Apostelenes gerninger 13

1 Men i Antiokia, i den derværende Menighed, var der Profeter og Lærere, nemlig Barnabas og Simeon, med Tilnavn Niger, og Kyrenæeren Lukius og Manaen, en Fosterbroder af Fjerdingsfyrsten Herodes, og Saulus.

អបរញ្ច ពណ៌ព្ពាះ, ឝិមោន៑ យំ និគ្រំ វទន្តិ, កុរីនីយលូកិយោ ហេរោទា រាជ្ញា សហ ក្ឫតវិទ្យាភ្យាសោ មិនហេម៑, ឝៅលឝ្ចៃតេ យេ កិយន្តោ ជនា ភវិឞ្យទ្វាទិន ឧបទេឞ្ដារឝ្ចាន្តិយខិយានគរស្ថមណ្ឌល្យាម៑ អាសន៑,

2 Medens de nu holdt Gudstjeneste og fastede, sagde den Helligaand: „Udtager mig Barnabas og Saulus til den Gerning, hvortil jeg har kaldet dem.‟

តេ យទោបវាសំ ក្ឫត្វេឝ្វរម៑ អសេវន្ត តស្មិន៑ សមយេ បវិត្រ អាត្មា កថិតវាន៑ អហំ យស្មិន៑ កម៌្មណិ ពណ៌ព្ពាឝៃលៅ និយុក្តវាន៑ តត្កម៌្ម កត៌្តុំ តៅ ប្ឫថក៑ កុរុត។

3 Da fastede de og bade og lagde Hænderne paa dem og lode dem fare.

តតស្តៃរុបវាសប្រាត៌្ហនយោះ ក្ឫតយោះ សតោស្តេ តយោ រ្គាត្រយោ រ្ហស្តាប៌ណំ ក្ឫត្វា តៅ វ្យស្ឫជន៑។

4 Da de nu saaledes vare udsendte af den Helligaand, droge de ned til Seleukia og sejlede derfra til Kypern.

តតះ បរំ តៅ បវិត្រេណាត្មនា ប្រេរិតៅ សន្តៅ សិលូកិយានគរម៑ ឧបស្ថាយ សមុទ្របថេន កុប្រោបទ្វីបម៑ អគច្ឆតាំ។

5 Og da de vare komne til Salamis, forkyndte de Guds Ord i Jødernes Synagoger; men de havde ogsaa Johannes til Medhjælper.

តតះ សាលាមីនគរម៑ ឧបស្ថាយ តត្រ យិហូទីយានាំ ភជនភវនានិ គត្វេឝ្វរស្យ កថាំ ប្រាចារយតាំ; យោហនបិ តត្សហចរោៜភវត៑។

6 Og da de vare dragne igennem hele Øen indtil Pafus, fandt de en Troldkarl, en falsk Profet, en Jøde, hvis Navn var Barjesus.

ឥត្ថំ តេ តស្យោបទ្វីបស្យ សវ៌្វត្រ ភ្រមន្តះ បាផនគរម៑ ឧបស្ថិតាះ; តត្រ សុវិវេចកេន សជ៌ិយបៅលនាម្នា តទ្ទេឝាធិបតិនា សហ ភវិឞ្យទ្វាទិនោ វេឝធារី ពយ៌ីឝុនាមា យោ មាយាវី យិហូទី អាសីត៑ តំ សាក្ឞាត៑ ប្រាប្តវតះ។

7 Han var hos Statholderen Sergius Paulus, en forstandig Mand. Denne kaldte Barnabas og Saulus til sig og attraaede at høre Guds Ord.

តទ្ទេឝាធិប ឦឝ្វរស្យ កថាំ ឝ្រោតុំ វាញ្ឆន៑ បៅលពណ៌ព្ពៅ ន្យមន្ត្រយត៑។

8 Men Elimas, Troldkarlen, (thi dette betyder hans Navn), stod dem imod og søgte at vende Statholderen bort fra Troen.

កិន្ត្វិលុមា យំ មាយាវិនំ វទន្តិ ស ទេឝាធិបតិំ ធម៌្មមាគ៌ាទ៑ ពហិព៌្ហូតំ កត៌្តុម៑ អយតត។

9 Men Saulus, som ogsaa kaldes Paulus, blev fyldt med den Helligaand, saa fast paa ham og sagde:

តស្មាត៑ ឝោលោៜរ្ថាត៑ បៅលះ បវិត្រេណាត្មនា បរិបូណ៌ះ សន៑ តំ មាយាវិនំ ប្រត្យនន្យទ្ឫឞ្ដិំ ក្ឫត្វាកថយត៑,

10 „O, du Djævelens Barn, fuld af al Svig og al Underfundighed, du Fjende af al Retfærdighed! vil du ikke holde op med at forvende Herrens de lige Veje?

