Apostelenes gerninger 8
1 Men Saulus fandt Behag i hans Mord. Og paa den Dag udbrød der en stor Forfølgelse imod Menigheden i Jerusalem, og de adspredtes alle over Judæas og Samarias Egne, undtagen Apostlene.
ਤਸ੍ਯ ਹਤ੍ਯਾਕਰਣੰ ਸ਼ੌਲੋਪਿ ਸਮਮਨ੍ਯਤ| ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਾਂ ਮਣ੍ਡਲੀਂ ਪ੍ਰਤਿ ਮਹਾਤਾਡਨਾਯਾਂ ਜਾਤਾਯਾਂ ਪ੍ਰੇਰਿਤਲੋਕਾਨ੍ ਹਿਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਪਰੇ ਯਿਹੂਦਾਸ਼ੋਮਿਰੋਣਦੇਸ਼ਯੋ ਰ੍ਨਾਨਾਸ੍ਥਾਨੇ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾਃ ਸਨ੍ਤੋ ਗਤਾਃ|
2 Men gudfrygtige Mænd begravede Stefanus og holdt en stor Veklage over ham.
ਅਨ੍ਯੱਚ ਭਕ੍ਤਲੋਕਾਸ੍ਤੰ ਸ੍ਤਿਫਾਨੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਬਹੁ ਵ੍ਯਲਪਨ੍|
3 Men Saulus plagede Menigheden og gik ind i Husene og trak baade Mænd og Kvinder frem og lod dem sætte i Fængsel.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੌਲੋ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਗ੍ਰੁʼਹੇ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਸ੍ਤ੍ਰਿਯਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾਂਸ਼੍ਚ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਾਰਾਯਾਂ ਬੱਧ੍ਵਾ ਮਣ੍ਡਲ੍ਯਾ ਮਹੋਤ੍ਪਾਤੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
4 Imidlertid gik de, som bleve adspredte, omkring og forkyndte Evangeliets Ord.
ਅਨ੍ਯੱਚ ਯੇ ਵਿਕੀਰ੍ਣਾ ਅਭਵਨ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਭ੍ਰਮਿਤ੍ਵਾ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਨ੍|
5 Da kom Filip til Byen Samaria og prædikede Kristus for dem.
ਤਦਾ ਫਿਲਿਪਃ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣ੍ਨਗਰੰ ਗਤ੍ਵਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਾਖ੍ਯਾਨੰ ਪ੍ਰਾਚਾਰਯਤ੍;
6 Og Skarerne gave endrægtigt Agt paa det, som blev sagt af Filip, idet de hørte og saa de Tegn, som han gjorde.
ਤਤੋ(ਅ)ਸ਼ੁਚਿ-ਭ੍ਰੁʼਤਗ੍ਰਸ੍ਤਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਭੂਤਾਸ਼੍ਚੀਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਗੱਛਨ੍ ਤਥਾ ਬਹਵਃ ਪਕ੍ਸ਼਼ਾਘਾਤਿਨਃ ਖਞ੍ਜਾ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾ ਅਭਵਨ੍|
7 Thi der var mange, som havde urene Aander, og af hvem disse fore ud, raabende med høj Røst; og mange værkbrudne og lamme bleve helbredede.
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਲਾਕਾ ਈਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਤਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਕਰ੍ੰਮ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਨਿਸ਼ਮ੍ਯ ਚ ਸਰ੍ੱਵ ਏਕਚਿੱਤੀਭੂਯ ਤੇਨੋਕ੍ਤਾਖ੍ਯਾਨੇ ਮਨਾਂਸਿ ਨ੍ਯਦਧੁਃ|
8 Og der blev en stor Glæde i denne By.
ਤਸ੍ਮਿੰਨਗਰੇ ਮਹਾਨਨ੍ਦਸ਼੍ਚਾਭਵਤ੍|
9 Men en Mand, ved Navn Simon, var i Forvejen i Byen og drev Trolddom og satte Samarias Folk i Forbavselse, idet han udgav sig selv for at være noget stort.
