Apostelenes gerninger 8
1 Men Saulus fandt Behag i hans Mord. Og paa den Dag udbrød der en stor Forfølgelse imod Menigheden i Jerusalem, og de adspredtes alle over Judæas og Samarias Egne, undtagen Apostlene.
തസ്യ ഹത്യാകരണം ശൗലോപി സമമന്യത| തസ്മിൻ സമയേ യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥാം മണ്ഡലീം പ്രതി മഹാതാഡനായാം ജാതായാം പ്രേരിതലോകാൻ ഹിത്വാ സർവ്വേഽപരേ യിഹൂദാശോമിരോണദേശയോ ർനാനാസ്ഥാനേ വികീർണാഃ സന്തോ ഗതാഃ|
2 Men gudfrygtige Mænd begravede Stefanus og holdt en stor Veklage over ham.
അന്യച്ച ഭക്തലോകാസ്തം സ്തിഫാനം ശ്മശാനേ സ്ഥാപയിത്വാ ബഹു വ്യലപൻ|
3 Men Saulus plagede Menigheden og gik ind i Husene og trak baade Mænd og Kvinder frem og lod dem sætte i Fængsel.
കിന്തു ശൗലോ ഗൃഹേ ഗൃഹേ ഭ്രമിത്വാ സ്ത്രിയഃ പുരുഷാംശ്ച ധൃത്വാ കാരായാം ബദ്ധ്വാ മണ്ഡല്യാ മഹോത്പാതം കൃതവാൻ|
4 Imidlertid gik de, som bleve adspredte, omkring og forkyndte Evangeliets Ord.
അന്യച്ച യേ വികീർണാ അഭവൻ തേ സർവ്വത്ര ഭ്രമിത്വാ സുസംവാദം പ്രാചാരയൻ|
5 Da kom Filip til Byen Samaria og prædikede Kristus for dem.
തദാ ഫിലിപഃ ശോമിരോൺനഗരം ഗത്വാ ഖ്രീഷ്ടാഖ്യാനം പ്രാചാരയത്;
6 Og Skarerne gave endrægtigt Agt paa det, som blev sagt af Filip, idet de hørte og saa de Tegn, som han gjorde.
തതോഽശുചി-ഭൃതഗ്രസ്തലോകേഭ്യോ ഭൂതാശ്ചീത്കൃത്യാഗച്ഛൻ തഥാ ബഹവഃ പക്ഷാഘാതിനഃ ഖഞ്ജാ ലോകാശ്ച സ്വസ്ഥാ അഭവൻ|
7 Thi der var mange, som havde urene Aander, og af hvem disse fore ud, raabende med høj Røst; og mange værkbrudne og lamme bleve helbredede.
തസ്മാത് ലാകാ ഈദൃശം തസ്യാശ്ചര്യ്യം കർമ്മ വിലോക്യ നിശമ്യ ച സർവ്വ ഏകചിത്തീഭൂയ തേനോക്താഖ്യാനേ മനാംസി ന്യദധുഃ|
8 Og der blev en stor Glæde i denne By.
തസ്മിന്നഗരേ മഹാനന്ദശ്ചാഭവത്|
9 Men en Mand, ved Navn Simon, var i Forvejen i Byen og drev Trolddom og satte Samarias Folk i Forbavselse, idet han udgav sig selv for at være noget stort.
തതഃ പൂർവ്വം തസ്മിന്നഗരേ ശിമോന്നാമാ കശ്ചിജ്ജനോ ബഹ്വീ ർമായാക്രിയാഃ കൃത്വാ സ്വം കഞ്ചന മഹാപുരുഷം പ്രോച്യ ശോമിരോണീയാനാം മോഹം ജനയാമാസ|
10 Paa ham gave alle Agt, smaa og store, og sagde: „Det er ham, som man kalder Guds store Kraft.‟
തസ്മാത് സ മാനുഷ ഈശ്വരസ്യ മഹാശക്തിസ്വരൂപ ഇത്യുക്ത്വാ ബാലവൃദ്ധവനിതാഃ സർവ്വേ ലാകാസ്തസ്മിൻ മനാംസി ന്യദധുഃ|
11 Men de gave Agt paa ham, fordi han i lang Tid havde sat dem i Forbavselse ved sine Trolddomskunster.
സ ബഹുകാലാൻ മായാവിക്രിയയാ സർവ്വാൻ അതീവ മോഹയാഞ്ചകാര, തസ്മാത് തേ തം മേനിരേ|
12 Men da de troede Filip, som forkyndte Evangeliet om Guds Rige og Jesu Kristi Navn, lode de sig døbe, baade Mænd og Kvinder.
