< Kolossensern 2 >
1 Thi jeg vil, at I skulle vide, hvor stor en Kamp jeg har for eder og for dem i Laodikea og for alle, som ikke have set mit Aasyn i Kødet,
ยุษฺมากํ ลายทิเกยาสฺถภฺราตฺฤณาญฺจ กฺฤเต ยาวนฺโต ภฺราตรศฺจ มม ศารีริกมุขํ น ทฺฤษฺฏวนฺตเสฺตษำ กฺฤเต มม กิยานฺ ยตฺโน ภวติ ตทฺ ยุษฺมานฺ ชฺญาปยิตุมฺ อิจฺฉามิฯ
2 for at deres Hjerter maa opmuntres, idet de sammenknyttes i Kærlighed og til den fuldvisse Indsigts hele Rigdom, til Erkendelse af Guds Hemmelighed, Kristus,
ผลต: ปูรฺณพุทฺธิรูปธนโภคาย เปฺรมฺนา สํยุกฺตานำ เตษำ มนำสิ ยตฺ ปิตุรีศฺวรสฺย ขฺรีษฺฏสฺย จ นิคูฒวากฺยสฺย ชฺญานารฺถํ สานฺตฺวนำ ปฺราปฺนุยุริตฺยรฺถมหํ ยเตฯ
3 i hvem alle Visdommens og Kundskabens Skatte findes skjulte.
ยโต วิทฺยาชฺญานโย: สรฺเวฺว นิธย: ขฺรีษฺเฏ คุปฺตา: สนฺติฯ
4 Dette siger jeg, for at ingen skal bedrage eder med lokkende Tale.
โก'ปิ ยุษฺมานฺ วินยวาเกฺยน ยนฺน วญฺจเยตฺ ตทรฺถมฺ เอตานิ มยา กถฺยนฺเตฯ
5 Thi om jeg ogsaa i Kødet er fraværende, saa er jeg dog i Aanden hos eder og glæder mig ved at se eders Orden og Fastheden i eders Tro paa Kristus.
ยุษฺมตฺสนฺนิเธา มม ศรีเร'วรฺตฺตมาเน'ปิ มมาตฺมา วรฺตฺตเต เตน ยุษฺมากํ สุรีตึ ขฺรีษฺฏวิศฺวาเส สฺถิรตฺวญฺจ ทฺฤษฺฏฺวาหมฺ อานนฺทามิฯ
6 Derfor, ligesom I have modtaget Kristus Jesus, Herren, saa vandrer i ham,
อโต ยูยํ ปฺรภุํ ยีศุขฺรีษฺฏํ ยาทฺฤคฺ คฺฤหีตวนฺตสฺตาทฺฤกฺ ตมฺ อนุจรตฯ
7 idet I ere rodfæstede og opbygges i ham og stadfæstes ved Troen, saaledes som I bleve oplærte, saa I vokse i den med Taksigelse.
ตสฺมินฺ พทฺธมูลา: สฺถาปิตาศฺจ ภวต ยา จ ศิกฺษา ยุษฺมาภิ รฺลพฺธา ตทนุสาราทฺ วิศฺวาเส สุสฺถิรา: สนฺตเสฺตไนว นิตฺยํ ธนฺยวาทํ กุรุตฯ
8 Ser til, at der ikke skal være nogen, som gør eder til Bytte ved den verdslige Visdom og tomt Bedrag efter Menneskers Overlevering, efter Verdens Børnelærdom og ikke efter Kristus;
สาวธานา ภวต มานุษิกศิกฺษาต อิหโลกสฺย วรฺณมาลาตศฺโจตฺปนฺนา ขฺรีษฺฏสฺย วิปกฺษา ยา ทรฺศนวิทฺยา มิถฺยาปฺรตารณา จ ตยา โก'ปิ ยุษฺมากํ กฺษตึ น ชนยตุฯ
9 thi i ham bor Guddommens hele Fylde legemlig,
ยต อีศฺวรสฺย กฺฤตฺสฺนา ปูรฺณตา มูรฺตฺติมตี ขฺรีษฺเฏ วสติฯ
10 og i ham have I eders Fylde, ham, som er Hovedet for al Magt og Myndighed;
ยูยญฺจ เตน ปูรฺณา ภวถ ยต: ส สรฺเวฺวษำ ราชตฺวกรฺตฺตฺฤตฺวปทานำ มูรฺทฺธาสฺติ,
11 i hvem I ogsaa ere blevne omskaarne med en Omskærelse, som ikke er gjort med Hænder, ved Afførelsen af Kødets Legeme, ved Kristi Omskærelse,
เตน จ ยูยมฺ อหสฺตกฺฤตตฺวกฺเฉเทนารฺถโต เยน ศารีรปาปานำ วิคฺรสตฺยชฺยเต เตน ขฺรีษฺฏสฺย ตฺวกฺเฉเทน ฉินฺนตฺวโจ ชาตา
12 idet I bleve begravne med ham i Daaben, i hvilken I ogsaa bleve medoprejste ved Troen paa Guds Virkekraft, som oprejste ham fra de døde.
