Apostelenes gerninger 2
1 Og da Pinsefestens Dag kom, vare de alle endrægtigt forsamlede.
អបរញ្ច និស្តារោត្សវាត៑ បរំ បញ្ចាឝត្តមេ ទិនេ សមុបស្ថិតេ សតិ តេ សវ៌្វេ ឯកាចិត្តីភូយ ស្ថាន ឯកស្មិន៑ មិលិតា អាសន៑។
2 Og der kom pludseligt fra Himmelen en Lyd som af et fremfarende vældigt Vejr og fyldte hele Huset, hvor de sade.
ឯតស្មិន្នេវ សមយេៜកស្មាទ៑ អាកាឝាត៑ ប្រចណ្ឌាត្យុគ្រវាយោះ ឝព្ទវទ៑ ឯកះ ឝព្ទ អាគត្យ យស្មិន៑ គ្ឫហេ ត ឧបាវិឝន៑ តទ៑ គ្ឫហំ សមស្តំ វ្យាប្នោត៑។
3 Og der viste sig for dem Tunger som af Ild, der fordelte sig og satte sig paa hver enkelt af dem.
តតះ បរំ វហ្និឝិខាស្វរូបា ជិហ្វាះ ប្រត្យក្ឞីភូយ វិភក្តាះ សត្យះ ប្រតិជនោទ៌្ធ្វេ ស្ថគិតា អភូវន៑។
4 Og de bleve alle fyldte med den Helligaand, og de begyndte at tale i andre Tungemaal, efter hvad Aanden gav dem at udsige.
តស្មាត៑ សវ៌្វេ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ាះ សន្ត អាត្មា យថា វាចិតវាន៑ តទនុសារេណាន្យទេឝីយានាំ ភាឞា ឧក្តវន្តះ។
5 Men der var Jøder, bosiddende i Jerusalem, gudfrygtige Mænd af alle Folkeslag under Himmelen.
តស្មិន៑ សមយេ ប្ឫថិវីស្ថសវ៌្វទេឝេភ្យោ យិហូទីយមតាវលម្ពិនោ ភក្តលោកា យិរូឝាលមិ ប្រាវសន៑;
6 Da denne Lyd kom, strømmede Mængden sammen og blev forvirret; thi hver enkelt hørte dem tale paa hans eget Maal.
តស្យាះ កថាយាះ កិំវទន្ត្យា ជាតត្វាត៑ សវ៌្វេ លោកា មិលិត្វា និជនិជភាឞយា ឝិឞ្យាណាំ កថាកថនំ ឝ្រុត្វា សមុទ្វិគ្នា អភវន៑។
7 Og de forbavsedes alle og undrede sig og sagde: „Se, ere ikke alle disse, som tale, Galilæere?
សវ៌្វឯវ វិស្មយាបន្នា អាឝ្ចយ៌្យាន្វិតាឝ្ច សន្តះ បរស្បរំ ឧក្តវន្តះ បឝ្យត យេ កថាំ កថយន្តិ តេ សវ៌្វេ គាលីលីយលោកាះ កិំ ន ភវន្តិ?
8 Hvor kunne vi da høre dem tale, hver paa vort eget Maal, hvori vi ere fødte,
តហ៌ិ វយំ ប្រត្យេកឝះ ស្វស្វជន្មទេឝីយភាឞាភិះ កថា ឯតេឞាំ ឝ្ឫណុមះ កិមិទំ?
9 Parthere og Medere og Elamiter, og vi, som høre hjemme i Mesopotamien, Judæa og Kappadokien, Pontus og Asien,
បាត៌្ហី-មាទី-អរាម្នហរយិម្ទេឝនិវាសិមនោ យិហូទា-កប្បទកិយា-បន្ត-អាឝិយា-
10 i Frygien og Pamfylien, Ægypten og Libyens Egne ved Kyrene, og vi her boende Romere,
ផ្រុគិយា-បម្ផុលិយា-មិសរនិវាសិនះ កុរីណីនិកដវត៌្តិលូពីយប្រទេឝនិវាសិនោ រោមនគរាទ៑ អាគតា យិហូទីយលោកា យិហូទីយមតគ្រាហិណះ ក្រីតីយា អរាពីយាទយោ លោកាឝ្ច យេ វយម្
11 Jøder og Proselyter, Kretere og Arabere, vi høre dem tale om Guds store Gerninger i vore Tungemaal?”
អស្មាកំ និជនិជភាឞាភិរេតេឞាម៑ ឦឝ្វរីយមហាកម៌្មវ្យាខ្យានំ ឝ្ឫណុមះ។
12 Og de forbavsedes alle og vare tvivlraadige og sagde den ene til den anden: „Hvad kan dette være?”
ឥត្ថំ តេ សវ៌្វឯវ វិស្មយាបន្នាះ សន្ទិគ្ធចិត្តាះ សន្តះ បរស្បរមូចុះ, អស្យ កោ ភាវះ?
