1 Peter 2
1 Derfor aflægger al Ondskab og al Svig og Hykleri og Avind og al Bagtalelse,
୧ଆପେ ସବେନ୍ ଲେକାନ୍ ଏତ୍କାନାଃଏତେ ସାଙ୍ଗିନେନ୍ପେ । ସବେନ୍ ଏତ୍କାନ୍ କାଜି ଚାଏ ହସଡ଼ କାଜି ଚାଏ ହିସ୍ଙ୍ଗା କାଜି ଚାଏ ଚୁପ୍ରା କାଜିକ ବାଗିପେ ।
2 og higer som nyfødte Børn efter Ordets uforfalskede Mælk, for at I kunne vokse ved den til Frelse,
୨ନାୱାଜାନାମ୍ ହନ୍ଲେକା ହବାଅଃପେ । ସବେନ୍ ଇମ୍ତା ଫାର୍ଚି ଆତ୍ମିକ୍ ତଆ ନୁଁ ନାଗେନ୍ତେ ତେତାଙ୍ଗ୍ଅଃପେ, ଜେ'ଲେକାଚି ଆପେ ନୁଁକେଦ୍ତେ ହାରା ଦାଡ଼ିୟଃଆପେ ଆଡଃ ବାଞ୍ଚାଅପେ ନାମେୟା ।
3 om I da have smagt, at Herren er god.
୩ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “ପ୍ରାଭୁ ଚିମିନ୍ ଦାୟାଳୁ ତାନିଃ, ଏନା ଆପେ ଆଟ୍କାର୍ଉରୁମ୍ କାଦାପେ ।”
4 Kommer til ham, den levende Sten, der vel er forkastet af Menneskene, men er udvalgt og dyrebar for Gud,
୪ଜୀନିଦ୍ ଦିରି ଲେକାନ୍ନିଃଗି ଏନ୍ ପ୍ରାଭୁ ତାନିଃ, ହଡ଼କ ଇନିଃକେ କା ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଲେକା ଗେନା ଆତମ୍କିୟାକ, ଇନିଃତାଃତେ ହିଜୁଃପେ, ଚିୟାଃଚି ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ଇନିଃ ପୁରାଃ ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ହବାକେଦ୍ତେ ସାଲାୟାନାଏ ।
5 og lader eder selv som levende Stene opbygge som et aandeligt Hus, til et helligt Præsteskab, til at frembære aandelige Ofre, velbehagelige for Gud ved Jesus Kristus.
୫ଆପେ ମିଆଁଦ୍ ଆତ୍ମିକ୍ ମାନ୍ଦିର୍ ବାଇୟେନ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଜୀନିଦ୍ ଦିରି ଲେକା ବାଉରାଅଃ ନାଗେନ୍ତେ ହିଜୁଃପେ । ଏନ୍ ମାନ୍ଦିର୍ ଅଡ଼ାଃରେ ଆପେ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ହରାତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ସୁକୁଃଆଏ ଲେକା ଆତ୍ମିକ୍ ଦାଣେଁ ରାକାବ୍ ନାଗେନ୍ତେ ପାବିତାର୍ ଯାଜାକ୍ କାମି କାମିୟାପେ ।
6 Thi det hedder i et Skriftsted: „Se, jeg lægger i Zion en Hovedhjørnesten, som er udvalgt og dyrebar; og den, som tror paa ham, skal ingenlunde blive til Skamme.‟
୬ଚିୟାଃଚି ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଅଲାକାନା, “ଆଲେ ମିଆଁଦ୍ ପୁରାଃ ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ଦିରି ସାଲାକାଦାଲେ, ଏନାକେ ଆଲେ ସିୟୋନ୍ରେୟାଃ କଚା ଦିରି ଲେକାଲେ ମାଣ୍ଡାଅକାଦା । ଜେତାଏ ଇନିଃରେ ବିଶ୍ୱାସେନିଃ, ଚିଉଲାଅ କାଏ ଗିହୁଗଃଆ ।”
7 Eder altsaa, som tro, hører Æren til; men for de vantro er denne Sten, som Bygningsmændene forkastede, bleven til en Hovedhjørnesten og en Anstødssten og en Forargelses Klippe;
୭ଆପେ ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍ ହରାତେ ନେ ଦିରି ଆପେୟାଃ ନାଙ୍ଗ୍ ପୁରାଃଗି ଗନଙ୍ଗ୍ଆଁନ୍ ତାନାଃ । ମେନ୍ଦ କା ବିଶ୍ୱାସ୍ତାନ୍କଆଃ ନାଙ୍ଗ୍, “ଅଡ଼ାଃ ବାବାଇକ ଅକନ୍ ଦିରିକେ ଗେନା ଆତମ୍କେଦାକ, ଏନା ନାହାଁଃ ସବେନାଃରାଃ କଚା ଦିରି ହବାୟାନା ।”
8 og de støde an, idet de ere genstridige imod Ordet, hvortil de ogsaa vare bestemte.