കിന്ത്വീശ്വരസ്യ രാജ്യസ്യ യീശുഖ്രീഷ്ടസ്യ നാമ്നശ്ചാഖ്യാനപ്രചാരിണഃ ഫിലിപസ്യ കഥായാം വിശ്വസ്യ തേഷാം സ്ത്രീപുരുഷോഭയലോകാ മജ്ജിതാ അഭവൻ|
13 Men Simon troede ogsaa selv, og efter at være døbt holdt han sig nær til Filip; og da han saa Tegn og store kraftige Gerninger ske, forbavsedes han højligt.
ശേഷേ സ ശിമോനപി സ്വയം പ്രത്യൈത് തതോ മജ്ജിതഃ സൻ ഫിലിപേന കൃതാമ് ആശ്ചര്യ്യക്രിയാം ലക്ഷണഞ്ച വിലോക്യാസമ്ഭവം മന്യമാനസ്തേന സഹ സ്ഥിതവാൻ|
14 Men da Apostlene i Jerusalem hørte, at Samaria havde taget imod Guds Ord, sendte de Peter og Johannes til dem,
ഇത്ഥം ശോമിരോൺദേശീയലോകാ ഈശ്വരസ്യ കഥാമ് അഗൃഹ്ലൻ ഇതി വാർത്താം യിരൂശാലമ്നഗരസ്ഥപ്രേരിതാഃ പ്രാപ്യ പിതരം യോഹനഞ്ച തേഷാം നികടേ പ്രേഷിതവന്തഃ|
15 og da disse vare komne derned, bade de for dem om, at de maatte faa den Helligaand;
തതസ്തൗ തത് സ്ഥാനമ് ഉപസ്ഥായ ലോകാ യഥാ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്നുവന്തി തദർഥം പ്രാർഥയേതാം|
16 thi den var endnu ikke falden paa nogen af dem, men de vare blot døbte til den Herres Jesu Navn.
യതസ്തേ പുരാ കേവലപ്രഭുയീശോ ർനാമ്നാ മജ്ജിതമാത്രാ അഭവൻ, ന തു തേഷാം മധ്യേ കമപി പ്രതി പവിത്രസ്യാത്മന ആവിർഭാവോ ജാതഃ|
17 Da lagde de Hænderne paa dem, og de fik den Helligaand.
കിന്തു പ്രേരിതാഭ്യാം തേഷാം ഗാത്രേഷു കരേഷ്വർപിതേഷു സത്സു തേ പവിത്രമ് ആത്മാനമ് പ്രാപ്നുവൻ|
18 Men da Simon saa, at den Helligaand blev given ved Apostlenes Haandspaalæggelse, bragte han dem Penge og sagde:
ഇത്ഥം ലോകാനാം ഗാത്രേഷു പ്രേരിതയോഃ കരാർപണേന താൻ പവിത്രമ് ആത്മാനം പ്രാപ്താൻ ദൃഷ്ട്വാ സ ശിമോൻ തയോഃ സമീപേ മുദ്രാ ആനീയ കഥിതവാൻ;
19 „Giver ogsaa mig denne Magt, at, hvem jeg lægger Hænderne paa, han maa faa den Helligaand.‟
അഹം യസ്യ ഗാത്രേ ഹസ്തമ് അർപയിഷ്യാമി തസ്യാപി യഥേത്ഥം പവിത്രാത്മപ്രാപ്തി ർഭവതി താദൃശീം ശക്തിം മഹ്യം ദത്തം|
20 Men Peter sagde til ham: „Gid dit Sølv maa gaa til Grunde tillige med dig, fordi du mente at kunne erhverve Guds Gave for Penge.
കിന്തു പിതരസ്തം പ്രത്യവദത് തവ മുദ്രാസ്ത്വയാ വിനശ്യന്തു യത ഈശ്വരസ്യ ദാനം മുദ്രാഭിഃ ക്രീയതേ ത്വമിത്ഥം ബുദ്ധവാൻ;