13 Men andre sagde spottende: „De ere fulde af sød Vin.”
អបរេ កេចិត៑ បរិហស្យ កថិតវន្ត ឯតេ នវីនទ្រាក្ឞារសេន មត្តា អភវន៑។
14 Da stod Peter frem med de elleve og opløftede sin Røst og talte til dem: „I jødiske Mænd og alle I, som bo i Jerusalem! dette være eder vitterligt, og laaner Øre til mine Ord!
តទា បិតរ ឯកាទឝភិ រ្ជនៃះ សាកំ តិឞ្ឋន៑ តាល្លោកាន៑ ឧច្ចៃះការម៑ អវទត៑, ហេ យិហូទីយា ហេ យិរូឝាលម្និវាសិនះ សវ៌្វេ, អវធានំ ក្ឫត្វា មទីយវាក្យំ ពុធ្យធ្វំ។
15 Thi disse ere ikke drukne, som I mene; det er jo den tredje Time paa Dagen;
ឥទានីម៑ ឯកយាមាទ៑ អធិកា វេលា នាស្តិ តស្មាទ៑ យូយំ យទ៑ អនុមាថ មានវា ឥមេ មទ្យបានេន មត្តាស្តន្ន។
16 men dette er, hvad der er sagt ved Profeten Joel:
កិន្តុ យោយេល្ភវិឞ្យទ្វក្ត្រៃតទ្វាក្យមុក្តំ យថា,
17 „Og det skal ske i de sidste Dage, siger Gud, da vil jeg udgyde af min Aand over alt Kød; og eders Sønner og eders Døtre skulle profetere, og de unge iblandt eder skulle se Syner, og de gamle iblandt eder skulle have Drømme.
ឦឝ្វរះ កថយាមាស យុគាន្តសមយេ ត្វហម៑។ វឞ៌ិឞ្យាមិ ស្វមាត្មានំ សវ៌្វប្រាណ្យុបរិ ធ្រុវម៑។ ភាវិវាក្យំ វទិឞ្យន្តិ កន្យាះ បុត្រាឝ្ច វស្តុតះ។ ប្រត្យាទេឝញ្ច ប្រាប្ស្យន្តិ យុឞ្មាកំ យុវមានវាះ។ តថា ប្រាចីនលោកាស្តុ ស្វប្នាន៑ ទ្រក្ឞ្យន្តិ និឝ្ចិតំ។
18 Ja, endog over mine Trælle og over mine Trælkvinder vil jeg i de Dage udgyde af min Aand, og de skulle profetere.
វឞ៌ិឞ្យាមិ តទាត្មានំ ទាសទាសីជនោបិរិ។ តេនៃវ ភាវិវាក្យំ តេ វទិឞ្យន្តិ ហិ សវ៌្វឝះ។
19 Og jeg vil lade ske Undere paa Himmelen oventil og Tegn paa Jorden nedentil, Blod og Ild og rygende Damp.
ឩទ៌្ធ្វស្ថេ គគណេ ចៃវ នីចស្ថេ ប្ឫថិវីតលេ។ ឝោណិតានិ ព្ឫហទ្ភានូន៑ ឃនធូមាទិកានិ ច។ ចិហ្នានិ ទឝ៌យិឞ្យាមិ មហាឝ្ចយ៌្យក្រិយាស្តថា។