୮ଧାରାମ୍ପୁଥିରେ ଆଡଃଗି ଅଲାକାନା, “ନେ ସେରେଙ୍ଗ୍ ଦିରି ଚେତାନ୍ରେ ପୁରାଃ ହଡ଼କ ତହଦଃଆକ, ନେ ସେରେଙ୍ଗ୍ ହରାତେ ଇନ୍କୁଆଃ ଜିୟନ୍ ହବାଅଃଆ ।” ଇନ୍କୁ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ବାଚାନ୍କେ କାକ ମାନାତିଙ୍ଗ୍କେଦା, ଏନାତେ ଇନ୍କୁ ତହଦ୍ୟାନାକ । ନେଆଁଁ ଇନ୍କୁଆଃ ନାଗେନ୍ତେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାଇକେନା ।
9 Men I ere en udvalgt Slægt, et kongeligt Præsteskab, et helligt Folk, et Folk til Ejendom, for at I skulle forkynde hans Dyder, som kaldte eder fra Mørke til sit underfulde Lys,
୯ମେନ୍ଦ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆପେକେ ନୁବାଃହେତେ ଆୟାଃ ଆକ୍ଦାନ୍ଦାଅ ମାସ୍କାଲ୍ତେ କେଡ଼ାକାଦ୍ପେୟା, ଜେ'ଲେକାଚି ଆପେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆକ୍ଚାକାଅ କାମିକପେ ଉଦୁବେଆ, ଏନାମେନ୍ତେ ଆପେ ମିପିହୁଡ଼୍ ସାଲାକାନ୍ ହଡ଼କ ତାନ୍ପେ, ରାଜା ଲେକାନ୍ ଯାଜାକ୍ କିଲିକ, ପାବିତାର୍ ହଡ଼କ, ଆଡଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଆୟାଃ ହଡ଼କପେ ହବାକାନା ।
10 I, som fordum ikke vare et Folk, men nu ere Guds Folk, I, som ikke fandt Barmhjertighed, men nu have fundet Barmhjertighed.
୧୦ସିଦା ଆପେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ହଡ଼କ କାପେ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃ ଆୟାଃ ହଡ଼କ ତାନ୍ପେ । ସିଦା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଦାୟା କାପେ ସାରିକାଦ୍ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃ ଆପେ ଇନିୟାଃ ଦାୟା ନାମାକାଦାପେ ।
11 I elskede! jeg formaner eder som fremmede og Udlændinge til at afholde eder fra kødelige Lyster, som jo føre Krig imod Sjælen,
୧୧ହେ ଦୁଲାଡ଼୍ ହାଗା ମିଶିକ, ଆପେ ନେ ଅତେଦିଶୁମ୍ରେନ୍କ ନାହାଁଲାପେ ଆଡଃ କା ଚିହ୍ନାଁର୍ ଲେକାନ୍କ ତାନ୍ପେ, ଏନାମେନ୍ତେ ଆଇଙ୍ଗ୍ ଆପେକେ ବିନ୍ତିପେ ତାନାଇଙ୍ଗ୍, ଆପେ ହଡ଼୍ମରେୟାଃ ଏତ୍କାନ୍ ସାନାଙ୍ଗ୍କଏତେ ସାଙ୍ଗିନେନ୍ପେ, ଏନାକଦ ଆତ୍ମାରେୟାଃ ବିରୁଧ୍ରେ ଲାଡ଼ାଇୟାଃ ।
12 saa I føre en god Vandel iblandt Hedningerne, for at de paa Grund af de gode Gerninger, som de faa at se, kunne prise Gud paa Besøgelsens Dag for det, som de bagtale eder for som Ugerningsmænd.