ហេ នរកិន៑ ធម៌្មទ្វេឞិន៑ កៅដិល្យទុឞ្កម៌្មបរិបូណ៌, ត្វំ កិំ ប្រភោះ សត្យបថស្យ វិបយ៌្យយករណាត៑ កទាបិ ន និវត៌្តិឞ្យសេ?

11 Og nu se, Herrens Haand er over dig, og du skal blive blind og til en Tid ikke se Solen.‟ Men straks faldt der Mulm og Mørke over ham, og han gik omkring og søgte efter nogen, som kunde lede ham.

អធុនា បរមេឝ្វរស្តវ សមុចិតំ ករិឞ្យតិ តេន កតិបយទិនានិ ត្វម៑ អន្ធះ សន៑ សូយ៌្យមបិ ន ទ្រក្ឞ្យសិ។ តត្ក្ឞណាទ៑ រាត្រិវទ៑ អន្ធការស្តស្យ ទ្ឫឞ្ដិម៑ អាច្ឆាទិតវាន៑; តស្មាត៑ តស្យ ហស្តំ ធត៌្តុំ ស លោកមន្វិច្ឆន៑ ឥតស្តតោ ភ្រមណំ ក្ឫតវាន៑។

12 Da Statholderen saa det, som var sket, troede han, slagen af Forundring over Herrens Lære.

ឯនាំ ឃដនាំ ទ្ឫឞ្ដ្វា ស ទេឝាធិបតិះ ប្រភូបទេឝាទ៑ វិស្មិត្យ វិឝ្វាសំ ក្ឫតវាន៑។

13 Paulus og de, som vare med ham, sejlede da ud fra Pafus og kom til Perge i Pamfylien. Men Johannes skiltes fra dem og vendte tilbage til Jerusalem.

តទនន្តរំ បៅលស្តត្សង្គិនៅ ច បាផនគរាត៑ ប្រោតំ ចាលយិត្វា បម្ផុលិយាទេឝស្យ បគ៌ីនគរម៑ អគច្ឆន៑ កិន្តុ យោហន៑ តយោះ សមីបាទ៑ ឯត្យ យិរូឝាលមំ ប្រត្យាគច្ឆត៑។

14 Men de droge videre fra Perge og kom til Antiokia i Pisidien og gik ind i Synagogen paa Sabbatsdagen og satte sig.

បឝ្ចាត៑ តៅ បគ៌ីតោ យាត្រាំ ក្ឫត្វា បិសិទិយាទេឝស្យ អាន្តិយខិយានគរម៑ ឧបស្ថាយ វិឝ្រាមវារេ ភជនភវនំ ប្រវិឝ្យ សមុបាវិឝតាំ។

15 Men efter Forelæsningen af Loven og Profeterne sendte Synagogeforstanderne Bud hen til dem og lode sige: „I Mænd, Brødre! have I noget Formaningsord til Folket, da siger frem!‟

វ្យវស្ថាភវិឞ្យទ្វាក្យយោះ បឋិតយោះ សតោ រ្ហេ ភ្រាតរៅ លោកាន៑ ប្រតិ យុវយោះ កាចិទ៑ ឧបទេឝកថា យទ្យស្តិ តហ៌ិ តាំ វទតំ តៅ ប្រតិ តស្យ ភជនភវនស្យាធិបតយះ កថាម៑ ឯតាំ កថយិត្វា ប្រៃឞយន៑។

16 Men Paulus stod op og slog til Lyd med Haanden og sagde: „I israelitiske Mænd og I, som frygte Gud, hører til!

អតះ បៅល ឧត្តិឞ្ឋន៑ ហស្តេន សង្កេតំ កុវ៌្វន៑ កថិតវាន៑ ហេ ឥស្រាយេលីយមនុឞ្យា ឦឝ្វរបរាយណាះ សវ៌្វេ លោកា យូយម៑ អវធទ្ធំ។

17 Dette Folks, Israels Gud udvalgte vore Fædre og ophøjede Folket i Udlændigheden i Ægyptens Land og førte dem derfra med løftet Arm.