ਤਤਃ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਸ੍ਮਿੰਨਗਰੇ ਸ਼ਿਮੋੰਨਾਮਾ ਕਸ਼੍ਚਿੱਜਨੋ ਬਹ੍ਵੀ ਰ੍ਮਾਯਾਕ੍ਰਿਯਾਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵੰ ਕਞ੍ਚਨ ਮਹਾਪੁਰੁਸ਼਼ੰ ਪ੍ਰੋਚ੍ਯ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯਾਨਾਂ ਮੋਹੰ ਜਨਯਾਮਾਸ|
10 Paa ham gave alle Agt, smaa og store, og sagde: „Det er ham, som man kalder Guds store Kraft.‟
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਮਾਨੁਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਾਸ਼ਕ੍ਤਿਸ੍ਵਰੂਪ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਬਾਲਵ੍ਰੁʼੱਧਵਨਿਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲਾਕਾਸ੍ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਮਨਾਂਸਿ ਨ੍ਯਦਧੁਃ|
11 Men de gave Agt paa ham, fordi han i lang Tid havde sat dem i Forbavselse ved sine Trolddomskunster.
ਸ ਬਹੁਕਾਲਾਨ੍ ਮਾਯਾਵਿਕ੍ਰਿਯਯਾ ਸਰ੍ੱਵਾਨ੍ ਅਤੀਵ ਮੋਹਯਾਞ੍ਚਕਾਰ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਮੇਨਿਰੇ|
12 Men da de troede Filip, som forkyndte Evangeliet om Guds Rige og Jesu Kristi Navn, lode de sig døbe, baade Mænd og Kvinder.
ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਸ਼੍ਚਾਖ੍ਯਾਨਪ੍ਰਚਾਰਿਣਃ ਫਿਲਿਪਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾਂ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਤ੍ਰੀਪੁਰੁਸ਼਼ੋਭਯਲੋਕਾ ਮੱਜਿਤਾ ਅਭਵਨ੍|
13 Men Simon troede ogsaa selv, og efter at være døbt holdt han sig nær til Filip; og da han saa Tegn og store kraftige Gerninger ske, forbavsedes han højligt.
ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸ ਸ਼ਿਮੋਨਪਿ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੈਤ੍ ਤਤੋ ਮੱਜਿਤਃ ਸਨ੍ ਫਿਲਿਪੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾਮ੍ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯਕ੍ਰਿਯਾਂ ਲਕ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਵਿਲੋਕ੍ਯਾਸਮ੍ਭਵੰ ਮਨ੍ਯਮਾਨਸ੍ਤੇਨ ਸਹ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
14 Men da Apostlene i Jerusalem hørte, at Samaria havde taget imod Guds Ord, sendte de Peter og Johannes til dem,
ਇੱਥੰ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣ੍ਦੇਸ਼ੀਯਲੋਕਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕਥਾਮ੍ ਅਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਇਤਿ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਥਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪਿਤਰੰ ਯੋਹਨਞ੍ਚ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਿਕਟੇ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਿਤਵਨ੍ਤਃ|
15 og da disse vare komne derned, bade de for dem om, at de maatte faa den Helligaand;
ਤਤਸ੍ਤੌ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਲੋਕਾ ਯਥਾ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇਤਾਂ|
16 thi den var endnu ikke falden paa nogen af dem, men de vare blot døbte til den Herres Jesu Navn.
ਯਤਸ੍ਤੇ ਪੁਰਾ ਕੇਵਲਪ੍ਰਭੁਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਨਾਮ੍ਨਾ ਮੱਜਿਤਮਾਤ੍ਰਾ ਅਭਵਨ੍, ਨ ਤੁ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਮਪਿ ਪ੍ਰਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਨ ਆਵਿਰ੍ਭਾਵੋ ਜਾਤਃ|
17 Da lagde de Hænderne paa dem, og de fik den Helligaand.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਭ੍ਯਾਂ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਕਰੇਸ਼਼੍ਵਰ੍ਪਿਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਤੇ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨਮ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੁਵਨ੍|
18 Men da Simon saa, at den Helligaand blev given ved Apostlenes Haandspaalæggelse, bragte han dem Penge og sagde:
ਇੱਥੰ ਲੋਕਾਨਾਂ ਗਾਤ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤਯੋਃ ਕਰਾਰ੍ਪਣੇਨ ਤਾਨ੍ ਪਵਿਤ੍ਰਮ੍ ਆਤ੍ਮਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਤਯੋਃ ਸਮੀਪੇ ਮੁਦ੍ਰਾ ਆਨੀਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍;
19 „Giver ogsaa mig denne Magt, at, hvem jeg lægger Hænderne paa, han maa faa den Helligaand.‟
ਅਹੰ ਯਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਹਸ੍ਤਮ੍ ਅਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ ਤਸ੍ਯਾਪਿ ਯਥੇੱਥੰ ਪਵਿਤ੍ਰਾਤ੍ਮਪ੍ਰਾਪ੍ਤਿ ਰ੍ਭਵਤਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀਂ ਸ਼ਕ੍ਤਿੰ ਮਹ੍ਯੰ ਦੱਤੰ|
20 Men Peter sagde til ham: „Gid dit Sølv maa gaa til Grunde tillige med dig, fordi du mente at kunne erhverve Guds Gave for Penge.
ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਤਵ ਮੁਦ੍ਰਾਸ੍ਤ੍ਵਯਾ ਵਿਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤੁ ਯਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦਾਨੰ ਮੁਦ੍ਰਾਭਿਃ ਕ੍ਰੀਯਤੇ ਤ੍ਵਮਿੱਥੰ ਬੁੱਧਵਾਨ੍;
21 Du har ikke Del eller Lod i dette Ord; thi dit Hjerte er ikke ret for Gud.
ਈਸ਼੍ਵਰਾਯ ਤਾਵਨ੍ਤਃਕਰਣੰ ਸਰਲੰ ਨਹਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਤ੍ਰ ਤਵਾਂਸ਼ੋ(ਅ)ਧਿਕਾਰਸ਼੍ਚ ਕੋਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|
22 Omvend dig derfor fra denne din Ondskab og bed Herren, om dog dit Hjertes Paafund maatte forlades dig.
ਅਤ ਏਤਤ੍ਪਾਪਹੇਤੋਃ ਖੇਦਾਨ੍ਵਿਤਃ ਸਨ੍ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤਵ ਮਨਸ ਏਤਸ੍ਯਾਃ ਕੁਕਲ੍ਪਨਾਯਾਃ ਕ੍ਸ਼਼ਮਾ ਭਵਤਿ, ਏਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰੁ;
23 Thi jeg ser, at du er stedt i Bitterheds Galde og Uretfærdigheds Lænke.‟
ਯਤਸ੍ਤ੍ਵੰ ਤਿਕ੍ਤਪਿੱਤੇ ਪਾਪਸ੍ਯ ਬਨ੍ਧਨੇ ਚ ਯਦਸਿ ਤਨ੍ਮਯਾ ਬੁੱਧਮ੍|
24 Men Simon svarede og sagde: „Beder I for mig til Herren, for at intet af det, som I have sagt, skal komme over mig.‟
ਤਦਾ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਅਕਥਯਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਵਾਭ੍ਯਾਮੁਦਿਤਾ ਕਥਾ ਮਯਿ ਯਥਾ ਨ ਫਲਤਿ ਤਦਰ੍ਥੰ ਯੁਵਾਂ ਮੰਨਿਮਿੱਤੰ ਪ੍ਰਭੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਂ ਕੁਰੁਤੰ|
25 Men da de havde vidnet og talt Herrens Ord, vendte de tilbage til Jerusalem, og de forkyndte Evangeliet i mange af Samaritanernes Landsbyer.
ਅਨੇਨ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਤੌ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਦੱਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਭੋਃ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤੌ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯਾਨਾਮ੍ ਅਨੇਕਗ੍ਰਾਮੇਸ਼਼ੁ ਸੁਸੰਵਾਦਞ੍ਚ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ਤੌ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰੰ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਗਤੌ|
26 Men en Herrens Engel talte til Filip og sagde: „Staa op og gaa mod Syd paa den Vej, som gaar ned fra Jerusalem til Gaza; den er øde.‟
ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਦੂਤਃ ਫਿਲਿਪਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਦਿਸ਼ਤ੍, ਤ੍ਵਮੁੱਥਾਯ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਸ੍ਯਾਂ ਦਿਸ਼ਿ ਯੋ ਮਾਰ੍ਗੋ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇਨ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੋ (ਅ)ਸਾਨਗਰੰ ਯਾਤਿ ਤੰ ਮਾਰ੍ਗੰ ਗੱਛ|
27 Og han stod op og gik. Og se, der var en Æthioper, en Hofmand, en mægtig Mand hos Kandake, Æthiopernes Dronning, som var sat over alle hendes Skatte; han var kommen til Jerusalem for at tilbede.