มชฺชเน จ เตน สารฺทฺธํ ศฺมศานํ ปฺราปฺตา: ปุน รฺมฺฤตานำ มธฺยาตฺ ตโสฺยตฺถาปยิตุรีศฺวรสฺย ศกฺเต: ผลํ โย วิศฺวาสสฺตทฺวารา ตสฺมินฺเนว มชฺชเน เตน สารฺทฺธมฺ อุตฺถาปิตา อภวตฯ
13 Ogsaa eder, som vare døde i eders Overtrædelser og eders Køds Forhud, eder gjorde han levende tillige med ham, idet han tilgav os alle vore Overtrædelser
ส จ ยุษฺมานฺ อปราไธ: ศารีริกาตฺวกฺเฉเทน จ มฺฤตานฺ ทฺฤษฺฏฺวา เตน สารฺทฺธํ ชีวิตวานฺ ยุษฺมากํ สรฺวฺวานฺ อปราธานฺ กฺษมิตวานฺ,
14 og udslettede det imod os rettede Gældsbrev med dets Befalinger, hvilket gik os imod, og han har taget det bort ved at nagle det til Korset;
ยจฺจ ทณฺฑาชฺญารูปํ ฤณปตฺรมฺ อสฺมากํ วิรุทฺธมฺ อาสีตฺ ตตฺ ปฺรมารฺชฺชิตวานฺ ศลากาภิ: กฺรุเศ พทฺธฺวา ทูรีกฺฤตวำศฺจฯ
15 efter at have afvæbnet Magterne og Myndighederne, stillede han dem aabenlyst til Skue, da han i ham førte dem i Sejrstog.
กิญฺจ เตน ราชตฺวกรฺตฺตฺฤตฺวปทานิ นิเสฺตชำสิ กฺฤตฺวา ปราชิตานฺ ริปูนิว ปฺรคลฺภตยา สรฺเวฺวษำ ทฺฤษฺฏิโคจเร เหฺรปิตวานฺฯ
16 Lad derfor ingen dømme eder for Mad eller for Drikke eller i Henseende til Højtid eller Nymaane eller Sabbat,
อโต เหโต: ขาทฺยาขาเทฺย เปยาเปเย อุตฺสว: ปฺรติปทฺ วิศฺรามวารศฺไจเตษุ สรฺเวฺวษุ ยุษฺมากํ นฺยายาธิปติรูปํ กมปิ มา คฺฤหฺลีตฯ
17 hvilket er en Skygge af det, som skulde komme, men Legemet er Kristi.
ยต เอตานิ ฉายาสฺวรูปาณิ กินฺตุ สตฺยา มูรฺตฺติ: ขฺรีษฺฏ: ฯ
18 Lad ingen frarøve eder Sejrsprisen, idet han finder Behag i Ydmyghed og Dyrkelse af Englene, idet han indlader sig paa, hvad han har set i Syner, forfængeligt opblæst af sit kødelige Sind,
อปรญฺจ นมฺรตา สฺวรฺคทูตานำ เสวา ไจตาทฺฤศมฺ อิษฺฏกรฺมฺมาจรนฺ ย: กศฺจิตฺ ปโรกฺษวิษยานฺ ปฺรวิศติ สฺวกียศารีริกภาเวน จ มุธา ครฺวฺวิต: สนฺ
19 og ikke holder fast ved Hovedet, ud fra hvem hele Legemet, idet det hjælpes og sammenknyttes ved sine Bindeled og Baand, vokser Guds Vækst.
สนฺธิภิ: ศิราภิศฺโจปกฺฤตํ สํยุกฺตญฺจ กฺฤตฺสฺนํ ศรีรํ ยสฺมาตฺ มูรฺทฺธต อีศฺวรียวฺฤทฺธึ ปฺราปฺโนติ ตํ มูรฺทฺธานํ น ธารยติ เตน มานเวน ยุษฺมตฺต: ผลาปหรณํ นานุชานีตฯ
20 Naar I med Kristus ere døde fra Verdens Børnelærdom, hvorfor lade I eder da paalægge Befalinger, som om I levede i Verden:
ยทิ ยูยํ ขฺรีษฺเฏน สารฺทฺธํ สํสารสฺย วรฺณมาลาไย มฺฤตา อภวต ตรฺหิ ไย รฺทฺรไวฺย โรฺภเคน กฺษยํ คนฺตวฺยํ
21 „Tag ikke, smag ikke, rør ikke derved!‟
ตานิ มา สฺปฺฤศ มา ภุํกฺษฺว มา คฺฤหาเณติ มานไวราทิษฺฏานฺ ศิกฺษิตำศฺจ วิธีนฺ
22 (hvilket alt er bestemt til at forgaa ved at forbruges) efter Menneskenes Bud og Lærdomme?
อาจรนฺโต ยูยํ กุต: สํสาเร ชีวนฺต อิว ภวถ?
23 thi alt dette har Ord for Visdom ved selvgjort Dyrkelse og Ydmyghed og Skaanselsløshed imod Legemet, ikke ved noget, som er Ære værd, kun lil Tilfredsstillelse af Kødet.
เต วิธย: เสฺวจฺฉาภกฺตฺยา นมฺรตยา ศรีรเกฺลศเนน จ ชฺญานวิธิวตฺ ปฺรกาศนฺเต ตถาปิ เต'คณฺยา: ศารีริกภาววรฺทฺธกาศฺจ สนฺติฯ