ឯតេឞាមិស្រាយេល្លោកានាម៑ ឦឝ្វរោៜស្មាកំ បូវ៌្វបរុឞាន៑ មនោនីតាន៑ កត្វា គ្ឫហីតវាន៑ តតោ មិសរិ ទេឝេ ប្រវសនកាលេ តេឞាមុន្នតិំ ក្ឫត្វា តស្មាត៑ ស្វីយពាហុពលេន តាន៑ ពហិះ ក្ឫត្វា សមានយត៑។

18 Og omtrent fyrretyve Aar taalte han deres Færd i Ørkenen.

ចត្វារិំឝទ្វត្សរាន៑ យាវច្ច មហាប្រាន្តរេ តេឞាំ ភរណំ ក្ឫត្វា

19 Og han udryddede syv Folk i Kanaans Land og fordelte disses Land iblandt dem,

កិនាន្ទេឝាន្តវ៌្វត៌្តីណិ សប្តរាជ្យានិ នាឝយិត្វា គុដិកាបាតេន តេឞុ សវ៌្វទេឝេឞុ តេភ្យោៜធិការំ ទត្តវាន៑។

20 og derefter i omtrent fire Hundrede og halvtredsindstyve Aar gav han dem Dommere indtil Profeten Samuel.

បញ្ចាឝទធិកចតុះឝតេឞុ វត្សរេឞុ គតេឞុ ច ឝិមូយេល្ភវិឞ្យទ្វាទិបយ៌្យន្តំ តេឞាមុបរិ វិចារយិត្ឫន៑ និយុក្តវាន៑។

21 Og derefter bade de om en Konge; og Gud gav dem Saul, Kis's Søn, en Mand af Benjamins Stamme, i fyrretyve Aar.

តៃឝ្ច រាជ្ញិ ប្រាត៌្ហិតេ, ឦឝ្វរោ ពិន្យាមីនោ វំឝជាតស្យ កីឝះ បុត្រំ ឝៅលំ ចត្វារិំឝទ្វឞ៌បយ៌្យន្តំ តេឞាមុបរិ រាជានំ ក្ឫតវាន៑។

22 Og da han havde taget ham bort, oprejste han dem David til Konge, om hvem han ogsaa vidnede, og sagde: „Jeg har fundet David, Isajs Søn, en Mand efter mit Hjerte, som skal gøre al min Villie.‟

បឝ្ចាត៑ តំ បទច្យុតំ ក្ឫត្វា យោ មទិឞ្ដក្រិយាះ សវ៌្វាះ ករិឞ្យតិ តាទ្ឫឝំ មម មនោភិមតម៑ ឯកំ ជនំ យិឝយះ បុត្រំ ទាយូទំ ប្រាប្តវាន៑ ឥទំ ប្រមាណំ យស្មិន៑ ទាយូទិ ស ទត្តវាន៑ តំ ទាយូទំ តេឞាមុបរិ រាជត្វំ កត៌្តុម៑ ឧត្បាទិតវាន។

23 Af dennes Sæd bragte Gud efter Forjættelsen Israel en Frelser, Jesus,

តស្យ ស្វប្រតិឝ្រុតស្យ វាក្យស្យានុសារេណ ឥស្រាយេល្លោកានាំ និមិត្តំ តេឞាំ មនុឞ្យាណាំ វំឝាទ៑ ឦឝ្វរ ឯកំ យីឝុំ (ត្រាតារម៑) ឧទបាទយត៑។

24 efter at Johannes forud for hans Fremtræden havde prædiket Omvendelses-Daab for hele Israels Folk.

តស្យ ប្រកាឝនាត៑ បូវ៌្វំ យោហន៑ ឥស្រាយេល្លោកានាំ សន្និធៅ មនះបរាវត៌្តនរូបំ មជ្ជនំ ប្រាចារយត៑។

25 Men da Johannes var ved at fuldende sit Løb, sagde han: „Hvad anse I mig for at være? Mig er det ikke; men se, der kommer en efter mig, hvis Sko jeg ikke er værdig at løse.‟

យស្យ ច កម៌្មណោ ភារំ ប្រប្តវាន៑ យោហន៑ តន៑ និឞ្បាទយន៑ ឯតាំ កថាំ កថិតវាន៑, យូយំ មាំ កំ ជនំ ជានីថ? អហម៑ អភិឞិក្តត្រាតា នហិ, កិន្តុ បឝ្យត យស្យ បាទយោះ បាទុកយោ រ្ពន្ធនេ មោចយិតុមបិ យោគ្យោ ន ភវាមិ តាទ្ឫឝ ឯកោ ជនោ មម បឝ្ចាទ៑ ឧបតិឞ្ឋតិ។

