< 2 Samuel 22 >

1 Og David talede Ordene af denne Sang for Herren paa den Dag, Herren havde friet ham af alle hans Fjenders Haand og af Sauls Haand,
Giawit ni David ngadto kang Yahweh ang mga pulong niini nga awit sa adlaw nga giluwas siya ni Yahweh gikan sa kamot sa tanan niyang mga kaaway, ug gikan sa kamot ni Saul.
2 og han sagde: Herren er min Klippe og min Befæstning og den, som befrier mig.
Nag-ampo siya, “Si Yahweh ang akong bato, ang akong salipdanan, nga maoy nagluwas kanako.
3 Han er Gud, min Klippe, paa hvilken jeg tror, mit Skjold og min Frelses Horn, min Ophøjelse og min Tilflugt, min Frelser, fra Vold har du frelst mig.
Ang Dios mao ang akong bato. Modangop ako kaniya. Siya ang akong taming, ang budyong sa akong kaluwasan, ang akong lig-on nga tagoanan, ug ang akong dalangpanan, siya mao ang nagluwas kanako gikan sa kaalaotan.
4 Jeg vil paakalde Herren, som bør at loves, saa bliver jeg frelst fra mine Fjender.
Magtawag ako kang Yahweh, nga mao ang angayan nga pagadayegon, ug maluwas ako gikan sa akong mga kaaway.
5 Thi Dødens Bølger omspændte mig, Belials Bække forfærdede mig.
Kay gipalibotan ako sa mga balod sa kamatayon, milumos kanako ang sulog nga katubigan sa kagub-anan.
6 Helvedes Reb omgave mig, Dødens Snarer laa foran mig. (Sheol h7585)
Gigapos ako sa pisi sa Seol; nalit-ag ako sa bitik sa kamatayon. (Sheol h7585)
7 Da jeg var i Angest, raabte jeg til Herren, ja, jeg raabte til min Gud, og han hørte min Røst af sit Tempel og mit Raab med sine Øren.
Sa akong kagul-anan nagtawag ako kang Yahweh; nagtawag ako sa akong Dios; gidungog niya ang akong tingog gikan sa iyang templo, ug ang akong pagpakitabang nahiabot ngadto sa iyang igdulungog.
8 Og Jorden bævede og rystede, Himmelens Grundvolde bevægedes, og de bævede, thi han var vred.
Unya ang kalibotan nauyog ug mikurog. Ang mga sukaranan sa kalangitan mikurog ug nauyog, tungod kay nasuko man ang Dios.
9 Og der opgik en Røg af hans Næse, og Ild af hans Mund fortærede; gloende Kul brændte ud fra ham.
Migula ang aso gikan sa iyang ilong, ug ang kusog nga kalayo migula gikan sa iyang baba. Ang baga misiga tungod niini.
10 Og han bøjede Himmelen og for ned, og der var Mørkhed under hans Fødder.
Giablihan niya ang kalangitan ug mikanaog siya, ug ang baga nga kangitngit anaa ilalom sa iyang mga tiil.
11 Og han for paa Keruben og fløj, og han blev set over Vejrets Vinger.
Misakay siya sa usa ka kerubin ug milupad. Makita siya sa mga pako sa kahanginan.
12 Og han satte Mørkhed til Dække trindt omkring sig; der var Vandenes Forsamling og tykke Skyer.
Gihimo niya nga tolda ang kangitngit sa iyang palibot, gipadag-om ang kapanganoran sa kawanangan.
13 Fra Glansen, som var for ham, brændte gloende Kul.
Tungod sa kilat nahulog ang nagbagang kalayo sa iyang atubangan.
14 Herren tordnede fra Himmelen, og den højeste udgav sin Røst.
Nagpadalugdog si Yahweh gikan sa kalangitan. Misinggit ang Labing Halangdon.
15 Og han udskød Pile og adspredte dem; der kom Lyn, og han forfærdede dem.
Gipangpana niya ug gipatibulaag ang iyang mga kaaway—sa makusog nga kilat ug gipangpukan sila.
16 Da saas Havets Leje, Jordens Grundvolde blottedes ved Herrens Trusel, ved hans Næses Aandes Pust.
Unya mitungha ang tuboran sa katubigan; nadayag ang mga sukaranan sa kalibotan sa pagtawag ni Yahweh sa gubat, sa paggula sa gininhawa sa iyang ilong.