20 Solen skal forvandles til Mørke og Maanen til Blod, førend Herrens store og herlige Dag kommer.
មហាភយានកស្យៃវ តទ្ទិនស្យ បរេឝិតុះ។ បុរាគមាទ៑ រវិះ ក្ឫឞ្ណោ រក្តឝ្ចន្ទ្រោ ភវិឞ្យតះ។
21 Og det skal ske, enhver, som paakalder Herrens Navn, skal frelses.” —
កិន្តុ យះ បរមេឝស្យ នាម្និ សម្ប្រាត៌្ហយិឞ្យតេ។ សឯវ មនុជោ នូនំ បរិត្រាតោ ភវិឞ្យតិ៕
22 I israelitiske Mænd! hører disse Ord: Jesus af Nazareth, en Mand, som fra Gud var godtgjort for eder ved kraftige Gerninger og Undere og Tegn, hvilke Gud gjorde ved ham midt iblandt eder, som I jo selv vide,
អតោ ហេ ឥស្រាយេល្វំឝីយលោកាះ សវ៌្វេ កថាយាមេតស្យាម៑ មនោ និធទ្ធ្វំ នាសរតីយោ យីឝុរីឝ្វរស្យ មនោនីតះ បុមាន៑ ឯតទ៑ ឦឝ្វរស្តត្ក្ឫតៃរាឝ្ចយ៌្យាទ្ភុតកម៌្មភិ រ្លក្ឞណៃឝ្ច យុឞ្មាកំ សាក្ឞាទេវ ប្រតិបាទិតវាន៑ ឥតិ យូយំ ជានីថ។
23 ham, som efter Guds bestemte Raadslutning og Forudviden var bleven forraadt, ham have I ved lovløses Haand korsfæstet og ihjelslaaet.
តស្មិន៑ យីឝៅ ឦឝ្វរស្យ បូវ៌្វនិឝ្ចិតមន្ត្រណានិរូបណានុសារេណ ម្ឫត្យៅ សមប៌ិតេ សតិ យូយំ តំ ធ្ឫត្វា ទុឞ្ដលោកានាំ ហស្តៃះ ក្រុឝេ វិធិត្វាហត។
24 Men Gud oprejste ham, idet han gjorde Ende paa Dødens Veer, eftersom det ikke var muligt, at han kunde fastholdes af den.
កិន្ត្វីឝ្វរស្តំ និធនស្យ ពន្ធនាន្មោចយិត្វា ឧទស្ថាបយត៑ យតះ ស ម្ឫត្យុនា ពទ្ធស្តិឞ្ឋតីតិ ន សម្ភវតិ។
25 Thi David siger med Henblik paa ham: „Jeg havde altid Herren for mine Øjne; thi han er ved min højre Haand, for at jeg ikke skal rokkes.
ឯតស្តិន៑ ទាយូទបិ កថិតវាន៑ យថា, សវ៌្វទា មម សាក្ឞាត្តំ ស្ថាបយ បរមេឝ្វរំ។ ស្ថិតេ មទ្ទក្ឞិណេ តស្មិន៑ ស្ខលិឞ្យាមិ ត្វហំ នហិ។
26 Derfor glædede mit Hjerte sig, og min Tunge jublede, ja, ogsaa mit Kød skal bo i Haab;
អានន្ទិឞ្យតិ តទ្ធេតោ រ្មាមកីនំ មនស្តុ វៃ។ អាហ្លាទិឞ្យតិ ជិហ្វាបិ មទីយា តុ តថៃវ ច។ ប្រត្យាឝយា ឝរីរន្តុ មទីយំ វៃឝយិឞ្យតេ។
27 thi du skal ikke lade min Sjæl tilbage i Dødsriget, ikke heller tilstede din hellige at se Forraadnelse. (Hadēs g86)
បរលោកេ យតោ ហេតោស្ត្វំ មាំ នៃវ ហិ ត្យក្ឞ្យសិ។ ស្វកីយំ បុណ្យវន្តំ ត្វំ ក្ឞយិតុំ នៃវ ទាស្យសិ។ ឯវំ ជីវនមាគ៌ំ ត្វំ មាមេវ ទឝ៌យិឞ្យសិ។ (Hadēs g86)
28 Du har kundgjort mig Livets Veje; du skal fylde mig med Glæde for dit Aasyn.”
ស្វសម្មុខេ យ អានន្ទោ ទក្ឞិណេ ស្វស្យ យត៑ សុខំ។ អនន្តំ តេន មាំ បូណ៌ំ ករិឞ្យសិ ន សំឝយះ៕
29 I Mænd, Brødre! Jeg kan sige med Frimodighed til eder om Patriarken David, at han er baade død og begraven, og hans Grav er hos os indtil denne Dag.
