ਮਮ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਤ|
16 Og naar dette Brev er oplæst hos eder, da sørger for, at det ogsaa bliver oplæst i Laodikensernes Menighed, og at I ogsaa læse Brevet fra Laodikea.
ਅਪਰੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਪਤ੍ਰਸ੍ਯਾਸ੍ਯ ਪਾਠੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਲਾਯਦਿਕੇਯਾਸ੍ਥਸਮਿਤਾਵਪਿ ਤਸ੍ਯ ਪਾਠੋ ਯਥਾ ਭਵੇਤ੍ ਲਾਯਦਿਕੇਯਾਞ੍ਚ ਯਤ੍ ਪਤ੍ਰੰ ਮਯਾ ਪ੍ਰਹਿਤੰ ਤਦ੍ ਯਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਪਿ ਪਠ੍ਯੇਤ ਤਥਾ ਚੇਸ਼਼੍ਟਧ੍ਵੰ|
17 Og siger til Arkippus: Giv Agt paa den Tjeneste, som du har modtaget i Herren, at du fuldbyrder den.
ਅਪਰਮ੍ ਆਰ੍ਖਿੱਪੰ ਵਦਤ ਪ੍ਰਭੋ ਰ੍ਯਤ੍ ਪਰਿਚਰ੍ੱਯਾਪਦੰ ਤ੍ਵਯਾਪ੍ਰਾਪਿ ਤਤ੍ਸਾਧਨਾਯ ਸਾਵਧਾਨੋ ਭਵ|
18 Hilsenen med min, Paulus's, egen Haand. Kommer mine Lænker i Hu! Naaden være med eder!
ਅਹੰ ਪੌਲਃ ਸ੍ਵਹਸ੍ਤਾਕ੍ਸ਼਼ਰੇਣ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨਮਸ੍ਕਾਰੰ ਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ ਯੂਯੰ ਮਮ ਬਨ੍ਧਨੰ ਸ੍ਮਰਤ| ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਨੁਗ੍ਰਹੋ ਭੂਯਾਤ੍| ਆਮੇਨ|