17 Han udrakte sin Haand fra det høje, han hentede mig, han drog mig af mange Vande.
Mikunsad siya gikan sa hataas; gikuptan niya ako! Gibira niya ako gikan sa mibul-og nga tubig.
18 Han friede mig fra min stærke Fjende, fra mine Hadere, thi de vare mig for stærke.
Giluwas niya ako gikan sa kusgan kong mga kaaway, gikan niadtong nagdumot kanako, kay kusgan kaayo sila alang kanako.
19 De overfaldt mig i min Modgangs Tid; men Herren var min Støtte.
Miabot sila aron makigbatok kanako sa adlaw sa akong kagul-anan, apan si Yahweh ang akong magtatabang.
20 Og han udførte mig i det vide Rum; han friede mig, thi han havde Lyst til mig.
Gidala usab niya ako sa halapad nga dapit. Giluwas niya ako tungod kay nahimuot man siya kanako.
21 Herren gengældte mig efter min Retfærdighed, han betalte mig efter mine Hænders Renhed.
Gigantihan ako ni Yahweh sumala sa akong pagkamatarong; gibalik ako niya sibo sa kahinlo sa akong mga kamot.
22 Thi jeg har bevaret Herrens Veje, og jeg har ikke handlet ugudeligt imod min Gud.
Kay gitipigan ko ang mga dalan ni Yahweh ug wala nagbuhat ug daotan pinaagi sa pagbiya sa akong Dios.
23 Thi alle hans Domme ere mig for Øje, og hans Skikke, fra dem viger jeg ikke;
Kay sa tanan niyang matuod nga kasugoan nga ania kanako; sama sa iyang mga balaod, wala ako mitalikod gikan niini.
24 men jeg var fuldkommen for ham og vogtede mig for min Misgerning.
Wala usab akoy sala sa iyang atubangan, ug gilikay ko ang akong kaugalingon gikan sa sala.
25 Og Herren betalte mig efter min Retfærdighed, efter min Renhed for hans Øjne.
Busa gibangon ako ni Yahweh sumala sa akong pagkamatarong, ngadto sa kalidad sa akong pagkahinlo diha sa iyang panan-aw.
26 Imod den fromme viser du dig from, imod den trofaste vældige viser du dig trofast.
Alang niadtong matinumanon, gipakita mo ang imong kaugalingon nga matinumanon; ngadto sa mga walay ikasaway, gipakita mo ang imong kaugalingon nga walay ikasaway.
27 Imod den rene viser du dig ren, og imod den forvendte viser du dig vrang.
Sa mga putli gipakita mo ang imong kaugalingon nga putli, apan matuison ka ngadto sa mga masinupakon.
28 Og du skal frelse det elendige Folk, og dine Øjne ere over de høje, dem fornedrer du.
Giluwas mo ang gisakit nga katawhan, apan ang imong mga mata batok sa mapagarbohon, ug gipaubos nimo sila.
29 Thi du, Herre, er min Lygte, og Herren skal gøre min Mørkhed klar.
Kay ikaw ang akong suga, Yahweh. Si Yahweh maoy nagpahayag sa akong kangitngit.
30 Thi ved dig stormer jeg igennem Skaren, ved min Gud springer jeg over en Mur.
Kay pinaagi kanimo makalukso ako sa ali; pinaagi sa akong Dios makaambak ako ibabaw sa paril.
31 Guds Vej er fuldkommen, Herrens Tale er lutret; han er alle dem et Skjold, som haabe paa ham.
Alang sa Dios, ang iyang dalan hingpit. Putli ang pulong ni Yahweh. Siya mao ang taming ngadto sa tanan nga modangop kaniya.
32 Thi hvo er en Gud foruden Herren? og hvo er en Klippe foruden vor Gud?
Kay kinsa ba ang Dios gawas kang Yahweh lamang, ug kinsa ba ang bato kondili ang atong Dios?
33 Gud er min Styrke og Kraft, og han letter min Vej fuldkomment.
Ang Dios ang akong dalangpanan, ug gigiyahan niya ang tawong walay ikasaway diha sa iyang agianan.
34 Han gør mine Fødder som Hindernes og skal lade mig staa paa mine Høje.
Gihimo niyang idlas ang akong mga tiil sama sa binaw ug gipahimutang ako sa hataas nga kabungtoran.
35 Han lærer mine Hænder til Krigen, og en Kobberbue spændes med mine Arme.
Gibansay niya ang akong mga kamot sa pagpakiggubat, ug ang akong mga bukton sa pagbawog sa tumbaga nga pana.