21 Du har ikke Del eller Lod i dette Ord; thi dit Hjerte er ikke ret for Gud.
ഈശ്വരായ താവന്തഃകരണം സരലം നഹി, തസ്മാദ് അത്ര തവാംശോഽധികാരശ്ച കോപി നാസ്തി|
22 Omvend dig derfor fra denne din Ondskab og bed Herren, om dog dit Hjertes Paafund maatte forlades dig.
അത ഏതത്പാപഹേതോഃ ഖേദാന്വിതഃ സൻ കേനാപി പ്രകാരേണ തവ മനസ ഏതസ്യാഃ കുകൽപനായാഃ ക്ഷമാ ഭവതി, ഏതദർഥമ് ഈശ്വരേ പ്രാർഥനാം കുരു;
23 Thi jeg ser, at du er stedt i Bitterheds Galde og Uretfærdigheds Lænke.‟
യതസ്ത്വം തിക്തപിത്തേ പാപസ്യ ബന്ധനേ ച യദസി തന്മയാ ബുദ്ധമ്|
24 Men Simon svarede og sagde: „Beder I for mig til Herren, for at intet af det, som I have sagt, skal komme over mig.‟
തദാ ശിമോൻ അകഥയത് തർഹി യുവാഭ്യാമുദിതാ കഥാ മയി യഥാ ന ഫലതി തദർഥം യുവാം മന്നിമിത്തം പ്രഭൗ പ്രാർഥനാം കുരുതം|
25 Men da de havde vidnet og talt Herrens Ord, vendte de tilbage til Jerusalem, og de forkyndte Evangeliet i mange af Samaritanernes Landsbyer.
അനേന പ്രകാരേണ തൗ സാക്ഷ്യം ദത്ത്വാ പ്രഭോഃ കഥാം പ്രചാരയന്തൗ ശോമിരോണീയാനാമ് അനേകഗ്രാമേഷു സുസംവാദഞ്ച പ്രചാരയന്തൗ യിരൂശാലമ്നഗരം പരാവൃത്യ ഗതൗ|
26 Men en Herrens Engel talte til Filip og sagde: „Staa op og gaa mod Syd paa den Vej, som gaar ned fra Jerusalem til Gaza; den er øde.‟
തതഃ പരമ് ഈശ്വരസ്യ ദൂതഃ ഫിലിപമ് ഇത്യാദിശത്, ത്വമുത്ഥായ ദക്ഷിണസ്യാം ദിശി യോ മാർഗോ പ്രാന്തരസ്യ മധ്യേന യിരൂശാലമോ ഽസാനഗരം യാതി തം മാർഗം ഗച്ഛ|
27 Og han stod op og gik. Og se, der var en Æthioper, en Hofmand, en mægtig Mand hos Kandake, Æthiopernes Dronning, som var sat over alle hendes Skatte; han var kommen til Jerusalem for at tilbede.
തതഃ സ ഉത്ഥായ ഗതവാൻ; തദാ കന്ദാകീനാമ്നഃ കൂശ്ലോകാനാം രാജ്ഞ്യാഃ സർവ്വസമ്പത്തേരധീശഃ കൂശദേശീയ ഏകഃ ഷണ്ഡോ ഭജനാർഥം യിരൂശാലമ്നഗരമ് ആഗത്യ
28 Og han var paa Hjemvejen og sad paa sin Vogn og læste Profeten Esajas.
പുനരപി രഥമാരുഹ്യ യിശയിയനാമ്നോ ഭവിഷ്യദ്വാദിനോ ഗ്രന്ഥം പഠൻ പ്രത്യാഗച്ഛതി|
29 Men Aanden sagde til Filip: „Gaa hen og hold dig til denne Vogn!‟
ഏതസ്മിൻ സമയേ ആത്മാ ഫിലിപമ് അവദത്, ത്വമ് രഥസ്യ സമീപം ഗത്വാ തേന സാർദ്ധം മില|
30 Og Filip løb derhen og hørte ham læse Profeten Esajas; og han sagde: „Forstaar du ogsaa det, som du læser?‟
തസ്മാത് സ ധാവൻ തസ്യ സന്നിധാവുപസ്ഥായ തേന പഠ്യമാനം യിശയിയഥവിഷ്യദ്വാദിനോ വാക്യം ശ്രുത്വാ പൃഷ്ടവാൻ യത് പഠസി തത് കിം ബുധ്യസേ?
31 Men han sagde: „Hvorledes skulde jeg kunne det, uden nogen vejleder mig?‟ Og han bad Filip stige op og sætte sig hos ham.
തതഃ സ കഥിതവാൻ കേനചിന്ന ബോധിതോഹം കഥം ബുധ്യേയ? തതഃ സ ഫിലിപം രഥമാരോഢും സ്വേന സാർദ്ധമ് ഉപവേഷ്ടുഞ്ച ന്യവേദയത്|
32 Men det Stykke af Skriften, som han læste, var dette: „Som et Faar blev han ført til Slagtning, og som et Lam er stumt imod den, der klipper det, saaledes oplader han ej sin Mund.
