2 Korinterne 10

1 Men jeg selv, Paulus, formaner eder ved Kristi Sagtmodighed og Mildhed, jeg, som, „naar I se derpaa, er ydmyg iblandt eder, men fraværende er modig over for eder‟,

ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇ ਨਮ੍ਰਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਰੋਕ੍ਸ਼਼ੇ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਃ ਪੌਲੋ(ਅ)ਹੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ਤ੍ਯਾ ਵਿਨੀਤ੍ਯਾ ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇ|

2 ja, jeg beder eder om ikke nærværende at skulle være modig med den Tillidsfuldhed, hvormed jeg agter at træde dristigt op imod nogle, som anse os for at vandre efter Kødet.

ਮਮ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨੀਯਮਿਦੰ ਵਯੰ ਯੈਃ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਚਾਰਿਣੋ ਮਨ੍ਯਾਮਹੇ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਂ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਨੋਮਿ ਸਾ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਤਾ ਸਮਾਗਤੇਨ ਮਯਾਚਰਿਤਵ੍ਯਾ ਨ ਭਵਤੁ|

3 Thi om vi end vandre i Kødet, saa stride vi dog ikke efter Kødet;

ਯਤਃ ਸ਼ਰੀਰੇ ਚਰਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਿ ਵਯੰ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕੰ ਯੁੱਧੰ ਨ ਕੁਰ੍ੰਮਃ|

4 thi vore Stridsvaaben ere ikke kødelige, men mægtige for Gud til Fæstningers Nedbrydelse,

ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਯੁੱਧਾਸ੍ਤ੍ਰਾਣਿ ਚ ਨ ਸ਼ਾਰੀਰਿਕਾਨਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਦੁਰ੍ਗਭਞ੍ਜਨਾਯ ਪ੍ਰਬਲਾਨਿ ਭਵਨ੍ਤਿ,

5 idet vi nedbryde Tankebygninger og al Højhed, som rejser sig imod Erkendelsen af Gud, og tage enhver Tanke til Fange til Lydighed imod Kristus

ਤੈਸ਼੍ਚ ਵਯੰ ਵਿਤਰ੍ਕਾਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਤੱਤ੍ਵਜ੍ਞਾਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਬਨ੍ਧਿਕਾਂ ਸਰ੍ੱਵਾਂ ਚਿੱਤਸਮੁੰਨਤਿਞ੍ਚ ਨਿਪਾਤਯਾਮਃ ਸਰ੍ੱਵਸਙ੍ਕਲ੍ਪਞ੍ਚ ਬਨ੍ਦਿਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਣੰ ਕੁਰ੍ੰਮਃ,

6 og ere rede til at straffe al Ulydighed, naar eders Lydighed er bleven fuldkommen.

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਗ੍ਰਾਹਿਤ੍ਵੇ ਸਿੱਧੇ ਸਤਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾਲਙ੍ਘਨਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤੀਕਾਰੰ ਕਰ੍ੱਤੁਮ੍ ਉਦ੍ਯਤਾ ਆਸ੍ਮਹੇ ਚ|

7 Se I paa det udvortes? Dersom nogen trøster sig til selv at høre Kristus til, da slutte han igen fra sig selv, at ligesom han hører Kristus til, saaledes gøre vi det ogsaa.

ਯਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਗੋਚਰੰ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯਤਾਂ| ਅਹੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਲੋਕ ਇਤਿ ਸ੍ਵਮਨਸਿ ਯੇਨ ਵਿਜ੍ਞਾਯਤੇ ਸ ਯਥਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਭਵਤਿ ਵਯਮ੍ ਅਪਿ ਤਥਾ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਭਵਾਮ ਇਤਿ ਪੁਨਰ੍ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਤੇਨ ਬੁਧ੍ਯਤਾਂ|

8 Ja, dersom jeg endog vilde rose mig noget mere af vor Magt, som Herren gav os til eders Opbyggelse og ikke til eders Nedbrydelse, skal jeg dog ikke blive til Skamme,

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਨਿਪਾਤਾਯ ਤੰਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਨਿਸ਼਼੍ਠਾਯੈ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਦੱਤੰ ਯਦਸ੍ਮਾਕੰ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੰ ਤੇਨ ਯਦ੍ਯਪਿ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਅਧਿਕੰ ਸ਼੍ਲਾਘੇ ਤਥਾਪਿ ਤਸ੍ਮਾੰਨ ਤ੍ਰਪਿਸ਼਼੍ਯੇ|

9 for at jeg ikke skal synes at ville skræmme eder ved mine Breve;

ਅਹੰ ਪਤ੍ਰੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਰਾਸਯਾਮਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇਤੰਨ ਮਨ੍ਯਤਾਂ|

10 thi Brevene, siger man, ere vægtige og stærke, men hans legemlige Nærværelse er svag, og hans Tale intet værd.

