2 Samuel 22
1 Og David talede Ordene af denne Sang for Herren paa den Dag, Herren havde friet ham af alle hans Fjenders Haand og af Sauls Haand,
Dawid wypowiedział PANU słowa tej pieśni w dniu, gdy PAN go wybawił z rąk wszystkich jego wrogów i z ręki Saula;
2 og han sagde: Herren er min Klippe og min Befæstning og den, som befrier mig.
Powiedział: PAN jest moją skałą, moją twierdzą i moim wybawicielem.
3 Han er Gud, min Klippe, paa hvilken jeg tror, mit Skjold og min Frelses Horn, min Ophøjelse og min Tilflugt, min Frelser, fra Vold har du frelst mig.
Bóg moją opoką, której będę ufał, moją tarczą i rogiem mojego zbawienia, moją wieżą i moją ucieczką, moim zbawicielem; wybawiasz mnie od przemocy.
4 Jeg vil paakalde Herren, som bør at loves, saa bliver jeg frelst fra mine Fjender.
Wzywałem PANA, [który jest] godny chwały, a będę wybawiony od moich wrogów.
5 Thi Dødens Bølger omspændte mig, Belials Bække forfærdede mig.
Ogarnęły mnie bowiem boleści śmierci i zatrwożyły mnie potoki bezbożnych.
Boleści piekła mnie oplotły, pochwyciły mnie sidła śmierci. (Sheol h7585)
7 Da jeg var i Angest, raabte jeg til Herren, ja, jeg raabte til min Gud, og han hørte min Røst af sit Tempel og mit Raab med sine Øren.
W moim utrapieniu wzywałem PANA i wołałem do mojego Boga. Ze swojej świątyni usłyszał mój głos, a moje wołanie [dotarło] do jego uszu.
8 Og Jorden bævede og rystede, Himmelens Grundvolde bevægedes, og de bævede, thi han var vred.
Wtedy ziemia poruszyła się i zadrżała, a posady nieba zatrzęsły się i zachwiały od jego gniewu.
9 Og der opgik en Røg af hans Næse, og Ild af hans Mund fortærede; gloende Kul brændte ud fra ham.
Z jego nozdrzy unosił się dym, z jego ust [buchnął] ogień trawiący, węgle zapaliły się od niego.
10 Og han bøjede Himmelen og for ned, og der var Mørkhed under hans Fødder.
Nachylił niebiosa i zstąpił, a ciemność [była] pod jego stopami.
11 Og han for paa Keruben og fløj, og han blev set over Vejrets Vinger.
Dosiadł cherubina i latał, i ukazał się na skrzydłach wiatru.
12 Og han satte Mørkhed til Dække trindt omkring sig; der var Vandenes Forsamling og tykke Skyer.
Z ciemności uczynił wokół siebie namiot, z ciemnych wód i z gęstych obłoków nieba.
13 Fra Glansen, som var for ham, brændte gloende Kul.
Od jego blasku rozpaliły się węgle ogniste.
14 Herren tordnede fra Himmelen, og den højeste udgav sin Røst.
Zagrzmiał PAN z nieba, Najwyższy wydał swój głos.
15 Og han udskød Pile og adspredte dem; der kom Lyn, og han forfærdede dem.
Wypuścił strzały i rozproszył ich; błyskawicę – i ich rozgromił.
16 Da saas Havets Leje, Jordens Grundvolde blottedes ved Herrens Trusel, ved hans Næses Aandes Pust.
I ukazały się głębiny morza, i odsłoniły się fundamenty świata od upomnienia PANA, od podmuchu tchnienia jego nozdrzy.
17 Han udrakte sin Haand fra det høje, han hentede mig, han drog mig af mange Vande.
Posłał z wysoka, chwycił mnie, wyciągnął z wielkich wód.
18 Han friede mig fra min stærke Fjende, fra mine Hadere, thi de vare mig for stærke.
Ocalił mnie od mojego potężnego wroga i od tych, którzy mnie nienawidzą, choć byli ode mnie mocniejsi.
19 De overfaldt mig i min Modgangs Tid; men Herren var min Støtte.
Zaskoczyli mnie w dniu mego utrapienia, lecz PAN był moją podporą.
20 Og han udførte mig i det vide Rum; han friede mig, thi han havde Lyst til mig.
Wyprowadził mnie na miejsce przestronne, wybawił mnie, bo mnie sobie upodobał.
21 Herren gengældte mig efter min Retfærdighed, han betalte mig efter mine Hænders Renhed.
Nagrodził mnie PAN według mojej sprawiedliwości, oddał mi według czystości moich rąk.
22 Thi jeg har bevaret Herrens Veje, og jeg har ikke handlet ugudeligt imod min Gud.
Strzegłem bowiem dróg PANA i nie odstąpiłem niegodziwie od mojego Boga.
23 Thi alle hans Domme ere mig for Øje, og hans Skikke, fra dem viger jeg ikke;
Bo miałem przed oczyma wszystkie jego nakazy i od jego praw się nie odwróciłem.
24 men jeg var fuldkommen for ham og vogtede mig for min Misgerning.
Byłem wobec niego nienaganny i wystrzegałem się swojej nieprawości.
25 Og Herren betalte mig efter min Retfærdighed, efter min Renhed for hans Øjne.
Dlatego oddał mi PAN według mojej sprawiedliwości, według mojej czystości przed jego oczyma.
26 Imod den fromme viser du dig from, imod den trofaste vældige viser du dig trofast.
[Ty] z miłosiernym miłosiernie się obejdziesz, a z człowiekiem nienagannym postąpisz nienagannie.
