Apostelenes gerninger 6

1 Men da i de Dage Disciplenes Antal forøgedes, begyndte Hellenisterne at knurre imod Hebræerne, fordi deres Enker bleve tilsidesatte ved den daglige Uddeling.

ตสฺมินฺ สมเย ศิษฺยาณำ พาหุลฺยาตฺ ปฺราตฺยหิกทานสฺย วิศฺราณไน รฺภินฺนเทศียานำ วิธวาสฺตฺรีคณ อุเปกฺษิเต สติ อิพฺรียโลไก: สหานฺยเทศียานำ วิวาท อุปาติษฺฐตฺฯ

2 Da sammenkaldte de tolv Disciplenes Skare og sagde: „Det huer os ikke at forlade Guds Ord for at tjene ved Bordene.

ตทา ทฺวาทศเปฺรริตา: สรฺวฺวานฺ ศิษฺยานฺ สํคฺฤหฺยากถยนฺ อีศฺวรสฺย กถาปฺรจารํ ปริตฺยชฺย โภชนคเวษณมฺ อสฺมากมฺ อุจิตํ นหิฯ

3 Udser derfor, Brødre! iblandt eder syv Mænd, som have godt Vidnesbyrd og ere fulde af Aand og Visdom; dem ville vi saa indsætte til denne Gerning.

อโต เห ภฺราตฺฤคณ วยมฺ เอตตฺกรฺมฺมโณ ภารํ เยโภฺย ทาตุํ ศกฺนุม เอตาทฺฤศานฺ สุขฺยาตฺยาปนฺนานฺ ปวิเตฺรณาตฺมนา ชฺญาเนน จ ปูรฺณานฺ สปฺปฺรชนานฺ ยูยํ เสฺวษำ มเธฺย มโนนีตานฺ กุรุต,

4 Men vi ville holde trolig ved i Bønnen og Ordets Tjeneste.‟

กินฺตุ วยํ ปฺรารฺถนายำ กถาปฺรจารกรฺมฺมณิ จ นิตฺยปฺรวฺฤตฺตา: สฺถาสฺยาม: ฯ

5 Og denne Tale behagede hele Mængden; og de udvalgte Stefanus, en Mand fuld af Tro og den Helligaand, og Filip og Prokorus og Nikanor og Timon og Parmenas og Nikolaus, en Proselyt fra Antiokia;

เอตสฺยำ กถายำ สรฺเวฺว โลกา: สนฺตุษฺฏา: สนฺต: เสฺวษำ มธฺยาตฺ สฺติผาน: ผิลิป: ปฺรขโร นิกาโนรฺ ตีมนฺ ปรฺมฺมิณา ยิหูทิมตคฺราหี-อานฺติยขิยานครีโย นิกลา เอตานฺ ปรมภกฺตานฺ ปวิเตฺรณาตฺมนา ปริปูรฺณานฺ สปฺต ชนานฺ

6 dem stillede de frem for Apostlene; og disse bade og lagde Hænderne paa dem.

เปฺรริตานำ สมกฺษมฺ อานยนฺ, ตตเสฺต ปฺรารฺถนำ กฺฤตฺวา เตษำ ศิร: สุ หสฺตานฺ อารฺปยนฺฯ

7 Og Guds Ord havde Fremgang, og Disciplenes Tal forøgedes meget i Jerusalem; og en stor Mængde af Præsterne adløde Troen.

อปรญฺจ อีศฺวรสฺย กถา เทศํ วฺยาปฺโนตฺ วิเศษโต ยิรูศาลมิ นคเร ศิษฺยาณำ สํขฺยา ปฺรภูตรูเปณาวรฺทฺธต ยาชกานำ มเธฺยปิ พหว: ขฺรีษฺฏมตคฺราหิโณ'ภวนฺฯ

8 Men Stefanus, fuld af Naade og Kraft, gjorde Undere og store Tegn iblandt Folket.

สฺติผาโน วิศฺวาเสน ปรากฺรเมณ จ ปริปูรฺณ: สนฺ โลกานำ มเธฺย พหุวิธมฺ อทฺภุตมฺ อาศฺจรฺยฺยํ กรฺมฺมากโรตฺฯ

9 Da stod der nogle frem af den Synagoge, som kaldes de frigivnes og Kyrenæernes og Aleksandrinernes, og nogle af dem fra Kilikien og Asien, og de tvistedes med Stefanus.

เตน ลิพรฺตฺตินียนามฺนา วิขฺยาตสงฺฆสฺย กติปยชนา: กุรีณียสิกนฺทรีย-กิลิกียาศียาเทศียา: กิยนฺโต ชนาศฺโจตฺถาย สฺติผาเนน สารฺทฺธํ วฺยวทนฺตฯ

10 Og de kunde ikke modstaa den Visdom og den Aand, som han talte af.

กินฺตุ สฺติผาโน ชฺญาเนน ปวิเตฺรณาตฺมนา จ อีทฺฤศีํ กถำ กถิตวานฺ ยสฺยาเสฺต อาปตฺตึ กรฺตฺตุํ นาศกฺนุวนฺฯ

11 Da fik de hemmeligt nogle Mænd til at sige: „Vi have hørt ham tale bespottelige Ord imod Moses og imod Gud.‟

ปศฺจาตฺ ไต โรฺลภิตา: กติปยชนา: กถาเมนามฺ อกถยนฺ, วยํ ตสฺย มุขโต มูสา อีศฺวรสฺย จ นินฺทาวากฺยมฺ อเศฺราษฺมฯ

12 Og de ophidsede Folket og de Ældste og de skriftkloge, og de overfaldt ham og slæbte ham med sig og førte ham for Raadet;

เต โลกานำ โลกปฺราจีนานามฺ อธฺยาปกานาญฺจ ปฺรวฺฤตฺตึ ชนยิตฺวา สฺติผานสฺย สนฺนิธิมฺ อาคตฺย ตํ ธฺฤตฺวา มหาสภามธฺยมฺ อานยนฺฯ

13 og de fremstillede falske Vidner, som sagde: „Dette Menneske holder ikke op med at tale Ord imod dette hellige Sted og imod Loven.

ตทนนฺตรํ กติปยชเนษุ มิถฺยาสากฺษิษุ สมานีเตษุ เต'กถยนฺ เอษ ชน เอตตฺปุณฺยสฺถานวฺยวสฺถโย รฺนินฺทาต: กทาปิ น นิวรฺตฺตเตฯ

14 Thi vi have hørt ham sige, at denne Jesus af Nazareth skal nedbryde dette Sted og forandre de Skikke, som Moses har overgivet os.‟

ผลโต นาสรตียยีศุ: สฺถานเมตทฺ อุจฺฉินฺนํ กริษฺยติ มูสาสมรฺปิตมฺ อสฺมากํ วฺยวหรณมฺ อนฺยรูปํ กริษฺยติ ตไสฺยตาทฺฤศีํ กถำ วยมฺ อศฺฤณุมฯ

15 Og alle de, som sade i Raadet, stirrede paa ham, og de saa hans Ansigt som en Engels Ansigt.

ตทา มหาสภาสฺถา: สรฺเวฺว ตํ ปฺรติ สฺถิรำ ทฺฤษฺฏึ กฺฤตฺวา สฺวรฺคทูตมุขสทฺฤศํ ตสฺย มุขมฺ อปศฺยนฺฯ