୧୨ସାଅଁସାର୍ ହଡ଼କଆଃ ଥାଲାରେ ଆପେୟାଃ ଚାଇଲ୍ ଚାଲାନ୍ ବୁଗିଲେକା ହବାଅଃ ଲାଗାତିୟାଁ, ଚିମ୍ତା ଇନ୍କୁ ଆପେକେ ଏତ୍କାନ୍ କାମିହଡ଼ ମେନ୍ତେକ ହିଲାଙ୍ଗ୍ପେରେ, ଆପେୟାଃ ବୁଗିନ୍ କାମି ନେଲ୍କେଦ୍ତେ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ଆଃ ହିନିଜୁଃ ହୁଲାଙ୍ଗ୍ରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେକ ମାଇନିୟା ।
13 Underordner eder under al menneskelig Ordning for Herrens Skyld, være sig en Konge som den højeste,
୧୩ପ୍ରାଭୁଆଃ ନୁତୁମ୍ତେଇଙ୍ଗ୍ ବିନ୍ତିପେ ତାନା, ସବେନ୍ ଆକ୍ତେୟାର୍ ନାମାକାଦ୍ ହଡ଼କଆଃ ଥାବର୍ରେ ତାଇନ୍ପେ । ରାଜା ତାଇନଃ ଚାଏ, ଲାଟ୍ସାହେବ୍, ଆଡଃ ଏଟାଃ ହାକିମ୍କକେ ମାନାତିଙ୍ଗ୍କପେ ।
14 eller Landshøvdinger som dem, der sendes af ham til Straf for Ugerningsmænd, men til Ros for dem, som gøre det gode.
୧୪ହାକିମ୍କ, ଏତ୍କାନ୍ ହଡ଼କକେ ସାଜାଇ ଏମ୍ ନାଗେନ୍ତେ ଆଡଃ ବୁଗିନ୍ କାମି କାମିକାଦ୍ ହଡ଼କକେ ସାହାରାଅକ ନାଗେନ୍ତେ ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ ସାଲାକାଦ୍କଆ ।
15 Thi saaledes er det Guds Villie, at I ved at gøre det gode skulle bringe de uforstandige Menneskers Vankundighed til at tie;
୧୫ଆପେ ବୁଗିନ୍ କାମିତେ କା ସେଣାଁଁନ୍ ଡଣ୍ଡ ହଡ଼କକେ ହାପାଉତାର୍କପେ, ଏନା ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ସାନାଙ୍ଗ୍ ତାନାଃ ।
16 som frie, og ikke som de, der have Friheden til Ondskabs Skjul, men som Guds Tjenere.
୧୬ରାଡ଼ାକାନ୍ ହଡ଼କ ଲେକା ଜୀହୁଦଃପେ, ମେନ୍ଦ ଆପେ ରାଡ଼ାକାନାଲେ ମେନ୍ତେ ଏତ୍କାନ୍ କାମିରେଲେ ତାଇନା ମେନ୍ତେ କା ଉଡ଼ୁଃକେଦ୍ତେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ କିରିଙ୍ଗ୍ୟାଁକାନ୍ ଦାସି ଲେକା ଜୀୱାନ୍ ବିତାଏପେ ।
17 Ærer alle, elsker Broderskabet, frygter Gud, ærer Kongen!
୧୭ସବେନ୍କକେ ମାଇନ୍କପେ, ଏଟାଃ ବିଶ୍ୱାସୀ ହାଗା ମିଶିକକେ ଦୁଲାଡ଼୍କପେ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍କେ ବରଆଇପେ, ଆଡଃ ରାଜାକେ ମାଇନିପେ ।
18 I Trælle! underordner eder under eders Herrer i al Frygt, ikke alene de gode og milde, men ogsaa de urimelige.
୧୮ହେ ଦାସିକ, ଆପେ ବରତାନ୍ଲଃ ଆପେୟାଃ ଗମ୍କେକକେ ମାଇନ୍କପେ, ବୁଗିନ୍ ଆଡଃ ଲେବେଃମନ୍ରେନ୍ ହଡ଼କକେ ଏସ୍କାର୍ କାହା, ମେନ୍ଦ କା ଲେବେଃମନ୍ରେନ୍ ହଡ଼କକେହ ମାଇନ୍କପେ ।
19 Thi dette finder Yndest, dersom nogen, bunden til Gud i sin Samvittighed, udholder Genvordigheder, skønt han lider uretfærdigt.
୧୯ଆପେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ଆଃ ଇଛା ସାରିକାଦ୍ ହରାତେ ବେଗାର୍ ଗୁହ୍ନାଁଁରେ ସାସାତି ନାମେତାନ୍ଲଃ ଦୁକୁପେ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ରେଦ, ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆପେକେ ଆଶିଷ୍ପେୟା ।
20 Thi hvad Ros er det, om I holde ud, naar I synde og derfor faa Næveslag? Men dersom I holde ud, naar I gøre det gode og lide derfor, dette finder Yndest hos Gud.