ហេ ភ្រាតរោៜស្មាកំ តស្យ បូវ៌្វបុរុឞស្យ ទាយូទះ កថាំ ស្បឞ្ដំ កថយិតុំ មាម៑ អនុមន្យធ្វំ, ស ប្រាណាន៑ ត្យក្ត្វា ឝ្មឝានេ ស្ថាបិតោភវទ៑ អទ្យាបិ តត៑ ឝ្មឝានម៑ អស្មាកំ សន្និធៅ វិទ្យតេ។
30 Da han nu var en Profet og vidste, at Gud med Ed havde tilsvoret ham, at af hans Lænds Frugt skulde en sidde paa hans Trone,
ផលតោ លៅកិកភាវេន ទាយូទោ វំឝេ ខ្រីឞ្ដំ ជន្ម គ្រាហយិត្វា តស្យៃវ សិំហាសនេ សមុវេឞ្ដុំ តមុត្ថាបយិឞ្យតិ បរមេឝ្វរះ ឝបថំ កុត្វា ទាយូទះ សមីប ឥមម៑ អង្គីការំ ក្ឫតវាន៑,
31 talte han, forudseende, om Kristi Opstandelse, at hverken blev han ladt tilbage i Dødsriget, ej heller saa hans Kød Forraadnelse. (Hadēs g86)
ឥតិ ជ្ញាត្វា ទាយូទ៑ ភវិឞ្យទ្វាទី សន៑ ភវិឞ្យត្កាលីយជ្ញានេន ខ្រីឞ្ដោត្ថានេ កថាមិមាំ កថយាមាស យថា តស្យាត្មា បរលោកេ ន ត្យក្ឞ្យតេ តស្យ ឝរីរញ្ច ន ក្ឞេឞ្យតិ; (Hadēs g86)
32 Denne Jesus oprejste Gud, hvorom vi alle ere Vidner.
អតះ បរមេឝ្វរ ឯនំ យីឝុំ ឝ្មឝានាទ៑ ឧទស្ថាបយត៑ តត្រ វយំ សវ៌្វេ សាក្ឞិណ អាស្មហេ។
33 Efter at nu han ved Guds højre Haand er ophøjet og af Faderen har faaet den Helligaands Forjættelse, har han udgydt denne, hvilket I baade se og høre.
ស ឦឝ្វរស្យ ទក្ឞិណករេណោន្នតិំ ប្រាប្យ បវិត្រ អាត្មិន បិតា យមង្គីការំ ក្ឫតវាន៑ តស្យ ផលំ ប្រាប្យ យត៑ បឝ្យថ ឝ្ឫណុថ ច តទវឞ៌ត៑។
34 Thi David for ikke op til Himmelen; men han siger selv: „Herren sagde til min Herre: Sæt dig ved min højre Haand,
យតោ ទាយូទ៑ ស្វគ៌ំ នារុរោហ កិន្តុ ស្វយម៑ ឥមាំ កថាម៑ អកថយទ៑ យថា, មម ប្រភុមិទំ វាក្យមវទត៑ បរមេឝ្វរះ។
35 indtil jeg faar lagt dine Fjender som en Skammel for dine Fødder.”
តវ ឝត្រូនហំ យាវត៑ បាទបីឋំ ករោមិ ន។ តាវត៑ កាលំ មទីយេ ត្វំ ទក្ឞវាឝ៌្វ ឧបាវិឝ។
36 Derfor skal hele Israels Hus vide for vist, at denne Jesus, hvem I korsfæstede, har Gud gjort baade til Herre og til Kristus.”
អតោ យំ យីឝុំ យូយំ ក្រុឝេៜហត បរមេឝ្វរស្តំ ប្រភុត្វាភិឞិក្តត្វបទេ ន្យយុំក្តេតិ ឥស្រាយេលីយា លោកា និឝ្ចិតំ ជានន្តុ។
37 Men da de hørte dette, stak det dem i Hjertet, og de sagde til Peter og de øvrige Apostle: „I Mænd, Brødre! hvad skulle vi gøre?”
ឯតាទ្ឫឝីំ កថាំ ឝ្រុត្វា តេឞាំ ហ្ឫទយានាំ វិទីណ៌ត្វាត៑ តេ បិតរាយ តទន្យប្រេរិតេភ្យឝ្ច កថិតវន្តះ, ហេ ភ្រាត្ឫគណ វយំ កិំ ករិឞ្យាមះ?
38 Men Peter sagde til dem: „Omvender eder, og hver af eder lade sig døbe paa Jesu Kristi Navn til eders Synders Forladelse; og I skulle faa den Helligaands Gave.