ਤਤਃ ਸ ਉੱਥਾਯ ਗਤਵਾਨ੍; ਤਦਾ ਕਨ੍ਦਾਕੀਨਾਮ੍ਨਃ ਕੂਸ਼੍ਲੋਕਾਨਾਂ ਰਾਜ੍ਞ੍ਯਾਃ ਸਰ੍ੱਵਸਮ੍ਪੱਤੇਰਧੀਸ਼ਃ ਕੂਸ਼ਦੇਸ਼ੀਯ ਏਕਃ ਸ਼਼ਣ੍ਡੋ ਭਜਨਾਰ੍ਥੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਮ੍ ਆਗਤ੍ਯ
28 Og han var paa Hjemvejen og sad paa sin Vogn og læste Profeten Esajas.
ਪੁਨਰਪਿ ਰਥਮਾਰੁਹ੍ਯ ਯਿਸ਼ਯਿਯਨਾਮ੍ਨੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਗ੍ਰਨ੍ਥੰ ਪਠਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗੱਛਤਿ|
29 Men Aanden sagde til Filip: „Gaa hen og hold dig til denne Vogn!‟
ਏਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਸਮਯੇ ਆਤ੍ਮਾ ਫਿਲਿਪਮ੍ ਅਵਦਤ੍, ਤ੍ਵਮ੍ ਰਥਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਮਿਲ|
30 Og Filip løb derhen og hørte ham læse Profeten Esajas; og han sagde: „Forstaar du ogsaa det, som du læser?‟
ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਸ ਧਾਵਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਸੰਨਿਧਾਵੁਪਸ੍ਥਾਯ ਤੇਨ ਪਠ੍ਯਮਾਨੰ ਯਿਸ਼ਯਿਯਥਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਯਤ੍ ਪਠਸਿ ਤਤ੍ ਕਿੰ ਬੁਧ੍ਯਸੇ?
31 Men han sagde: „Hvorledes skulde jeg kunne det, uden nogen vejleder mig?‟ Og han bad Filip stige op og sætte sig hos ham.
ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਕੇਨਚਿੰਨ ਬੋਧਿਤੋਹੰ ਕਥੰ ਬੁਧ੍ਯੇਯ? ਤਤਃ ਸ ਫਿਲਿਪੰ ਰਥਮਾਰੋਢੁੰ ਸ੍ਵੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਉਪਵੇਸ਼਼੍ਟੁਞ੍ਚ ਨ੍ਯਵੇਦਯਤ੍|
32 Men det Stykke af Skriften, som han læste, var dette: „Som et Faar blev han ført til Slagtning, og som et Lam er stumt imod den, der klipper det, saaledes oplader han ej sin Mund.
ਸ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰਸ੍ਯੇਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਪਠਿਤਵਾਨ੍ ਯਥਾ, ਸਮਾਨੀਯਤ ਘਾਤਾਯ ਸ ਯਥਾ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਃ| ਲੋਮੱਛੇਦਕਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾੱਚ ਮੇਸ਼਼ਸ਼੍ਚ ਨੀਰਵੋ ਯਥਾ| ਆਬਧ੍ਯ ਵਦਨੰ ਸ੍ਵੀਯੰ ਤਥਾ ਸ ਸਮਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
33 I Fornedrelsen blev hans Dom taget bort; hvem kan fortælle om hans Slægt, efterdi hans Liv borttages fra Jorden?‟
ਅਨ੍ਯਾਯੇਨ ਵਿਚਾਰੇਣ ਸ ਉੱਛਿੰਨੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਤਦਾ| ਤਤ੍ਕਾਲੀਨਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਕੋ ਜਨੋ ਵਰ੍ਣਯਿਤੁੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਃ| ਯਤੋ ਜੀਵੰਨ੍ਰੁʼਣਾਂ ਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਸ ਉੱਛਿੰਨੋ (ਅ)ਭਵਤ੍ ਧ੍ਰੁਵੰ|
34 Men Hofmanden talte til Filip og sagde: „Jeg beder dig, om hvem siger Profeten dette? om sig selv eller om en anden?‟
ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਫਿਲਿਪਮ੍ ਅਵਦਤ੍ ਨਿਵੇਦਯਾਮਿ, ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਯਾਮਿਮਾਂ ਕਥਾਂ ਕਥਯਾਮਾਸ ਸ ਕਿੰ ਸ੍ਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਾ ਕਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਨ੍ਯਸ੍ਮਿਨ੍?