27 Imod den rene viser du dig ren, og imod den forvendte viser du dig vrang.
Wobec czystego okażesz się czysty, a wobec przewrotnego postąpisz przewrotnie.
28 Og du skal frelse det elendige Folk, og dine Øjne ere over de høje, dem fornedrer du.
Lecz wybawiasz lud strapiony, a twoje oczy [są] na wyniosłych, by ich poniżać.
29 Thi du, Herre, er min Lygte, og Herren skal gøre min Mørkhed klar.
Ty bowiem jesteś moją pochodnią, o PANIE; PAN rozjaśni moje ciemności.
30 Thi ved dig stormer jeg igennem Skaren, ved min Gud springer jeg over en Mur.
Bo z tobą przebiłem się przez wojsko, z moim Bogiem przeskoczyłem mur.
31 Guds Vej er fuldkommen, Herrens Tale er lutret; han er alle dem et Skjold, som haabe paa ham.
Droga Boga jest doskonała, słowo PANA w ogniu wypróbowane. Tarczą jest dla wszystkich, którzy mu ufają.
32 Thi hvo er en Gud foruden Herren? og hvo er en Klippe foruden vor Gud?
Bo któż [jest] Bogiem oprócz PANA? Któż skałą oprócz naszego Boga?
33 Gud er min Styrke og Kraft, og han letter min Vej fuldkomment.
Bóg [jest] moją siłą i mocą, on czyni doskonałą moją drogę.
34 Han gør mine Fødder som Hindernes og skal lade mig staa paa mine Høje.
Moje nogi czyni jak u łani i stawia mnie na wyżynach.
35 Han lærer mine Hænder til Krigen, og en Kobberbue spændes med mine Arme.
Ćwiczy moje ręce do walki, tak że mogę kruszyć spiżowy łuk swymi ramionami.
36 Og du giver mig din Frelses Skjold; og idet du ydmyger mig, gør du mig stor.
Dałeś mi też tarczę swego zbawienia, a twoja dobrotliwość uczyniła mnie wielkim.
37 Du gør mine Trin vide under mig, og mine Knokler snublede ikke.
Rozszerzyłeś ścieżkę dla mych kroków, tak że moje stopy się nie zachwiały.
38 Jeg forfølger mine Fjender og ødelægger dem og vender ikke tilbage, før jeg har gjort Ende paa dem.
Ścigałem moich wrogów i wytraciłem ich, nie zawróciłem, aż ich nie wyniszczyłem.
39 Ja, jeg har gjort Ende paa dem og knuset dem, at de ikke skulle rejse sig; og de faldt under mine Fødder.
I wyniszczyłem ich, i powaliłem, tak że nie mogli powstać, upadli pod moje stopy.
40 Og du har omgjordet mig med Kraft til Krigen, du skal nedbøje dem under mig, som staa op imod mig.
Przepasałeś mnie mocą do walki, powaliłeś pod moje stopy moich przeciwników.
41 Og du har jaget mig mine Fjender paa Flugt, ja mine Hadere, og jeg udrydder dem.
Zmuszałeś moich wrogów do ucieczki, abym wykorzenił tych, którzy mnie nienawidzą.
42 De saa sig om, men der var ingen Frelser; til Herren, men han svarede dem ikke.
Patrzyli, lecz nie było nikogo, kto by ich wybawił; [spoglądali] na PANA, lecz ich nie wysłuchał.
43 Og jeg støder dem smaa som Jordens Støv, som Dynd paa Gader knuser jeg dem og tramper dem ned.
Starłem ich jak proch ziemi, zdeptałem ich jak błoto na ulicach, rozrzuciłem ich.
44 Og du udfriede mig fra mit Folks Kiv; du bevarede mig til Hedningernes Hoved, et Folk, som jeg ikke kendte, de tjene mig.
Ty wyzwoliłeś mnie od kłótni ludzkich, zachowałeś mnie, abym był głową narodów. Będzie mi służył lud, [którego] nie znałem.
45 Den fremmedes Børn smigre for mig; da deres Øre hørte om mig, adløde de mig.
Cudzoziemcy będą udawać uległość. Jak tylko usłyszą, będą mi posłuszni.
46 Den fremmedes Børn visne hen, og de gaa omgjordede ud af deres Borge.
Cudzoziemcy zmarnieją i będą drżeć w swoich warowniach.
47 Herren lever, og lovet være min Klippe, og Gud, min Frelses Klippe, skal ophøjes!
PAN żyje, niech będzie błogosławiona moja skała, niech będzie wywyższony Bóg, skała mojego zbawienia.
48 Den Gud, som giver mig Hævn, og som nedkaster Folkene under mig,
Bóg dokonuje za mnie zemsty i poddaje mi narody;
49 og som fører mig ud fra mine Fjender; du ophøjer mig over dem, som staa op imod mig, du redder mig fra Voldsmænd.
Wyprowadza mnie spośród moich wrogów. Ty wywyższyłeś mnie ponad moich przeciwników, ocaliłeś mnie od gwałtownika.
50 Derfor vil jeg bekende dig, Herre! iblandt Hedningerne og synge dit Navn Lov.
Dlatego będę cię, PANIE, sławił wśród narodów i będę śpiewał twojemu imieniu.
51 Han gør sin Frelse stor for sin Konge og gør Miskundhed imod sin Salvede, imod David og imod hans Sæd, evindelig.
[On jest] wieżą zbawienia dla swego króla i na wieki okazuje miłosierdzie swemu pomazańcowi Dawidowi i jego potomstwu.