តតះ បិតរះ ប្រត្យវទទ៑ យូយំ សវ៌្វេ ស្វំ ស្វំ មនះ បរិវត៌្តយធ្វំ តថា បាបមោចនាត៌្ហំ យីឝុខ្រីឞ្ដស្យ នាម្នា មជ្ជិតាឝ្ច ភវត, តស្មាទ៑ ទានរូបំ បរិត្រម៑ អាត្មានំ លប្ស្យថ។
39 Thi for eder er Forjættelsen og for eders Børn og for alle dem, som ere langt borte, saa mange som Herren vor Gud vil tilkalde.”
យតោ យុឞ្មាកំ យុឞ្មត្សន្តានានាញ្ច ទូរស្ថសវ៌្វលោកានាញ្ច និមិត្តម៑ អត៌្ហាទ៑ អស្មាកំ ប្រភុះ បរមេឝ្វរោ យាវតោ លាកាន៑ អាហ្វាស្យតិ តេឞាំ សវ៌្វេឞាំ និមិត្តម៑ អយមង្គីការ អាស្តេ។
40 Ogsaa med mange andre Ord vidnede han for dem og formanede dem, idet han sagde: „Lader eder frelse fra denne vanartede Slægt!”
ឯតទន្យាភិ រ្ពហុកថាភិះ ប្រមាណំ ទត្វាកថយត៑ ឯតេភ្យោ វិបថគាមិភ្យោ វត៌្តមានលោកេភ្យះ ស្វាន៑ រក្ឞត។
41 De, som nu toge imod hans Ord, bleve døbte; og der føjedes samme Dag omtrent tre Tusinde Sjæle til.
តតះ បរំ យេ សានន្ទាស្តាំ កថាម៑ អគ្ឫហ្លន៑ តេ មជ្ជិតា អភវន៑។ តស្មិន៑ ទិវសេ ប្រាយេណ ត្រីណិ សហស្រាណិ លោកាស្តេឞាំ សបក្ឞាះ សន្តះ
42 Og de holdt fast ved Apostlenes Lære og Samfundet, Brødets Brydelse og Bønnerne.
ប្រេរិតានាម៑ ឧបទេឝេ សង្គតៅ បូបភញ្ជនេ ប្រាត៌្ហនាសុ ច មនះសំយោគំ ក្ឫត្វាតិឞ្ឋន៑។
43 Men der kom Frygt over enhver Sjæl, og der skete mange Undere og Tegn ved Apostlene.
ប្រេរិតៃ រ្នានាប្រការលក្ឞណេឞុ មហាឝ្ចយ៌្យកម៌មសុ ច ទឝ៌ិតេឞុ សវ៌្វលោកានាំ ភយមុបស្ថិតំ។
44 Og alle de troende holdt sig sammen og havde alle Ting fælles.
វិឝ្វាសការិណះ សវ៌្វ ច សហ តិឞ្ឋនតះ។ ស្វេឞាំ សវ៌្វាះ សម្បត្តីះ សាធារណ្យេន ស្ថាបយិត្វាភុញ្ជត។
45 Og de solgte deres Ejendom og Gods og delte det ud iblandt alle, efter hvad enhver havde Trang til.
ផលតោ គ្ឫហាណិ ទ្រវ្យាណិ ច សវ៌្វាណិ វិក្រីយ សវ៌្វេឞាំ ស្វស្វប្រយោជនានុសារេណ វិភជ្យ សវ៌្វេភ្យោៜទទន៑។
46 Og idet de hver Dag vedholdende og endrægtigt kom i Helligdommen og brød Brødet hjemme, fik de deres Føde med Fryd og i Hjertets Enfold,
សវ៌្វ ឯកចិត្តីភូយ ទិនេ ទិនេ មន្ទិរេ សន្តិឞ្ឋមានា គ្ឫហេ គ្ឫហេ ច បូបានភញ្ជន្ត ឦឝ្វរស្យ ធន្យវាទំ កុវ៌្វន្តោ លោកៃះ សមាទ្ឫតាះ បរមានន្ទេន សរលាន្តះករណេន ភោជនំ បានញ្ចកុវ៌្វន៑។
47 idet de lovede Gud og havde Yndest hos hele Folket. Men Herren føjede daglig til dem nogle, som lode sig frelse.
បរមេឝ្វរោ ទិនេ ទិនេ បរិត្រាណភាជនៃ រ្មណ្ឌលីម៑ អវទ៌្ធយត៑។