ਤਸ੍ਯ ਪਤ੍ਰਾਣਿ ਗੁਰੁਤਰਾਣਿ ਪ੍ਰਬਲਾਨਿ ਚ ਭਵਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਾਰੀਰਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ਕਾਰੋ ਦੁਰ੍ੱਬਲ ਆਲਾਪਸ਼੍ਚ ਤੁੱਛਨੀਯ ਇਤਿ ਕੈਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਉਚ੍ਯਤੇ|

11 En saadan betænke, at saaledes som vi fraværende ere med Ord ved Breve, saaledes ville vi ogsaa nærværende være i Gerning.

ਕਿਨ੍ਤੁ ਪਰੋਕ੍ਸ਼਼ੇ ਪਤ੍ਰੈ ਰ੍ਭਾਸ਼਼ਮਾਣਾ ਵਯੰ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਾਮਹੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕ੍ਸ਼਼ੇ ਕਰ੍ੰਮ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤੋ(ਅ)ਪਿ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾ ਏਵ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਮਹੇ ਤਤ੍ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਨ ਵਾਚਾਲੇਨ ਜ੍ਞਾਯਤਾਂ|

12 Thi vi driste os ikke til at regne os iblandt eller sammenligne os med somme af dem, der anbefale sig selv; men selv indse de ikke, at de maale sig med sig selv og sammenligne sig med sig selv.

ਸ੍ਵਪ੍ਰਸ਼ੰਸਕਾਨਾਂ ਕੇਸ਼਼ਾਞ੍ਚਿਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਗਣਯਿਤੁੰ ਤੈਃ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਉਪਮਾਤੁੰ ਵਾ ਵਯੰ ਪ੍ਰਗਲ੍ਭਾ ਨ ਭਵਾਮਃ, ਯਤਸ੍ਤੇ ਸ੍ਵਪਰਿਮਾਣੇਨ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਪਰਿਮਿਮਤੇ ਸ੍ਵੈਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਾਨ੍ ਉਪਮਿਭਤੇ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਨਿਰ੍ੱਬੋਧਾ ਭਵਨ੍ਤਿ ਚ|

13 Vi derimod ville ikke rose os ud i det umaalelige, men efter Maalet af den Grænselinie, som Gud har tildelt os som Maal, at naa ogsaa til eder.

ਵਯਮ੍ ਅਪਰਿਮਿਤੇਨ ਨ ਸ਼੍ਲਾਘਿਸ਼਼੍ਯਾਮਹੇ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੇਣ ਸ੍ਵਰੱਜ੍ਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ਗਾਮਿ ਯਤ੍ ਪਰਿਮਾਣਮ੍ ਅਸ੍ਮਦਰ੍ਥੰ ਨਿਰੂਪਿਤੰ ਤੇਨੈਵ ਸ਼੍ਲਾਘਿਸ਼਼੍ਯਾਮਹੇ|

14 Thi vi strække os ikke for vidt, som om vi ikke naaede til eder; vi ere jo komne ogsaa indtil eder i Kristi Evangelium,

ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਦੇਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਭਿਰਗਨ੍ਤਵ੍ਯਸ੍ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਯੰ ਸ੍ਵਸੀਮਾਮ੍ ਉੱਲਙ੍ਘਾਮਹੇ ਤੰਨਹਿ ਯਤਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੇਨਾਪਰੇਸ਼਼ਾਂ ਪ੍ਰਾਗ੍ ਵਯਮੇਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਨ੍ਤਃ|

15 saa vi ikke rose os ud i det umaalelige af andres Arbejder, men have det Haab, at, naar eders Tro vokser, ville vi hos eder blive store, efter vor Grænselinie, saa vi kunne komme langt videre

ਵਯੰ ਸ੍ਵਸੀਮਾਮ੍ ਉੱਲਙ੍ਘ੍ਯ ਪਰਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇਣ ਸ਼੍ਲਾਘਾਮਹੇ ਤੰਨਹਿ, ਕਿਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸੇ ਵ੍ਰੁʼੱਧਿੰ ਗਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਦੇਸ਼ੇ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸੀਮਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰ੍ਦੀਰ੍ਘੰ ਵਿਸ੍ਤਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ,

16 og forkynde Evangeliet i Landene hinsides eder, men ikke rose os inden for en andens Grænselinie af det allerede fuldførte.

ਤੇਨ ਵਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਸ਼੍ਚਿਮਦਿਕ੍ਸ੍ਥੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਥਾਨੇਸ਼਼ੁ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਘੋਸ਼਼ਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ, ਇੱਥੰ ਪਰਸੀਮਾਯਾਂ ਪਰੇਣ ਯਤ੍ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਤੇਨ ਨ ਸ਼੍ਲਾਘਿਸ਼਼੍ਯਾਮਹੇ|

17 Men den, som roser sig, rose sig af Herren!

ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ਼੍ਲਾਘਮਾਨਃ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਸ਼੍ਲਾਘਤਾਂ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਸ ਹਿ|

18 Thi ikke den, der anbefaler sig selv, staar Prøve, men den, hvem Herren anbefaler.

ਸ੍ਵੇਨ ਯਃ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸ੍ਯਤੇ ਸ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੋ ਨਹਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਭੁਨਾ ਯਃ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸ੍ਯਤੇ ਸ ਏਵ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤਃ|