Apostelenes gerninger 6

1 Men da i de Dage Disciplenes Antal forøgedes, begyndte Hellenisterne at knurre imod Hebræerne, fordi deres Enker bleve tilsidesatte ved den daglige Uddeling.

តស្មិន៑ សមយេ ឝិឞ្យាណាំ ពាហុល្យាត៑ ប្រាត្យហិកទានស្យ វិឝ្រាណនៃ រ្ភិន្នទេឝីយានាំ វិធវាស្ត្រីគណ ឧបេក្ឞិតេ សតិ ឥព្រីយលោកៃះ សហាន្យទេឝីយានាំ វិវាទ ឧបាតិឞ្ឋត៑។

2 Da sammenkaldte de tolv Disciplenes Skare og sagde: „Det huer os ikke at forlade Guds Ord for at tjene ved Bordene.

តទា ទ្វាទឝប្រេរិតាះ សវ៌្វាន៑ ឝិឞ្យាន៑ សំគ្ឫហ្យាកថយន៑ ឦឝ្វរស្យ កថាប្រចារំ បរិត្យជ្យ ភោជនគវេឞណម៑ អស្មាកម៑ ឧចិតំ នហិ។

3 Udser derfor, Brødre! iblandt eder syv Mænd, som have godt Vidnesbyrd og ere fulde af Aand og Visdom; dem ville vi saa indsætte til denne Gerning.

អតោ ហេ ភ្រាត្ឫគណ វយម៑ ឯតត្កម៌្មណោ ភារំ យេភ្យោ ទាតុំ ឝក្នុម ឯតាទ្ឫឝាន៑ សុខ្យាត្យាបន្នាន៑ បវិត្រេណាត្មនា ជ្ញានេន ច បូណ៌ាន៑ សប្ប្រជនាន៑ យូយំ ស្វេឞាំ មធ្យេ មនោនីតាន៑ កុរុត,

4 Men vi ville holde trolig ved i Bønnen og Ordets Tjeneste.”

កិន្តុ វយំ ប្រាត៌្ហនាយាំ កថាប្រចារកម៌្មណិ ច និត្យប្រវ្ឫត្តាះ ស្ថាស្យាមះ។

5 Og denne Tale behagede hele Mængden; og de udvalgte Stefanus, en Mand fuld af Tro og den Helligaand, og Filip og Prokorus og Nikanor og Timon og Parmenas og Nikolaus, en Proselyt fra Antiokia;

ឯតស្យាំ កថាយាំ សវ៌្វេ លោកាះ សន្តុឞ្ដាះ សន្តះ ស្វេឞាំ មធ្យាត៑ ស្តិផានះ ផិលិបះ ប្រខរោ និកានោរ៑ តីមន៑ បម៌្មិណា យិហូទិមតគ្រាហី-អាន្តិយខិយានគរីយោ និកលា ឯតាន៑ បរមភក្តាន៑ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ាន៑ សប្ត ជនាន្

6 dem stillede de frem for Apostlene; og disse bade og lagde Hænderne paa dem.

ប្រេរិតានាំ សមក្ឞម៑ អានយន៑, តតស្តេ ប្រាត៌្ហនាំ ក្ឫត្វា តេឞាំ ឝិរះសុ ហស្តាន៑ អាប៌យន៑។

7 Og Guds Ord havde Fremgang, og Disciplenes Tal forøgedes meget i Jerusalem; og en stor Mængde af Præsterne adløde Troen.

អបរញ្ច ឦឝ្វរស្យ កថា ទេឝំ វ្យាប្នោត៑ វិឝេឞតោ យិរូឝាលមិ នគរេ ឝិឞ្យាណាំ សំខ្យា ប្រភូតរូបេណាវទ៌្ធត យាជកានាំ មធ្យេបិ ពហវះ ខ្រីឞ្ដមតគ្រាហិណោៜភវន៑។

8 Men Stefanus, fuld af Naade og Kraft, gjorde Undere og store Tegn iblandt Folket.

ស្តិផានោ វិឝ្វាសេន បរាក្រមេណ ច បរិបូណ៌ះ សន៑ លោកានាំ មធ្យេ ពហុវិធម៑ អទ្ភុតម៑ អាឝ្ចយ៌្យំ កម៌្មាករោត៑។

9 Da stod der nogle frem af den Synagoge, som kaldes de frigivnes og Kyrenæernes og Aleksandrinernes, og nogle af dem fra Kilikien og Asien, og de tvistedes med Stefanus.

តេន លិពត៌្តិនីយនាម្នា វិខ្យាតសង្ឃស្យ កតិបយជនាះ កុរីណីយសិកន្ទរីយ-កិលិកីយាឝីយាទេឝីយាះ កិយន្តោ ជនាឝ្ចោត្ថាយ ស្តិផានេន សាទ៌្ធំ វ្យវទន្ត។

10 Og de kunde ikke modstaa den Visdom og den Aand, som han talte af.

កិន្តុ ស្តិផានោ ជ្ញានេន បវិត្រេណាត្មនា ច ឦទ្ឫឝីំ កថាំ កថិតវាន៑ យស្យាស្តេ អាបត្តិំ កត៌្តុំ នាឝក្នុវន៑។

11 Da fik de hemmeligt nogle Mænd til at sige: „Vi have hørt ham tale bespottelige Ord imod Moses og imod Gud.”

បឝ្ចាត៑ តៃ រ្លោភិតាះ កតិបយជនាះ កថាមេនាម៑ អកថយន៑, វយំ តស្យ មុខតោ មូសា ឦឝ្វរស្យ ច និន្ទាវាក្យម៑ អឝ្រៅឞ្ម។

12 Og de ophidsede Folket og de Ældste og de skriftkloge, og de overfaldt ham og slæbte ham med sig og førte ham for Raadet;

តេ លោកានាំ លោកប្រាចីនានាម៑ អធ្យាបកានាញ្ច ប្រវ្ឫត្តិំ ជនយិត្វា ស្តិផានស្យ សន្និធិម៑ អាគត្យ តំ ធ្ឫត្វា មហាសភាមធ្យម៑ អានយន៑។

13 og de fremstillede falske Vidner, som sagde: „Dette Menneske holder ikke op med at tale Ord imod dette hellige Sted og imod Loven.

តទនន្តរំ កតិបយជនេឞុ មិថ្យាសាក្ឞិឞុ សមានីតេឞុ តេៜកថយន៑ ឯឞ ជន ឯតត្បុណ្យស្ថានវ្យវស្ថយោ រ្និន្ទាតះ កទាបិ ន និវត៌្តតេ។

14 Thi vi have hørt ham sige, at denne Jesus af Nazareth skal nedbryde dette Sted og forandre de Skikke, som Moses har overgivet os.”

ផលតោ នាសរតីយយីឝុះ ស្ថានមេតទ៑ ឧច្ឆិន្នំ ករិឞ្យតិ មូសាសមប៌ិតម៑ អស្មាកំ វ្យវហរណម៑ អន្យរូបំ ករិឞ្យតិ តស្យៃតាទ្ឫឝីំ កថាំ វយម៑ អឝ្ឫណុម។

15 Og alle de, som sade i Raadet, stirrede paa ham, og de saa hans Ansigt som en Engels Ansigt.

តទា មហាសភាស្ថាះ សវ៌្វេ តំ ប្រតិ ស្ថិរាំ ទ្ឫឞ្ដិំ ក្ឫត្វា ស្វគ៌ទូតមុខសទ្ឫឝំ តស្យ មុខម៑ អបឝ្យន៑។