35 Da oplod Filip sin Mund, og idet han begyndte fra dette Skriftsted, forkyndte han ham Evangeliet om Jesus.
ਤਤਃ ਫਿਲਿਪਸ੍ਤਤ੍ਪ੍ਰਕਰਣਮ੍ ਆਰਭ੍ਯ ਯੀਸ਼ੋਰੁਪਾਖ੍ਯਾਨੰ ਤਸ੍ਯਾਗ੍ਰੇ ਪ੍ਰਾਸ੍ਤੌਤ੍|
36 Men som de droge frem ad Vejen, kom de til noget Vand; og Hofmanden siger: „Se, her er Vand, hvad hindrer mig fra at blive døbt?‟
ਇੱਥੰ ਮਾਰ੍ਗੇਣ ਗੱਛਨ੍ਤੌ ਜਲਾਸ਼ਯਸ੍ਯ ਸਮੀਪ ਉਪਸ੍ਥਿਤੌ; ਤਦਾ ਕ੍ਲੀਬੋ(ਅ)ਵਾਦੀਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਾਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਜਲਮਾਸ੍ਤੇ ਮਮ ਮੱਜਨੇ ਕਾ ਬਾਧਾ?
37 [Men Filip sagde: „Dersom du tror af hele dit Hjerte, kan det ske.‟ Men han svarede og sagde: „Jeg tror, at Jesus Kristus er Guds Søn.‟]
ਤਤਃ ਫਿਲਿਪ ਉੱਤਰੰ ਵ੍ਯਾਹਰਤ੍ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੇਨ ਸਾਕੰ ਯਦਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਸ਼਼ਿ ਤਰ੍ਹਿ ਬਾਧਾ ਨਾਸ੍ਤਿ| ਤਤਃ ਸ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰ ਇਤ੍ਯਹੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਮਿ|
38 Og han bød, at Vognen skulde holde, og de stege begge ned i Vandet, baade Filip og Hofmanden; og han døbte ham.
ਤਦਾ ਰਥੰ ਸ੍ਥਗਿਤੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਆਦਿਸ਼਼੍ਟੇ ਫਿਲਿਪਕ੍ਲੀਬੌ ਦ੍ਵੌ ਜਲਮ੍ ਅਵਾਰੁਹਤਾਂ; ਤਦਾ ਫਿਲਿਪਸ੍ਤਮ੍ ਮੱਜਯਾਮਾਸ|
39 Men da de stege op af Vandet, bortrykkede Herrens Aand Filip, og Hofmanden saa ham ikke mere; thi han drog sin Vej med Glæde.
ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਜਲਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਉੱਥਿਤਯੋਃ ਸਤੋਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਤ੍ਮਾ ਫਿਲਿਪੰ ਹ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨੀਤਵਾਨ੍, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕ੍ਲੀਬਃ ਪੁਨਸ੍ਤੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍ ਤਥਾਪਿ ਹ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਚਿੱਤਃ ਸਨ੍ ਸ੍ਵਮਾਰ੍ਗੇਣ ਗਤਵਾਨ੍|
40 Men Filip blev funden i Asdod, og han drog omkring og forkyndte Evangeliet i alle Byerne, indtil han kom til Kæsarea.
ਫਿਲਿਪਸ਼੍ਚਾਸ੍ਦੋਦ੍ਨਗਰਮ੍ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕੈਸਰਿਯਾਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਿਤਿਕਾਲਪਰ੍ੱਯਨਤੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿੰਨਗਰੇ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਨ੍ ਗਤਵਾਨ੍|