26 I Mænd, Brødre, Sønner af Abrahams Slægt, og de iblandt eder, som frygte Gud! Til os er Ordet om denne Frelse sendt.

ហេ ឥព្រាហីមោ វំឝជាតា ភ្រាតរោ ហេ ឦឝ្វរភីតាះ សវ៌្វលោកា យុឞ្មាន៑ ប្រតិ បរិត្រាណស្យ កថៃឞា ប្រេរិតា។

27 Thi de, som bo i Jerusalem, og deres Raadsherrer kendte ham ikke; de dømte ham og opfyldte derved Profeternes Ord, som forelæses hver Sabbat.

យិរូឝាលម្និវាសិនស្តេឞាម៑ អធិបតយឝ្ច តស្យ យីឝោះ បរិចយំ ន ប្រាប្យ ប្រតិវិឝ្រាមវារំ បឋ្យមានានាំ ភវិឞ្យទ្វាទិកថានាម៑ អភិប្រាយម៑ អពុទ្ធ្វា ច តស្យ វធេន តាះ កថាះ សផលា អកុវ៌្វន៑។

28 Og om end de ingen Dødsskyld fandt hos ham, bade de dog Pilatus, at han maatte blive slaaet ihjel.

ប្រាណហននស្យ កមបិ ហេតុម៑ អប្រាប្យាបិ បីលាតស្យ និកដេ តស្យ វធំ ប្រាត៌្ហយន្ត។

29 Men da de havde fuldbragt alle Ting, som ere skrevne om ham, toge de ham ned af Træet og lagde ham i en Grav.

តស្មិន៑ យាះ កថា លិខិតាះ សន្តិ តទនុសារេណ កម៌្ម សម្បាទ្យ តំ ក្រុឝាទ៑ អវតាយ៌្យ ឝ្មឝានេ ឝាយិតវន្តះ។

30 Men Gud oprejste ham fra de døde,

កិន្ត្វីឝ្វរះ ឝ្មឝានាត៑ តមុទស្ថាបយត៑,

31 og han blev set i flere Dage af dem, som vare gaaede med ham op fra Galilæa til Jerusalem, dem, som nu ere hans Vidner for Folket.

បុនឝ្ច គាលីលប្រទេឝាទ៑ យិរូឝាលមនគរំ តេន សាទ៌្ធំ យេ លោកា អាគច្ឆន៑ ស ពហុទិនានិ តេភ្យោ ទឝ៌នំ ទត្តវាន៑, អតស្ត ឥទានីំ លោកាន៑ ប្រតិ តស្យ សាក្ឞិណះ សន្តិ។

32 Og vi forkynde eder den Forjættelse, som blev given til Fædrene, at Gud har opfyldt denne for os, deres Børn, idet han oprejste Jesus;

អស្មាកំ បូវ៌្វបុរុឞាណាំ សមក្ឞម៑ ឦឝ្វរោ យស្មិន៑ ប្រតិជ្ញាតវាន៑ យថា, ត្វំ មេ បុត្រោសិ ចាទ្យ ត្វាំ សមុត្ថាបិតវានហម៑។

33 som der ogsaa er skrevet i den anden Psalme: „Du er min Søn, jeg har født dig i Dag.‟

ឥទំ យទ្វចនំ ទ្វិតីយគីតេ លិខិតមាស្តេ តទ៑ យីឝោរុត្ថានេន តេឞាំ សន្តានា យេ វយម៑ អស្មាកំ សន្និធៅ តេន ប្រត្យក្ឞី ក្ឫតំ, យុឞ្មាន៑ ឥមំ សុសំវាទំ ជ្ញាបយាមិ។

34 Men at han har oprejst ham fra de døde, saa at han ikke mere skal vende tilbage til Forraadnelse, derom har han sagt saaledes: „Jeg vil give eder Davids hellige Forjættelser, de trofaste.‟

បរមេឝ្វរេណ ឝ្មឝានាទ៑ ឧត្ថាបិតំ តទីយំ ឝរីរំ កទាបិ ន ក្ឞេឞ្យតេ, ឯតស្មិន៑ ស ស្វយំ កថិតវាន៑ យថា ទាយូទំ ប្រតិ ប្រតិជ្ញាតោ យោ វរស្តមហំ តុភ្យំ ទាស្យាមិ។