36 Og du giver mig din Frelses Skjold; og idet du ydmyger mig, gør du mig stor.
Gihatag mo kanako ang taming sa imong kaluwasan, ug ang imong pabor naghimo kanako nga bantogan.
37 Du gør mine Trin vide under mig, og mine Knokler snublede ikke.
Naghimo ka ug halapad nga dapit aron katumban sa akong mga tiil, aron dili madalin-as ang akong mga tiil.
38 Jeg forfølger mine Fjender og ødelægger dem og vender ikke tilbage, før jeg har gjort Ende paa dem.
Gigukod ko ang akong mga kaaway ug gigun-ob sila. Wala ako miatras hangtod nga mangalaglag sila.
39 Ja, jeg har gjort Ende paa dem og knuset dem, at de ikke skulle rejse sig; og de faldt under mine Fødder.
Gitukob ko ug gidugmok sila; nga dili na sila makabarog pa. Nangapukan sila sa akong tiilan.
40 Og du har omgjordet mig med Kraft til Krigen, du skal nedbøje dem under mig, som staa op imod mig.
Gilig-on mo ako sama sa bakos sa pagpakiggubat; gibutang mo ubos sa akong pagmando kadtong mibatok kanako.
41 Og du har jaget mig mine Fjender paa Flugt, ja mine Hadere, og jeg udrydder dem.
Gihatag mo kanako ang tangkugo sa akong mga kaaway; gipukan ko kadtong nagdumot kanako.
42 De saa sig om, men der var ingen Frelser; til Herren, men han svarede dem ikke.
Nanaghilak sila aron tabangan, apan walay bisan usa nga miluwas kanila; nagtuaw sila ngadto kang Yahweh, apan wala niya sila tubaga.
43 Og jeg støder dem smaa som Jordens Støv, som Dynd paa Gader knuser jeg dem og tramper dem ned.
Gidugmok ko sila sa pino sama sa abog sa yuta, gipino ko sila sama sa yuta sa kadalanan.
44 Og du udfriede mig fra mit Folks Kiv; du bevarede mig til Hedningernes Hoved, et Folk, som jeg ikke kendte, de tjene mig.
Giluwas usab nimo ako gikan sa panag-away sa kaugalingon kong katawhan. Nagpabilin ako ingon nga pangulo sa mga nasod. Ang katawhan nga wala ko mailhi nag-alagad kanako.
45 Den fremmedes Børn smigre for mig; da deres Øre hørte om mig, adløde de mig.
Napugos ang mga langyaw sa pagyukbo nganhi kanako. Sa dihang madungog nila ako, motuman sila kanako.
46 Den fremmedes Børn visne hen, og de gaa omgjordede ud af deres Borge.
Ang mga langyaw miabot nga nagapangurog gikan sa ilang lig-on nga mga salipdanan.
47 Herren lever, og lovet være min Klippe, og Gud, min Frelses Klippe, skal ophøjes!
Mabuhi si Yahweh! Hinaot nga pagadayegon ang bato. Mapasidunggan unta ang Dios, ang bato sa akong kaluwasan.
48 Den Gud, som giver mig Hævn, og som nedkaster Folkene under mig,
Mao kini ang Dios nga mobalos ug silot alang kanako, ang Dios nga maoy maghatod sa katawhan ubos sa akong pagmando.
49 og som fører mig ud fra mine Fjender; du ophøjer mig over dem, som staa op imod mig, du redder mig fra Voldsmænd.
Gipalingkawas niya ako gikan sa akong mga kaaway. Tinuod gayod, gituboy mo ako sa kahitas-an niadtong nakigbatok kanako. Giluwas mo ako gikan sa mga tawong daotan.
50 Derfor vil jeg bekende dig, Herre! iblandt Hedningerne og synge dit Navn Lov.
Busa maghatag ako ug pagpasalamat nganha kanimo, Yahweh, taliwala sa mga nasod; mag-awit ako ug mga pagdayeg nganha sa imong ngalan.
51 Han gør sin Frelse stor for sin Konge og gør Miskundhed imod sin Salvede, imod David og imod hans Sæd, evindelig.
Mohatag ang Dios ug dakong kadaogan ngadto sa hari, ug gipakita niya ang iyang matinud-anong kasabotan ngadto sa tawo nga iyang dinihogan, ngadto kang David ug ngadto sa iyang mga kaliwat hangtod sa kahangtoran.”

< 2 Samuel 22 >