୨୦ଆପେ ଗୁହ୍ନାଁଁକେଦ୍ତେ ସାଜାଇପେ ନାମେରେଦ, ଏନାରେ ଚିକାନ୍ ମାରାଙ୍ଗ୍ ତାନାଃ? ମେନ୍ଦ ଆପେ ବୁଗିନ୍ କାମିକେଦ୍ତେ ଦୁକୁପେ ସାହାତିଙ୍ଗ୍ ତାନ୍ରେଦ, ଏନାରେ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ଆପେକେ ଆଶିଷ୍ପେୟା ।
21 Thi dertil bleve I kaldede, efterdi ogsaa Kristus har lidt for eder, efterladende eder et Forbillede, for at I skulle følge i hans Fodspor,
୨୧ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ ନେଆଁଁ ନାଗେନ୍ତେ ଆପେକେ କେଡ଼ାକାଦ୍ପେୟା । ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଆଇଃକ୍ଗି ଆପେ ନାଗେନ୍ତେ ଦୁକୁ ସାହାତିଙ୍ଗ୍କେଦ୍ତେ ନାମୁନା ଉଦୁବ୍କାଦା, ଜେ'ଲେକାଚି ଆପେ ଆୟାଃ ଉଦୁବାକାଦ୍ ହରାକେପେ ଅତଙ୍ଗ୍ ଦାଡ଼ିୟା ।
22 han, som ikke gjorde Synd, ikke heller blev der fundet Svig i hans Mund,
୨୨ଇନିଃ ଜେତ୍ନାଃ କାଏ ପାପ୍କାଦା, ଆଡଃ ଆୟାଃ ମଚାଏତେ ବେଦା କାଜି ଅଡଙ୍ଗ୍ଅଃତେୟାଃ ଜେତାଏ ଚିଉଲାଅ କାକ ଆୟୁମ୍କାଦା ।
23 han, som ikke skældte igen, da han blev udskældt, ikke truede, da han led, men overgav det til ham, som dømmer retfærdigt,
୨୩ଇନିଃକେ ଲାନ୍ଦାକିୟାକ ଇମ୍ତା ଇନିଃ ଇନ୍କୁକେ କାଏ ଲାନ୍ଦାରୁହାଡ଼୍କେଦ୍କଆ, ଦୁକୁ ନାମ୍କେଦ୍ ଇମ୍ତା ଇନ୍କୁଆଃ ବାଦ୍ଲା ଇଦିନାଙ୍ଗ୍ କାଏ ବତଙ୍ଗ୍କେଦ୍କଆ, ମେନ୍ଦ ନ୍ୟାୟ ବିଚାର୍ନିଃ ପାର୍ମେଶ୍ୱାର୍ତାଃରେ ପୁରାଃଗି ଆସ୍ରାକାଦ୍ ତାଇକେନାଏ ।
24 han, som selv bar vore Synder paa sit Legeme op paa Træet, for at vi, afdøde fra vore Synder, skulle leve for Retfærdigheden, han, ved hvis Saar I ere blevne lægte.
୨୪ଆବୁ ଜେ'ଲେକା ପାପ୍ ନାଙ୍ଗ୍ ଗଏଃକେଦ୍ତେ, ଧାର୍ମାନ୍ ନାଗେନ୍ତେବୁ ଜୀହୁଦଃକା, ଏନାମେନ୍ତେ ୟୀଶୁ ଖ୍ରୀଷ୍ଟ୍ ଆଇଃକ୍ଗି କ୍ରୁଶ୍ ଚେତାନ୍ରେ ଆୟାଃ ହଡ଼୍ମରେ ଆବୁଆଃ ପାପ୍କଏ ଗଅଃକେଦା । ଆବୁ ଆୟାଃ ହଡ଼୍ମରେ ହାଁଣ୍ସାକାନ୍ ଘାଅ ହରାତେ ବୁଗିକାନାବୁ ।
25 Thi I vare vildfarende som Faar, men ere nu vendte om til eders Sjæles Hyrde og Tilsynsmand.
୨୫ଆପେଦ ଆଦାକାନ୍ ମିଣ୍ଡିକ ଲେକାପେ ତାଇକେନା, ମେନ୍ଦ ନାହାଁଃ ଆପେୟାଃ ଆତ୍ମାରେନ୍ ମିଣ୍ଡିଗୁପିନିଃ ଆଡଃ ଆଗୁଆଇନିଃକେ ଅତଙ୍ଗ୍ଇଁ ନାଗେନ୍ତେପେ ଆଉରୁହାଡ଼ାକାନା ।