35 Thi han siger ogsaa i en anden Psalme: „Du skal ikke tilstede din hellige at se Forraadnelse.‟

ឯតទន្យស្មិន៑ គីតេៜបិ កថិតវាន៑។ ស្វកីយំ បុណ្យវន្តំ ត្វំ ក្ឞយិតុំ ន ច ទាស្យសិ។

36 David sov jo hen, da han i sin Livstid havde tjent Guds Raadslutning, og han blev henlagt hos sine Fædre og saa Forraadnelse;

ទាយូទា ឦឝ្វរាភិមតសេវាយៃ និជាយុឞិ វ្យយិតេ សតិ ស មហានិទ្រាំ ប្រាប្យ និជៃះ បូវ៌្វបុរុឞៃះ សហ មិលិតះ សន៑ អក្ឞីយត;

37 men den, som Gud oprejste, saa ikke Forraadnelse.

កិន្តុ យមីឝ្វរះ ឝ្មឝានាទ៑ ឧទស្ថាបយត៑ ស នាក្ឞីយត។

38 Saa være det eder vitterligt, I Mænd, Brødre! at ved ham forkyndes der eder Syndernes Forladelse;

អតោ ហេ ភ្រាតរះ, អនេន ជនេន បាបមោចនំ ភវតីតិ យុឞ្មាន៑ ប្រតិ ប្រចារិតម៑ អាស្តេ។

39 og fra alt, hvorfra I ikke kunde retfærdiggøres ved Mose Lov, retfærdiggøres ved ham enhver, som tror.

ផលតោ មូសាវ្យវស្ថយា យូយំ យេភ្យោ ទោឞេភ្យោ មុក្តា ភវិតុំ ន ឝក្ឞ្យថ តេភ្យះ សវ៌្វទោឞេភ្យ ឯតស្មិន៑ ជនេ វិឝ្វាសិនះ សវ៌្វេ មុក្តា ភវិឞ្យន្តីតិ យុឞ្មាភិ រ្ជ្ញាយតាំ។

40 Ser nu til, at ikke det, som er sagt ved Profeterne, kommer over eder:

អបរញ្ច។ អវជ្ញាការិណោ លោកាឝ្ចក្ឞុរុន្មីល្យ បឝ្យត។ តថៃវាសម្ភវំ ជ្ញាត្វា ស្យាត យូយំ វិលជ្ជិតាះ។ យតោ យុឞ្មាសុ តិឞ្ឋត្សុ ករិឞ្យេ កម៌្ម តាទ្ឫឝំ។ យេនៃវ តស្យ វ្ឫត្តាន្តេ យុឞ្មភ្យំ កថិតេៜបិ ហិ។ យូយំ ន តន្តុ វ្ឫត្តាន្តំ ប្រត្យេឞ្យថ កទាចន៕

41 „Ser, I Foragtere, og forundrer eder og bliver til intet; thi en Gerning gør jeg i eders Dage, en Gerning, som I ikke vilde tro, dersom nogen fortalte eder den.‟

យេយំ កថា ភវិឞ្យទ្វាទិនាំ គ្រន្ថេឞុ លិខិតាស្តេ សាវធានា ភវត ស កថា យថា យុឞ្មាន៑ ប្រតិ ន ឃដតេ។

42 Men da de gik ud, bad man dem om, at disse Ord maatte blive talte til dem paa den følgende Sabbat.

យិហូទីយភជនភវនាន៑ និគ៌តយោស្តយោ រ្ភិន្នទេឝីយៃ រ្វក្ឞ្យមាណា ប្រាត៌្ហនា ក្ឫតា, អាគាមិនិ វិឝ្រាមវារេៜបិ កថេយម៑ អស្មាន៑ ប្រតិ ប្រចារិតា ភវត្វិតិ។

43 Men da Forsamlingen var opløst, fulgte mange af Jøderne og af de gudfrygtige Proselyter Paulus og Barnabas, som talte til dem og formanede dem til at blive fast ved Guds Naade.

សភាយា ភង្គេ សតិ ពហវោ យិហូទីយលោកា យិហូទីយមតគ្រាហិណោ ភក្តលោកាឝ្ច ពណ៌ព្ពាបៅលយោះ បឝ្ចាទ៑ អាគច្ឆន៑, តេន តៅ តៃះ សហ នានាកថាះ កថយិត្វេឝ្វរានុគ្រហាឝ្រយេ ស្ថាតុំ តាន៑ ប្រាវត៌្តយតាំ។

44 Men paa den følgende Sabbat forsamledes næsten hele Byen for at høre Guds Ord.

បរវិឝ្រាមវារេ នគរស្យ ប្រាយេណ សវ៌្វេ លាកា ឦឝ្វរីយាំ កថាំ ឝ្រោតុំ មិលិតាះ,

45 Men da Jøderne saa Skarerne, bleve de fulde af Nidkærhed og modsagde det, som blev talt af Paulus, ja, baade sagde imod og spottede.

កិន្តុ យិហូទីយលោកា ជននិវហំ វិលោក្យ ឦឞ៌្យយា បរិបូណ៌ាះ សន្តោ វិបរីតកថាកថនេនេឝ្វរនិន្ទយា ច បៅលេនោក្តាំ កថាំ ខណ្ឌយិតុំ ចេឞ្ដិតវន្តះ។

46 Men Paulus og Barnabas talte frit ud og sagde: „Det var nødvendigt, at Guds Ord først skulde tales til eder; men efterdi I støde det fra eder og ikke agte eder selv værdige til det evige Liv, se, saa vende vi os til Hedningerne. (aiōnios g166)

តតះ បៅលពណ៌ព្ពាវក្ឞោភៅ កថិតវន្តៅ ប្រថមំ យុឞ្មាកំ សន្និធាវីឝ្វរីយកថាយាះ ប្រចារណម៑ ឧចិតមាសីត៑ កិន្តុំ តទគ្រាហ្យត្វករណេន យូយំ ស្វាន៑ អនន្តាយុឞោៜយោគ្យាន៑ ទឝ៌យថ, ឯតត្ការណាទ៑ វយម៑ អន្យទេឝីយលោកានាំ សមីបំ គច្ឆាមះ។ (aiōnios g166)

47 Thi saaledes har Herren befalet os: „Jeg har sat dig til Hedningers Lys, for at du skal være til Frelse lige ud til Jordens Ende.‟

ប្រភុរស្មាន៑ ឥត្ថម៑ អាទិឞ្ដវាន៑ យថា, យាវច្ច ជគតះ សីមាំ លោកានាំ ត្រាណការណាត៑។ មយាន្យទេឝមធ្យេ ត្វំ ស្ថាបិតោ ភូះ ប្រទីបវត៑៕

48 Men da Hedningerne hørte dette, bleve de glade og priste Herrens Ord, og de troede, saa mange, som vare bestemte til evigt Liv, (aiōnios g166)

តទា កថាមីទ្ឫឝីំ ឝ្រុត្វា ភិន្នទេឝីយា អាហ្លាទិតាះ សន្តះ ប្រភោះ កថាំ ធន្យាំ ធន្យាម៑ អវទន៑, យាវន្តោ លោកាឝ្ច បរមាយុះ ប្រាប្តិនិមិត្តំ និរូបិតា អាសន៑ តេ វ្យឝ្វសន៑។ (aiōnios g166)

49 og Herrens Ord udbredtes over hele Landet.

ឥត្ថំ ប្រភោះ កថា សវ៌្វេទេឝំ វ្យាប្នោត៑។

50 Men Jøderne ophidsede de fornemme gudfrygtige Kvinder og de første Mænd i Byen; og de vakte en Forfølgelse imod Paulus og Barnabas og joge dem ud fra deres Grænser.

កិន្តុ យិហូទីយា នគរស្យ ប្រធានបុរុឞាន៑ សម្មាន្យាះ កថិបយា ភក្តា យោឞិតឝ្ច កុប្រវ្ឫត្តិំ គ្រាហយិត្វា បៅលពណ៌ព្ពៅ តាឌយិត្វា តស្មាត៑ ប្រទេឝាទ៑ ទូរីក្ឫតវន្តះ។

51 Men de rystede Støvet af deres Fødder imod dem og droge til Ikonium.

អតះ ការណាត៑ តៅ និជបទធូលីស្តេឞាំ ប្រាតិកូល្យេន បាតយិត្វេកនិយំ នគរំ គតៅ។

52 Men Disciplene bleve fyldte med Glæde og den Helligaand.

តតះ ឝិឞ្យគណ អានន្ទេន បវិត្រេណាត្មនា ច បរិបូណ៌ោភវត៑។