2 Samuel 22
1 Og David talede Ordene af denne Sang for Herren paa den Dag, Herren havde friet ham af alle hans Fjenders Haand og af Sauls Haand,
I mówił Dawid Panu słowa tej pieśni w on dzień, gdy go wybawił Pan z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego i z ręki Saulowej.
2 og han sagde: Herren er min Klippe og min Befæstning og den, som befrier mig.
I rzekł: Pan opoka moja i twierdza moja, i wybawiciel mój ze mną.
3 Han er Gud, min Klippe, paa hvilken jeg tror, mit Skjold og min Frelses Horn, min Ophøjelse og min Tilflugt, min Frelser, fra Vold har du frelst mig.
Bóg, skała moja, w nim będę ufał, tarcz moja, róg zbawienia mego, podwyższenie moje, i ucieczka moja, zbawiciel mój, który mię od gwałtu wybawia.
4 Jeg vil paakalde Herren, som bør at loves, saa bliver jeg frelst fra mine Fjender.
Wzywałem Pana chwały godnego, a od nieprzyjaciół moich byłem wybawiony.
5 Thi Dødens Bølger omspændte mig, Belials Bække forfærdede mig.
Albowiem ogarnęły mię były boleści śmierci, potoki niezbożnych przestraszyły mię.
Boleści grobu ogarnęły mię, zachwyciły mię sidła śmierci. (Sheol h7585)
7 Da jeg var i Angest, raabte jeg til Herren, ja, jeg raabte til min Gud, og han hørte min Røst af sit Tempel og mit Raab med sine Øren.
W utrapieniu mojem wzywałem Pana, a do Boga mego wołałem, i wysłuchał z kościoła swego głos mój, a wołanie moje przyszło do uszów jego.
8 Og Jorden bævede og rystede, Himmelens Grundvolde bevægedes, og de bævede, thi han var vred.
Tedy się wzruszyła, a zadrżała ziemia, a fundamenty nieba zatrząsnęły, i wzruszyły się dla gniewu jego.
9 Og der opgik en Røg af hans Næse, og Ild af hans Mund fortærede; gloende Kul brændte ud fra ham.
Wystąpił dym z nózdrz jego, a ogień z ust jego pożerający; węgle rozpaliły się od niego.
10 Og han bøjede Himmelen og for ned, og der var Mørkhed under hans Fødder.
Nakłonił niebios i zstąpił, a ciemność była pod nogami jego.
11 Og han for paa Keruben og fløj, og han blev set over Vejrets Vinger.
I jeździł na Cherubinach, i latał, i widzian jest na skrzydłach wiatrowych.
12 Og han satte Mørkhed til Dække trindt omkring sig; der var Vandenes Forsamling og tykke Skyer.
Położył ciemność około siebie miasto przybytku, zgromadzenie wód z obłoki niebieskimi.
13 Fra Glansen, som var for ham, brændte gloende Kul.
Od jasności oblicza jego rozpaliły się węgle ogniste.
14 Herren tordnede fra Himmelen, og den højeste udgav sin Røst.
Zagrzmiał Pan z nieba, a najwyższy wydał głos swój.
15 Og han udskød Pile og adspredte dem; der kom Lyn, og han forfærdede dem.
Wypuścił i strzały, a rozproszył je, i błyskawicą potarł je.
16 Da saas Havets Leje, Jordens Grundvolde blottedes ved Herrens Trusel, ved hans Næses Aandes Pust.
I okazały się głębokości morskie, a odkryły się grunty świata na fukanie Pańskie, na tchnienie Ducha z nózdrz jego.
17 Han udrakte sin Haand fra det høje, han hentede mig, han drog mig af mange Vande.
Posławszy z wysokości, przyjął mię, wyrwał mię z wód wielkich.
18 Han friede mig fra min stærke Fjende, fra mine Hadere, thi de vare mig for stærke.
Wybawił mię od nieprzyjaciela mego potężnego, od tych, którzy mię mieli w nienawiści, choć byli mocniejszymi nad mię.
19 De overfaldt mig i min Modgangs Tid; men Herren var min Støtte.
Uprzedzili mię w dzień utrapienia mego; ale Pan był podporą moją.
20 Og han udførte mig i det vide Rum; han friede mig, thi han havde Lyst til mig.
I wywiódł mię na przestrzeństwo; wybawił mię; bo mię sobie upodobał.
21 Herren gengældte mig efter min Retfærdighed, han betalte mig efter mine Hænders Renhed.
Oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości rąk moich oddał mi,
22 Thi jeg har bevaret Herrens Veje, og jeg har ikke handlet ugudeligt imod min Gud.
Gdyżem strzegł dróg Pańskich, anim niezbożnie nie odstawał od Boga mego.
23 Thi alle hans Domme ere mig for Øje, og hans Skikke, fra dem viger jeg ikke;
Albowiem wszystkie sądy jego są przed obliczem mojem i ustawy jego, nie odstąpiłem od nich.
24 men jeg var fuldkommen for ham og vogtede mig for min Misgerning.
A będąc doskonały przed nim, wystrzegałem się nieprawości mojej.
25 Og Herren betalte mig efter min Retfærdighed, efter min Renhed for hans Øjne.
Przetoż oddał mi Pan według sprawiedliwości mojej, według czystości mojej przed oblicznością oczu swych.
26 Imod den fromme viser du dig from, imod den trofaste vældige viser du dig trofast.
Z miłosiernym miłosiernie postępujesz, z mężem doskonałym doskonałym jesteś.
27 Imod den rene viser du dig ren, og imod den forvendte viser du dig vrang.
Z czystym czysty jesteś, a z przewrotnym surowie się obchodzisz.
28 Og du skal frelse det elendige Folk, og dine Øjne ere over de høje, dem fornedrer du.
Ale wybawiasz lud ubogi, a oczy twoje przed wyniosłymi opuszczasz.
29 Thi du, Herre, er min Lygte, og Herren skal gøre min Mørkhed klar.
Tyś zaiste pochodnią moją, o Panie, a Pan oświeci ciemności moje.
30 Thi ved dig stormer jeg igennem Skaren, ved min Gud springer jeg over en Mur.
Bo w tobie przebiegłem wojsko, w Bogu moim przekroczyłem mur.
31 Guds Vej er fuldkommen, Herrens Tale er lutret; han er alle dem et Skjold, som haabe paa ham.
Droga Boża jest doskonała, wyrok Pański nader czysty, tarczą jest wszystkim, którzy w nim ufają.
32 Thi hvo er en Gud foruden Herren? og hvo er en Klippe foruden vor Gud?
Albowiem któż jest Bogiem oprócz Pana? a kto opoką oprócz Boga naszego?
33 Gud er min Styrke og Kraft, og han letter min Vej fuldkomment.
Bóg jest mocą moją w wojsku, on czyni doskonałą drogę moję.
34 Han gør mine Fødder som Hindernes og skal lade mig staa paa mine Høje.
Równa nogi moje z jeleniemi, na wysokich miejscach moich stawia mię.
35 Han lærer mine Hænder til Krigen, og en Kobberbue spændes med mine Arme.
Ćwiczy ręce me do boju, tak że kruszę łuk miedziany ramiony swemi.
36 Og du giver mig din Frelses Skjold; og idet du ydmyger mig, gør du mig stor.
Albowiem dałeś mi tarcz zbawienia mego, a w cichości twojej rozmnożyłeś mię.
37 Du gør mine Trin vide under mig, og mine Knokler snublede ikke.
Rozszerzyłeś kroki moje podemną, tak iż się nie zachwiały kostki moje.
38 Jeg forfølger mine Fjender og ødelægger dem og vender ikke tilbage, før jeg har gjort Ende paa dem.
Goniłem nieprzyjacioły moje, i wytraciłem je, a nie wróciłem się, ażem je wyplenił.
39 Ja, jeg har gjort Ende paa dem og knuset dem, at de ikke skulle rejse sig; og de faldt under mine Fødder.
I wyniszczyłem je, i poprzebijałem je, tak iż nie powstaną: upadli pod nogami mojemi.
40 Og du har omgjordet mig med Kraft til Krigen, du skal nedbøje dem under mig, som staa op imod mig.
Tyś mię przepasał mocą ku bitwie, a powaliłeś pod mię powstające przeciwko mnie.
41 Og du har jaget mig mine Fjender paa Flugt, ja mine Hadere, og jeg udrydder dem.
Nadto podałeś mi szyję nieprzyjaciół moich, którzy mię mieli w nienawiści, i wykorzeniłem je.
42 De saa sig om, men der var ingen Frelser; til Herren, men han svarede dem ikke.
Poglądali, ale nie był wybawiciel; wołali na Pana, ale ich nie wysłuchał.
43 Og jeg støder dem smaa som Jordens Støv, som Dynd paa Gader knuser jeg dem og tramper dem ned.
I potarłem je jako proch ziemi, jako błoto na ulicach podeptawszy je, rozmiotałem je.
44 Og du udfriede mig fra mit Folks Kiv; du bevarede mig til Hedningernes Hoved, et Folk, som jeg ikke kendte, de tjene mig.
Tyś mię od sporu ludu mego wyrwał; zachowałeś mię, abym był głową narodów; lud, któregom nie znał, służy mi.
45 Den fremmedes Børn smigre for mig; da deres Øre hørte om mig, adløde de mig.
Synowie obcy kłamali mną, a skoro usłyszeli, byli mi posłuszni.
46 Den fremmedes Børn visne hen, og de gaa omgjordede ud af deres Borge.
Synowie obcy opadali, a drżeli i w zamknieniu swem.
47 Herren lever, og lovet være min Klippe, og Gud, min Frelses Klippe, skal ophøjes!
Żyje Pan, i błogosławiona skała moja; niechże będzie wywyższony Bóg, opoka zbawienia mego.
48 Den Gud, som giver mig Hævn, og som nedkaster Folkene under mig,
Bóg jest, który mi dawa pomsty, a podbija narody pod mię.
49 og som fører mig ud fra mine Fjender; du ophøjer mig over dem, som staa op imod mig, du redder mig fra Voldsmænd.
Który mię wywodzi od nieprzyjaciół moich, a nad tymi, którzy powstają przeciwko mnie, wywyższasz mię, od człowieka niepobożnego wybawiasz mię.
50 Derfor vil jeg bekende dig, Herre! iblandt Hedningerne og synge dit Navn Lov.
Przetoż będę cię wyznawał Panie między narodami; a imieniowi twemu śpiewać będę.
51 Han gør sin Frelse stor for sin Konge og gør Miskundhed imod sin Salvede, imod David og imod hans Sæd, evindelig.
On jest wieżą zbawienia króla swego, a czyniący miłosierdzie nad pomazańcem swoim Dawidem, i nad nasieniem jego aż na wieki.