സ ശാസ്ത്രസ്യേതദ്വാക്യം പഠിതവാൻ യഥാ, സമാനീയത ഘാതായ സ യഥാ മേഷശാവകഃ| ലോമച്ഛേദകസാക്ഷാച്ച മേഷശ്ച നീരവോ യഥാ| ആബധ്യ വദനം സ്വീയം തഥാ സ സമതിഷ്ഠത|
33 I Fornedrelsen blev hans Dom taget bort; hvem kan fortælle om hans Slægt, efterdi hans Liv borttages fra Jorden?‟
അന്യായേന വിചാരേണ സ ഉച്ഛിന്നോ ഽഭവത് തദാ| തത്കാലീനമനുഷ്യാൻ കോ ജനോ വർണയിതും ക്ഷമഃ| യതോ ജീവന്നൃണാം ദേശാത് സ ഉച്ഛിന്നോ ഽഭവത് ധ്രുവം|
34 Men Hofmanden talte til Filip og sagde: „Jeg beder dig, om hvem siger Profeten dette? om sig selv eller om en anden?‟
അനന്തരം സ ഫിലിപമ് അവദത് നിവേദയാമി, ഭവിഷ്യദ്വാദീ യാമിമാം കഥാം കഥയാമാസ സ കിം സ്വസ്മിൻ വാ കസ്മിംശ്ചിദ് അന്യസ്മിൻ?
35 Da oplod Filip sin Mund, og idet han begyndte fra dette Skriftsted, forkyndte han ham Evangeliet om Jesus.
തതഃ ഫിലിപസ്തത്പ്രകരണമ് ആരഭ്യ യീശോരുപാഖ്യാനം തസ്യാഗ്രേ പ്രാസ്തൗത്|
36 Men som de droge frem ad Vejen, kom de til noget Vand; og Hofmanden siger: „Se, her er Vand, hvad hindrer mig fra at blive døbt?‟
ഇത്ഥം മാർഗേണ ഗച്ഛന്തൗ ജലാശയസ്യ സമീപ ഉപസ്ഥിതൗ; തദാ ക്ലീബോഽവാദീത് പശ്യാത്ര സ്ഥാനേ ജലമാസ്തേ മമ മജ്ജനേ കാ ബാധാ?
37 [Men Filip sagde: „Dersom du tror af hele dit Hjerte, kan det ske.‟ Men han svarede og sagde: „Jeg tror, at Jesus Kristus er Guds Søn.‟]
തതഃ ഫിലിപ ഉത്തരം വ്യാഹരത് സ്വാന്തഃകരണേന സാകം യദി പ്രത്യേഷി തർഹി ബാധാ നാസ്തി| തതഃ സ കഥിതവാൻ യീശുഖ്രീഷ്ട ഈശ്വരസ്യ പുത്ര ഇത്യഹം പ്രത്യേമി|
38 Og han bød, at Vognen skulde holde, og de stege begge ned i Vandet, baade Filip og Hofmanden; og han døbte ham.
തദാ രഥം സ്ഥഗിതം കർത്തുമ് ആദിഷ്ടേ ഫിലിപക്ലീബൗ ദ്വൗ ജലമ് അവാരുഹതാം; തദാ ഫിലിപസ്തമ് മജ്ജയാമാസ|
39 Men da de stege op af Vandet, bortrykkede Herrens Aand Filip, og Hofmanden saa ham ikke mere; thi han drog sin Vej med Glæde.
തത്പശ്ചാത് ജലമധ്യാദ് ഉത്ഥിതയോഃ സതോഃ പരമേശ്വരസ്യാത്മാ ഫിലിപം ഹൃത്വാ നീതവാൻ, തസ്മാത് ക്ലീബഃ പുനസ്തം ന ദൃഷ്ടവാൻ തഥാപി ഹൃഷ്ടചിത്തഃ സൻ സ്വമാർഗേണ ഗതവാൻ|
40 Men Filip blev funden i Asdod, og han drog omkring og forkyndte Evangeliet i alle Byerne, indtil han kom til Kæsarea.
ഫിലിപശ്ചാസ്ദോദ്നഗരമ് ഉപസ്ഥായ തസ്മാത് കൈസരിയാനഗര ഉപസ്ഥിതികാലപര്യ്യനതം സർവ്വസ്മിന്നഗരേ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ഗതവാൻ|
